Rut deng Boas di tampa pukul jelai
3:1-18
3
1 Satu kali bagini, Naomi bilang par Rut, antua pung ana mantu kata, “Ana e, beta ni musti tolong ose biar ose bisa kaweng kombali. Ose kaweng biar ose hidop tenang deng seng lala karja sandiri. 2 Ose karja sama-sama deng Boas pung orang-orang karja parampuang to? Boas tu katong pung famili. Malang ini ni, antua mau pi ka tampa pukul jelai par kasi pisa biji jelai dari akang pung kuli. 3 Jadi sakarang ni, ose pi mandi, pake minya bobou sadap, deng pake baju bagus la pi suda ka tampa tu. Ose tunggu sampe Boas abis makang, mar jang sampe antua tau kalo ose su ada di situ. 4 Kalo antua pi tidor, ose musti taru kira bae-bae tampa antua tidor. Tarus, ose datang ka situ, buka salimong dari antua pung kaki la tidor di situ. Waktu antua bangong, antua nanti kasi tau par ose apa yang ose musti biking.”
5 Rut bilang par Naomi kata, “Nanti beta biking samua yang mama su bilang tu.”
6 Abis itu, Rut pi ka tampa pukul jelai. Dia biking samua yang Naomi su bilang par dia.
7 Waktu Boas abis makang, antua pung hati paleng sanang. La antua pi tidor di dekat biji-biji jelai yang su takumpul.
Seng lama bagini, Rut datang tado-tado la buka salimong dari Boas pung kaki la tidor di situ.
8 Bagitu tenga malang, Boas tacigi bangong. Waktu antua bale badang, antua taherang-herang lia parampuang satu ada tidor dekat antua pung kaki. 9 Boas tanya kata, “Ose ni sapa?”
Rut bilang, “Bapa e, beta ni Rut, orang yang seng pung arti apapa. Beta harap bapa mau ambe beta jua par jadi bapa pung bini.a Barang, bapa ni beta pung laki pung famili dekat yang musti tolong beta pung hidop.”
10 La Boas bilang kata, “Ana e, beta minta biar TUHAN kasi berkat par ale. Sakarang ni, ale su kasi unju ale pung hati bae labe dari yang ale su kasi unju par ale pung mama mantu. Barang, ale seng pi cari paitua muda yang kaya ka miskin. 11 Tagal itu, ale seng usa taku. Samua yang ale su bilang tu, beta nanti biking akang. Barang, samua orang yang ada dalang kota ni su tau kalo ale tu parampuang yang pung kalakuang paleng bae. 12 Memang batul, beta musti tolong ale pung hidop, tagal beta ni ale pung famili dekat. Mar masi ada laki-laki satu lai dari ale pung famili yang labe dekat dari beta yang musti tolong ale pung hidop kamuka. 13 Sakarang ni su malang jadi jang pulang lai. Tidor di sini sa. Eso pagi beta nanti tanya dia kalo dia mau ka seng par tolong ale. Kalo dia mau, itu jua bae. Mar kalo dia seng mau, beta janji deng nama TUHAN yang hidop, beta nanti tolong ale. Sakarang tidor suda di sini sampe pagi.”
14 Jadi, Rut tidor dekat Boas pung kaki sampe pagi. Dia bangong amper siang biar orang-orang seng kanal dia. Barang Boas bilang, “Seng bole paskali orang tau kalo ale datang ka tampa pukul jelai ni.”
15 Boas bilang lai, “Buka ale pung salendang lebar-lebar.”
Jadi, Rut buka dia pung salendang la tada jelai. Tarus, Boas tuang jelai kurang labe tiga pulu kilo ka dalang salendang tu, la angka akang taru di Rut pung kapala. Abis itu, antua pi ka kota.
16 Waktu Rut sampe di ruma, Naomi bilang kata, “Ana e, bagemana deng Boas?”
Tarus, Rut carita samua yang Boas su biking par dia. 17 La Rut bilang, “Mama, jelai tiga pulu kilo ni, bapa Boas yang kasi akang par beta. Antua bilang kalo beta seng bole pulang ka ruma deng tangang kosong. Beta musti bawa apapa par mama.”
18 Naomi bilang, “Ana e, tunggu sa sampe katong dengar apa yang nanti jadi. Barang, Boas seng barenti cari jalang sampe parkara ni abis hari ini.”