دێم په اورْشَلیما
21
‏1 وهدے ما چه آیان جتا بوتێن، بۆجیگا سوار بوت و تچکاتچک دێم په کاسئے جَزیرها آتکێن.
دومی رۆچا رودِسئے جَزیرها رَستێن و چه اۆدا پاتارائے شهرا شتێن.
‏2 اۆدا مارا یک بۆجیگے دست کپت که پینیکیَها رئوگی اَت.
ما همے بۆجیگا سوار بوت و راه گپتێن.
‏3 وهدے بۆجیگ دریایا رئوان اَت، چه دورا کِبْرِسئے جَزیره، چپّێن پهناتا گِندگ بوت، چه اۆدا گوَزان، سوریَها، سورئے بندنا رَست و چه بۆجیگا اێر کپتێن، چیا که اۆدا بۆجیگا بار اێر گێجگی اَت.
‏4 ما اۆدئے مرید شۆهاز کرتنت و تان هپت رۆچا آیانی کِرّا جَلِّتِن.
آیان، چه پاکێن روهئے نێمگا گۆن پولُسا گوَشت که اورْشَلیما مرئوت.
‏5 بله وهدے اۆدا مئے جَلّگئے رۆچ هلاس بوتنت، ما پدا وتی سپر بِندات کرت.
سجّهێن باورمند گۆن وتی جَن و چُکّان مئے همراهیا چه شهرا ڈنّ، تئیاب‌دَپا آتکنت.
اۆدا ما سجّهێن کۆنڈان کپتێن و دْوااِن کرت.
‏6 چه یک دومیا رُکست بئیگا رند، ما بۆجیگا سوار بوتێن و آ وتی لۆگان پِر ترّتنت.
‏7 چه سورئے بندنا سپر کنان پُتولِماییسئے شهرا آتک و چه بۆجیگا اێر کپتێن.
اۆدا هم ما گۆن باورمندان* گِندُک کرت و یک رۆچے آیانی گوَرا داشتێن.
‏8 اے دگه رۆچا چه اۆدا در آتک و کئیسَریَهئے شهرا رَستێن.
اۆدا ما مستاگ دئیۆکێن پیلیپُسئے لۆگا داشت که چه هما هپتێنان* یکّے اَت.
‏9 آییا چار نِشتگێن جنێن‌چُکّ هست‌اَت که پئیگمبریئے سئوگاتِش چه هُدائے نێمگا رَستگ‌اَت.
‏10 آ لهتێن رۆچا که ما اۆدا اتێن، آگابوس نامێن نبیے چه یَهودیَها آتکگ‌اَت.
‏11 مئے گِندُکا آتک، پولُسئے لانکبندی زرت، وتی دست و پادی بستنت و گوَشتی:
«پاکێن روهَ گوَشیت:
اورْشَلیمئے یَهودی اے لانکبندئے هُدابُندا گرنت و همے پئیما که من وتا بستگ، همے پئیما آییئے دست و پادانَ بندنت و درکئومانی دستا دئینت.›»
‏12 آییئے هبرانی اِشکنگا رَند، ما و آ شهرئے مردمان گۆن پولُسا دَزبندی و مِنّتگیریَ کرت که اورْشَلیما مرئوت.
‏13 بله پولُسا گوَشت:
«چیا شما گْرێوێت و منی دلا پرۆشێت؟ من بند بئیگا بِلّ، اورْشَلیما، په هُداوندێن ایسّائے نامئیگی وتی زِندئے نَدر کنگا هم تئیار آن.»
‏14 وهدے ما پولُس مَنّێنت نکرت، گڑا گوَشتێن:
«هرچے که هُداوندئے رزا اِنت، هما ڈئولا ببیت» و بێتئوار بوتێن.
‏15 چه آ رۆچان و رَند، ما وتی اُرد و بُنگ بست و دێم په اورْشَلیما سر گپتێن.
‏16 چه کئیسَریَهئے شهرا لهتێن مرید مئے همراه بوت، آیان مارا په دارگ و مهمان بئیگا مَناسون نامێن باورمندێئے لۆگا برت.
آ چه ایسّائے ائولی مَنّۆگران اَت و بێها کِبْرِسیے اَت.
پولُس، اورْشَلیمئے شهرا
‏17 وهدے اورْشَلیما رَستێن، براتان مارا گۆن واهگے وشّ‌آتک کرت.
‏18 دومی رۆچا، پولُسئے همراهیا ایسّائے برات آکوبئے گِند و نِندا شتێن.
کِلیسائے سجّهێن کماش همۆدا اتنت.
‏19 تئیارجۆڑیا رَند، پولُسا په سرجمیا گوَشت که هُدایا چه آییئے هِزمتان په درکئومان چے کرتگ.
‏20 وهدے آیان اے هال اِشکتنت، هُدائے شگرِش گپت.
نون گۆن پولُسا گوَشتِش:
«او برات!
تئو سهیگ ائے که هزاران یَهودی ایسّائے سرا باورمند بوتگ و سجّهێن موسّائے شَریَتئے سرا په دل و سِتک پابند اَنت.
‏21 بله لهتێنا تئیی بارئوا گۆن آیان گوَشتگ که تئو سجّهێن آ یَهودی که درکئومانی نیاما نِشتگ‌اَنت سۆجَ دئیئے که موسّائے شَریَتا یله بدئینت و وتی چُکّان سُنّت مکناێننت و مئے اے دگه دۆد و رَبێدگانی سرا کار مکننت.
‏22 نون شئور چی اِنت؟ ما چے بکنێن؟ اَلّما چه تئیی اِدئے آیگا سهیگَ بنت.
