پولُس یَهودی سرۆکانی دیوانئے دێما
23
1 پولُسا سرۆکانی دیوانا نندۆکێن باسکانی نێمگا تچکاتچک چارِت و گوَشت:
«او براتان!
من تان مرۆچیگێن رۆچا وتی زِند گۆن پاک و پَلگارێن جَبین* و وجدانے په هُدائے رَزایا گوازێنتگ.»
2 اے هبرا و رند، مسترێن دینی پێشوا هَنّانیایا پولُسئے پهناتا اۆشتاتگێن مردم پرمان داتنت که آییئے دپا شَهمات بجننت.
3 گڑا پولُسا گوَشت:
«هُدا ترا جنت، او اِسپێتی پِر مُشتگێن دیوال!
* تئو شَریَتئے رهبندانی رَندگیریا منی مئیار و بێمئیاریئے گیشّێنگا اِدا ائے، بله اے کارئے بدلا گۆن منی شَهمات جناێنگا شَریَتئے رَهبندان پْرۆشگا ائے.»
4 پولُسئے کَشا اۆشتاتگێن مردمان گۆن آییا گوَشت:
«ترا لَجَّ* نکنت هُدائے نامێنتگێن دینی پێشوایا بےاِزّتَ کنئے؟»
5 پولُسا پَسّئو دات و گوَشت:
«او براتان!
من نزانتگ که اے، هُدائے نامێنتگێن مسترێن دینی پێشوا اِنت.
چیا که نبشته اِنت ‹وتی کئومئے پێشوایان بَد و رَد مگوَشێت.›»*
6 پولُس سهیگ اَت که سرۆکانی دیوانئے لهتێن باسک، سَدوکی و لهتێن پَریسی اَنت، پمێشکا آییا په بُرزتئواری دَرّاێنت:
«او براتان!
من پَریسیے آن و منی پت و پیرک هم پَریسی بوتگ‌اَنت، مرۆچی اے هَکدیوانئے دێما پمێشکا اۆشتارێنگ بوتگان که منی باور و اُمێت اِنت که هُدا مُردگان پدا زندگَ کنت.»
7 انچُش که آییا اے هبر کرت، سرۆکانی دیوانئے پَریسی و سَدوکی باسکانی نیاما جێڑهے پاد آتک و دیوان دو بهر بوت.
8 سَدوکیانی باوَر اِش اِنت که مُردگ پدا زندگَ نبنت و نه پرێشتگ هست و نه روه، بله پَریسی اے سجّهێنانَ مَنّنت.
9 باز جاک و جیک بوت و پَریسیانی شَریَتئے لهتێن زانۆگرا په نمَنّگ گوَشت:
«ما په اے مردا هچ مئیارے نگِندێن، بلکێن یک روه یا پرێشتگێا گۆن اِشیا هبر کرتگ.»
10 وهدے آیانی نیاما اَڑ و جنجال گێشتر بوت، لشکرئے مسترا تُرست، چۆ مبیت پولُسا بجننت و چُنڈ چُنڈ بکننت، پمێشکا سپاهیگی پرمان داتنت که جهلاد برئونت، پولُسا چه آیانی نیاما په زۆر در بکننت و کلاتا ببرنت.
11 هما شپا هُداوندێن ایسّا پولُسئے دێما آتک و اۆشتات.
گوَشتی:
«او پولُس!
دلا مزن کن، انچُش که تئو اورْشَلیمئے شهرا په منی مستاگا شاهدی داتگ، همے ڈئولا رومئے شهرا هم ترا شاهدی دئیگی اِنت.»
پولُسئے کۆشارێنگئے سازش و پَندَل
12 دومی سَباها، لهتێن یَهودیا پندلے جۆڑێنت و وت‌مان‌وتا سئوگندِش وارت که تان پولُسا مکُشنت، نه آپَ ورنت و نه وَرَگ.
13 پلێنڈ و پِتنه ساچۆکێن مردم چه چِلا گێشتر اتنت.
14 مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشانی کِرّا شتنت و گوَشتِش:
«ما په دل سئوگند وارتگ که تان پولُسا مکُشێن هچَّ نئوَرێن.
15 پمێشکا شما گۆن سرۆکانی دیوانا هۆریگا، لشکرئے مسترا بگوَشێت که آ پولُسا شمئے کِرّا بیاریت.
گۆن لشکرئے مسترا شمئے نیمّۆن اے ببیت که شما پولُسئے بارئوا گێشتر زانگ و جُست و پُرس کنگَ لۆٹێت.
ما تئیار اێن، رَسگا پێسر، راها آییا کُشێن.»
16 بله پولُسئے گهارزاتک که چه اے پَندلا سهیگ بوت، کلاتا شت و پولُسی سهیگ کرت.
