پولُس و بارنابا اِکُنیَها رسنت
14
‏1 پولُس و بارنابا وتی هێل و آدتئے پدا، اِکُنیَهئے شهرا هم یَهودیانی کنیسها شتنت.
اۆدا آیان اَنچێن دابێا هبر کرت که بازێن یَهودی و یونانی باورمند بوتنت.
‏2 بله هما یَهودی که باور کنگا تئیار نه‌اتنت، آ دگه درکئومێن مردمِش شۆرێنتنت، آیانی پِگرِش پولُس و بارنابائے هلاپا تَرّێنت و زهررێچ کرتنت.
‏3 پولُس و بارنابایا تان بازێن وهدے همۆدا داشت و په نَتُرسی هُداوندئے بارئوا شاهدی‌اِشَ دات.
هُداوندا آ، په مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش دارگا واک و توانَ داتنت و اے ڈئولا پَدّریَ کرت که آییئے مِهر و رهمتئے کُلئو و پئیگام راست اِنت.
‏4 شهرئے مردمانی نیاما جێڑه و ناتِپاکیا سر کَشّت.
بهرے یَهودیانی نێمگا بوت و آ دگه بهر گۆن ایسّائے کاسِدان همراه بوت.
‏5 یَهودی و درکئوم هۆر بوتنت و گۆن وتی هاکمانی همراهیا، کاسِدانی آزار دئیگ و سِنگسار کنگئے شئورِش کرت.
‏6 کاسِد سهیگ بوتنت و چه اۆدا جِست و لیکاوونیَهئے دَمگئے شهر، لِسْتْرَه و دِرْبِه و اے دگه کِرّ و گوَرانی هلک و هنکێنان شتنت.
‏7 همۆدا ایسّائے وشّێن مستاگِش تالان کرت.
پولُس و بارنابا لِسْتْرَها رئونت
‏8 لِسْتْرَها، یک مردے هست‌اَت که پێدایشی لَنگے اَت و هچبر گامی جت نکرتگ‌اَت.
‏9 آ پولُسئے هبران اِشکنگا اَت، پولُسا تچکاتچک آییئے نێمگا چارِت و زانتی که آییا په دْرهبکشیا ایمان و باور هست.
‏10 گڑا پولُسا په بُرزتئواری گوَشت:
«پاد آ، وتی پادانی سرا بۆشت.»
آ مرد جاه سِرّت و رئوگا لگّت.
‏11 وهدے مردمان پولُسئے اے کار دیست، لیکاوونیَهئے گالوارا گوَشتِش:
«اے هُدا اَنت که بنی آدمئے شِکل و دْرۆشما په ما اێر آتکگ‌اَنت.»
‏12 آیان، بارنابا «زِووس» نامێنت و پولُس «هِرْمِس»،* چیا که مسترێن هبر کنۆک پولُس اَت.
‏13 زِووسئے پرستشگاه شهرئے ڈنّا اَت.
پرستشگاهئے مسترا، په پولُس و بارنابایا کاییگرێن* گۆک و پُلّ و شۆشِنگ شهرئے دروازگا آورتنت.
پرستشگاهئے مستر و مردمانی رُمب همے شئورا اتنت که په آیان کُربانیگ بکننت.
‏14 وهدے کاسِد، بزان پولُس و بارنابا چه آیانی اے واهگا سهیگ بوتنت، وتی پُچّ و پۆشاکان دِرّان و چاک دئیانا، گۆن کوکّارے مردمانی مُچّیئے نیاما آتکنت.
‏15 گوَشتِش:
«او مردمان!
شما چے کنگا اێت؟ ما شمئے ڈئولێن بنی آدم اێن و بسّ.
آتکگێن شمارا اے مستاگا بدئیێن که اے هراب و ناهودگێن کاران یله بکنێت و بَرهَکّ و نمیرانێن هُدائے کِشکا بگرێت.
آییا آسمان، زمین، دریا و هرچے که آیانی تها هست‌اِنت، اڈّ کرتگ‌اَنت.
‏16 پێسریگێن زمانگا، هُدایا سجّهێن کئوم مۆکل داتگ‌اَنت که وتی راها وت گچێن بکننت.
‏17 اَنگت هم آییا وتا چه گواهی دئیگا دور نداشتگ.
په وتی مِهرئے درشان کنگا، چه آسمانا هئورَ گوارێنیت و پُربرێن کِشاران په مۆسمَ رۆدێنیت، شمارا په الکاپی وَرد و وراکَ دنت و شمئے دلان چه وشّیان سررێچَ کنت.»
‏18 گۆن اے هبران، کاسِدان په هیلّتے مردم چه هئیرات و کُربانیگ کنگا داشتنت.
‏19 بله لهتێن رۆچا و رَند، بازێن یَهودی چه اَنْتاکیَه و اِکُنیَها آتک و شهرئے مردمِش وتی نێمگا تَرّێنتنت.
پولُسِش سِنگسار کرت و گۆن اے هئیالا که مرتگ، کَشّان کنان چه شهرا ڈنّ دئور دات،
‏20 بله وهدے مرید پولُسئے چپّ و چاگردا آتک و مُچّ بوتنت، آ پاد آتک و شهرا پِر ترّت.
دومی رۆچا، بارنابائے همراهیا، دِرْبِهئے شهرا شت.
پولُس و بارنابا اَنْتاکیَها پِرَ ترّنت
‏21 مان دِرْبِهئے شهرا هم، ایسّائے وشّێن مستاگِش تالان کرت و بازێن مردمے مریدِش کرت.
پدا لِسْتْرَه، اِکُنیَه و اَنْتاکیَها پِر ترّتنت.
‏22 مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باورا مُهر بدارنت.
گوَشتِش:
«ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.»
‏23 آیان په هر کِلیسایا کماش گچێن کرت و گۆن رۆچگ و دْوایا، آ کماشِش هما هُداوندئے باهۆٹ کرتنت، که آییئے سرا باورِش کرتگ‌اَت.
‏24 چه پیسیدیَهئے دَمگا گوَزان بوت و پَمْپیلیَها آتکنت.
‏25 پدا پِرْگَها، هُدائے مستاگِش رسێنت و دێم په اَتّالیَهئے شهرا* جهلاد بوتنت.
‏26 چه اَتّالیَها، بۆجیگا سوار بوت و اَنْتاکیَها پِر ترّتنت.
چه همۆدا په هما کار و مُهیمّا* هُدائے مِهر و رهمتانی سپرده کنگ بوتگ‌اتنت، که نون آیان سرجم کرتگ‌اَت.
‏27 وهدے پولُس و بارنابا اَنْتاکیَها رَستنت، آیان کِلیسائے مردم مُچّ و یکجاه کرتنت.
هر کارے که هُدایا چه آیانی دستا کناێنتگ‌اَت، گۆن آیان گوَشتِش و هالِش دات که هُدایا په درکئومان هم ایمان و باورمندیئے دروازگ پَچ کرتگ.
‏28 پولُس و بارنابا تان دێرا گۆن اَنْتاکیَهئے مریدان منتنت.