ایسّا پدا ناسِرَها پِرَ ترّیت
6
1 رندا، ایسّا چه اۆدا در آتک و گۆن مریدانی همراهیا وتی جندئے شهرا آتک.
2 شَبَّتئے رۆچ که بوت، کنیسها شت و مردمی تالیم و سر و سۆج داتنت.
بازێن مردمے چه آییئے درس و سَبکان مان هئیرتے کپت و گۆن یکدگرا گوَشتِش:
«اے هبر آییا چه کجا آورتگ‌اَنت و اے زانت و زانگ کئیا داتگ؟ اے ڈئولێن اَجَبێن کارانی کنگئے واک و توانی چه کجا دستا کپتگ؟»
3 آیان وت‌مان‌وتا گوَشت:
«اے هما دارتراش نه‌اِنت که مَریمئے بَچّ و آکوب، یوشا، یَهودا و شَمونئے برات اِنت؟ آییئے گهار هم همِدا مئے شهرا جهمنند نه‌اَنت؟» گڑا آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت.
4 ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«هر نبیێا شرپ و اِزّت هست، ابێد چه وتی شهر و هَنکێنا، وتی لۆگا و وتی سیاد و وارسانی نیاما.»
5 آییا اۆدا بازێن مۆجزه پێش داشت نکرت، بَسّ لهتێن نادْراهانی سرا دستی پِر مُشت و دْراهی کرتنت.
6 ایسّا، چه آیانی ناباوریا هئیران اَت.
ایسّا دوازدهێن کاسِدان رئوانَ دنت
رَندا، ایسّایا اے دگه مێتگ و آبادیان ترّ و گردَ کرت و مردمی سَبکَ داتنت.
7 دوازدهێن کاسِدی لۆٹتنت و دو په دو رئوان کرتنت، جِنّ و پلیتێن روهانی در کنگئے واک و اِهتیاری هم داتنت و
8 گوَشتی:
«تَرّ و گردئے وهدا، گۆن وت اَبێد چه اَسا و دَزلَٹّے دگه هچّ مبرێت، نه نان و نه تورگ و تۆشگ، نه وتی لانکبندانی تها زَرّ.
9 کئوش پادا کنێت، بله چه گوَرئے جامگا ابێد، دگه گێشێن مزورێت.
10 هرکَسێئے لۆگا که رئوێت، تان شمئے کار هلاسَ نبیت، هما لۆگا بدارێت.
11 هر جاه که مردم شمارا وشّ‌آتکَ نکننت و شمئے هبران گۆشَ ندارنت، چه اۆدا در کپێت و در کپگئے وهدا، وتی پادانی دَنز و هاکان بچَنڈێت، تان آیانی هِلاپا شاهدی ببیت که شما هُدائے کُلئو په آیان رسێنتگ.»
12 گڑا، مرید شتنت و مردمِش سر و سۆج کرتنت که چه وتی بدێن کاران پشۆمان ببنت.
13 آیان بازێن جِنّی گنۆک سار کرتنت و بازێن نادْراه، ٹێل پِر مُشت و دْراه کرتنت.
پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُشگ
14 ایسّائے اے کارانی هال و هبر هیرودیس بادشاهئے گۆشا رَستنت چیا که ایسّائے نام، نون پُرتئوار بوتگ‌اَت.
لهتێنئے گُمان اَت، اے هما پاکشۆدۆکێن یَهیا اِنت که پدا چه مُردگان زندگ بوتگ، پمێشکا چُشێن اَجِکّایی* و مۆجزهانَ کنت.
15 بله لهتێنا گوَشت:
«اِلیاس نبی اِنت که پدا آتکگ،» آ دگرانَ گوَشت:
«اے، گوَستگێن پئیگمبرانی ڈئولا، یک پئیگمبرے.»
16 گۆن اے هبرانی اِشکنگا، هیرودیسا گوَشت:
«اے هما یَهیا اِنت که من سر بُرِّتگ، بله نون پدا زندگ بوتگ.»
17 یَهیائے کُشگئے کِسّه چُش اَت که هیرودیسا، یَهیائے گِرگ و بَندی کنگئے هُکم وت داتگ‌اَت، چیا که هیرودیسا گۆن وتی برات، پیلیپُسئے جَنا، که نامی هیرودیا اَت، سور کرتگ‌اَت.
