اورْشَلیمئے دیوان
15
1 چه یَهودیَها لهتێن مردم اَنْتاکیَها آتک و براتِش سر و سۆجَ داتنت و گوَشتِش:
«تان وهدے شما موسّائے شَریَتئے رندگیریا سُنّت و بُرُّک مکنێت، رَکّتَ نکنێت.»
2 پولُس و بارنابایا، اے سرهالئے سرا گۆن آیان دَپجاک کرت و سکّ ناتِپاک بوتنت.
گڑا شئورِش کرت که پولُس و بارنابا گۆن دگه لهتێنا، اورْشَلیما برئونت و گۆن کاسِد و کماشان اے جێڑهئے بارئوا هبر بکننت.
3 کِلیسایا آیانی راه دئیگئے چِن و لانچ کرت و آیان چه پینیکیَه و سامِرَهئے راها گوَزان، هر جاه اے وشّێن هال دات که بازێن درکئومان هم چِه پئیما هُدائے راه زرتگ.
چه اے هالئے اِشکنگا، سجّهێن برات باز وشّ و شادان بوتنت.
4 وهدے اورْشَلیما آتک و رَستنت، کِلیسا و کاسِد و کماشان وشّآتک کرتنت.
هر کارے که هُدایا چه آیانی دستا کناێنتگاَت، هالِش داتنت،
5 بله لهتێن باورمند که پێشا پَریسیانی رُمبا بوتگاتنت، پاد آتکنت و گوَشتِش:
«هما سجّهێن درکئوم که ایمانِش آورتگ، باید سُنّت و بُرُّک کنگ ببنت و هُکم دئیگ ببیت که موسّائے شَریَتئے رَندگیریا بکننت.»
6 گڑا کاسِد و کماشان په اے هبرئے گیشّێنگا دیوان کرت.
7 بازێن هبر و هالا رَند، پِتْرُس پاد آتک و گۆن آیان گوَشتی:
«او براتان!
شما شَرَّ زانێت که باز وهدا پێسر، هُدایا چه شمئے نیاما منا گچێن کرت که درکئوم چه منی زُبانا ایسّائے وشّێن مستاگا بِشکننت و باوَر بکننت.
8 هما هُدا که هرکَسئے دلئے هالا زانت، درکئومی هم پاکێن روه بَکشت و په وت زرتنت، انچُش که پاکێن روهی مارا بَکشتگاَت.
9 هُدایا مئیگ و آیانی نیاما هچ پرک و پێرے نهاِشت، وهدے آ باورمند بوتنت، هُدایا آیانی دل هم پاک و پَلگار کرت.
10 نون شما چیا مریدانی گردنا گرانێن جُگے* بندێت و هُدایا چَکّاسیت؟ اے بارا، نه ما زرتَ کنێن و نه مئے پیرێنان زرت کرتگ.
11 اِنّه!
مارا باور اِنت، انچُش که ما گۆن هُداوندێن ایسّائے مِهر و رهمتئے تُهپَها رَکّێن، همے ڈئولا آ هم رَکّنت.»
12 پِتْرُسئے هبرانی اِشکنگا رَند، سرجمێن مُچّی بێتئوار بوت و بارنابا و پولُسئے گپّ و تْرانِش گۆش داشتنت، که هُدایا چه آیانی دستا، درکئومانی نیاما چۆنێن مۆجزه و اَجِکّایی پێش داشتگ.
13 وهدے آیان وتی گپّ و تْران هلاس کرت، آکوبا دَرّاێنت:
«او براتان!
منی هبران دِلگۆش کنێت.
14 شَمون پِتْرُسا گوَشت که هُدایا چِه پئیما ائولی برا درکئومانی نێمگا په مِهر هئیال گوَر کرت که چه آیان هم په وتی ناما کئومے گچێن بکنت.
15 اے گۆن نبیانی هبران یکّ و همدَپ اِنت، انچُش که نبیسگ بوتگ:
16-17 ‹آ هُداوند که اے سجّهێن کاران یکجاه سرجمَ کنت چُشَ گوَشیت:
«چه اِشیا رَند، من پدا کایان و داوودئے کپتگێن تَمبوا* نۆک و مِکَّ کنان.
من آییئے وئیرانێن جاهان پدا جۆڑێنان و راستَ کنان،
تانکه آ دگه کئوم دێم په هُداوندا بیاینت،
بزان آ سجّهێن درکئوم که منی نام آیانی دلا نِشتگ.»
18 اے هبر چه دێریگێن زمانگان زانگ بوتگ.›*
19 «پمێشکا منی هئیالا، ما آ درکئومانی راها جنجال اڈّ مکنێن که هُدائے راهِش زرتگ،
20 په آیان بنبیسێن:
چه هما کُربانیگان که گۆن بُتانی نامئے گِرگا ناپاک بوتگاَنت، چه زنا و بێننگیا، چه مُردارێن دَلوَتانی گۆشتا، انچُش هم چه هۆنئے ورگا پهرێز بکننت.
