عدَد‌ها 30

مُقرَرات دَ بارِه نَذر

اوخته مُوسیٰ دَ کٹه‌کَلونای طایفه های بَنی اِسرائیل گُفت: ”اینی تورِه اَسته که خُداوند حُکم کده: ‏2 وختِیکه یَگو کس بَلدِه خُداوند دَ گَردون خُو نَذر مِیگِیره یا دَ بارِه یَگو چِیز قَسم خورده خود ره دَ بَند مِیندَزه، اُو باید از گپ خُو نَگَرده، بَلکِه هر چِیزی که از دان شی بُر شُده، مُطابِقِ ازُو عمل کُنه.

‏3 و غَیتِیکه یگ خاتُو دَ جوانی خُو دَ حالِیکه دَ خانِه آتِه خُو اَسته بَلدِه خُداوند دَ گَردون خُو نَذر مِیگِیره یا قد یَگو وعده خود ره دَ بَند مِیندَزه، ‏4 و آتِه شی دَ بارِه نَذرِ ازُو و وعدِه ازُو که دَ وسِیلِه شی خود ره دَ بَند اَندخته مِیشنَوه، ولے هیچ چِیز نَمُوگیه، اوخته تمامِ نَذر های ازُو اُستوار و هر وعدِه ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ‏5 لیکِن اگه آتِه شی دَ روزی که مِیشنَوه اُو ره مَنع کُنه، اوخته هیچ کُدَمِ نَذر های شی و وعده های شی که خود ره دَ وسِیلِه ازوا دَ بَند اَندخته باقی نَمُومَنه. ازی که آتِه شی اُو ره مَنع کده، خُداوند اُو ره مُوبَخشه.

‏6 اگه اُو دَ شُوی دَده شُنه و نَذر های شی یا تورِه که از دان شی بُر شُده و دَ وسِیلِه ازُو خود ره دَ بَند اَندخته دَ بَلِه ازُو باقی بَشه ‏7 و شُوی شی بِشنَوه و دَ روزی که بِشنَوه هیچ چِیز نَگیه، اوخته نَذر های ازُو اُستوار و وعده های ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ‏8 لیکِن اگه شُوی شی دَ روزی که بِشنَوه اُو ره مَنع کُنه، اوخته اُو نَذری ره که دَ گردونِ خاتُون شی اَسته یا تورِه ره که از دانِ ازُو بُر شُده و خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باطِل کده؛ و خُداوند امُو خاتُو ره مُوبَخشه.

‏9 ولے هر نَذرِ خاتُونِ بیوه یا طلاق شُده که اُو دَ وسِیلِه شی خود ره دَ بَند اَندخته، دَ بَلِه ازُو باقی مُومنه.

‏10 اگه یگ خاتُو دَ خانِه شُوی خُو دَ گَردون خُو نَذر بِگِیره یا قَسم خورده خود ره دَ بَند بِندَزه ‏11 و شُوی شی بِشنَوه، ولے اُو ره هیچ چِیز نَگیه و مَنع نَکنه، اوخته پگِ نَذر های ازُو اُستوار و هر وعدِه ازُو که خود ره دَ وسِیلِه شی دَ بَند اَندخته باقی مُومنه. ‏12 لیکِن اگه شُوی شی دَ روزی که بِشنَوه، اُونا ره باطِل کُنه، اوخته هر چِیزی که از دانِ ازُو دَ بارِه نَذر های شی یا دَ بارِه وعدِه شی بُر شُده باقی نَمُومَنه. ازی که شُوی شی اُونا ره باطِل کده، خُداوند اُو ره مُوبَخشه. ‏13 هر نَذر یا قَسمِ محکمِ ازُو ره که اُو بَلدِه کُشتونِ نفس خُو مُونه، شُوی شی مِیتَنه اُو ره تَصدِیق کُنه و شُوی شی مِیتَنه اُو ره باطِل کُنه. ‏14 لیکِن اگه شُوی شی دَمزُو روز و روزِ دِیگِه شی اُو ره چِیز نَگیه، اوخته پگِ نَذر های شی ره و تمامِ وعده های ازُو ره که دَ بَلِه ازُو اَسته تَصدِیق کده؛ چُون دَ روزی که شِنِید، هیچ چِیز نَگُفت، پس اُونا ره تَصدِیق کد. ‏15 لیکِن اگه چند روز بعد از شِنِیدو اُونا ره باطِل کُنه، اوخته گُناهِ امزُو خاتُو دَ گردونِ ازُو مُوشه.“

‏16 اینَمیا مُقرَراتی اَسته که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کد، دَ بارِه شُوی و خاتُون شی و دَ بارِه آته و دُختر شی وختِیکه اُو دَ جوانی خُو دَ خانِه آتِه خُو اَسته.