17 پولُسا یک رومی پئوجی اَپسرے لۆٹت و گوَشتی:
«اے ورنایا وتی مسترئے کِرّا بَر که اِشیا چیزے گوَشگی اِنت.»
18 آییا ورنا وتی مسترئے کِرّا برت و گوَشتی:
«منا کئیدیێن پولُسا لۆٹتگ و گوَشتگ که اے وَرنایا تئیی کِرّا بیاران، چیا که اِشیا گۆن تئو چیزے گوَشگی اِنت.»
19 لشکرئے مسترا وَرنائے دست گپت و یک کِرّے برت و جُست کرت:
«ترا گۆن من چۆنێن هبرے هست؟»
20 آییا گوَشت:
«لهتێن یَهودیا شئور کرتگ که ترا بگوَشنت باندا پولُسا دیوانئے دێما پێش بکنئے، په اے شئورا آیانی نیمّۆن اِش اِنت که آ پولُسئے بارئوا گێشتر جُست و پُرس کنگَ لۆٹنت،
21 بله تئو آیانی اے هبرئے مَنّگا تئیار مبئے، چیا که چه آیان چِل مردما گێش، راها پولُسئے سرا اُرُش کنگ و آییئے کُشگا تئیار اِنت.
آیان سئوگند وارتگ که تان پولُسا مکُشنت، نه آپَ ورنت و نه وَرَگ.
آ تئیار نِشتگ‌اَنت و وداریگ اَنت که تئو آیانی واهگا بمَنّئے.»
22 لشکرئے مسترا ورنا رُکست کرت و گوَشت:
«هچکَس سهیگ مبیت که تئو منا اے هال داتگ.»
پولُس، دێم په کئیسَریَها
23 گڑا لشکرئے مسترا دو اَپسر لۆٹت و گوَشتنت:
«دوسَد پئیادگێن سپاهیگ، هپتاد اَسپ‌سوار و دوسَد نئیزهبندێن سپاهیگ تئیار بکنێت که اِنشپی، ساهت نُها* کئیسَریَها برئونت،
24 په سواریا، پولُسا اسپ هم بدئیێت تان آییا په وشّی و سلامتی، والی پیلیکْسئے کِرّا برسێننت.»
25 لشکرئے مسترا، رومی والیئے ناما یک کاگدے هم اے ڈئولا نبشت:
26 «چه کْلئودیوس لیسیاسئے نێمگا په شرپدارێن والی پیلیکْسئے ناما:
دْرود و دْرَهبات!
27 اے مرد، یَهودیان گپتگ‌اَت و آییا کُشگی اتنت.
بله وهدے من سهیگ بوتان که آ رومی باشندَهے، گڑا گۆن سپاهیگ شتان و من چه آیانی دستا رَکّێنت.
28 من لۆٹت بزانان که اے مردئے سرا چۆنێن بُهتامے جننت، پمێشکا آیانی سرۆکانی دیوانئے دێما پێش کرت.
29 سهیگ بوتان که آییا وتی شَریَتئے جێڑهانی سرا مئیاریگ کنگا اَنت و آییا هچ چُشێن کارے نکرتگ که کئید و بند، یا مَرکئے سِزاوار ببیت.
30 وهدے منا هال رَست که په آییئے کُشگا پندلے سازگ بوتگ، هما دمانا تئیی گوَرا راهُن دات.
من، هما مردم که آییئے سرا بُهتامَ جننت، پرمان داتگ‌اَنت که گۆن آییا وتی اَڑا تئیی دێما پێش بکننت.»
31 گڑا سپاهیگان، پرمانئے سرا، هما شپا پولُس چه اورْشَلیما زرت و اَنْتیپاتْریسئے شهرا* رَسێنت.
32 دومی رۆچا، اسپ‌سوارێن سپاهیگِش پولُسئے همراهیا رئوان داتنت و وت کلاتا پِر ترّتنت.
33 کئیسَریَهئے رَسگا، آیان کاگد آ دَمگئے والی پیلیکْسا دات و پولُسِش آییئے دێما پێش کرت.
34 کاگدے وانگا رَند، والیا چه پولُسا جُست کرت:
«تئو کجام دَمگئے مردمے ائے؟» پَسّئوی دات:
«من کیلیکیَهئے دَمگئے مردمے آن.»
35 گڑا گۆن پولُسا گوَشتی:
«وهدے تئیی سرا بُهتام جنۆکێن مردمَ کاینت، من تئییگ و آیانی هبران وت گۆشَ داران.»
گڑا آییا سپاهیگ هُکم کرتنت که پولُسا هما کلاتا ببرنت که هیرودیس بادشاها بستگ و همۆدا آییئے نگهپانیا بکننت.