جنگ قد مِدیانی ها
31
خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ‏2 ”اِنتِقامِ بَنی اِسرائیل ره از مِدیانی ها بِگِیر. بعد ازُو تُو فَوت کده قد قَوم خُو یگجای مُوشی.“
‏3 پس مُوسیٰ دَ مردُم گُفت: ”یگ تِعداد نفرای خُو ره مُسَلَح کُنِید تا دَ جنگِ مِدیانی ها بوره و اِنتِقامِ خُداوند ره از مِدیانی ها بِگِیره. ‏4 شُمو هزار نفر از هر طایفه از پگِ طایفه های اِسرائیل بَلدِه جنگ رَیی کُنِید.“ ‏5 اوخته از دِسته های هزار نفری بَنی اِسرائیل، از هر طایفه یگ هزار نفر، جُمله دوازده هزار نفرِ مُسَلَح بَلدِه جنگ اِنتِخاب شُد. ‏6 و مُوسیٰ اُونا ره که هزار نفر از هر طایفه بُود، دَ جنگ رَیی کد؛ اَرے، اُونا ره قد فِینحاس باچِه اِلعازار پیشوا و اَسبابِ مُقَدَّس و شیپُور ها که بَلدِه علامَت دَدو دَ اِختیار شی بُود، دَ جنگ رَیی کد. ‏7 اُونا قد مِدیانی ها جنگ کد و امُو رقم که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کدُد، پگِ مَردای ازوا ره کُشت. ‏8 دَ مینکلِ کُشته شُده ها، پادشایونِ مِدیانی ها یعنی اِوی، راقِم، صُور، حور و رِبَع، پَنج پادشاهِ مِدیانی ها ام مَوجُود بُود. اُونا بِلعام باچِه بِعور ره ام قد دَمِ شمشیر کُشتُد. ‏9 بَنی اِسرائیل خاتُونوی مِدیانی و بچکِیچای ازوا ره اسِیر کد و تمامِ گَله-و-رمه و پگِ مال-و-دارایی ازوا ره وُلجه گِرِفت؛ ‏10 و تمامِ شارای ازوا ره که دَز شی زِندگی مُوکد قد تمامِ خَیمه‌گاه های ازوا سوختَند، ‏11 لیکِن تمامِ وُلجه و پگِ اَسِیرا ره بُرد، ام حَیوان و ام اِنسان ره. ‏12 اوخته اُونا اَسِیرا، وُلجه و مال های ره که گِرِفتُد دَ پیشِ مُوسیٰ، اِلعازار پیشوا و جماعتِ بَنی اِسرائیل دَ خَیمه‌گاه دَ دَشتِ موآب، دَ بَغلِ دریای اُردُن رُوی دَ رُوی شارِ اَریحا اَوُرد.
‏13 مُوسیٰ، اِلعازار پیشوا و پگِ رھبرای جماعت از خَیمه‌گاه بُر شُده دَ دَمِ راهِ ازوا رفت. ‏14 مگم مُوسیٰ دَ بَلِه قومَندانای لشکر، یعنی رهبرای هزار نفری و رهبرای صد نفری که از مَیدانِ جنگ پس اَمدُد، قار شُد. ‏15 و مُوسیٰ دَزوا گُفت: ”چرا شُمو پگِ خاتُونو ره زِنده ایشتِید؟ ‏16 اینه، امیا کسای بُود که دَ مشوَرِه بِلعام، بَنی اِسرائیل ره وادار کد که دَ مَسئلِه بَعلِ فِغورa دَ خُداوند خیانَت کُنه؛ و امزُو خاطر دَ مینکلِ جماعتِ خُداوند بَلا نازِل شُد. ‏17 پس آلی تمامِ باچه ها ره از مینکلِ بچکِیچا بُکُشِید و هر خاتُو-و-دُختری ره که قد مرد آشنا شُده خاو کده، ام بُکُشِید. ‏18 مگم پگِ دُخترونِ خانه ره که قد مرد آشنا نَشُده و خاو نَکده، بَلدِه خُو زِنده نِگاه کُنِید. ‏19 بعد ازُو شُمو بَلدِه هفت روز دَ بُرونِ خَیمه‌گاه بُمنِید؛ هر نفرِ ازشُمو که یَگو کس ره کُشته بَشه یا دَ جَسَدِ کُشته دِست زَده بَشه، خود ره و اَسِیرای خُو ره دَ روزِ سِوّم و هفتُم پاک کُنه. ‏20 امچُنان هر کالا، هر چِیزی چَرمی و هر چِیزی ره که از مُوی بُز بافته شُده بَشه و هر چِیزی چوبی ره پاک کُنِید.“
‏21 اوخته اِلعازار پیشوا دَ مَردای جنگی که دَ جنگ رفتُد، گُفت: ”اِی حُکمِ شریعت اَسته که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کده: ‏22 چِیزای طِلّایی، نُقره‌یی، برونزی، آینی، حَلبی و سُربی ره، ‏23 یعنی هر چِیزی ره که دَ آتِش تاب میره، اُو ره از آتِش تیر کُنِید تا پاک شُنه؛ علاوه ازی، اُو ره قد آوِ طهارَتb ام پاک کُنِید. لیکِن هر چِیزی که دَ آتِش تاب نَمیره، اُو ره از آو تیر کُنِید. ‏24 دَ روزِ ھفتُم شُمو باید کالای خُو ره بُشویِید و شُمو پاک مُوشِید؛ بعد ازُو مِیتنِید دَ خَیمه‌گاه داخِل شُنِید.“
‏25 و خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ‏26 ”تُو و اِلعازار پیشوا و کٹه‌کَلونای اَولادِ بابه های جماعت وُلجِه ره که گِرِفته شُده، ام حَیوان و ام اِنسان ره حِساب کُنِید. ‏27 وُلجه ره دُو تقسِیم کُو: نِیم شی ره دَ مَردای جنگی که دَ جنگ رفتُد بِدی و نِیم شی ره دَ باقی جماعت. ‏28 از تقسِیمِ مَردای جنگی که دَ جنگ رفتُد بَلدِه خُداوند یگ شُکرانه بِگِیر، یعنی از هر پَنج صد یگ شی ره بِگِیر، ام از اِنسان ها و ام از گاو ها، از اُلاغ ها و از گوسپندو. ‏29 اِی ره از نِیم تقسِیمِ ازوا بِگِیر و دَ اِلعازار پیشوا بِدی تا دَ عِنوانِ هدیه دَ خُداوند بَشه. ‏30 و از نِیم تقسِیمِ بَنی اِسرائیل، از هر پِنجاه یگ شی ره بِگِیر، ام از اِنسان ها و ام از گاو ها، از اُلاغ ها و از گوسپندو، یعنی از پگِ حَیوانا و اُونا ره دَ لاویا بِدی، دَ کسای که دَ جایگاهِ خُداوند وظِیفِه اِجرا مُونه.“ ‏31 پس مُوسیٰ و اِلعازار پیشوا امُو رقم کد که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کدُد.