‏23 پمێشکا انچُش که ما گوَشێن، هما ڈئولا بکن.
مئے کِرّا چار مردم هست که آیان گۆن هُدایا کئولے کرتگ.
‏24 تئو همایانی همراهیا برئو و گۆن آیانی پاک و پَلگاریئے رسمان هۆر ببئے.
آیانی کُربانیگئے دَلوَتانی کیمّتا هم تئو پُرّ کن، تانکه آ وتی سران بساینت.
اے ڈئولا هرکَسَ زانت که تئیی بارئوا آیانی اِشکتگێن هبر درۆگ بوتگ‌اَنت و تئو وتی زِندا شَریَتئے سرا گوازێنگا ائے.
‏25 بله ما هما درکئومێن باورمندانی سرا نبشتگ که مئے هُکم آیانی بارئوا چی اِنت.
چه بُتانی ناما کُربانیگ کرتگێن گۆشتا، چه هۆنئے ورگا، چه مُردارێن دَلوَتانی گۆشتا و چه زنا و بێننگیا پهرێز بکننت.»
‏26 پولُسا آ چارێن مردم زرتنت و اے دگه رۆچا گۆن آیان هۆریگا، پاک و پَلگاریئے رسمی سرجم کرت.
پدا مزنێن پرستشگاها شت تان پَلگاریئے رۆچانی سرجم بئیگئے جارا بجنت، که هما رۆچا چه آیان هر یکّێئے کُربانیگ هم هئیرات کنگَ بیت.
پولُسئے دَزگیر کنگ
‏27 آیانی پَلگاریئے هپتێن رۆچ سرجم بئیگی اتنت که آسیائے دَمگئے لهتێن یَهودیا پولُس مزنێن پرستشگاها دیست.
مردمِش شۆرێنتنت، پولُسِش گپت و
‏28 کوکّارِش کرت:
«او اِسراییلیان!
بیاێت مارا کُمک بکنێت.
اے مرد، پولُس هما اِنت که هر جاگه گۆن هرکَسا، مئے کئوم و موسّائے شَریَت و هُدائے اے پاکێن لۆگئے بدواهیا هبرَ کنت و سر و سۆجَ دنت.
انّون هم درکئومێن یونانی مردمی مزنێن پرستشگاها آورتگ و هُدائے پاکێن لۆگی پلیت کرتگ.»
‏29 آیان اے هبر پمێشکا کرت که پێسرا پولُسِش گۆن تْروپیموسا، که اِپِسُسئے شهرئے نندۆکے اَت، اورْشَلیمئے بازارا دیستگ‌اَت.
گُمانِش کرتگ‌اَت که پولُسا، تْروپیموس مزنێن پرستشگاها آورتگ.
‏30 سجّهێن شهرا شۆرشے چِست بوت، سجّهێن مردم چه هر نێمگا تچانا آتک و مُچّ بوتنت.
پولُسِش گپت و چه مزنێن پرستشگاها ڈنّا در کرت و هما دمانا پرستشگاهئے دَروازگِش بند کرتنت.
‏31 پولُسِش کُشگی کرتگ‌اَت که رومی لشکرئے مسترا هال رَست سجّهێن اورْشَلیما شۆرشے کپتگ.
‏32 آییا هما دمانا وتا، سپاهیگ و اَپسرانی همراهیا په مردمان رسێنت.
وهدے مردمان لشکرئے مستر و سپاهیگ دیستنت، پولُسئے لَٹّ و کُٹِّش بَسّ کرت.
‏33 لشکرئے مستر پولُسئے کِرّا آتک، دَزگیری کرت و پرمانی دات گۆن دو زمزیلا ببندنتی.
چه مردمان جُستی گپت که:
«اے کئے اِنت و مئیاری چی اِنت؟»
‏34 مردم باز کوکّار کنگا اتنت، هرکَسا آییئے بارئوا چیزے گوَشت، پمێشکا لشکرئے مستر چه راستێن جاورا سرپد نبوت و هُکمی کرت که پولُسا کلاتا ببرنت.
‏35 وهدے پولُس کلاتئے پدانکان رَست، چه مهلوکئے زَهر و هِژما سپاهیگ آییئے بَڈّ کنگا ناچار بوتنت،
‏36 چیا که مهلوک آییئے رَندا کوکّار کنان، گوَشان اَت:
«اِشیا بکُش.»
‏37 هما وهدا که سپاهیگ پولُسا کلاتا برگا اتنت، آییا گۆن رومی لشکرئے مسترا گوَشت:
«منا مۆکلَ دئیئے گۆن تئو هبرے بکنان؟» لشکرئے مسترا جُست کرت:
«زانا، تئو یونانی زبانا بَلد ائے؟
‏38 اَچه، تئو هما مِسری نه‌ائے که نۆکی شۆرشی کرتگ‌اَت و چار هزار یاگیێن مردمی گۆن وت گیابانا برتگ‌اَت.»
‏39 پولُسا دَرّاێنت:
«اِنّه، من یَهودیے آن و کیلیکیَهئے دَمگئے نامیێن شهر تَرْسوسئے مردمے آن.
منا بِلّ که گۆن اے مردمانی مُچّیا کمّے هبر بکنان.»
‏40 لشکرئے مسترا مَنِّت، پولُس آتک و کلاتئے پدانکانی سرا اۆشتات و گۆن دستئے سُرێنگا مردمی بێتئوار کرتنت.
وهدے مردم بے تْرِکّ و تئوار بوتنت، گڑا پولُسا گۆن آیان اِبرانی زبانا هبر کرت و گوَشتی: