فصلِ نُهم
حِیله و مَکرِ مردُمِ جِبعون
1 وختی پگِ پادشایونِ اِی طرفِ دریای اُردُن که دَ کوهِستو، دَ تِپه ها و دَ تمامِ بَغل های دریای کٹه تا رُوی دَ رُوی لِبنان زِندگی مُوکد، یعنی پادشایونِ حِتیا، اَموریا، کِنعانیا، فرِزیا، حِویا و یبُوسیا اِی خبر ره شِنِید، 2 اُونا یگجای جَم شُد تا قد یوشِع و لشکرِ اِسرائیل جنگ کنه.
3 مگم باشِنده های جِبعون وختی شِنِید که یوشِع دَ حقِ اَریحا و عای چِیز کار کده، 4 اُونا دَ حِیله-و-مَکر رفتار کد و چند نفرِ ازوا خود ره مِثلِ قاصِدا جور کدهa بوجی های کُهنه ره دَ بَلِه اُلاغ های خُو اَندخت و مَشک های شراب ره که کُهنه و پاره و پِینه شُدُد، گِرِفت، 5 و کَوشره های کَنده و پِینه شُده ره دَ پای های خُو کد و کالاهای کُهنه پوشِید؛ تمامِ نانِ راهِ ازوا خُشک و پوپَنَک زَده بُود. 6 اُونا پیشِ یوشِع دَ جِلجال دَ خَیمه‌گاه اَمَد و دَزُو و مَردای اِسرائیل گُفت: ”مو از یگ سرزمِینِ دُور اَمدے، پس آلی قد ازمو عهد بسته کُنِید.“ 7 لیکِن مَردای اِسرائیل دَ حِویای جِبعونی گُفت: ”اِمکان دَره که شُمو دَ نزدِیک مو زِندگی کنِید؛ پس مو چِطور مِیتنی قد شُمو عهد بسته کنی؟“ 8 اُونا دَ یوشِع گُفت: ”مو خِدمتگارای تُو اَستی.“ یوشِع دَزوا گُفت: ”شُمو کِی اَستِید و از کُجا اَمدید؟“ 9 اُونا دَز شی گُفت: ”مو خِدمتگارای تُو بخاطرِ نامِ خُداوند، خُدای تُو از یگ سرزمِینِ غَدر دُور اَمدے، چُون مو آوازِه ازُو و هر چِیزی ره که اُو دَ مِصر انجام دَد، شِنِیدی 10 و ام دَ بارِه تمامِ چِیزای که اُو دَ حقِ دُو پادشاهِ اَموریا که دَ اُو طرفِ دریای اُردُن بُود کد، یعنی دَ حقِ سِیحون پادشاهِ حِشبون و عوج پادشاهِ باشان که دَ عَشتاروت زِندگی مُوکد. 11 امزی خاطر رِیش سفیدای مو و پگِ باشِنده های سرزمِین مو دَز مو گُفت: ’نانِ راه بَلدِه سَفر خُو بِگِیرِید و دَ دَمِ راهِ ازوا رفته دَزوا بُگِید، ”مو خِدمتگارای شُمو اَستی، پس قد ازمو عهد بسته کُنِید.“‘ 12 اینی نان مو اَسته که دَ روزِ اَمَدو گرم-و-داغ از خانه های خُو بَلدِه نانِ راه گِرِفتی تا پیشِ ازشُمو بییی، مگم آلی توخ کنِید که خُشک و پوپَنَک زَده شُده. 13 و امی مَشکای شراب ره که پُر کدی ام بیخی نَو بُود و آلی بِنگرِید که پاره شُده؛ و امی کالاها و کَوشَره های مو ام بخاطرِ سَفرِ دُور-و-دِراز کُهنه شُده.“ 14 اوخته مَردای اِسرائیل از نانِ راهِ ازوا گِرِفته آزمایش کد و دَزی باره از خُداوند مشوَره نَگِرِفت. 15 و یوشِع قد ازوا صُلح کده عهد بسته کد که اُونا ره زِنده میله و رهبرای جماعت بَلدِه ازوا قَسم خورد.
16 لیکِن سِه روز بعد از عهد بسته کدو قد ازوا، بَنی اِسرائیل شِنِید که اُونا دَ نزدِیک و دَ گِرد-و-بَر ازوا زِندگی مُونه. 17 پس بَنی اِسرائیل حَرکت کد و دَ روزِ سِوّم دَ شارای ازوا رَسِید که شارای ازوا جِبعون، کِفِیره، بِئیروت و قِریَت-یعارِیم بُود. 18 مگم بَنی اِسرائیل اُونا ره نَزَد، چراکه رَهبرای جماعت بَلدِه ازوا دَ خُداوند، خُدای اِسرائیل قَسم خوردُد. اوخته پگِ جماعت دَ بَلِه رَهبرا نِق نِق کد، 19 لیکِن پگِ رهبرا دَ تمامِ جماعت گُفت: ”مو بَلدِه ازوا دَ خُداوند، خُدای اِسرائیل قَسم خوردے، پس آلی نَمِیتنی که دَ بَلِه ازوا دِست باله کنی. 20 دَ حقِ ازوا اینی کار ره مُونی: مو اُونا ره زِنده میلی تا بخاطرِ قَسمی که دَزوا خوردے، غَضَبِ خُداوند دَ بَلِه مو نَیه.“ 21 و رهبرا دَزوا گُفت: ”اُونا ره زِنده بیلِید.“ پس اُونا بَلدِه پگِ جماعت چیو مَیده‌گَر و سقَو شُد، امُو رقم که رَهبرا دَزوا گُفتُد.
22 یوشِع اُونا ره کُوی کد و دَزوا گُفت: ”چرا مو ره بازی دَدِید و گُفتِید، ’مو از شُمو غَدر دُور اَستی،‘ دَ حالِیکه دَ گِرد-و-بَر مو زِندگی مُونِید؟ 23 پس آلی شُمو نالَت شُدید و از جم شُمو همیشه غُلاما، چیو مَیده‌گَرا و سقَو ها بَلدِه خانِه خُدای مو مُقرَر مُوشه.“ 24 اُونا دَ جوابِ یوشِع گُفت: ”ازی که دَ خِدمتگارای تُو بطَورِ واضِح خبر رَسِید که خُداوند، خُدای تُو دَ خِدمتگار خُو مُوسیٰ اَمر کدُد که پگِ امزی سرزمی ره دَز شُمو بِدیه و شُمو تمامِ باشِنده های امزی سرزمی ره از پیشِ رُوی خُو نابُود کنِید، مو از خاطرِ جان های خُو از شُمو غَدر ترس خوردی و امی کار ره کدی. 25 و آلی اینه، مو دَ دِستای تُو اَستی؛ هر کاری که دَ نظر تُو خُوب و دُرُست معلُوم مُوشه دَ حق مو انجام بِدی.“