پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُشگ
14
1 آ وهدا جَلیلئے هاکم هیرودیس، ایسّائے نام و تئوارا سهیگ بوت.
2 آییا گۆن وتی هِزمتکاران گوَشت:
«اے هما پاکشۆدۆکێن یَهیا اِنت که چه مُردگان زندگ بوتگ، پمێشکا چُشێن اَجکّایی و مۆجزهانَ کنت.»
3 چُش اَت که هیرودیسا هیرودیائے سئوبا که پێسرا آییئے برات پیلیپُسئے جَن اَت، یَهیا گراێنتگ و بَندیجاها بند کرتگ‌اَت.
4 چیا که یَهیایا گۆن هیرودیسا گوَشتگ‌اَت:
«هیرودیائے وتی لۆگی کنگ شَریَتا په تئو رئوا نه‌اِنت.»
5 هیرودیسا په یَهیائے کۆشارێنگا شئور کرتگ‌اَت بله تُرستی، چیا که مردمانی باوَر اَت یَهیا پئیگمبرے.
6 هیرودیسئے سالگِره بوت و هیرودیائے جِنکا مهمانانی دێما ناچ و سُهبت گپت.
هیرودیس باز وَشدل بوت،
7 سئوگندی وارت و لَبزی کرت که:
«هرچے لۆٹئے بلۆٹ، په تئو بَکشگَ بیت.»
8 جنکا وتی ماتئے شئور و سَلاهئے سرا گوَشت:
«پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا همِدا تَبَکێئے تها بکن و منا بدئے.»
9 هیرودیس باز پرێشان و دِلتپرکه بوت بله مهمانانی دێما سئوگندی وارتگ‌اَت و جنِکی لبز داتگ‌اَت، پمێشکا پرمانی کرت آییئے اے واهگا برجاه بکننت.
10 اے ڈئولا، یَهیائے سری بَندیجاها بُرّاێنت.
11 گڑا آییئے سر تَبَکێئے تها آرگ و جنکا دئیگ بوت، آییا وتی ماتئے کِرّا برت.
12 یَهیائے مرید آتکنت و آییئے جۆنِش برت، کَبر و کپنا رند، شت و ایسّااِش سهیگ کرت.
پنچ هزار مردما وراک دئیگ
13 اے هبرئے اِشکنگا رند، ایسّا بۆجیگێا سوار بوت و دور و گِستاهێن جاهێا تهنکا شت.
وهدے مردم سهیگ بوتنت، چه شهران پئیادکا آییئے رَندا گۆن کپتنت.
14 ایسّا که چه بۆجیگا اێر کپت و مردمانی مزنێن مُچّی‌ای دیست، آیانی سرا بَزّگی بوت و سجّهێن نادْراهی دْراه کرتنت.
15 بێگاها، مرید آییئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش:
«اے، دور و گِستاهێن جاگهے و بێوهد هم بوتگ، پمێشکا مردمان بِلّ که مێتگ و بازاران برئونت و په وت وَرد و وراکے بها بگرنت.»
16 بله ایسّایا گوَشت:
«آیان رئوگئے زلورت نێست، شما وت آیان وراک بدئیێت.»
17 گوَشتِش:
«اِدا مئے کِرّا تهنا پنچ نان و دو ماهیگ هست.»
18 گوَشتی:
«هرچے شمارا گۆن، منی کِرّا بیارێت.»
19 گڑا آییا مردم سبزگێن کاهانی سرا نندگئے پرمان داتنت، رَندا پنچێن نان و دوێن ماهیگی زرتنت، آسمانئے نێمگا چارتی و هُدائے شگری گپت، گڑا نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت.
مریدان نان مردمانی سرا بهر کرتنت.
20 سجّهێن مردمان تان سێرا وارت و مریدان اَنگت چه سر آتکگێن چُنڈان، دوازده سَپت پُرّ کرت.
21 جنێن و چُکّان و اَبێد، کِساس پنچ هزار مردێن اتنت.
سجّهێنان سێرا وارت.
ایسّا آپئے سَربُرا گامَ جنت
22 ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت:
«تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی نێمگا برئوێت.»
23 مردمانی رهادگ کنگا رَند، په دْوا کنگا تهنا کۆهئے سرا سر کپت.
رۆنِند اَت و آ وت تهنا اَت.
24 آ وهدا، بۆجیگ چه تئیابا دور رَستگ‌اَت، ترند و تێزێن گوات و مستێن مئوج و چئولانی آماچ* اَت.
25 شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان دێم په آیان پێداک اَت.
26 وهدے مریدان ایسّا آپئے سرا گام جنان دیست، سکّ تُرست و گوَشتِش بلکێن روهے، پمێشکا چه تُرسا کوکّارِش کرت.
27 بله ایسّایا هما دمانا گۆن آیان گوَشت:
«متُرسێت، اے من آن.»
28 پِتْرُسا گوَشت:
«او هُداوند!
اگن اے تئو ائے، گڑا بِلّ که من هم آپئے سرا تئیی کِرّا کایان.»
29 ایسّایا گوَشت:
«بیا!»
گڑا پِتْرُس چه بۆجیگا گوَرما اێر آتک و آپئے سرا ایسّائے نێمگا رئوگا لگّت.
30 بله چه گواتئے ترندیا تُرستی و اێر بُڈَّگا لگّت، گڑا کوکّاری کرت:
«او هُداوند!
منا برَکّێن.»
31 هما دمانا ایسّایا دست شهار دات، آ گپت و گوَشتی:
«او کَمباور!
چیا شکِّت کرت؟»
32 بۆجیگا سر کپتنت و گوات کپت و آرام بوت.
33 هما که بۆجیگا نِشتگ‌اتنت، ایسّااِش ستا و سنا کنانا گوَشت:
«بێشکّ تئو هُدائے چُکّ ائے.»
نادْراهانی دْرهبکشی