دێم په اورْشَلیما
21
1 وهدے ما چه آیان جتا بوتێن، بۆجیگا سوار بوت و تچکاتچک دێم په کاسئے جَزیرها آتکێن.
دومی رۆچا رودِسئے جَزیرها رَستێن و چه اۆدا پاتارائے شهرا شتێن.
2 اۆدا مارا یک بۆجیگے دست کپت که پینیکیَها رئوگی اَت.
ما همے بۆجیگا سوار بوت و راه گپتێن.
3 وهدے بۆجیگ دریایا رئوان اَت، چه دورا کِبْرِسئے جَزیره، چپّێن پهناتا گِندگ بوت، چه اۆدا گوَزان، سوریَها، سورئے بندنا رَست و چه بۆجیگا اێر کپتێن، چیا که اۆدا بۆجیگا بار اێر گێجگی اَت.
4 ما اۆدئے مرید شۆهاز کرتنت و تان هپت رۆچا آیانی کِرّا جَلِّتِن.
آیان، چه پاکێن روهئے نێمگا گۆن پولُسا گوَشت که اورْشَلیما مرئوت.
5 بله وهدے اۆدا مئے جَلّگئے رۆچ هلاس بوتنت، ما پدا وتی سپر بِندات کرت.
سجّهێن باورمند گۆن وتی جَن و چُکّان مئے همراهیا چه شهرا ڈنّ، تئیاب‌دَپا آتکنت.
اۆدا ما سجّهێن کۆنڈان کپتێن و دْوااِن کرت.
6 چه یک دومیا رُکست بئیگا رند، ما بۆجیگا سوار بوتێن و آ وتی لۆگان پِر ترّتنت.
7 چه سورئے بندنا سپر کنان پُتولِماییسئے شهرا آتک و چه بۆجیگا اێر کپتێن.
اۆدا هم ما گۆن باورمندان* گِندُک کرت و یک رۆچے آیانی گوَرا داشتێن.
8 اے دگه رۆچا چه اۆدا در آتک و کئیسَریَهئے شهرا رَستێن.
اۆدا ما مستاگ دئیۆکێن پیلیپُسئے لۆگا داشت که چه هما هپتێنان* یکّے اَت.
9 آییا چار نِشتگێن جنێن‌چُکّ هست‌اَت که پئیگمبریئے سئوگاتِش چه هُدائے نێمگا رَستگ‌اَت.
10 آ لهتێن رۆچا که ما اۆدا اتێن، آگابوس نامێن نبیے چه یَهودیَها آتکگ‌اَت.
11 مئے گِندُکا آتک، پولُسئے لانکبندی زرت، وتی دست و پادی بستنت و گوَشتی:
«پاکێن روهَ گوَشیت:
‹اورْشَلیمئے یَهودی اے لانکبندئے هُدابُندا گرنت و همے پئیما که من وتا بستگ، همے پئیما آییئے دست و پادانَ بندنت و درکئومانی دستا دئینت.›»
12 آییئے هبرانی اِشکنگا رَند، ما و آ شهرئے مردمان گۆن پولُسا دَزبندی و مِنّتگیریَ کرت که اورْشَلیما مرئوت.
13 بله پولُسا گوَشت:
«چیا شما گْرێوێت و منی دلا پرۆشێت؟ من بند بئیگا بِلّ، اورْشَلیما، په هُداوندێن ایسّائے نامئیگی وتی زِندئے نَدر کنگا هم تئیار آن.»
14 وهدے ما پولُس مَنّێنت نکرت، گڑا گوَشتێن:
«هرچے که هُداوندئے رزا اِنت، هما ڈئولا ببیت» و بێتئوار بوتێن.
15 چه آ رۆچان و رَند، ما وتی اُرد و بُنگ بست و دێم په اورْشَلیما سر گپتێن.
16 چه کئیسَریَهئے شهرا لهتێن مرید مئے همراه بوت، آیان مارا په دارگ و مهمان بئیگا مَناسون نامێن باورمندێئے لۆگا برت.
آ چه ایسّائے ائولی مَنّۆگران اَت و بێها کِبْرِسیے اَت.
پولُس، اورْشَلیمئے شهرا
17 وهدے اورْشَلیما رَستێن، براتان مارا گۆن واهگے وشّ‌آتک کرت.
18 دومی رۆچا، پولُسئے همراهیا ایسّائے برات آکوبئے گِند و نِندا شتێن.
کِلیسائے سجّهێن کماش همۆدا اتنت.
19 تئیارجۆڑیا رَند، پولُسا په سرجمیا گوَشت که هُدایا چه آییئے هِزمتان په درکئومان چے کرتگ.
20 وهدے آیان اے هال اِشکتنت، هُدائے شگرِش گپت.
نون گۆن پولُسا گوَشتِش:
«او برات!
تئو سهیگ ائے که هزاران یَهودی ایسّائے سرا باورمند بوتگ و سجّهێن موسّائے شَریَتئے سرا په دل و سِتک پابند اَنت.
21 بله لهتێنا تئیی بارئوا گۆن آیان گوَشتگ که تئو سجّهێن آ یَهودی که درکئومانی نیاما نِشتگ‌اَنت سۆجَ دئیئے که موسّائے شَریَتا یله بدئینت و وتی چُکّان سُنّت مکناێننت و مئے اے دگه دۆد و رَبێدگانی سرا کار مکننت.
22 نون شئور چی اِنت؟ ما چے بکنێن؟ اَلّما چه تئیی اِدئے آیگا سهیگَ بنت.
