بَهتاوری
5
1 مردمانی مزنێن مُچّیئے گِندگا رند، ایسّا کۆهێئے سرا سر کپت.
وهدے بُرزگا نِشت، مرید هم آییئے کِرّا آتکنت.
2 گڑا اے ڈئولا آیانی تالیم دئیگا لگّت:
3 «بَهتاور اَنت هما که آیانی روه وار و بَزّگ اِنت، چیا که آسمانی بادشاهی همایانیگ اِنت.
4 «بَهتاور اَنت هما که گَمیگ و پُرسیگ اَنت، چیا که آیان تسلّا و دِلبڈّیَ* رَسیت.
5 «بَهتاور اَنت هما که نرم‌دل و مهربان اَنت، چیا که زمینئے میراس بَرۆک هما بنت.
6 «بَهتاور اَنت هما که هَکّ و اِنساپئے شدیگ و تُنّیگ اَنت، چیا که آ سێرَ بنت.
7 «بَهتاور اَنت هما که په دگران رهمَ کننت، چیا که آیانی سرا هم رهم کنگَ بیت.
8 «بَهتاور اَنت هما که دِلِش پاک و ساپ اِنت، چیا که آ هُدایا گندنت.
9 «بَهتاور اَنت هما که سُهل و اێمنیَ کارنت، چیا که آ هُدائے چُکّ نامێنگَ بنت.
10 «بَهتاور اَنت هما که په هُدائے راهئے گِرَگا بُهتام* جنَگ و آزار دئیگَ بنت، چیا که آسمانی بادشاهی همایانیگ اِنت.
11 «بَهتاور اێت شما که په منیگی مردم شمارا دُژمانَ دئینت و آزارَ رسێننت، شمئے پُشتا درۆگَ بندنت و بدَ گوَشنت.
12 گَل و وَشدل ببێت و شادهی بکنێت، چیا که آسمانا شمئے مُزّ سکّ باز اِنت.
پێسریگێن نبیانی سرا هم اے ڈئولێن آزارِش رسێنتگ.
واد و رُژن
13 «شما جهانئے واد اێت، بله اگن وادئے تام برئوت، گڑا چۆن پدا وادۆک بوتَ کنت؟ اَبێد چه* دور رێچگ و مردمانی پادمالیا نون دگه هچ کارا نئیئیت.
14 «شما جهانئے نور و رُژن اێت، شهرے که کۆهێئے سرا اِنت، چێر و اَندێم بوتَ نکنت.
15 هچکَس رۆکێن چِراگا تَگارێئے* چێرا اێرَ نکنت، چِراگجاهئے سرا اێریَ کنت تان آییئے رُژنایی په لۆگئے سجّهێن مردمان برسیت.
16 همے ڈئولا شمئے رُژن، مردمانی دێما شَهم بدنت تان شمئے نێکێن کاران بگندنت و شمئے آسمانی پتا ستا بدئینت و بساڑاینت.*
شَریَتئے سرجمی
17 «گُمان مکنێت که من په تئورات و نبیانی هبرانی کار نبندگ و ناکار کنگا آتکگان.
من په آیانی کار نبندگ و ناکار کنگا نئیاتکگان، په آیانی سرجم کنگا آتکگان.
18 شمارا راستێنَ گوَشان، زمین و آسمانئے گار و بێران بئیگا پێسر، شَریَتئے یک آب* و ٹِکّے هم گارَ نبیت تان سجّهێن سرجم مبنت.
19 پمێشکا اگن کَسے چه شَریَتئے پرمانان گوَنڈترێنے سُست بگیپت و کار مبندیت و دگران هم انچُش درس و سَبک بدنت، آ، آسمانی بادشاهیا کَسترێن زانگَ بیت.
بله کَسے که اے پرمانانی سرا کارَ کنت و دگران هم سۆجَ دنت، آسمانی بادشاهیا مزن زانگَ بیت.
20 پمێشکا شمارا گوَشان، اگن شمئے پهرێزکاری و شَرکِردی چه پَریسی و شَریَتئے زانۆگرانی کِردا گێشتر مبیت، هچبر آسمانی بادشاهیئے دروازگا پُترت نکنێت.
کُشت و کۆش
21 «شما اِشکتگ که گۆن پێشیگێن مردمان گوَشگ بوتگ:
‹هۆن و کۆش مکن،* هرکَس هۆنَ کنت، آییئے دادرسی و داوریَ بیت و مئیاریگ کنگَ بیت.›
22 بله من شمارا گوَشان، هرکَس وتی براتئے سرا زَهرَ گیپت، آ هم هَکدیوانئے* دێما مئیاریگ کنگَ بیت.
کَسے که وتی براتا زا و زَکَت بکنت، هَکدیوانا مئیاریگ کنگَ بیت، کَسے که وتی براتا ‹هۆڈ› و ‹اَهمکَ› گوَشیت، تَهتَرونئے* آسئے سِزاوارَ بیت.
23 پمێشکا اگن کُربانجاها، کُربانیگ کنگئے وهدا یات و تْرانگا کپتئے که تئیی براتا گۆن تئو گِلَگے هست‌اِنت،
24 وتی کُربانیگا همۆدا کُربانجاها بِلّ و برئو پێسرا گۆن وتی براتا سُهل کن، گڑا بیا کُربانیگ بکن.