18 یَهیایا اے هبرئے سرا هیرودیس مئیاریگ کرتگ‌اَت و گوَشتگ‌اَتی که شَریَتا رئوا نه‌اِنت کَسے گۆن وتی زندگێن براتئے جَنا سانگ و سور بکنت.
19 پمێشکا، هیرودیایا گۆن یَهیایا باز هَسَدّ و کێنگ هست‌اَت و لۆٹتی آییا بکۆشارێنیت، بله اے کار چه آییئے دَزرسا دور اَت،
20 چیا که هیرودیسا زانتگ‌اَت یَهیا پهرێزکار و پاکێن مردمے و چه آییا تُرستی.
پمێشکا گوَشتگ‌اَتی کَسے آییا آزارے مرسێنیت.
باز برا، آ چه یَهیائے هبرانی گۆش دارگا نگران و پرێشان بوتگ‌اَت بله اَنگت آییا دۆستَ بوت که یَهیائے هبران بِشکنت.
21 آهِرا، هیرودیایا گوَم و گێگێن وهد و مۆهے رَست.
هیرودیسا په وتی سالگِرَها، مزنێن جشنے گپت و سجّهێن درباری، پئوجی سرمستر و جَلیلئے میر و مستر لۆٹتگ‌اتنت.
22 هما وهدا، هیرودیائے جنک مجلسا آتک، ناچ و سُهبتی گپت و هیرودیس و آییئے مهمانی وَشدل کرتنت.
بادشاها چه گَلا گۆن جنکا گوَشت:
«هرچے تئیی دلَ لۆٹیت بگوَش، که من ترا دئیان.»
23 سئوگندی وارت و گوَشتی:
«هرچے لۆٹئے، بلۆٹ، تُرے منی بادشاهیئے نێما.»
24 جنک در آتک، وتی ماتئے کِرّا شت و جُستی کرت:
«چے بلۆٹان؟» ماتا گوَشت:
«پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا بلۆٹ.»
25 گڑا آ زوت زوت پِر ترّت، بادشاهئے کِرّا آتک و گوَشتی:
«من پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا تَبَکێئے تها لۆٹان، همے انّون.»
26 هیرودیس بادشاه سکّ پرێشان بوت، بله آییا مهمانانی دێما سئوگند وارتگ‌اَت و جنکی لَبز داتگ‌اَت.
27 پمێشکا جلّادی هُکم کرت که زندانا برئوت، یَهیائے سرا ببُرّیت و یک تَبَکێئے تها بکنت و بیاریت.
جلّاد، بَندیجاها شت، یَهیائے سَری بُرِّت و
28 تَبَکێئے تها په جنکا آورت و رَسێنت.
جنکا سر برت و وتی ماتارا دات.
29 وهدے یَهیائے مرید سَهیگ بوتنت، آتکنت، جۆنِش برت و کَبر کرت.
پنچ هزار مردما وراک دئیگ
30 ایسّائے کاسِد، آییئے گوَرا پِر ترّتنت و وتی سجّهێن کرتگێن کار و مردمانی سر و سۆج دئیگئے بارئوا ایسّااِش هال دات.
31 آییا گوَشت:
«بیاێت یک گِستاهێن جاگهے رئوێن تانکه تهنا ببێن و شما کمّے آرام بکنێت.»
چیا که آ وهدا مردمانی رئو و آ، همینچُک باز اَت که آیان په ورگا هم مۆهَ نرَست.
32 آ، بۆجیگێا نِشتنت و یک گِستاهێن جاگهے شتنت تانکه تهنا ببنت.
33 رئوگئے وهدا، بازێن مردمێا آ دیستنت و پَجّاهِش آورتنت و مردم چه سجّهێن شهران پئیادکا هما جاگها شتنت و چه ایسّا و مریدان پێسر اۆدا سر بوتنت.
34 وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر کپت و مردمانی مزنێن مُچّی‌ای دیست، آیانی سرا بَزّگی بوت، چیا که آ بێشپانکێن پَسانی ڈئولا اتنت.
