فصلِ هشتُم
نابُودی شارِ عای
1 اوخته خُداوند دَ یوشِع گُفت: ”ترس نَخور و وَحشَت زَده نَبَش. پگِ مَردای جنگی ره قد خُو بِگِیر و باله شُده دَ عای بورُو. اینه، ما پادشاهِ عای ره قد قَوم شی، شار شی و سرزمِین شی دَ دِستِ ازتُو تسلِیم کدیم. 2 دَ حقِ عای و پادشاهِ شی امُو کار ره کُو که دَ حقِ اَریحا و پادشاهِ شی کدی، لیکِن وُلجه و حَیوانای شی ره بَلدِه خودون خُو دَ عِنوانِ غَنِیمَت بِگِیرِید. فِکر تُو بَشه که دَ پُشتِ شار یگ کَمِینگاه جور کُنی.“
3 پس یوشِع و پگِ مَردای جنگی باله شُد که دَ خِلافِ عای بوره. یوشِع سی هزار نفر مَردای دلیر-و-قَوی ره اِنتِخاب کده اُونا ره دَ غَیتِ شاو رَیی کد 4 و دَزوا اَمر کده گُفت: ”شُمو دَ پُشتِ شار کمِین بِگِیرِید و از پُشتِ شار غَدر دُور نَرَوِید و پگ شُمو آماده بَشِید. 5 ما و پگِ قَوم که قد ازمه اَسته دَ نزدِیکِ شار مییی و غَیتِیکه اُونا رقمِ دَفعِه اوّل دَ خِلاف مو بُرو اَمَد، مو از پیشِ ازوا دُوتا مُونی. 6 اوخته اُونا از دُمبال مو مییه و تا غَیتِیکه مو اُونا ره از شار دُور نَکنی ایسته نَمُوشی، چُون اُونا قد خود خُو مُوگیه، ’رقمِ دَفعِه اوّل از پیش مو دُوتا مُونه.‘ دَ حینِ که مو از پیشِ ازوا دُوتا مُونی، 7 شُمو از کَمِینگاه باله شُده شار ره تَصَرُف کُنِید، چُون خُداوند، خُدای شُمو اُو ره دَ دِستِ ازشُمو مِیدیه. 8 و غَیتِیکه شار ره گِرِفتِید، اُو ره دَ آتِش دَر بِدِید. شُمو باید دَ مُطابِقِ اَمرِ خُداوند عمل کنِید. اینه، اِی ره ما دَز شُمو اَمر کدُم.“ 9 پس یوشِع اُونا ره رَیی کد و اُونا دَ کَمِینگاه رفته دَ مینکلِ بَیت‌ئیل و عای، دَ طرفِ غَربِ عای جای-د-جای شُد؛ لیکِن یوشِع امُو شاو ره دَ مینکلِ قَوم دَ خَیمه‌گاه تیر کد.
10 یوشِع صَباح‌گاه باله شُده قَوم ره آمادہ کد و قد رِیش سفیدای اِسرائیل پیش پیشِ قَوم سُون عای رَیی شُد. 11 پگِ مَردای جنگی که قد ازُو بُود حَرکت کده پیش رفت و دَ پیشِ رُوی شار رَسِید و دَ طرفِ شَمالِ عای خَیمه زَد که دَ مینکلِ ازوا و عای یگ تَنگی بُود. 12 یوشِع تَقرِیباً پَنج هزار نفر ره گِرِفته دَ مینکلِ بَیت‌ئیل و عای دَ طرفِ غَربِ شار دَ کَمِینگاه جای-دَ-جای کد. 13 پس اُونا مَردای جنگی ره جای-دَ-جای کد، دِستِه اَصلی دَ شَمالِ شار بُود و کسای که دَ کَمِینگاه بُود دَ غَربِ شار؛ و یوشِع امُو شاو ره دَ مَنِه دَرّه تیر کد.
14 وختی پادشاهِ عای اِی ره دِید، اُو و پگِ قَوم شی دَ عَجَله صَباح‌گاه باله شُد و مَردای شار دَ جنگِ بَنی اِسرائیل دَ جای مُعیَّن که رُوی دَ رُوی دَشت بُود، رفت؛ لیکِن اُو نَمِیدَنِست که دَ پُشتِ شار دَ خِلافِ ازُو یگ دِسته دَ کَمِین شِشته. 15 یوشِع و پگِ اِسرائیل رقمی رفتار کد که از پیش ازوا شِکَست خورده بَشه و طرفِ بیابو دُوتا کد. 16 پس تمامِ مَردای که دَ شار بُود کُوی شُد تا اُونا ره دُمبال کنه؛ و اُونا یوشِع ره دُمبال کده از شار دُور شُد. 17 دَ عای و بَیت‌ئیل هیچ مَرد باقی نَمَند، چراکه اُونا پگ شی از پُشتِ بَنی اِسرائیل رفت؛ اُونا درگه های شار ره واز ایله کد و دَ دُمبالِ بَنی اِسرائیل رفت.
18 دَ امزُو غَیت خُداوند دَ یوشِع گُفت: ”نَیزِه ره که دَ دِست تُو اَسته سُونِ عای دِراز کُو، چُون شار ره دَ دِستِ ازتُو مِیدیُم.“ پس یوشِع نَیزِه ره که دَ دِست شی بُود سُونِ شارِ عای دِراز کد. 19 امی که اُو دِست خُو ره دِراز کد، کسای که دَ کَمِینگاه بُود دَ زُودی از جای خُو باله شُد و دَوِیده دَ شار داخِل شُد. اُونا شار ره گِرِفت و اُو ره دَ عَجَله دَ آتِش سوختَند.
