13
पाप केरांअ सोळी दा!
1 तीयु वोखत थोळाक लोकाहीं ईसुल आख्यों, “गालील जील्लाअ थोळाक लोक पोरमेहेराल भोग चोळवुअत्ला तांहांअ, राजपाल पीलातांय तीयाहांन माय टाकाव्याह।”
2 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “गालीलुअ तीया लोकाहांअ एंहडों मोत वीयों तीयाअ लीदे, गालीलुअ बीहरा बादा लोकाहांअ केअता ते वादारे खाराब पापी आथा एंहकींअ तुमां धारताह का? 3 आंय तुमनेंह आखुंह, एंहकींअ ता नांह। पेन जो तुमां सोताअ पाप सोळीन पोरमेहेराअ वेल नांय फीरा ता, तुमां बादा बी तेंहकींअज कीईन सीक्सा भोगवाह! 4 आने सीलोवामुअ टावोर टुटी पोळ्यो तांहांअ जें आढार मांहेंअ मोय गेहलें, तीयाहांअ बाबोताम तुमां काय वीचारताह? येरुसालेमाम रेनारा बीहरा बादा मांहांहांअ केअता तें वादारे गुनालें आथें तीयाअ लीदे तें एंहडा मोते मोअलें एंहकींअ तुमां धारताह का? 5 आंय तुमनेंह आखुंह, एंहकींअ ता नांह। पेन जो तुमां सोताअ पाप सोळीन पोरमेहेराअ वेल नांय फीरा ता, तुमां बादा बी तेंहकींअज कीईन सीक्सा भोगवाह!”
खेरों जीवोन जीवांअ बीहरो एक मोको
6 ईसुंय हातींअ ओ दाखलो तीयाहांन देदो: “एक मांहुंअ आथों। तीयाअ दाराख्साअ वाळीम एक ओंजीराअ चाळ आथों। तों मांहुंअ तीया चाळापेअ खुब वोखत फोलवों होदांअ गीयों। पेन तीयाल फोलवों नांय झुळ्यों। 7 तांहांअ तीयांय दाराख्साअ वाळीअ हाचवुअनाराल आख्यों, ‘आंय ईया चाळापेअ तीन वोरसेनेअ फोलवों होदतो आलोह, पेन तीयाअ फोलवों नांह आवतों। तीयाअ लीदे, तीयाल वाडी टाक! तों चाळ काहाल नोक्कामोज जोमीनाअ कोस बीगाळांअ जोजे?’ 8 पेन वाळीअ हाचवुअनारांह आख्यों, ‘साहेब, तीयाल आवाअकु-वोरसे बी रांअ दे! तांव आंय तीयाअ चारु वेल खोदीन खातोर टाकी हेअहें। 9 हातींअ तीयाअ फोलवों आवे ता ठीक। तीयाअ फोलवों नांय आवे ता, तीयाल आवता वोरसे वाडी टाकवजे।’”
आरामाअ दीह ईसु एक बायुल हारी केअहे
10 एक आरामाअ दीह, ईसु येहुदीहींअ भोकती मोंडोळाअ एक कोअमें बोद देहलो। 11 तींहीं एक बाय आथी। तीयुल पुतळों लागलों। तीयाअ लीदे, आढार वोरसेनेअ ते नासार आथी। ते टोंगी वोली गेहली, आने तीयुल पादरों नांय उबी रेवाअत्लों। 12 ईसुंय तीयुल देखी तांहांअ तीयांय तीयुल हादीन आख्यों, “बाय, आमी आंय तुल तोअ नासार हालोतामेनेअ सुटी कीअहुं।” 13 एंहकींअ आखीन ईसुंय तीयुपेअ सोताअ आथ थोव्या, आने तुरुतुज ते पादरी उबी वीअ गीयी। आने तीयुंय पोरमेहेराअ खुब गुणगान केअया ने तीयाअ खुब आभार बी मान्यो।
14 ईसुंय तीयुल आरामाअ दीह हारी केअली तीयाअ लीदे, भोकती मोंडोळाअ पोंगाअ आगेवानुल रोग चोळी, आने तीयांय लोकाहांन आख्यों, “आठवाळ्याम सोव दीह हाय; तीहमें आपुअ काम केरांअ जोजे! तीयाअ लीदे, तीया सोव दीहाहांम तुमां आवा आने हारें वीअ जा! पेन आरामाअ दीह, हारें वेरांअ आवुलोंअ नांय!”
15 तांहांअ मालीखांय तीयाल जोवाब देदो, “ओ ढोंगीहीं! तुमाहांमेनेअ बादा सोताअ डोगराल का फुरक्याल आरामाअ दीह वेअ तेबी ओखळामनेअ सोळीन पांय नांह पीयावता का? 16 तांहांअ ए बाय ता, आबराहामाअ होच पोरमेहेरापेअ वीसवास राखनारीज हाय। * पेन तीयुल सेतानांय आढार वोरसेनेअ सोताअ काबाम राखली। तीयुल आरामाअ दीह वेअ तेबी तीया बांदाणुमनेअ सोळवांअ नांय जोजे का?” 17 ईसुअ ईया जोवाबुअ लीदे, तीयाअ वीरुद केअनारा नाजवाय गीया। पेन तीया टोलामेर्येंअ बीहरें बादें मांहेंअ ता, तीयांय केअला नोवाय लागे एंहडा कामाहांअ लीदे खुस वीयें।
रायाअ बीयाराअ दाखलो
(माथी १३:३१-३२; मार्क ४:३०-३२)
18 हातींअ ईसुंय आख्यों, “पोरमेहेराल सोताअ जीवोनाहांम राज केरांअ देनारें मांहेंअ केंहकींअ वादतेंह तों आंय तुमनेंह आखांअ मागुंह। 19 तों, एक मांहुंअ रायाअ एक बीयारो लीईन सोताअ खेताम पोए तांहांअ जों-जों वेअहे तीयाअ होच हाय। तो बीयारो उगेह आने तीयाअ सोडो मोडो वेअहे आने तो चाळाअ होच बोंणेह आने चीळें तीयाअ डालखीहींपेअ कोरेंअ केअतेंह।”
खोमीराअ दाखलो
(माथी १३:३३)
20 फाचों ईसुंय आख्यों, “पोरमेहेराल सोताअ जीवोनाहांम राज केरांअ देनारें मांहेंअ केंहकींअ वादतेंह तों आंय तुमनेंह आखांअ मागुंह। 21 तें ता, मोगलुअला नोटाम आथो लावनारा खोमीराअ होच वादतेंह। एक बायुंय तीन सीबलाअ नोट लीईन तीहमें थोळोकुज खोमीर बेळीन मोगल्यो, तेबी आखो बादो नोट खोमीरा वालो वीअ गीयो।”
पोरमेहेराअ राज्याअ ओनुभोव केरांअ हेल्लों नांह
(माथी ७:१३-१४, २१-२३)
22 ईसु सेहेरुं-सेहेरुं आने गांवां-गांव बोद देतो-देतो तीयाअ चेलाहांअरी येरुसालेमाअ वेल जाहलो। 23 तांहांअ एक जांअहांह ईसुल फुच्यों, “साहेब, पोरमेहेर राज केअ तांहांअ वाचाय जानारें थोळेंकुज वीअ का?”
24 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “हाकळा बांअणें राखीन वीहांअ जेंहकींअ हेल्लों नांह तेंहकींअ होरगाम जांअ बी हेल्लों नांह। तेबी हाकळा बांअणामनेअ वीहांअ खुब कोसीस केअजा। काहाका, आंय तुमनेंह आखुंह, माज वीहांअ खुब मांहेंअ कोसीस कीअ, पेन तें वीही नांय सेके। 25 मालीख ता कोअ धोणीअ होच हाय। तो वाअते पोंगाअ बांअणों बुजी लीअ आने तुमां खाराब कामें केअनारा बारे उबी रीईन बांअणों ठोकाह आने आखाह का, ‘साहेब! आमांअ खातुर बी बांअणों उगाळ!’ पेन तो तुमनेंह जोवाब दीअ का, ‘आंय तुमनेंह ओअखुअतो बी नांह, आने तुमां कांहींनेअ आलाह तों आंय जांअतो बी नांह।’ 26 तांहांअ तुमां फाचा आखाह का, ‘आमां तोअरी खादलों-पीदलों आने तुंयुं आमांअ सेहेराअ हेरीहींम बोद बी देदला।’ 27 पेन तो फाचो आखीअ, ‘तुमां कांहींनेअ आलाह तों आंय नांह जांअतो। ओ खाराब कामें केअनाराहां! तुमां बादा मांअहींनेअ जाता रा!’ 28 आबराहामाल, ईसाकुल, याकोबाल आने पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनाराहांन पोरमेहेराअ राज्याम देखीन, आने तुमनेंह सोताल बारे काडी थोवला हीअहा तांहांअ, तुमां रोळाह आने खुब दुखाअ ओनुभोव कीअहा। 29 येहुदी जातीअ नांह तेंहडा लोक चारु ओरीनेअ आवीन पोरमेहेराअ राज्याअ जेवोंणाम बोहीन खाय। 30 तीयु वोखत, आमी जें वादाराम वादारे मानुवालें हाय तें, ओसाम-ओसा मानुवालें वीअ जाय, आने आमी जें ओसाम-ओसा मानुवालें हाय तें, वादाराम वादारे मानुवालें वीअ जाय।”
हेरोदाअ बाबोताम चेतवोंणी
31 तांहांज तींहीं थोळाक फोरीसी लोकाहीं आवीन ईसुल आख्यों, “तुं ईंहींनेअ बीहरा एगाह जागे जातो रे! काहाका, हेरोद तुल माय टाकांअ मागेह।” 32 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “तुमां जायन कोलाअ होच लुच्या तीया हेरोदाल आखजा का, आज आने आवनारा दीहाहांम आंय पुतळाहांन काडीन आजार्याहांन हारें केअहें।ज। 33 पेन वादारे दीह लागव्या वोगुर थोळाकुज दीहाहांम आंय मांअ काम पुरों कीअ देहें। तीया दीहाहांम ईं काम पुरों कीईन आंय येरुसालेमाअ वेल जानारो हाय। काहाका, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारों केडों बी येरुसालेमाअ बारें माय टाकाय तों बोराबोर नांह।
येरुसालेम सेहेराअ लोकाहांअ खातुर ईसुअ माया
(माथी २३:३७-३९)
34 पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनाराहांन माय टाकनारा आने पोरमेहेरांय तुमांअहीं मोकलुअला खोबुर देनाराहांन ढोगळाकींअ ठोकीन माय टाकनारा ओ येरुसालेमामेर्याहां! जेंहकींअ कुकळी तीयुअ बोचाहांन सोताअ फाकळीअ थुले दोबावीन वाचावेह, तेंहकींअ तुमनेंह बादाहांन मांअहीं टोलवीन वाचावांअ खुब वोखत आंय कोसीस केअत्लो। पेन तुमां ता टोलवायांअ मागतेंज नांह। 35 तीयाअ लीदे, पोरमेहेर तुमांअ मोंदीराल सोळी दीअ। आने आंय तुमनेंह आखुंह, आंय तुमांअ सेहेराम फाचो एक वोखत आवुं हातींअ, ‘पोरमेहेर मालीखाअ आदीकार लीईन आवनारा! तुल जींदाबाद!’ एंहकींअ तुमां मांन आखा एंहडो सोमोय आवीअ। तांव लोगुंअ तुमां मांन हेअनारा नांह।”