فصلِ دَهُم
آفتَو دَ جای خُو ایسته مُوشه
‏1 وختِیکه اَدونی‌صدِق پادشاهِ اورُشَلیم شِنِید که یوشِع عای ره گِرِفته و اُو ره کامِلاً تَباه کده و کاری ره که دَ حقِ اَریحا و پادشاهِ شی کدُد، امُو کار ره دَ حقِ عای و پادشاهِ شی ام کده و باشِنده های جِبعون قد اِسرائیل صُلح کده و دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه، ‏2 اُو غَدر ترس خورد، چراکه جِبعون یگ شارِ کٹه و مِثلِ یکی از شارای شاهانه بُود؛ اُو از عای کده کٹه‌تَر بُود و پگِ مَردای شی ام دلیر-و-جنگی. ‏3 پس اَدونی‌صدِق پادشاهِ اورُشَلیم دَ ھوھام پادشاهِ حِبرون، پِرام پادشاهِ یَرمُوت، یافیَع پادشاهِ لاخِیش و دبِیر پادشاهِ عِگلون پَیغام رَیی کده گُفت: ‏4 ”دَ دِیرِ ازمه بیِید و مَره کومَک کُنِید تا دَ بَلِه جِبعون حَمله کنی، چراکه اُو قد یوشِع و بَنی اِسرائیل صُلح کده.“ ‏5 اوخته امُو پَنج پادشاهِ اَموریا، یعنی پادشاهِ اورُشَلیم، پادشاهِ حِبرون، پادشاهِ یَرمُوت، پادشاهِ لاخِیش و پادشاهِ عِگلون قُوای خُو ره یگجای کد و قد تمامِ لشکر خُو سربَله رفته رُوی دَ رُوی جِبعون خَیمه زَد و قد ازُو جنگ کد.
‏6 دَ امزُو غَیت مردُمِ جِبعون دَ یوشِع که دَ جِلجال دَ خَیمه‌گاه بُود، پَیغام رَیی کده گُفت: ”خِدمتگارای خُو ره ایله نَکُو؛ دَ زُودی پیش مو اَمَده مو ره نِجات بِدی و دَز مو کومَک کُو، چُون پگِ پادشایونِ اَموریا که دَ کوھِستو زِندگی مُونه، دَ خِلاف مو جَم شُده.“ ‏7 پس یوشِع از جِلجال سربَله رفت و تمامِ مَردای جنگی که دَ مینکلِ ازوا پگِ مَردای دلیر ام بُود، قد ازُو قَتی رفت. ‏8 و خُداوند دَ یوشِع گُفت: ”ازوا ترس نَخور، چُون ما اُونا ره دَ دِستِ ازتُو تسلِیم کدیم؛ هیچ کُدَمِ ازوا دَ برابر تُو ایسته شُده نَمِیتَنه.“ ‏9 پس یوشِع از جِلجال تمامِ شاو راه رفت و بےخبر دَ بَلِه ازوا حَمله کد. ‏10 و خُداوند اُونا ره دَ پیشِ اِسرائیل دَ سردرگُمی اَندخت و اِسرائیلیا اُونا ره دَ جِبعون قد کُشتارِ غَدر کٹه کُشت؛ و اُونا ره دَ راهِ گردَنِه بَیت-حورون دُمبال کده تا عَزیقه و مَقیده کُشتار کد. ‏11 دَ غَیتِیکه اُونا از پیشِ اِسرائیل دُوتا مُوکد و دَ سرشیوَکی بَیت-حورون بُود، خُداوند تا عَزیقه از آسمو دَ بَلِه ازوا زاله های کٹه بارَند و اُونا مُرد. تِعدادِ کسای که دَ وسِیلِه زاله مُرد، از تِعدادِ کسای که دَ وسِیلِه شمشیرِ بَنی اِسرائیل کُشته شُد کَلوتر بُود.
‏12 دَ امزُو روز که خُداوند اَموریا ره دَ بَنی اِسرائیل تسلِیم کد، یوشِع قد خُداوند دَ حُضُورِ بَنی اِسرائیل گپ زَده گُفت:
”اَی آفتَو دَ بَلِه جِبعون ایسته شُو،
و اَی ماهتَو دَ بَلِه دَرِّه اَیَلون.“
‏13 پس آفتَو ایسته شُد
و ماهتَو از حَرکت مَند
تا قَوم از دُشمنای خُو اِنتِقام گِرِفت.
