मुनिम
16
1 फेर बण एक ओर मिसाल बताई: कोई धनी आदमी गो एक मुनिम हो अर लोगां बि पर दोस लगायो कै ओ मालिक गो धन उडाये आवै।
2 जद मालिक बिनै बुला'गे केयो कै, “मैं तेरै बारै में के सुणन लागरयो हूं? सारै भण्डार गो मनै लेखो जोखो दे। अर आगै भण्डारी तूं कोनी रेवेगो।”
3 जद बो भण्डारी सोचण लागग्यो, “मरा दिया नी, अब के करां? क्यूंकै मेरो मालिक अब मनै तो मुनिम राखै कोनी। खेत गो काम मेरूं होवै कोनी अर मांगण ऊं बी मनै सरम आवै है।
4 मेरै कनै एक तरिको है जे मैं बिंया करूंगा तो मेरा बोळा सारा साथी बण ज्यगा झिका अठुं हटण गै बाद में मेरै काम आ सकै।
5 जद बण आपगै स्वामी गै कर्जदारां नै बुला बुला'गे पूछयो। पेलै नै पुछ्यो कै, ‘तूं मालिक गो कितो करजो देणो है?’
6 बो बोल्यो, ‘मैं सो मण तेल देणो है।’ जद बण केयो, ‘तेरो बही खातो लेगे बिमै पचास मण लिख दे।’
7-8 फेर बण दूसरै नै पूछयो, ‘तूं मालिक गो कितो करजो देणो है।’ बण केयो, ‘सो मण कणक देण आळी है।’ जद बण बिनै केयो, ‘तेरी बही लेगे असी मण लिख दे’ अर ईंखातर सारा लोग बि कानी हो'ग्या। जद चातर भण्डारी गै स्वामी बिंगी चतुराई नै देखगे बिनै सराण लागग्यो कै अण किती चतुराई ऊं काम लियो है। फेर यीसू बानै केयो, ‘संसारिक आदमी दूसरा आदमी गै सागै लेण देण गै मामले में धरमी आदमी ऊं जादा चातर है।’
9 जद बण केयो, ‘संसार गै धन ऊं गरीबां गी मदद कर'गे बेली बणा ल्यो क्यूंकै जद थारो धन मुक'ज्यगो तो परमेसर अर सुरगदूत थानै अनन्त लोक में थारो सुआगत करेगा।’
10 जद थे छोटी ऊं छोटी बातां में बिस्वास गै लायक होवो तो मोटी ऊं मोटी बातां में बी बिस्वास गै लायक हो जाओगा। अर झिको छोटी ऊं छोटी बातां में बिस्वास गै लायक कोनी होवै तो बो कदी बी मोटी ऊं मोटी बातां में बिस्वास गै लायक कोनी हो सकै।
11 जे थे संसारिक धन नै संभालणै में बिस्वास गै लायक कोनी रेया तो सुरग गै सच्चै धन नै संभालण खातर थानै कुण बिस्वास गै लायक मानसी?
12 झिको धन दूसरा गो है बिमै बी थे बिस्वास गै लायक कोनी रेया तो परमेसर थानै बो धन राखण खातर किंया देसी?
