فصلِ پنجُم
شفا دَدونِ آدمِ جِندی
1 پس اُونا دَ اُو طرفِ دریا، دَ سرزمِینِ جِرَسیا رفت. 2 و امی که عیسیٰ از کِشتی بُر شُد، دِستی یگ آدم که روحِ ناپاک دَشت، از مینکلِ قبرا بُر شُده قد ازُو رُوی دَ رُوی شُد. 3 اُو آدم دَ مینکلِ قبرا زِندگی مُوکد و هیچ کس نَمِیتنِست که اُو ره دَ بَند نِگاه کُنه، حتیٰ قد زنجِیرا ام نَه؛ 4 چراکه اُو چندِین دفعه قد زنجِیر و زَولانه بسته شُدُد، مگم زنجِیرا ره مُنٹی و زَولانه_ها ره مَیده کدُد و هیچ کس تَوانایی ازی ره نَدَشت که اُو ره رام کُنه. 5 اُو شاو و روز دَ مینکلِ قبرا و دَ بَلِه تِپه_ها چِیغ مِیزَد و خود ره قد سنگ زَده زخمی مُوکد. 6 وختِیکه اُو عیسیٰ ره از دُور هُوش کد، اُو دَوِیده اَمَد و دَ پیشِ رُوی شی سَجده کد 7 و قد آوازِ بِلند چِیغ زَده گُفت: ”اَی عیسیٰ، باچِه خُدای مُتعال، دَز مه چی غَرَض دَری؟ تُو ره دَ خُدا قَسم مِیدیُم که مَره عذاب نَکُنی.“ 8 چُون عیسیٰ دَزُو گُفتُد: ”اَی روحِ ناپاک، ازی آدم بُر شُو!“ 9 اوخته عیسیٰ ازُو پُرسان کد: ”نام تُو چی یَه؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”نام مه «لشکر» اَسته، چراکه مو کَلو اَستی.“ 10 اُو دَ پیشِ عیسیٰ غَدر عُذر-و-زاری کد که اُونا ره ازُو منطقه بُر نَکُنه. 11 دَ اُونجی یگ گَلِه کٹِه خُوک دَ بغلِ تِپه مِیچَرِید؛ 12 اوخته اَرواحِ ناپاک دَ پیشِ ازُو عُذر-و-زاری کده گُفت: ”مو ره دَ مَنِه خُوک_ها رَیی کُو؛ بیل که دَ پوستِ ازوا داخِل شُنی.“ 13 عیسیٰ دَزوا اِجازه دَد و اَرواحِ ناپاک بُر شُده دَ پوستِ خُوک_ها داخِل شُد و گَلِه که تقرِیباً دُو هزار خُوک بُود، از سرشیوَکی تِپه خود ره دَ دریا پورته کد و دَ دریا غَرق شُد.
14 چوپونوی خُوک_ها دُوتا کد و اِی توره ره دَ شار و آغِیلای اطراف نقل کد. اوخته مردُم اَمَد تا بِنگره که چی واقِعه رُخ دَده. 15 اُونا پیشِ عیسیٰ اَمَد و امُو آدمِ جِندی ره دِید که دَ اُونجی شِشته، کالا پوشِیده و هُوشیار شُده؛ امُو آدم ره که سابِق گِرِفتارِ جِنیات بُود. پس اُونا ترس خورد. 16 کسای که اِی واقِعه ره دِیدُد، دَ مردُم نقل کد، یعنی چِیزی ره که قد آدمِ جِندی و خُوک_ها رُخ دَدُد. 17 اوخته اُونا دَ پیشِ عیسیٰ عُذر کد که از منطقِه ازوا بوره.
18 وختِیکه عیسیٰ دَ کِشتی سوار مُوشُد، امُو آدم که سابِق جِندی بُود دَ پیشِ عیسیٰ زاری کد که اُو ره بیله تا قد شی قَتی بوره. 19 مگم عیسیٰ اُو ره نَهایشت، بَلکِه دَزُو گُفت: ”خانِه خُو بورُو دَ پیشِ قَومای خُو و بَلدِه ازوا نقل کُو که خُداوند چِیقس کارِ کٹه بَلدِه تُو کده و چی رقم دَ بَلِه تُو رَحم کده.“ 20 اوخته اُو رفت و دَ منطقِه دیکاپولِس دَ اِعلان کدونِ هر چِیزی که عیسیٰ بَلدِه ازُو کدُد شُروع کد و تمامِ مردُم حَیرو مَند.
