دگه مُنڈێئے دْرهبکشی
3
1 دگه رَندے، ایسّا کنیسها شت.
اۆدا مردے هست‌اَت که دستی هُشک و مُنڈ اَت.
2 نِشتگێن مردم ایسّائے اِنتزار و وَدارا اتنت که:
«اگن اے مردئے دستا شَمبِهئے رۆچا دْراه بکنت، گڑا ما آییئے سرا شَبَّتئے رۆچا کار کنگئے بُهتاما* جتَ کنێن.»
3 ایسّایا گۆن مُنڈێن مردا گوَشت:
«بیا دێما بۆشت.»
4 رَندا گۆن آ نِشتگێن مردمان گوَشتی:
«بارێن، شَبَّتئے رۆچا، نێکی کنگ رئوا اِنت یا بدی؟ انسانئے زِندئے رَکّێنگ* یا کُشگ و گار کنگ؟» آ بێتئوار بوتنت.
5 ایسّایا گۆن زَهرے چارتنت، چیا که چه آیانی سِنگدلیا سکّ پَدَرْد بوت.
گۆن آ مردا گوَشتی:
«دستا شهار دئے!»
آییا دست شهار دات و دستی وشّ و دْراه بوت.
6 گڑا پَریسی ڈنّا شتنت و په ایسّائے کۆشارێنگا گۆن هیرودیان* شئور و سَلاهِش بُنگێج کرت.
بازێن مردمے ایسّائے رَندا راهَ گیپت
7 ایسّا چه مردمان دور، گۆن وتی مریدان گوَرمئے لَمبا شت.
بازێن جَلیلی مردمے آییئے پدا رئوان بوت.
8 چه یَهودیَه، اورْشَلیم، اِدومیَه و اُرْدُنئے کئورئے آ دستا هم بازێن مردمے مُچّ بوت، سور و سئیدونئے چپّ و چاگردئے نندۆک هم آتکنت.
چیا که آیان ایسّائے مۆجزهانی بارئوا اِشکتگ‌اَت.
9 ایسّایا گۆن مریدان گوَشت، بۆجیگے په آییا تئیار بکننت تانکه چه بازێن مردمانی مُچّیئے اَنگِرّ و آشۆپا دور ببیت.
10 آییا بازێن مردمے وشّ و دْراه کرتگ‌اَت، پمێشکا نادْراهێن مردم په آییئے دست پِر کنگا، تێلانک دئیان، دێما کِنزان اتنت.
11 همایان که جِنّ پِر اَت، وهدے ایسّااِش دیست آییئے پادان کپتنت، کوکّارِش کرت و گوَشتِش:
«تئو هُدائے چُکّ ائے.»
12 ایسّایا هُکم داتنت:
«گۆن کَسّا مگوَشێت من کئے آن.»
دوازده هاسێن کاسِدئے گچێن کنگ
13 رَندا، ایسّا کۆهئے سرا سر کپت و چه وتی مریدان لهتێنی همۆدا لۆٹت و آ ایسّائے کِرّا آتکنت.
14 ایسّایا چه آیان دوازده کَس گچێن کرت و وتی هاسێن کاسِد نامێنتنت، تانکه گۆن آییا همراه ببنت و آیان په وشّێن مستاگئے شِنگ کنگا رئوان بکنت.
15 جِنّ کَشّگئے اِهتیاری هم داتنت.
16 آ دوازدهێنانی نام اِش اَنت:
شَمون که ایسّایا آییئے دومی نام، «پِتْرُس»* پِر بست،
17 زِبْدیئے چُکّ آکوب و آییئے برات یوهَنّا که ایسّایا «گْرند و گرۆکئے چُکّ» نام پِر بستنت،
18 اَنْدْریاس، پیلیپُس، بَرتولوما، مَتّا، توما، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا، سَرمچارێن شَمون* و
19 یَهودا اِسْکَریوتی که رَندا ایسّایی دْرۆهگی* و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
ایسّا و بِلزَبول
20 رَندا، ایسّا لۆگا آتک و اۆدا مردم همینچُک باز اَت که ایسّا و آییئے مریدان ورگئے مۆه هم نرَست.
21 وهدے آییئے سیاد و وارس سَهیگ بوتنت، آییئے برگا آتکنت، چیا که لهتێنا گوَشتگ‌اَت که آ سار نه‌اِنت.
22 چه اورْشَلیما آتکگێن شَریَتئے زانۆگران هم انچُش گوَشتگ‌اَت که ایسّایا جِنّ پِر و گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا، جِنّانَ کَشّیت.
23 گڑا ایسّایا آ لۆٹتنت و گۆن مِسالانی آرگا گوَشتی:
«شئیتان، چۆن شئیتانا کَشّت و در کرتَ کنت؟
24 اگن یک مُلکێا ناتِپاکی ببیت، آ مُلک برجاهَ نمانیت،
25 اگن یک لۆگێئے مردم وت‌مان‌وت ناتِپاک ببنت، آ لۆگ هم پَشتَ نکپیت.
26 همے ڈئولا، اگن شئیتانئے بادشاهیا ناتِپاکی و پرُشت و پرۆش بکپیت، آییئے بادشاهی گار و بێگواهَ بیت و شئیتان گار و بێگواهَ بیت.
27 یک زۆراورێن مردمێئے لۆگا هچکَسَ نپُتریت و آییئے لۆگا پُل و پانچ* کرتَ نکنت، تان وهدے که هما زۆراورێن مردما مگیپت و مبندیت.
رَندا آییئے لۆگا پُل و پانچ کرتَ کنت.
28 باور کنێت که مردمانی گناه و کُپر بَکشگ و پهِلّ کنگَ بنت،
29 بله هما که هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا گناه و کُپرَ کنت، هچبر پهِلّ کنگَ نبیت و اَبدی گنهکارَ مانیت.»
30 ایسّایا پمێشکا چُش گوَشت که آ گوَشگا اتنت، ایسّایا جِنّ سرا اِنت.
ایسّائے مات و برات
31 ایسّائے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت، کُلئو و پئیگامِش رئوان دات که ایسّا آیانی کِرّا بیئیت.
32 بازێن مردمے آییئے چپّ و چاگردا نِشتگ‌اَت و هالِش دات:
«تئیی مات و برات ڈنّا اۆشتاتگ و ترا لۆٹنت.»
33 ایسّایا آیانی پَسّئوا جُست کرت:
«منی مات و برات کئے اَنت؟»
34 گڑا، ایسّایا نِشتگێن مردمانی نێمگا چارت و گوَشتی:
«منی مات و برات اِش اَنت!
35 آ که هُدائے واهگ و رَزائے سرا کارَ کننت، هما منی مات و برات و گهار اَنت.»