فصلِ بِیستُم
شارای پناهگاه
1 اوخته خُداوند قد یوشِع گپ زَده گُفت: 2 ”دَ بَنی اِسرائیل بُگی، ’شارای پناهگاه ره که ما دَ بارِه ازوا دَ وسِیلِه مُوسیٰ قد شُمو توره گُفتُم، بَلدِه خُو تعیِین کنِید 3 تا کسی که یگ آدم ره سهواً و بِدُونِ قَصد مُوکُشه بِتَنه دَ اُونجی دُوتا کنه و اُونا بَلدِه شُمو پناهگاه بَشه از دِستِ اِنتِقام گِیرِندِه خُون. 4 قاتِل باید دَ یکی امزُو شارا دُوتا کنه و دَ دانِ درگِه شار ایسته شُده قضیِه خُو ره دَ گوشِ رِیش سفیدای شار بِرسَنه و اُونا اُو ره دَ مَنِه شار دَ پیش خُو بُرده دَزُو جای بِدیه تا اُو قد ازوا بُمَنه. 5 و اگه اِنتِقام گِیرِندِه خُون از دُمبالِ ازُو بییه، اُونا نَباید قاتِل ره دَ دِستِ ازُو تسلِیم کنه، چراکه اُو همسایِه خُو ره نافامِیده کُشته و پیش ازُو قد شی دُشمَنی نَدَشته. 6 قاتِل باید تا غَیتِیکه دَ محاکمه دَ حُضُورِ جماعت ایسته مُوشه دَمزُو شار بُمنه و بعد از محاکمِه خُو تا وختِ فَوت کدونِ پیشوای بُزُرگِ امزُو زَمان از شار بُر نَشُنه. بعد ازُو قاتِل مِیتنه که دُوباره دَ شار و خانِه خُو بییه، دَ شاری که از شی دُوتا کدُد.‘“
7 پس بَنی اِسرائیل قادِش ره دَ جلِیلیه دَ کوھِستونِ نَفتالی، شِکیم ره دَ کوھِستونِ اِفرایم و قِریَت-اَربَع یعنی حِبرون ره دَ کوھِستونِ یهُودا جدا کد. 8 و دَ شرقِ دریای اُردُن سُونِ شرقِ اَریحا، باصِر ره که دَ بیابو دَ اَواری بُود و مربُوطِ طایفِه رئوبین مُوشُد، راموت ره دَ جِلعاد که از طایفِه جاد بُود و جولان ره دَ باشان که از طایفِه مَنَسّی بُود تعیِین کد. 9 اینَمیا شارای بُود که بَلدِه پگِ بَنی اِسرائیل و بیگَنه‌گونی که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُوکد تعیِین شُد، تا هر کسی که یگ نفر ره سهواً بُکُشه بِتَنه دَ اُونجی دُوتا کنه و تا غَیتِیکه دَ محاکمه دَ حُضُورِ جماعت ایسته نَشُده، از دِستِ اِنتِقام گِیرِندِه خُون کُشته نَشُنه.