بارنابا و شاوولئے کاسِدی
13
‏1 اَنْتاکیَهئے کِلیسایا، لهتێن نبی و استاد هست‌اَت:
بارنابا، شَمون که «سیاهَل» هم گوَشگَ بوت، لوکیوس که کِرینیئے باشندَهے اَت، مَناهین که هاکم هیرودیسئے دربارا، آییئے کسانیئے سنگت اَت و شاوول.
‏2 وهدے رۆچگ اتنت و هُداوندا سنا و ستا کنگا اتنت، پاکێن روها گۆن آیان گوَشت:
«بارنابا و شاوولا په منی هما کارانی سرجم کنگا گچێن بکنێت که من په آیان گیشّێنتگ‌اَنت.»
‏3 چه رۆچگ و دْوایا رَند، آ دوێنِش دست بڈّا جت و راه داتنت.
بارنابا و شاوول دێم په کِبْرِسا
‏4 اے دابا، بارنابا و شاوول که چه پاکێن روهئے نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اتنت، دێم په سِلوکیایا جهلاد بوتنت.
چه اۆدا بۆجیگا* نِشت و کِبْرِسا شتنت.
‏5 وهدے سالامیسئے شهرا رَستنت، یَهودیانی کنیسهان هُدائے هبرِش جار جت.
یوهَنّااِش* په کُمکا همراه اَت.
‏6 آیان سجّهێن جَزیرها تَرّ و تابَ کرت تانکه پاپوسا رَستنت.
اۆدا، یک درۆگێن یَهودی پئیگمبر و جادوگرے دیستِش که نامی باریَشو اَت.
‏7 آییا، وتا گۆن والی سِرگیوس پولُسا همگرَنچ کرتگ‌اَت.
والی، زانتکارێن مردے اَت.
آییا، په هُدائے هبرئے اِشکنگا، بارنابا و شاوول لۆٹتنت.
‏8 بله آ جادوگر، که یونانی زبانا آییئے نام «اِلیماس» اِنت، بارنابا و شاوولئے دێما اۆشتات و جُهدی کرت که والی، ایسّا مَسیهئے سرا باوَر مکنت.
‏9 شاوولا که پولُس هم گوَشگَ بیت، چه پاکێن روها سررێچ، اِلیماسئے نێمگا چمّ سکّ داتنت و گوَشتی:
‏10 «او شئیتانئے چُکّ!
تئو که چه مَکر و مَندرا* سررێچ ائے و هر راستیئے دژمن ائے، تئو هچبر هُداوندئے راستێن راهئے چپّ و چۆٹ کنگئے کارا یلهَ نکنئے؟
‏11 بچار، انّون هُداوند* ترا گیپت، کۆرَ بئے و تان وهدێا، رۆچئے رُژناییا دیستَ نکنئے.»
هما دمانا، آییئے چمّان مُج و تهارۆکیا مان شانت.
دَزمۆش کنان شۆهازا لگّت که کَسے آییئے دستا بگیپت و راها سۆج بدنت.
‏12 وهدے والیا اے دیست، چه هُداوندئے تالیمئے زۆراکیا هئیران مَنت و باورمند بوت.
پولُس یَهودیانی کنیسها تْرانَ کنت
‏13 رَندا، پولُس و آییئے همکار، چه پاپوسئے شهرا بۆجیگا سوار بوت و پَمْپیلیَهئے دَمگا، پِرْگَهئے شهرا آتکنت.
چه اۆدا یوهَنّایا آ یله داتنت و اورْشَلیما پِر ترّت.
‏14 بله بارنابا و پولُس، چه پِرْگَهئے شهرا دێما رئوان، پیسیدیَهئے دَمگا، اَنْتاکیَهئے شهرا سر بوتنت.
شَبَّتئے رۆچا، یَهودیانی کنیسها شتنت.
‏15 تئورات و نبیانی کتابانی وانگا رَند، کنیسهئے مستران گۆن آیان گوَشت:
«او براتان!
اگن په مردمانی دِلبڈّیا گۆن شما کُلئوے هست، دَرشان بکنێت.»
‏16 پولُس پاد آتک، اۆشتات و گۆن دستئے اِشارها گوَشتی:
«او اِسراییلیان و درکئومێن هُداتُرسان!