آیا امی دَ کِتابِ یاشر نوِشته نِییه که آفتَو دَ مینکلِ آسمو ایسته شُد و دَمزُو روز عَجَله نَکد که بِشِینه؟a ‏14 رقمِ امزُو روز اَلّی پیش ازُو و بعد ازُو رُخ نَدَده که خُداوند دَ آوازِ اِنسان گوش بِدیه، چُون خُداوند بَلدِه اِسرائیل جنگ مُوکد.
‏15 بعد ازُو یوشِع قد پگِ لَشکرِ اِسرائیل پس دَ جِلجال دَ خَیمه‌گاه اَمَد.
کُشتونِ پَنج پادشاه
‏16 دَ امزُو غَیت امُو پَنج پادشاهِ اَموریا دُوتا کده خودون ره دَ مَقیده دَ یگ غار تاشه کد؛ ‏17 و دَ یوشِع خبر دَده شُد که: ”امُو پَنج پادشاه پَیدا شُده و اُونا دَ مَقیده دَ یگ غار تاشه اَسته.“ ‏18 یوشِع گُفت: ”سنگای کٹه ره دَ دانِ غار لول بِدِید و نفرا ره مُقَرر کُنِید که دَ بَلِه ازوا پَیره کُنه؛ ‏19 لیکِن خودون شُمو دَ اُونجی نَشِنِید، بَلکِه دُشمنای خُو ره دُمبال کنِید و از پُشت دَ بَلِه ازوا حَمله کنِید. اُونا ره نَیلِید که دَ شارای خُو داخِل شُنه، چُون خُداوند، خُدای شُمو اُونا ره دَ دِستِ ازشُمو تسلِیم کده.“ ‏20 وختِیکه یوشِع و بَنی اِسرائیل از کُشتونِ ازوا قد کُشتارِ غَدر کٹه خلاص شُد و اُونا از بَین رفت، باقی‌مَنده های ازوا که زِنده مَندُد دَ شارای دیوالدار داخِل شُد. ‏21 اوخته پگِ قَوم صَحیح-و-سلامَت دَ پیشِ یوشِع دَ خَیمه‌گاه دَ مَقیده پس اَمَد و هیچ کس جُراَت نَکد که دَ خِلافِ بَنی اِسرائیل زِبون خُو ره شور بِدیه.
‏22 بعد ازُو یوشِع گُفت: ”دانِ غار ره واز کنِید و امُو پَنج پادشاه ره از غار بُر کده پیشِ ازمه بیرِید.“ ‏23 پس اُونا امُو رقم کد و امُو پَنج پادشاه، یعنی پادشاهِ اورُشَلیم، پادشاهِ حِبرون، پادشاهِ یَرمُوت، پادشاهِ لاخِیش و پادشاهِ عِگلون ره از غار بُر کده دَ پیشِ ازُو اَوُرد. ‏24 وختی پادشایو ره بُر کده پیشِ یوشِع اَوُرد، یوشِع پگِ مَردای اِسرائیل ره کُوی کد و دَ قومَندانای مَردای جنگی که قد ازُو رفتُد، گُفت: ”پیش بیِید و پای های خُو ره دَ بَلِه گردونای امزی پادشایو بیلِید.“ پس اُونا پیش اَمَد و پای های خُو ره دَ بَلِه گردونای ازوا ایشت. ‏25 و یوشِع دَزوا گُفت: ”ترس نَخورِید و وَحشَت زَده نَبشِید، بَلکِه قَوی و دلیر بَشِید، چُون خُداوند قد پگِ دُشمنای شُمو که قد ازوا جنگ مُونِید، امی کار ره مُونه.“ ‏26 بعد ازُو یوشِع اُونا ره زَده کُشت و دَ پَنج دِرخت اَوزو کد که جَسَدای ازوا تا شام دَ دِرختا اَوزو مَند. ‏27 دَ غَیتِ آفتَو شِشتو یوشِع اَمر کد که جَسَدای ازوا ره از دِرختا تاه کُنه؛ اُونا امُو رقم کد و اُونا ره دَ امزُو غار پورته کد که دَ اُونجی تاشه شُدُد و سنگای کٹه ره دَ دانِ غار لول دَد که تا اِمروز باقی اَسته.
‏28 دَ امزُو روز یوشِع مَقیده ره گِرِفت و شار و پادشاهِ شی ره قد دَمِ شمشیر زَد. اُو پگِ نفرای ره که دَ مَنِه شی بُود کامِلاً نابُود کد و هیچ کس ره باقی نَه‌ایشت. اُو دَ حقِ پادشاهِ مَقیده امُو کار ره کد که دَ حقِ پادشاهِ اَریحا کدُد.