25 اگن کَسێا گۆن تئو اَڑ و داوایے هست و ترا هَکدیوانا بارت، گڑا رَسَگا پێسر، راها گۆن آییا وتی اَڑا بگیشّێن و سُهل بکن.
چُش مبیت کازیئے دێما برگ ببئے، آ ترا اَپسرئے دستا بدنت و اَپسر ترا بَندیجاها ببارت و جێل بکنت.
26 ترا راستێنَ گوَشان، تان زَرّانی گُڈّی پئیی و پئیسها پُرَّ نکنئے، چه اۆدا آزاتَ نبئے.
زِنا و تلاک
27 «شما اِشکتگ که گوَشگ بوتگ:
‹زِنا مکن›.*
28 بله من شمارا گوَشان، اگن کَسے په بدچمّی و دِلدُزّی جنێنێا بچاریت، بزان وتی دلا، گۆن هما جنێنا زِنایی کرت.
29 پمێشکا اگن تئیی راستێن چمّ ترا دێم په گناها ببارت، آییا کَشّ و دئور بدئے، چیا که چه سرجمێن جانئے تَهتَرونا کپگا په تئو شرتر همِش اِنت که تئیی جسمئے یک بند و بۆگے چه تئو جتا ببیت.
30 همے ڈئولا، اگن تئیی راستێن دست ترا دێم په گناها ببارت، گڑا آییا بُرّ و دئور بدئے، چیا که چه سرجمێن جانئے تَهتَرونا رئوگا په تئو شرتر اِش اِنت که تئیی جسمئے یک بند و بۆگے چه تئو جتا ببیت.
31 «اے هم گوَشگ بوتگ:
‹اگن کَسے وتی جنا یله بکنت، گڑا باید آییا تلاک‌نامَهے بدنت›.*
32 بله من شمارا گوَشان، اگن جنێنێا زِنا نکرتگ و مرد آییئے سئون و تلاکان بدنت، بزان آییئے زِنهکاریئے سئوبَ بیت و اگن کَسے هما جنۆزامێن جنێنا سور و سانگ بکنت، گڑا بزان گۆن آییا زنا کنت.
سئوگند
33 «شما اے هم اِشکتگ که گۆن پێشیگێن مردمان گوَشگ بوتگ:
‹وتی سئوگندا مپرۆش، هُداوندئے دێما وتی سئوگندا پوره بکن›.*
34 بله من شمارا گوَشان، هچبر سئوگند مئوَرێت، نه په آسمانا، چیا که هُدائے تَهت اِنت،
35 نه په زمینا، چیا که هُدائے پادانی چێرئے پدگ و چارچۆبه اِنت، نه په اورْشَلیما چیا که ‹مزنێن بادشاهئے› شهر اِنت.
36 په وتی سرا هم سئوگند مئوَر، چیا که سرئے مودانی یک ٹالێا سیاه و اِسپێت کرتَ نکنئے.
37 پمێشکا اۆدا که ‹هئو› گوَشگی اِنت، بگوَشێت ‹هئو› و اۆدا که ‹اِنّه› گوَشگی اِنت، بگوَشێت ‹اِنّه›.
چه اِشیا گێشتر شئیتانئے کار اِنت.
بێرگیری
38 «شما اِشکتگ که گوَشگ بوتگ:
‹په چمّا چمّ و په دَنتانا دَنتان›.*
39 بله من شمارا گوَشان، رَدکارێن مردمانی کارانی دێما مه‌اۆشتێت، اگن کَسێا تئیی راستێن گُبّا* شَهماتے جت، دومیا هم آییئے نێمگا بتَرّێن.
40 اگن کَسے په تئیی جامگئے کَشّگا ترا هَکدیوانا ببارت، وتی کباها* هم آییا بدئے.
41 اگن کَسے ترا په زۆر و بیگاری هزار گامئے* پَند جنَگَ پرماییت، دو هزار گام آییئے همراهیا برئو.
42 کَسے که چه تئو لۆٹیت، آییا بدئے و اگن یکّے وامَ لۆٹیت، چَک و پَد مبئے.
مَسیهی مِهر
43 «شما اِشکتگ که گوَشگ بوتگ:
‹گۆن وتی همساهگا مِهر بکن* و گۆن وتی دژمنا نپرت›.
44 بله من شمارا گوَشان، گۆن وتی دژمنا مِهر بکنێت و په همایان که شمارا آزارَ دئینت نێکێن دْوا بلۆٹێت،
45 تان وتی آسمانی پتئے چُکّ ببێت، چیا که آ وتی رۆچا په نێک و بدانَ دْرپشێنیت* و وتی هئورا په پهرێزکار و رَدکارانَ گوارێنیت.
46 اگن تهنا گۆن هما مردمان مِهر کنێت که گۆن شما مِهرَ کننت، گڑا شمارا چۆنێن مُزّے رسیت؟ سُنگی* و مالیاتگیر* همے ڈئولا نکننت؟
47 اگن اێوکا وتی براتان دْرود و دْرَهبات* بگوَشێت، گڑا چه دگران شمئے شرتری چی اِنت؟ زانا، آ هُداناباورێن درکئوم هم انچُشَ نکننت؟
48 پمێشکا شما باید تمان و بےائیب ببێت، انچُش که شمئے آسمانی پت وتی جاها تمان و بےائیب اِنت.