21 چیا که چه کوَهنێن زمانگان، هر شهرا موسّائے شَریَتئے جار پِرّێنۆکێن مردم بوتگاَنت که هر شَبَّتئے رۆچا مردمِش کنیسهانی تها وانێنتگاَنت.»
په درکئومێن باورمندان، اورْشَلیمئے کِلیسائے کاگد
22 گڑا گۆن سرجمێن کِلیسایا هۆریگا، کاسِد و کماشان شئور کرت که چه وتی نیاما لهتێن مردم گچێن بکننت و پولُس و بارنابائے همراهیا اَنْتاکیَها رئوان بدئینت.
آیان چه وتی نێمگا یَهودا که بَرْسابا گوَشگ بوتگاَت و سیلاس، گچێن کرتنت که براتانی نیاما، اے دوێن سرۆکێن مردم اتنت.
23 آیانی دستا کاگدے داتِش که اے ڈئولا اَت:
«ما، کاسِد و کِلیسائے کماشێن مردم و شمئے برات، شمارا، بزان اَنْتاکیَه، سوریه و کیلیکیَهئے درکئومێن باورمندێن براتان دْرود و دْرَهباتَ* دئیێن.
24 ما اِشکتگ که بے مئے پرمانا چه مئے نیاما لهتێن باورمند همانگُر آتکگ و گۆن وتی هبران شمارا دِلتپرکه* و پرێشانِش کرتگ.
25 پمێشکا ما په همدلی شئور کرت که چه وتا لهتێن مردم گچێن بکنێن و گۆن وتی دۆستێن پولُس و بارنابائے همراهیا، په شما راه بدئیێن،
26 هما دوێن براتانی همراهیا که په مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے ناما وتی ساهئے نَدر کنگا چَکّ و پَد نبوتگاَنت.
27 مئے اے دوێن کاسِد یَهودا و سیلاس، هما هبران که ما په شما نبشتگاَنت، سرزبانی هم گوَشنت.
28 پاکێن روه و ما، همے شرتر زانتگ که لهتێن بُنیادی گپّان و اَبێد، گرانێن بارے شمئے کۆپگان مَلَڈّێن.
29 شما چه بُتانی ناما کُربانیگ کرتگێن گۆشتا، چه هۆنئے ورگا، چه مُردارێن دَلوَتانی گۆشتا و چه زنا و بێننگیا پهرێز بکنێت.
چه اے کاران وتا دور دارگ، په شما باز شَرّ اِنت.
وشّ و سلامت باتێت.»
30 رَندا، اے گچێن کرتگێن برات اَنْتاکیَها دێم دئیگ بوتنت.
اۆدا شت و کِلیسائے سجّهێن مردمِش یکجاه کرتنت و کاگدِش په آیان رَسێنت.
31 آیان اے کاگد وانت و چه اِشیئے دلجمی و دِلبڈّی دئیۆکێن کُلئوا باز وشّ بوتنت.
32 یَهودا و سیلاس که وت هم نبی اتنت، اۆدئے براتِش گۆن بازێن هبران دِلبڈّی دات و آیانی باوَرِش مُهرتر کرت.
33 چیزے وهدا اۆدا منتنت و رَندا، براتان آ په وشّی و سلامتی رُکست کرتنت و چه همۆدا که دێم دئیگ بوتگاتنت، هما جاها پِر ترّتنت.
34 * 35 پولُس و بارنابا، اَنْتاکیَها مهتل بوتنت و گۆن دگه بازێن مردمان هۆر بوت و هُداوندئے هبرِش تالیم دئیان و شنگ کنانَ کرت.
پولُسئے دومی مستاگی سپر
پولُس و بارنابائے جێڑه
36 لهتێن رۆچا و رَند، پولُسا گۆن بارنابایا گوَشت:
«سجّهێن هما شهران که ما هُداوندئے هبر رسێنتگ، بیا پدا همۆدا برئوێن و براتان بچارێن که بارێن آ چۆن اَنت.»
37 بارنابائے واهگ اَت، یوهَنّایا که مَرکاس هم گوَشگ بوتگاَت، همراه بکنت،
38 بله پولُس آییئے همراه کنگا رَزا نهاَت چیا که آییا، پَمْپیلیَهئے دَمگا آ یله داتگاتنت و اے کارئے تها آیانی همراه نبوتگاَت.
39 اے ڈئولا، پولُس و بارنابا وتمانوتا تِپاک نبوت، نٹهتنت و چه یکدومیا جتا بوتنت.
بارنابا، مَرکاسئے همراهیا، بۆجیگێا سوار بوت و کِبْرِسا شت.
40 بله پولُسا، سیلاس گچێن کرت و براتان آ، هُداوندئے مِهر و رهمتانی باهۆٹ کرتنت.
نون پولُس سر گپت.
41 کِلیسایان مُهر و زۆرمند کنان، چه سوریَه و کیلیکیَهئے دَمگان ترّ و تاب کنانا شت.