تَصَرُف کدونِ دِیگه شارای اَموریا
‏29 اوخته یوشِع قد پگِ اِسرائیل از مَقیده حَرکت کده دَ لِبنه رفت و قد لِبنه جنگ کد. ‏30 خُداوند لِبنه ره ام قد پادشاهِ شی دَ دِستِ اِسرائیل تسلِیم کد و یوشِع شار و تمامِ کسای ره که دَ مَنِه شی بُود قد دَمِ شمشیر زَد و هیچ کس ره باقی نَه‌ایشت. اُو دَ حقِ پادشاهِ شی امُو کار ره کد که دَ حقِ پادشاهِ اَریحا کدُد.
‏31 بعد ازُو یوشِع قد پگِ اِسرائیل از لِبنه حَرکت کده دَ لاخِیش رفت و رُوی دَ رُوی شی خَیمه زَده قد شی جنگ کد. ‏32 خُداوند لاخِیش ره دَ دِستِ اِسرائیل تسلِیم کد و یوشِع اُو ره دَ روزِ دوّم تَصَرُف کد و شار و پگِ کسای ره که دَ مَنِه شی بُود قد دَمِ شمشیر زَد، امُو رقم که دَ حقِ لِبنه کدُد. ‏33 دَمزُو غَیت ھورام پادشاهِ جازر دَ کومَکِ لاخِیش اَمَدُد، مگم یوشِع اُو و قَوم شی ره ام زَد، دَ اندازِه که یگ نفرِ ازوا ره باقی نَه‌ایشت.
‏34 از لاخِیش یوشِع قد پگِ اِسرائیل حَرکت کده دَ عِگلون رفت و رُوی دَ رُوی شی خَیمه زَده قد ازُو جنگ کد ‏35 و دَ امزُو روز اُو ره گِرِفت. اُونا شار ره قد دَمِ شمشیر زَد و پگِ کسای ره که دَ مَنِه شی بُود دَ امزُو روز کامِلاً نابُود کد، امُو رقم که دَ حقِ لاخِیش کدُد.
‏36 بعد ازُو یوشِع قد پگِ اِسرائیل از عِگلون سربَله دَ حِبرون رفت و قد ازُو جنگ کده ‏37 اُو ره گِرِفت و اُو ره قد پادشاهِ شی، شارای شی و پگِ کسای که دَ مَنِه ازُو بُود قد دَمِ شمشیر زَد؛ اُو هیچ کس ره باقی نَه‌ایشت، امُو رقم که دَ حقِ عِگلون کد و اُو ره قد پگِ کسای که دَ مَنِه ازُو بُود، کامِلاً نابُود کد.
‏38 بعد ازُو یوشِع قد پگِ اِسرائیل پس دَور خورده دَ دبِیر اَمَد و قد ازُو جنگ کد ‏39 و اُو ره قد پادشاه و پگِ شارای شی گِرِفت. اُو اُونا ره قد دَمِ شمشیر زَد و تمامِ کسای ره که دَ مَنِه ازُو بُود کامِلاً نابُود کد و هیچ کس ره باقی نَه‌ایشت. امُو کار ره که دَ حقِ حِبرون و دَ حقِ لِبنه و پادشاهِ شی کدُد، امُو کار ره دَ حقِ دبِیر و پادشاهِ شی کد.
‏40 پس یوشِع تمامِ امزُو سرزمی، یعنی کوهِستو، جنُوب، تِپه ها، دامَنه ها و پادشایونِ ازوا ره شِکست دَد. اُو هیچ کس ره باقی نَه‌ایشت و پگِ زِنده‌جانا ره کامِلاً نابُود کد، امُو رقم که خُداوند، خُدای اِسرائیل اَمر کدُد. ‏41 یوشِع اُونا ره از قادِش بَرنیعَ تا غَزه و دَ تمامِ سرزمِینِ جوشَن تا جِبعون شِکست دَد. ‏42 یوشِع پگِ امزُو پادشایو و سرزمِین ازوا ره دَ یگ زمان تَصَرُف کد، چراکه خُداوند، خُدای اِسرائیل بَلدِه اِسرائیل جنگ کد. ‏43 بعد ازُو یوشِع قد پگِ اِسرائیل پس دَ جِلجال دَ خَیمه‌گاه اَمَد.