منی هبران دِلگۆش کنێت.
‏17 اے کئومئے هُدا، اِسراییلئے هُدایا مئے پت و پیرُک گچێن کرت و مِسرا جهمنندیئے وهد و زمانگا سرپراز کرتنت و گۆن وتی زۆراکیا چه مِسرا در آیگئے رهشۆنی داتنت.
‏18 چِل سالئے کِساسا مان بَرّ و گیابانا، آیانی کار و کِردی سگّتنت.*
‏19 آییا کَنئانئے مُلکا هپت کئوم پرۆش دات و آیانی سرڈگار وتی کئومئے میراس و مِلکت کرت.
‏20 اے سجّهێن سرگوَست، کِساس چارسد و پنجاه سالا بوتنت.
چه آییا رَند، تان سَموییل نبیئے زمانگا، هُدایا په آیان کازیَ داشت.
‏21 «پدا آیان بادشاهے لۆٹت، گڑا هُدایا چه بِنْیامینئے کبیلها، کیسئے چُکّ شاوول، تان چِل سالا آیانی بادشاه کرت.
‏22 رَندا هُدایا آ، چه بادشاهیئے تَهتا اێر گێتک و داوود آیانی بادشاه کرت.
هُدایا په آییا گواهی دات که:
‹منی دل چه یَسّیئے چُکّ داوودا رازیگ اِنت و آ منی هر واهگا سرجمَ کنت.›
‏23 چه هما داوودئے نَسل و پدرێچا، په اِسراییلئے کئوما وتی کئول داتگێن رَکّێنۆک، بزان ایسّاای راه دات.
‏24 چه ایسّائے آیگا پێسر، پاکشۆدۆکێن یَهیایا سرجمێن اِسراییلئے کئومئے دێما جار جت که آ چه وتی گناهان پشۆمان ببنت و پاکشۆدی بکننت.
‏25 وهدے یَهیائے هِزمتکاریئے وهد هلاس بئیگی اَت، آییا جُست کرت:
‹شمئے هئیالا من کئے آن؟ من، آ نه‌آن که شما هئیالَ کنێت.
آ چه من و رَندَ کئیت و من آییئے کئوشبندانی بۆجگئے لاهک هم نه‌آن.›
‏26 «او براتان، او اِبراهێمئے نَسل و پدرێچ و درکئومێن هُداتُرسان!
اے رَکّێنگئے کُلئو و پئیگام، په ماشما رئوان دئیگ بوتگ.
‏27 اورْشَلیمئے مردم و آیانی هاکمان، ایسّا پَجّاه نئیاورت، بله گۆن آییئے مئیاریگ کنگا، آیان نبیانی هما هبر پوره و سرجم کرتنت که هر شَبَّتئے رۆچا وانگَ بنت.
‏28 هرچُنت آیان په ایسّائے کُشگا هچ سئوب و دَلیلے ندیست، بله چه پیلاتوسا لۆٹتِش که آییا بکۆشارێنیت.
‏29 آییئے بارئوا هرچے نبیسگ بوتگ‌اَت، آیان سرجم کرتنت و چه سَلیبئے دارا اێر گێتک و کبرِش کرت.
‏30 بله هُدایا چه مُردگان زندگ کرت و
‏31 هما مردم که چه جَلیلا آییئے همراهیا اورْشَلیما آتکگ‌اتنت، تان بازێن رۆچێا آاِش دیست.
نون آ، کئومئے دێما په ایسّایا گواهیَ دئینت.
‏32 انّون ما په شما همے مستاگا دئیگا اێن، آ کئول که هُدایا گۆن مئے پت و پیرُکان کرتگ‌اَت،
‏33 گۆن ایسّائے زِندگ کنگا، په ما که آیانی چُکّ و اۆبادگ اێن، سرجم و پورهی کرت، انچُش که زَبورئے دومی بهرا نبیسگ بوتگ:
‹تئو منی بَچّ ائے،
مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.›*
‏34 «هُدایا گۆن اے هبران هم کئول داتگ که ایسّایا چه مُردگان زندگَ کنت و جۆنی هچبرَ نپوسّیت:
‹هما پاک و دلجمێن کئول و وادهانی برکتا شمارا بَکشان
که گۆن داوودا لبزُن کرتگ‌اَت.›*
‏35 پمێشکا، دگه جاگهے هم آتکگ:
‹تئو وتی هما پاکێنا سَڑگ و پوسّگا نئیلئے.›
‏36 وهدے داوودا وتی وهد و باریگا، هُدائے واهگ سرجم کرتنت، مُرت و وتی پت و پیرُکانی ڈئولا کبر بوت و آییئے جۆن هم پوسِّت.
