सुरग राज में सारा ऊं मोटो कुण?
18
1 जद यीसू गै चेला आ'गे बिनै पूछयो, “सुरग गै राज में सारा ऊं मोटो कुण है।”
2 जद यीसू एक टाबर नै बुला'गे बांगै बिचाळै खडागे केयो,
3 “मैं थानै साची केऊं जद तांई थे ई टाबर गी तरियां अपणै आपनै ना बणाओगा तो सुरग कोनी जा सकोगा।
4 ईंखातर झिको अपणै आपनै ईं टाबर गी तरियां छोटो बणावेगो बो ई सुरग में मोटो मानिज्येगो।
5 जे कोई हिस्यै टाबरां नै मेरै नाम ऊं मानल्येगो तो बो मनै मानल्येगो।
पाप करण गी परीक्सा
6 पण झिको कोई मेरै पर बिस्वास करण आळै माणसां गै रा में अड़ेको लगावै तो बि खातर इंया होवै कै बिंगै गळ में चकी गो पाट बांदगे समुन्दर में फेंक दयो।
7 संसार में बिस्वास लोग छोड़ै है। बो इतो खतरनाक है। संसार में इंया होवंतो रेवै। पण बिंगो बुरो होवैगो झिको किंगैई खातर ठोकर गो कारण बणै।
8 ईंखातर जे तेरो हात अर पग तनै ठोकर खुवावै है तो बानै बाडगे फेंक दे। हात पगां गै सागै नरक में जाण ऊं आच्छो है टुण्डो या लंगडो बणगे सुरग में जाणो।
9 जे तेरी आंख सुरग में जाण ऊं रोकै है तो बिनै काड़गे फेंक दे क्यूंकै तेरै खातर बिना आंख गै सागै सुरग में जाणो आच्छो है।”
यीसू गी माफी गै बारे में सिक्सा
10-11 “तो देखो, मेरै आ भोळे भाळे बिस्वासियां मूं किनैई कमजोर ना जाणियो। मैं थानै केऊं कै बानै बचाण आळा गी सुरगदूतां सदा पिता परमेसर गै सागै रेवै। क्यूंकै मिनख गो बेटो भटकेड़ा नै सई रा पर ल्याण खातर आयो है।
12 तू इंया सोच, किंगैई कनै सौ भेड़ है अर बामूं एक भेड़ गमजै तो निन्यानवें भेड़ा नै छोड गै बि एक नै डूंड़ण जावैगो।
13 मैं थानै साची केऊं कै जद बा लादज्य तो बा निन्यानवें नै छोडगे बी एक खातर बो भोत राजी होवै।
14 ईं तरियां आ भोळे भाळे बिस्वासियां ऊं पिता परमेसर ओ कोनी चावै कै एक बी नास होवै।
15 जे तेरो भाई तेरै सागै बुरो बरताव करै तो तू बिनै जा'गे समझा। जे बो तेरी बात मानल्यै तो तू बिनै जीत लियो।
16 पण जे बो तेरी बात ना सुणै तो ओर लोगां नै तेरै सागै लेज्या जिऊं झिकी बात तू केवै बि बात गी गवाई हो सकै।a
17 जे बो बांगी बी ना सुणै तो बिस्वासी मण्डली गै लोगां नै बता। जे बो बांगी बी ना मानै तो तू बिनै एक गेर यहुदी अर कर लेण आळा बरगो समझ।
18 मैं थानै साची केऊं झिको कीं थे धरती पर बांधोगा बो परमेसर सुरग में बांधेगो झिको थे धरती पर खोलोगा बिनै परमेसर सुरग में खोल दयगो।
19 मैं थानै केऊं थे दो जणां आपसरी में साम्पत कर'गे कीं मांगोगा तो परमेसर थानै जरूर देवैगो।
20 क्यूंकै जठै मेरै नाम ऊं दो या तीन जणा भेळा होवैगा बठै मैं जरूर होस्यूं।”
21 जद पतरस यीसू कनै आ'गे केयो, “प्रभु मनै मेरै भाई गै गुना नै किती बार माफ करणो चईयै। जे मैं सात बारी माफ करूं तो ठीक है के?”
22 यीसू केयो, “सात बार ना'ई, बो जिती बार बी गुना करै तू बिनै बिती बारी माफ करतो रेयी।
23 ईंखातर सुरग गी बराबरी बि राजा सागै करीजा सकै झिकै आपगै नोकरां गो इसाब नकी करणो चायो।
24 जद बो हिसाब करण लागग्यो तो बिंगै सामै एक आदमी आयो, झिकेगो करजो दस हजार टका हो।
25 पण बि कनै करजो भरण खातर कीं कोनी हो। जद राजा आग्या दी कै इंगै परिवार गै लोगां नै अर झिको कीं ईं कनै है सारा नै बेच गै इंगो करजो पूरो करो।”
26 जद बो नोकर पगां पड़ग्यो अर बिनती करण लागग्यो, “धीरज राखो। ओ करजो मैं होळै होळै भर देयूंगा।”
27 ओ सुणगे राजा नै बि पर दया आ'गी। बण बिनै माफ कर दियो अर बिंगो करजो बी माफ कर दियो अर बिनै छोड़ दियो।
28 जद बो बठूं जावै हो तो बिंगो दूसरो नोकर भाई मिल्यो झिकै कनूं बण कीं रिपिया लेणा। अर बिंगै गळबो पकड़गे केयो, “बोल मेरै रिपिया कद देसी।”
29 जद बो नोकर भाई पगां पडगे बिनती करी कै मैं होळै होळै भर देस्यूं।
30 पण बो मान्यो कोनी। बिनै जेळ में बंद करा दियो जद तांई करजो ना भरदय।
31 दूसरो नोकर ओ सुणगे भोत दुखी होयो अर आ सारी बात राजा नै जा'गे बता दी।
32-33 जद बि राजा नै रीस आ'गी अर केण लागग्यो, “अरै नीच दास, तूं जद बिनती करी तो, मैं तेरो सारो करजो माफ कर दियो। तनै तेरै बेली पर दया कोनी आयी जिंया मैं तनै माफ करयो।
34 जद बण राजा बिनै सजा करवा दी जद तांई ओ करजो ना भरदय।
35 ईंखातर जद तांई थे थारै भाई बेलियां नै पूरै मन ऊं ना माफ करोगा तो पिता परमेसर बिंया ई थारै सागै करेगो।”