13 ‘क्यूंकै एक दास दो स्वामिया गी सेवा कोनी कर सकै। जे करेगो तो एक ऊं प्रेम राखैगो अर दूसरै ऊं बैर राखैगो अर एक सागै इमानदारी ऊं रेवेगो अर दूसरै नै घटिया जाणैगो। थे परमेसर अर धन गी एक सागै सेवा कोनी कर सकोगा।’”
यीसू गा अनमोल परबचन
14 फरीसी लोग झिका लोबी हा, बांगी बातां सुणगे मजाक उडाण लागग्या।
15 यीसू बानै केयो, “थे लोगां गै सांमणै तो आच्छा बणगे रेवो पण परमेसर थारै मन गी बात नै जाणै। क्यूंकै झिकी चीज आदमियां गी नजरां में आच्छी है बा परमेसर गी नजरां में भोत माड़ी है।”
16 बतिस्मो देण आळै यूहना आपगो परचार सरू करण ऊं पेलां मूसा नबी गै बतायड़ा नेम विधान अर परमेसर गी बात बोलण आळा गै सिखाईड़ी बातां सुणाई। पण अब परमेसर गै राज्य गो सुब समाचार सुणाइजै है बि राज्य में लोगां गी भीड़ बढण खातर भोत ऊंतावळी होवै है।
17 पण इंगो मतलब ओ कोनी कै विधि विधान गै नेमां गो म्हत्व खतम हो'ग्यो है। धरती अर आकास गो गिरनो तो सोखो है पण नेम-विधान गी एक छोटी सी बात बी टळनी सोखी कोनी।
18 झिको आदमी आपगी लुगाई नै छोड़गे दूसरी सागै ब्या करै तो बो बिंगै सागै बेबीचार करै। अर जे कोई हिस्यी छोडे'ड़ी लुगाई सागै ब्या करै तो बो आदमी बी बिंगै सागै बेबीचार करै।
अमीर आदमी अर लाजर
19 यीसू एक ओर मिसाल बताई: “अब देखो, एक धनवान आदमी हो झिको भोत मेंगा अर मलमल गा कपड़ा पेरतो अर रोजाना भोत ऐस-आराम ऊं आपगी जिंदगी जींवतो हो।
20 बिंगै दरवाजै गी चोकी पर लाजर नाम गो एक गरीब आदमी पड़यो रेंतो बिंगो पूरो सरीर घावां ऊं भरेड़ो हो।
21 बो तरसतो कै मनै ई अमीर आदमी गी थाळी गी जूंठ पेट भरण नै मिलज्य तो ई चोखी है। अर बिंगी हालत हिसी हो'गी कै कुता बी बिंगा जखम चाटता रेंवता।
22 फेर इंया होयो कै बो गरीब लाजर मर ग्यो अर सुरगदूतां बिनै सुरग में ले जा'गे अबरहाम गी गोदी में बिठा दियो। अर फेर बो धनवान आदमी बी मर ग्यो अर माटी दे दी।
23 अर बिनै नरक में लेग्या। जद नरक में बो धनवान आदमी दुख ऊं भोत तड़फण लागरयो तो बण आदमी आंख उठागे देख्यो तो भोत दूर सुरग में लाजर नै अबरहाम गी गोदी में बैठयो देख्यो।
24 तो बण दुख ऊं करळागे हेलो मारयो, ‘हे पिता, अबरहाम मेरै पर तरस करो, लाजर नै मेरै कनै घालदयो बो आपगी आंगळी पाणी में भे'गे मेरी जीभ नै ठंडी करै मैं ईं आग में तड़फण लागरयो हूं।’
25 पण अबरहाम केयो, ‘बेटा याद कर, तूं तेरी जिन्दगी में आच्छी चिजां ले ली,’ पण लाजर नै कोनी मिली। ईंखातर अब इनै आराम मिलण लागरयो है। अर तूं तड़फण लागरयो है।
26 ईं बात गै बिना थारै अर म्हारै बिचाळै भोत मोटी खाई बणाएड़ी है ईंन्लो बिनै कोनी जा सकै। अर बिंन्लो इनै कोनी आ सकै।
27 जद बण अमीर आदमी केयो, ‘हे पिता, मैं थारूं बिनती करूं थे लाजर नै मेरै बाप गै घरै घालदयो।
28 क्यूंकै मेरै ओर पांच भाई है अर मैं चाऊं कै लाजर जा'गे अठै गो सारो बुरो हाल बानै बतावै। कठैई इंया ना होवै कै मरै बाद में बानै बी अठै आणो पड़ज्य।’
29 अबरहाम केयो, ‘बां कनै मूसा नबी अर परमेसर गी बात बताण आळावां गा सासतर है। बामै सारो कीं लिखेड़ो है जद चावै पढ सकै।’
30 बण केयो, ‘ना, हे पिता अबरहाम, जे कोई मरेड़ा माऊं जी'गे बांनै जा'गे बतावैगो तो बे सारा पापां ऊं मन बदळल्य'गा।’”
31 बण बिनै केयो, “जद बे मूसा नबी अर परमेसर गी बात बोलण आळावां गी कोनी सुणै तो मरेड़ा माऊं जी'गे बांगै कनै उड़ज्यासी तो बी बे कदी बिंगी कोनी मानैगा।”