23 پمێشکا انچُش که ما گوَشێن، هما ڈئولا بکن.
مئے کِرّا چار مردم هست که آیان گۆن هُدایا کئولے کرتگ.
24 تئو همایانی همراهیا برئو و گۆن آیانی پاک و پَلگاریئے رسمان هۆر ببئے.
آیانی کُربانیگئے دَلوَتانی کیمّتا هم تئو پُرّ کن، تانکه آ وتی سران بساینت.
اے ڈئولا هرکَسَ زانت که تئیی بارئوا آیانی اِشکتگێن هبر درۆگ بوتگ‌اَنت و تئو وتی زِندا شَریَتئے سرا گوازێنگا ائے.
25 بله ما هما درکئومێن باورمندانی سرا نبشتگ که مئے هُکم آیانی بارئوا چی اِنت.
چه بُتانی ناما کُربانیگ کرتگێن گۆشتا، چه هۆنئے ورگا، چه مُردارێن دَلوَتانی گۆشتا و چه زنا و بێننگیا پهرێز بکننت.»
26 پولُسا آ چارێن مردم زرتنت و اے دگه رۆچا گۆن آیان هۆریگا، پاک و پَلگاریئے رسمی سرجم کرت.
پدا مزنێن پرستشگاها شت تان پَلگاریئے رۆچانی سرجم بئیگئے جارا بجنت، که هما رۆچا چه آیان هر یکّێئے کُربانیگ هم هئیرات کنگَ بیت.
پولُسئے دَزگیر کنگ
27 آیانی پَلگاریئے هپتێن رۆچ سرجم بئیگی اتنت که آسیائے دَمگئے لهتێن یَهودیا پولُس مزنێن پرستشگاها دیست.
مردمِش شۆرێنتنت، پولُسِش گپت و
28 کوکّارِش کرت:
«او اِسراییلیان!
بیاێت مارا کُمک بکنێت.
اے مرد، پولُس هما اِنت که هر جاگه گۆن هرکَسا، مئے کئوم و موسّائے شَریَت و هُدائے اے پاکێن لۆگئے بدواهیا هبرَ کنت و سر و سۆجَ دنت.
انّون هم درکئومێن یونانی مردمی مزنێن پرستشگاها آورتگ و هُدائے پاکێن لۆگی پلیت کرتگ.»
29 آیان اے هبر پمێشکا کرت که پێسرا پولُسِش گۆن تْروپیموسا، که اِپِسُسئے شهرئے نندۆکے اَت، اورْشَلیمئے بازارا دیستگ‌اَت.
گُمانِش کرتگ‌اَت که پولُسا، تْروپیموس مزنێن پرستشگاها آورتگ.
30 سجّهێن شهرا شۆرشے چِست بوت، سجّهێن مردم چه هر نێمگا تچانا آتک و مُچّ بوتنت.
پولُسِش گپت و چه مزنێن پرستشگاها ڈنّا در کرت و هما دمانا پرستشگاهئے دَروازگِش بند کرتنت.
31 پولُسِش کُشگی کرتگ‌اَت که رومی لشکرئے مسترا هال رَست سجّهێن اورْشَلیما شۆرشے کپتگ.
32 آییا هما دمانا وتا، سپاهیگ و اَپسرانی همراهیا په مردمان رسێنت.
وهدے مردمان لشکرئے مستر و سپاهیگ دیستنت، پولُسئے لَٹّ و کُٹِّش بَسّ کرت.
33 لشکرئے مستر پولُسئے کِرّا آتک، دَزگیری کرت و پرمانی دات گۆن دو زمزیلا ببندنتی.
چه مردمان جُستی گپت که:
«اے کئے اِنت و مئیاری چی اِنت؟»
34 مردم باز کوکّار کنگا اتنت، هرکَسا آییئے بارئوا چیزے گوَشت، پمێشکا لشکرئے مستر چه راستێن جاورا سرپد نبوت و هُکمی کرت که پولُسا کلاتا ببرنت.
35 وهدے پولُس کلاتئے پدانکان رَست، چه مهلوکئے زَهر و هِژما سپاهیگ آییئے بَڈّ کنگا ناچار بوتنت،
36 چیا که مهلوک آییئے رَندا کوکّار کنان، گوَشان اَت:
«اِشیا بکُش.»
37 هما وهدا که سپاهیگ پولُسا کلاتا برگا اتنت، آییا گۆن رومی لشکرئے مسترا گوَشت:
«منا مۆکلَ دئیئے گۆن تئو هبرے بکنان؟» لشکرئے مسترا جُست کرت:
«زانا، تئو یونانی زبانا بَلد ائے؟
38 اَچه، تئو هما مِسری نه‌ائے که نۆکی شۆرشی کرتگ‌اَت و چار هزار یاگیێن مردمی گۆن وت گیابانا برتگ‌اَت.»
39 پولُسا دَرّاێنت:
«اِنّه، من یَهودیے آن و کیلیکیَهئے دَمگئے نامیێن شهر تَرْسوسئے مردمے آن.
منا بِلّ که گۆن اے مردمانی مُچّیا کمّے هبر بکنان.»
40 لشکرئے مسترا مَنِّت، پولُس آتک و کلاتئے پدانکانی سرا اۆشتات و گۆن دستئے سُرێنگا مردمی بێتئوار کرتنت.
وهدے مردم بے تْرِکّ و تئوار بوتنت، گڑا پولُسا گۆن آیان اِبرانی زبانا هبر کرت و گوَشتی: