17
बीहराहांन पाप केरावांअ बाबोताम
(माथी १८:६-७, २१-२२; मार्क ९:४२)
1 एक दीह ईसुंय तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “बीहरा लोकाहांन पाप केरावे एंहड्या बाबोत्या ता नोक्कीज रेनार्याज हाय। पेन जोंबी मांहुंअ बीहराहांन पाप केरावेह, तीया मांहांअ नास वीअ। 2 मांअपेअ वीसवास राखनारा ईयांहमेर्याअ केडाल बी तों पाप केरावीअ ता, पोरमेहेरापेनेअ तीयाल जे खुब आकरी सीक्सा मीलीअ ते तो भोगवे तीयाअ केअता, मांहेंअ तीयाअ कोगीम मोडी कोअटीअ पुळो बांदीन तीयाल दोरीयाम फेकी टाके तों तीयाअ खातुर वादारे हारों वीअ। 3 तीयाअ लीदे, चेतीन रेजा का केडाल बी तुमां पाप नांय केरावा।
बीहराहांन माफ केरांअ बाबोताम बोद
जो तोअ आर्याअ पावु-बोंअयांहांमेनेअ एक जांअ तोअ वीरुद पाप केअ ता, तीयाल ठोपको दे, आने जो तो तीया पापाअ लीदे दुखी वीईन माफी मागे ता, तीयाल माफ केअ। 4 जो तो एक दीहुम तोअ वीरुद सांत वोखत पाप केअ आने सांत वोखत तोअहीं आवीन, ‘आंय मांअ पापाअ लीदे दुखी वीअहुं; मांन माफ केअजे!’ एंहकींअ आखे ता, तोअ तीयाल माफ केअयाज केरांअ जोजे।”
वीसवासाअ बाबोताम बोद
5 एक दीह, मालीख ईसुअ खास चेलाहां तीयाल आख्यों, “पोरमेहेरापेअ आमां पाको वीसवास राखी सेक्जी तीयाअ खातुर आमनेंह मोदोत केअ!”
6 तांहांअ मालीखांय तीयाहांन आख्यों, “रायाअ बीयाराअ एंहडो जो तुमां पोरमेहेराअ ताकोतुपेअ वीसवास राखा ता, तुमां खुब मोडें कामें कीअ सेकाह। दाखला तोरीके, तुमां ईया उंबराअ चाळाल हुकोम कीअ सेकाह का, ‘ईंहींनेअ उपटायन दोरीयाम रुपाय जो!’ आने तों तुमांअ गोठ मानीन दोरीयाम रुपाय जाय।”
एक चाकोराअ फोरोज
7 बोद दांअ चालु राखता ईसुंय आख्यों, “धारा का, तुमाहांमेनेअ एकाअ चाकोर तुमांअ खेत खेळीन का घेटें चारीन खेतनेअ कोअ आवे तांहांअ, ‘तुं आमी आव आने मांडो खांअ बोह!’ एंहकींअ तुं तीया चाकोराल नोक्कीज नांय आखोह। 8 उलटों तुं ता एंहकींअ आखोह का, ‘मांअ खातुर मांडो बोंणाव! हातींअ आंय खाय-पी ल्युंव तांव तोअ कोंबुर बांदीन मांअ वाटो केअ! हातींअ तुं खाय सेको।’ 9 आने तीया चाकोराहां तोअ आखलों मान्यों तीयाअ लीदे तुं नोक्कीज तीयाअ आभार नांय मानो। 10 तेंहकींअज कीईन, पोरमेहेरांय तुमनेंह जों केरांअ आख्योंह तों बादों कीईन हातींअ तुमांअ एंहकींअ आखांअ जोजे का, ‘आमां ता खाली चाकोरुज हाय, आने पोरमेहेरांय आमनेंह जों केरांअ आख्योंह तों एखलोंज आमां केअयोंह।’”
कोड रोगुवाला दोह आदमीहींन ईसु हारा केअहे
11 सोताअ चेलाहांअरी येरुसालेम सेहेराअ वेल जाता, ईसु सामारीया आने गालील वीस्तारुंअ नीस्मुर्याअ हीवाणापेअ रीईन जाहलो। 12 तो एक गांवांम वीठो तांहांअ, तीयाल कोड रोगुवाला दोह आदमी मील्या। तीयाहां सेटे उबी रीईन, 13 बोंबलीन आख्यों, “ओ ईसु! ओ गुरुजी! आमाहांपेअ दाया कीईन आमनेंह हारा केअ!”
14 तीयाहांन देखीन ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “पुंजाराहांअहीं जा, आने सोताल तीयाहांन देखावजा!” वाटे जाता-जाता तीयाहांअ कोड रोग मीटी गीयो। 15 पेन तीयांमेर्योंअ एकुज मांहुंअ, सोते हारों वीअ गीयोंह तों जांयन फाचों फीर्यों ने बोंबलीन पोरमेहेराअ गुणगान केअतों ईसुअहीं आलों, 16 आने ईसुअ पागे पोळीन तीयाअ आभार मान्यो। तों मांहुंअ येहुदी नांय आथों, पेन सामारीया वीस्तारुअ आथों। 17 तांहांअ ईसुंय तीयाअ गोठ उनाअनाराहांन आख्यों, “हारा ता मांयुं दोह आदमीहींन केअलाक्ने? तांहांअ पोरमेहेराअ आभार मानांअ ईं बीहरी जातीअ मांहुंअ एखलोंज आलोंह! बीहरा नोव आदमी काहा नांह आला?” 18-19 हातींअ ईसुंय तीया सामारीया वीस्तारुअ मांहांअल आख्यों, “उठीन सोताअ वाटे जो! तुंयुं मांअपेअ वीसवास राख्योह तीयाअ लीदे, तुं हारो वीयोह।”
पोरमेहेराअ राज
(माथी २४:२३-२८, ३७-४१)
20 एक दीह थोळाक फोरीसीहीं ईसुल फुच्यों, “केंहडीवेल पोरमेहेर राज कीअ?” * गीरीक नोवा काराराम, , “पोरमेहरुअ राज केंहडीवेल आवेह?” एंहकींअ हाय। तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “पोरमेहेर राज कीअ तों, मांहेंअ हीअ सेके एंहडों काय बी नांय रीअ। 21 आने मांहेंअ एंहकींअ नांय आखी सेके का, ‘हेरा, ईंहीं पोरमेहेर राज केअहे’ का ‘तेपुंअ पोरमेहेर राज केअहे।’ काहाका, पोरमेहेरांय ता एगुंहवार्योंअ लोकाहांअ मोनाहांम राज केरांअ चालु कीअ देदोंह।”
ईसु फाचो आवीअ तीया बाबोताम
22 हातींअ ईसुंय सोताअ चेलाहांन आख्यों, “भोवीस्याम खुब मुस्कुलीअ सोमोय आवीअ। तांहांअ तुमां मांहांअ पोयराअरी, मोंजे मांअरी, एगु दीह रांअ खुब मोर्जी राखाह। पेन तीयु वोखत तुमां मांन हीअ नांय सेकाह। 23 आने तांहांअ थोळाक लोक तुमनेंह आखीअ, ‘मांहांअ पोयरो, मोंजे आंय, फोलाणी जागे हाय’ का ‘तो ईंहीं हाय।’ तांहांअ तुमां तीयाहांअ गोठ मां मानता, आने तीयाहांअ चेला बी मां बोंणता। * 24 ईं आंय तुमनेंह ईयाअ लीदे आखुंह, मांहांअ पोयरो मोंजे आंय जांहांअ फाचो आवेंह तांहांअ, बादें मांहेंअ मांन हीअ। जेंहकींअ वीज एकुळीज बादाहांअ देखता वीजलेह आने जुगीअ ने तोरतीअ बादी वेल उजवोळ कीअ देहे, तेंहकींअज कीईन आंय एकुळ्योज बादाहांअ देखता पोरगोट वेअहें। 25 पेन ईं बादों वेअता पेअलांअ, मांअ खुब दुखें वेठांअ पोळीअ, आने मांअपेअ वीसवास नांय केअनारें मांहेंअ * मांन ख्रीस्त तोरीके नांय मानीअ। * 26 नुहाअ वोखत रेल आलली तीयाअ पेअलांअ, जेंहकींअ मांहेंअ रेलाअ वीचार केअया वोगुर रेहलें, तेंहकींअज मांहांअ पोयरो मोंजे आंय फाचो आवेंह तांहांअ बी, मांहेंअ मांअ आवांअ दीहाअ वीचार केअया वोगुर रीअ। 27 नुह सोताअ कोअर्याहांअरी जाहाजाम चोळी गीयो, आने रेलाअ पांअयुंह बीहरा बादा लोकाहांन तांय जायन माय टाक्या तीदीह लोगुंअ ते बादा रेलाअ वीचार केअया वोगुर कायोम जेंहकींअ केअत्ला तेंहकींअ खाहला-पीहला आने वोराळें कीअ देहला ने वोराळें कीअ लावत्ला। 28 लोतुअ वोखत सोदोम सेहेराअ बादें मांहेंअ आवनारा सोताअ नासाअ वीचार केअया वोगुर जेंहकींअ कायोमाअ जेंहडें खाहलें-पीहलें, वेचाअतों लेहलें आने देहलें, आने खेती केअत्लें ने कोएं बांदत्लें, तेंहकींअज आंय फाचो आवेंह तांहांअ बी मांहेंअ मांअ आवांअ दीहाअ वीचार केअया वोगुर रीअ। 29 पेन जीदीह लोत सोताअ कोअर्याहांअरी सोदोम सेहेरामेनेअ नींग्यो, तीदीह पोरमेहेरांय जुगामेनेअ आग आने बोलती गोंदरोख पाळीन सोदोमुअ बीहरा बादा लोकाहांअ नास केअयो। 30 तेंहकींअज मांहांअ पोयरो मोंजे आंय पोरगोट वेअहें तीदीह लोगुंअ मांहेंअ सोताअ जीवोन कायोमाअ जेंहडों चालव्या कीअ आने तीया दीहाअ खातुर तीयार नांय रीअ।
31 तीयु वोखत, जोंबी सोताअ कोअ बारे वीअ आने तीयाअ सामान आजी कोअमेंज वीअ, तीयाअ ते लांअ कोअमें नांय जावुलोंअ। आने तेंहकींअज जों सोताअ खेत वीअ, तीयाअ बी कांवींह लांअ फाचों कोअ नांय आवुलोंअ। 32 लोतुअ कोअवालील काय वेअलों तों ईत केरा! 33 जें मांहेंअ सोताअ जीवोना ल खुब वालों गोंअतेंह आने मांअ चेलें बोंणांअ ना पाळतेंह, तें होरगाम नांयज जीवीअ। * पेन जें मांहेंअ सोताअ जीवोना ल वालों नांह गोंअतें, पेन मांअ चेलें बोंणांअ खातुर मोरांअ बी राजी-खुसी तीयार वेअतेंह, तें ता होरगाम जीवीअज। * 34 आंय तुमनेंह आखुंह, आंय फाचो आवेंह तीयु वोखत, रातीं बेन मांहेंअ एकुज फातारीम हुवतें वीअ, आने तीयाहांमेर्याअ एक मांहांअल आंय लीअ लेहें, पेन बीहरा मांहांअल सोळी देहें। 35 बेन बाया एकुज कोअटी दोअत्या वीअ, आने तीयुहुंमेरीअ एक बायुल आंय लीअ लेहें, पेन बीहरी बायुल सोळी देहें। 36 [बेन आदमी खेताम आरी काम केअता वीअ, आने तीयाहांमेर्याअ एक आदमील आंय लीअ लेहें, पेन बीहरा आदमील सोळी देहें।]” 37 तांहांअ ईसुल तीयाअ चेलाहां फुच्यों, “मालीख, तों बादों कांहीं बोंणीअ?”
तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “जींहीं मोअलें खोक्यें वेअ तींहीं गीदळें टोलवाअनारेंज, आने तीया गीदळाहांन बादें मांहेंअ हीअ सेकतेंह। तेंहकींअज कीईन आंय दुन्याअ बादें मांहेंअ मांन हीअ सेके एंहकींअज फाचो आवेंह।”