‏37 بله آ کَس که هُدایا چه مُردگان زندگ کرت، آییئے جۆن نپوسِّت.
‏38 «او براتان!
بزانێت، چه ایسّائے نێمگا گناهانی پهِلّیئے جار په شما جنَگَ بیت.
‏39 موسّائے شَریَتا شمارا چه گناهان رَکّێنت نکرت.
بله نون هرکَس که ایسّا مَسیهئے سرا باورَ کنت آییئے سجّهێن گناه پهِلّ کنگَ بنت.
‏40 هُژّار بێت، چُش مبیت که نبیانی هبر شمئے سرا سرجم ببنت:
‏41 ‹او مَلنڈ و مسکرا کنۆکان!
بچارێت، هئیران و هَبَکّه ببێت،
گار و زئوال ببێت،
چیا که من شمئے دئور و باریگا انچێن کارے کنگا آن که
تُرے شمارا بگوَشنت هم،
شما هچبر باورَ نکنێت.›»*
‏42 وهدے پولُس و بارنابا چه کنیسها در آیگ و رئوگا اتنت، مردمان چه آیان لۆٹت که دێمی شَبَّتئے رۆچا پدا همے سرهالانی سرا گێشتر هبر بکننت.
‏43 مُچّیئے پاد آیگا رَند، بازێن یَهودی و درکئومێن یَهودی بوتگێن هُداتُرسێن مردم، پولُس و بارنابائے همراه بوتنت.
پولُس و بارنابایا آ دِلبڈّی دات و گوَشتنت که هُدائے مِهر و رهمتانی ساهگا بماننت.
‏44 اے دگه شَبَّتا، کمّ و گێش شهرئے سجّهێن مردم په هُداوندئے هبر و کُلئوئے گۆش دارگا مُچّ بوتنت.
‏45 وهدے یَهودیان مردمانی بازێن مُچّی دیست، چه کَست و کُنّتا زَهر گپتنت، پولُسِش بےاِزّت کرت و آییئے هبرانی دێما اۆشتاتنت.
‏46 آ وهدا، پولُس و بارنابایا گۆن دِلێری آیانی پَسّئوا گوَشت:
«مارا چه سجّهێنان پێسر، هُدائے هبر گۆن شما گوَشگی اَت، بله شما هُدائے هبرا نمَنّێت و وتا اَبدمانێن زِندئے لاهکَ نزانێت، نون ما درکئومانی گوَرا رئوێن.
‏47 هُداوندا مارا همے هُکم داتگ که:
‹من ترا درکئومانی نور و رُژن کرتگ،
که تئو رَکّێنگ و نِجاتا،
تان دنیائے گُڈّی مرز و سیمسران برسێنئے.›»*
‏48 وهدے درکئومان اے هبر اِشکتنت، باز گَل و شادان بوتنت و هُداوندئے هبرِش شرپ داتنت و همینچُک مردما ایمان آورت که هُدایا په نمیرانێن زِندا گچێن کرتگ‌اَت.
‏49 اے ڈئولا، هُداوندئے هبر آ سجّهێن دَمگا شِنگ و تالان بوت.
‏50 بله یَهودیان، شرپدار و هُداتُرسێن جنێن و شهرئے نامدارێن مردێن، پولُس و بارنابائے آزار دئیگ و بدواهیا شۆرێنتنت و آاِش چه آ دَمگا در کناێنتنت.
‏51 پولُس و بارنابایا وتی پادانی دَنز همۆدا چَنڈتنت و اِکُنیَهئے شهرا شتنت.
‏52 مرید گَل و شادان، چه پاکێن روها سررێچ اتنت.