گڑا مردمی بازێن چیزے سَبک داتنت.
35 رۆنِندا، مرید آتکنت و گوَشتِش:
«نون بێوهد اِنت و اے گِستاهێن جاگها چیزے دستَ نکپیت.
36 مردمان بگوَش تان اے کِرّ و گوَرانی مێتگ و بازاران برئونت و په وت وَرد و وراک بگرنت.»
37 بله ایسّایا گوَشت:
«شما وت آیان وراک بدئیێت».
مریدان درّاێنت:
«په اینچک مردمانی وَرد و وراکا، مارا دوسَد دینارئے نگن* پکار اِنت.
مارا اینکدر زرّ نێست.»
38 آییا جُست گپت:
«گۆن شما چُنت نان هست؟ برئوێت بچارێت.»
آیان پَٹِّت و پدا آتک و گوَشتِش:
«مئے کِرّا پنچ نگن و دو ماهیگ هست.»
39 آییا هُکم کرت:
«مردمان سبزگێن کاهانی پَٹّئے سرا بنندارێنێت.»
40 مردم پنجاه پنجاه و سَد سَدئے رُمب و ٹۆلیا نِشتنت.
41 ایسّایا پنچێن نگن و دوێن ماهیگ دستا کرتنت، آسمانی چارت و هُدائے شگری گپت.
رَندا نگنی چُنڈ چُنڈ کرتنت و مریدانی دستا داتنتی تانکه مردمانی سرا بهر بکننت.
دوێن ماهیگی هم سجّهێنانی سرا بهر کرتنت.
42 سجّهێن مردمان تان سێرا وارت.
43 مریدان چه سر آتکگێن نان و ماهیگان دوازده سَپْت پُرّ کرت.
44 چه نان وَرۆکێن مردمان، پنچ هزار مردێن اتنت.
ایسّا آپئے سَربُرا گامَ جنت
45 ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت:
«تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی پهناتا، بئیت‌سئیدائے شهرا برئوێت.»
46 مردمانی یله کنگا رَند، ایسّا په دْوا کنگا کۆهئے سرا سر کپت.
47 رۆنِندا، مرید بۆجیگئے تها گوَرمئے نیاما اتنت و ایسّا هُشکیا تهنا اَت.
48 دیستی که ترندێن گواتے آیانی دێم په دێما کَشّگا اِنت و مرید په زهمت و هیلّتے هولیگ* جنَگا اَنت.
گڑا شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان، دێم په آیان آتک و لۆٹتی چه آیانی کَش و کِرّا بگوَزیت.
49 بله وهدے آیان ایسّا آپئے سرا گام جنان دیست، گُمانِش کرت بلکێن روهے و جاک و سلواتِش کرت.
50 چیا که سجّهێنان چه آییئے گِندگا باز تُرست.
بله ایسّایا هما دمانا گۆن آیان گوَشت:
«متُرسێت، اے من آن.»
51 گڑا گۆن آیان یکجاه بوت و بۆجیگا نِشت، گوات هم کپت و آرام بوت.
مرید هئیران و هَبَکَّه منتنت،
52 چیا که آیان اَنگت نگنئے مۆجزه سَرکِچ نئوارتگ‌اَت، دلِش سکّ و سِنگ اَت.
نادْراهانی دْرهبکشی
53 ایسّا و مریدان گوَرم گوازێنت و دومی پهناتا گِنیسارِتئے شهرا رَستنت و بۆجیگِش نَنگر کرت.*
54 انچُش که چه بۆجیگا اێر کپتنت، مردمان ایسّا پَجّاه آورت.
55 مردم په دْرِکّ و مئیدان هر نێمگا شتنت، وتی نادْراه و ناجۆڑ تَهتانی سرا کرتنت و هر جاه که آیان اِشکت ایسّا اۆدا اِنت، همۆدا برتنت.
56 ایسّا هر شهر و کلّگے که شت، مردمان وتی نادْراه چارراهانی سرا آورتنت و دَزبندی‌اِشَ کرت اجازت بدنت که بیمار آییئے کباهئے لَمبا دست بجننت.
آیان که دست پِرَ کرت، سجّهێن وشّ و دْراهَ بوتنت.