‏32 زِنده-جان های گِرِفته شُده، غَیر از وُلجِه اَسباب و زیوَرات که مَردای جنگی بَلدِه خُو گِرِفتُد، شَش صد و هفتاد و پَنج هزار گوسپو بُود، ‏33 هفتاد و دُو هزار گاو، ‏34 شصت و یگ هزار اُلاغ ‏35 و سی و دُو هزار اِنسان، دُخترونی که قد مَرد آشنا نَشُدُد و خاو نَکدُد.
‏36 نِیم تقسِیم، حِصِّه کسای که دَ جنگ رفتُد، دَ حِساب سِه صد و سی و ھفت هزار و پَنج صد گوسپو بُود ‏37 و شُکرانه بَلدِه خُداوند شَش صد و هفتاد و پَنج گوسپو؛ ‏38 سی و شَش هزار گاو و شُکرانِه ازوا بَلدِه خُداوند هفتاد و دُو گاو؛ ‏39 سی هزار و پَنج صد اُلاغ و شُکرانِه ازوا بَلدِه خُداوند شصت و یگ اُلاغ؛ ‏40 شونزده هزار اِنسان و شُکرانِه ازوا بَلدِه خُداوند سی و دُو نفر. ‏41 اوخته مُوسیٰ شُکرانه ره که یگ هدیه بَلدِه خُداوند بُود، دَ اِلعازار پیشوا دَد، امُو رقم که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کدُد.
‏42 نِیم تقسِیمِ بَنی اِسرائیل که مُوسیٰ از وُلجِه مَردای جنگی جدا کدُد، ‏43 یعنی نِیم تقسِیمِ جماعت، سِه صد و سی هزار و پَنج صد گوسپو، ‏44 سی و شَش هزار گاو، ‏45 سی هزار و پَنج صد اُلاغ ‏46 و شونزده هزار اِنسان بُود.
‏47 از نِیم تقسِیمِ بَنی اِسرائیل، مُوسیٰ از هر پِنجاه یگ شی ره گِرِفت، ام از اِنسان و ام از حَیوان، و اُونا ره دَ لاویا دَد، دَ کسای که دَ جایگاهِ خُداوند وظِیفه اِجرا مُوکد، امُو رقم که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کدُد.
‏48 اوخته سرکرده های که مسئُولِ دِسته های هزار نفری لشکر بُود، قومَندانای هزار نفری و قومَندانای صد نفری پیشِ مُوسیٰ اَمَد ‏49 و دَزُو گُفت: ”مو خِدمتگارای تُو مَردای جنگی ره که زیرِ اَمر مو اَسته حِساب کدی و یگ نفر مو ام کم نَشُده. ‏50 پس مو از چِیزای که هر کُدَم مو گِرِفتے، یگ هدیه بَلدِه خُداوند اَوُردے که زیوَر ھای طِلّایی، بازُوبَند ها، دِستبَند ها، انگُشتریا، گوشواره ها و گردوبَند ها اَسته تا بَلدِه جان های مو دَ حُضُورِ خُداوند کِفاره شُنه.“ ‏51 و مُوسیٰ و اِلعازار پیشوا، طِلّا ره که پگ شی دَ شکلِ زیوَرات بُود، ازوا گِرِفت. ‏52 و تمامِ طِلّای هدیِه که قومَندانای هزار نفری و قومَندانای صد نفری بَلدِه خُداوند تقدِیم کد، شونزده هزار و هفت صد و پِنجاه مِثقال بُود. ‏53 چُون مَردای جنگی هر کُدَم شی بَلدِه خود خُو وُلجه گِرِفتُد. ‏54 پس مُوسیٰ و اِلعازار پیشوا، طِلّا ره از قومَندانای هزار نفری و قومَندانای صد نفری گِرِفت و دَ خَیمِه مُلاقات اَوُرد تا بَلدِه بَنی اِسرائیل دَ حُضُورِ خُداوند یادگار بَشه.