20 وختی مَردای عای پُشتِ سر خُو توخ کد، اُونا دِید که دُودِ شار سُونِ آسمو باله موره و دَزوا راه نَمَند که اِی سُو یا اُو سُو دُوتا کنه، چُون مَردای که سُونِ بیابو دُوتا مُوکد پس دَور خورده دَ بَلِه دُمبال کُنِنده ها اَمَد. 21 اَرے، امی که یوشِع و پگِ اِسرائیل دِید که نفرای کَمِینگاه شار ره گِرِفته و دُودِ شار باله موره، اُونا پس دَور خورده مَردای عای ره زَد. 22 و نفرای کَمِینگاه ام از شار بُر شُده دَ بَلِه ازوا اَمَد و اُونا دَ مینکلِ مَردای اِسرائیل گِیر مَند؛ بَنی اِسرائیل یگ تِعداد شی دَ یگ طرفِ ازوا و یگ تِعداد شی دَ دِیگه طرفِ ازوا بُود و اُونا ره مُوکُشت، دَ اندازِه که هیچ کس ازوا باقی نَمَند و دُوتا نَتنِست. 23 مگم پادشاهِ عای ره زِنده گِرِفت و اُو ره دَ پیشِ یوشِع اَوُرد.
24 وختی مَردای اِسرائیل از کُشتونِ تمامِ باشِنده های عای دَ دَشت و بیابو دَ جایی که اُونا ره دُمبال مُوکد خلاص شُد و پگِ ازوا ره از دَمِ شمشیر تیر کد، اوخته تمامِ مَردای اِسرائیل دَور خورده دَ عای رفت و اُو ره قد دَمِ شمشیر زَد. 25 تمامِ کسای که دَ امزُو روز کُشته شُده اُفتَد، مَرد و خاتُو دوازده هزار نفر بُود، پگِ مردُمِ عای امِیقَس بُود. 26 چُون یوشِع دِست خُو ره که نَیزه ره قد شی دِراز کدُد پس کَش نَکد تا وختِیکه پگِ باشِنده های عای ره کامِلاً نابُود کد. 27 لیکِن چارپایا و وُلجِه امزُو شار ره بَنی اِسرائیل بَلدِه خُو دَ عِنوانِ غَنِیمَت گِرِفت، مُطابِقِ تورِه خُداوند که دَ یوشِع اَمر کدُد. 28 پس یوشِع عای ره سوختَند و اُو ره بَلدِه همیشه یگ تِپِه خرابه جور کد که تا اِمروز باقی اَسته. 29 و پادشاهِ عای ره دَ دار اَوزو کد که تا شام دَ امُونجی مَند؛ و دَ غَیتِ آفتَو شِشتو، یوشِع اَمر کد که جَسَدِ ازُو ره از دار تاه بَیره و دَ پیشِ درگِه شار پورته کنه. اُونا امُو رقم کد و دَ بَلِه ازُو یگ سنگ‌قَلچِه کٹه جور کد که تا اِمروز باقی اَسته.
عهدِ نَو دَ کوهِ عیبال
30 اوخته یوشِع دَ کوهِ عیبال بَلدِه خُداوند، خُدای اِسرائیل یگ قُربانگاه آباد کد، 31 امُو رقم که مُوسیٰ خِدمتگارِ خُداوند دَ بَنی اِسرائیل اَمر کدُد. اُو ره امُو رقم آباد کد که دَ کِتابِ تَوراتِ مُوسیٰ نوِشته شُده: ”یگ قُربانگاه از سنگای تراش نَشُده آباد کُنِید که اَوزارِ آینی دَ بَلِه شی اِستِعمال نَشُده بَشه.“ و اُونا دَ بَلِه ازُو قُربانی ھای سوختَنی و قُربانی های سلامَتی دَ خُداوند تقدِیم کد. 32 و دَ امُونجی یوشِع شریعت ره که مُوسیٰ نوِشته کدُد دَ حُضُورِ بَنی اِسرائیل دَ بَلِه سنگا نوِشته کد. 33 پگِ اِسرائیل قد رِیش سفیدا، رَهبرا و قاضی های ازوا دَ هر دُو طرفِ صندُوق پیشِ رُوی لاویای پیشوا که صندُوقِ عهدِ خُداوند ره مُوبُرد ایسته شُد، ام بیگَنه‌گوa و ام اِسرائیلی های اَصلی، نِیمِ ازوا پیشِ رُوی کوهِ جِرِزِیم ایسته شُد و نِیمِ ازوا پیشِ رُوی کوهِ عیبال، امُو رقم که مُوسیٰ خِدمتگارِ خُداوند دَ اوّل اَمر کدُد تا اُونا قَومِ اِسرائیل ره بَرکت بِدیه. 34 بعد ازُو یوشِع تمامِ تورای شریعت ره خاند، ام بَرکت ها و ام نالَت ها ره، امُو رقم که دَ کِتابِ تَورات نوِشته یَه. 35 تمامِ احکامی ره که مُوسیٰ اَمر کدُد، یوشِع دَ حُضُورِ پگِ جماعتِ اِسرائیل خاند، یگ حرف شی ره ام ایله نَکد؛ خاتُونو، بچکِیچا و بیگَنه‌گونی که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُوکد شِنِید.