زِنده کدونِ دُخترِ یایروس و جور شُدونِ خاتُونِ مرِیض
21 وختِیکه عیسیٰ بسم قد کِشتی دَ دِیگه طرفِ دریا رفت، یگ جمعیَتِ کٹه دَ گِرد شی جم شُد و اُو دَ لبِ دریا ایسته بُود. 22 اوخته یکی از رهبرای عِبادت خانه دَ نامِ یایروس اَمَد و امی که عیسیٰ ره دِید دَ پیشِ پای شی اُفتَد 23 و دَ پیش شی عُذر-و-زاری کده گُفت: ”دُخترِ ریزِه مه دَ حالِ مُردو یَه. لُطفاً بیه و دِست خُو ره دَ بَلِه ازُو بیل تا اُو جور شُنه و زِنده بُمَنه.“ 24 پس عیسیٰ قد ازُو رفت و یگ جمعیَتِ کٹه ام از پُشت شی رَیی شُد و اُونا دَ بَلِه ازُو تُشه-و-تیله مُوکد.
25 دَ اُونجی یگ خاتُو بُود که مُدَتِ دوازده سال خُونریزی دَشت. 26 اُو از دِستِ طبِیب_های کَلو غَدر رَنج-و-عذاب کشِیدُد و تمامِ دارایی خُو ره خَرچ کدُد، لیکِن هیچ دَز شی فایده نَکدُد، بَلکِه بَدتَر شُدُد. 27 وختِیکه اُو دَ بارِه عیسیٰ شِنِید، اُو دَ مینکلِ جمعیَت دَ پُشتِ سرِ عیسیٰ اَمَد و دَ چَپَن شی دِست زَد. 28 چُون اُو قد خود خُو گُفتُد: ”اگه فقط دَ کالای شی دِست بِزنُم خُوب مُوشُم.“ 29 امُو لحظه خُونریزی شی قُوی شُد و اُو دَ جان خُو فامِید که امزُو مَرَض شفا پَیدا کده. 30 عیسیٰ فَوری پَی بُرد که ازُو یگ قُدرت خارِج شُده. اوخته اُو رُوی خُو ره دَ مینکلِ جمعیَت دَور دَده گُفت: ”کِی دَ کالای مه دِست زَد؟“ 31 یارای شی دَزُو گُفت: ”مِینگری که مردُم دَ بَلِه تُو تُشه مُونه؛ هنوز ام مُوگی که ’کِی دَز مه دِست زَد؟‘“ 32 مگم عیسیٰ چار طرف خُو ره توخ مُوکد تا بِنگره که کِی امی کار ره کده. 33 امُو خاتُو وختی فامِید که قد ازُو چِیز کار شُده، اُو قد ترس و لرز اَمَده دَ پیشِ پای عیسیٰ اُفتَد و تمامِ حقِیقت ره بَلدِه شی نقل کد. 34 عیسیٰ دَزُو گُفت: ”دُختر مه، ایمان تُو، تُو ره شفا دَد، بخَیر-و-سلامَت بورُو و ازی تکلِیف آزاد بَش.“
35 دَ حالِیکه اُو هنوز توره مُوگُفت چند نفر از خانِه رهبرِ عِبادت خانه اَمَده گُفت: ”دُختر تُو فَوت کد. آلی دِیگه چرا اُستاد ره زَحمت مِیدی؟“ 36 مگم عیسیٰ تورای ره که گُفته شُدُد نادِیده گِرِفت و دَ رهبرِ عِبادت خانه گُفت: ”ترس نَخور، فقط ایمان دَشته بَش و بس.“ 37 اُو هیچ کس ره نَهایشت که قد شی قَتی بوره بغَیر از پِترُس، یعقُوب و یوحَنّا بِرارِ یعقُوب. 38 وختِیکه اُونا دَ خانِه رهبرِ عِبادت خانه رسِید، عیسیٰ یگ شور-و-غَوغا ره هُوش کد و دِید که مردُم چخرا کده قد آوازِ بِلند ناله مُونه. 39 وختی اُو دَ خانه داخِل شُد، اُو دَزوا گُفت: ”چرا غَوغا و چخرا مُونِید؟ دُختر نَمُرده، بَلکِه خاو رفته.“ 40 مگم اُونا دَ بَلِه عیسیٰ خَنده کد. اوخته اُو پگِ ازوا ره بُر کد و آته و آبِه دُختر ره قد کسای که قد شی قَتی بُود گِرِفته دَ امزُو جای داخِل شُد که دُختر بُود. 41 اوخته اُو از دِستِ دُختر گِرِفت و دَز شی گُفت: ”طَلِیتا قُومی،“ که معنای شی اینی اَسته: ”اَی دُختر، دَز تُو مُوگیُم، باله شُو.“ 42 فَوری امُو دُختر باله شُده دَ راه رفتو شُد. اُو دُختر دوازده ساله بُود. و اُونا ازی کار بےاندازه حَیرو شُد. 43 اوخته عیسیٰ قد تاکِیدِ کَلو دَزوا اَمر کد که هیچ کس ازی واقِعه خبر نَشُنه و دَزوا گُفت که دَ دُختر یَگو چِیز بِدیه که بُخوره.