پِتْرُسئے آزاتی
12
1 همے رۆچان، بادشاه هیرودیسا په کِلیسائے آزار رسێنگا، لهتێن مردمئے گِرگ و بند کنگ بُنگێج کرت.
2 آییا یوهَنّائے برات آکوب گپت و زَهم‌کۆش کرت.
3 وهدے دیستی که یَهودی چه اے کارا وشّ اَنت، گڑا پِتْرُسی هم دَزگیر کرت.
اے کار، بێهُمیرێن نانئے اییدئے رۆچان بوت.
4 دَزگیر کنگا رند، آییا پِتْرُس جێل کرت.
چار چار سپاهیگئے چار ٹۆلی، باریگ باریگا آییئے سرا پاسپانی کنگا اَت.
هیرودیسئے دلا اَت که سَرگوَزئے اییدا رَند، آییا کئومئے دێما کاریت و پێشَ کنت.*
5 پِتْرُس اَنگت جێلا بندیگ اَت و کِلیسا گۆن بازێن دلسِتکیے په آییا هُدائے بارگاها دْوا کنگا اَت.
6 چه آ رۆچا که هیرودیسا پِتْرُس هَکدیوانا برگی و مئیاریگ کنگی اَت یک شپے پێسر، آ گۆن دو زمزیلا بستگ‌اَت و دو سپاهیگئے نیاما وپتگ‌اَت.
جێلئے دَروازگئے دپا هم نِگهپانێن سپاهیگ اۆشتاتگ‌اتنت.
7 یک اَناگت چه هُداوندئے نێمگا پرێشتگے آتک و آ کۆٹی رُژناگ بوت.
پرێشتگا پِتْرُسئے کَش و پهنات دست جت، چه وابا آگاه کرت و گوَشتی:
«هئیّا، پاد آ.»
زمزیل چه پِتْرُسئے دستان بُتک و کپتنت.
8 پرێشتگا گوَشت:
«لانکا بند و سواسان پادا کن.»
آییا انچُش کرت.
پرێشتگا پدا گوَشت:
«وتی کَباها گوَرا کن و منی رَندا بئے.»
9 پِتْرُسا پرێشتگئے رَند گپت و ڈنّا در آتک، بله سری پِر نبوت که په راستی انچُش بئیگا اِنت، هئیالی کرت بلکێن شُبێنے.
10 آ دوێن چه ائولی و دومی نِگهپانیا گوَستنت و هما مزنێن آسنی دروازگئے دپا رَستنت که شهرئے نێمگا اَت.
دروازگ وتسرا پَچ بوت و آ ڈنّا در آتکنت.
چه یک دَمکێا و رَند، پرێشتگا آ یله دات.
11 وهدے پِتْرُسا هۆش کرت، گوَشتی:
«نون من په دلَ زانان که هُداوندا وتی پرێشتگ راه داتگ و منا چه هیرودیسئے دستا و چه هما بد و بلاهان رَکّێنتگ که یَهودی آیانی وداریگ و رهچار اتنت.»
12 چه اے سرپدیا رَند، پِتْرُس مَریمئے لۆگا شت.
مَریم هما یوهَنّائے مات اَت که مَرکاسئے ناما هم زانگَ بیت.
اۆدا بازێن مردمے په دْوا کنگا مُچّ اَت.
13 پِتْرُسا لۆگئے دروازگ ٹُکّت، رۆدا نامێن مۆلدے په دروازگئے پَچ کنگا در آتک.
14 آییا پِتْرُسئے تئوار پَجّاه آورت و چه گَلا، بے دروازگئے پَچ کنگا، تچانا لۆگا پِر ترّت و هالی داتنت:
«پِتْرُس ڈنّا اۆشتاتگ.»
15 آیان گۆن رۆدایا گوَشت:
«تئو گنۆک بوتگئے.»
بله آ وتی گپّئے سرا اۆشتاتگ‌اَت و گوَشگا اَت که:
«آ په دل پِتْرُس اِنت.»
گڑا آیان گوَشت:
«زَلور آییئے پرێشتگ اِنت.»*
16 پِتْرُس دروازگا ٹُکّگا اَت.
آیان دروازگ پَچ کرت و گۆن پِتْرُسئے گِندگا، هئیران و هَبَکّه منتنت.
17 پِتْرُسا گۆن دستئے اِشارها بێتئوار کرتنت و هال داتنت که هُداوندا آ، چه جێلا چۆن آزات کرتگ.
گۆن آیان گوَشتی:
«آکوب و اے دگه براتان چه اے هالا سهیگ بکنێت.»
رَندا چه اۆدا در آتک و دگه جاگهێا شت.
18 سباهئے سرا، سپاهیگانی نیاما شۆر و وَلوَلهے مان کپت که:
«بارێن، پِتْرُسا چے بوت؟»
19 هیرودیسا شۆهاز کناێنت، بله وهدے پِتْرُس دستا نکپت، چه سپاهیگان جُست و پُرس کنگا رَند، آیانی کُشگئے هُکمی دات.
گڑا هیرودیسا یَهودیَه یله دات و کئیسَریَها شت و همۆدا مَنت.
هیرودیسئے مَرک
20 هیرودیس گۆن سور و سئیدونئے مردمان زهر و نارزا اَت، بله اۆدئے لهتێن کماشا په آییئے دیوانجاهئے رئوگا اِجازت لۆٹت.
بادشاهئے، بْلاستوس نامێن دست و دپی هِزمتکارِش گۆن وت همشئور کرت و چه هیرودیسا سُهل و سَلاه کنگئے مِنّتوار بوتنت.
چیا که آیانی سرڈگارئے وَرد و وراک، چه هیرودیس بادشاهئے مُلکئے نێمگا آتک.
21 گڑا په آیانی گِند و نِندا یک رۆچے گیشّێنگ بوت.
آ رۆچا، هیرودیس گۆن شاهی پۆشاکان، بادشاهی تَهتئے سرا نِشت و مردمانی دێما تْرانی کرت.
22 وهدے آییئے هبر هلاس بوتنت، مردمان کوکّار کنانا گوَشت:
«اے انسانی تئوارے نه‌اِنت، هُدایی تئوارے.»
23 هما دمانا، هُداوندئے پرێشتگێا آ جت، چیا که آییا هُدا ستا نکرتگ‌اَت.
جسمی کِرم گپت و مُرت.
پولُسئے ائولی مستاگی سپر
بارنابا و شاوول