9
बार चेलाहांन ईसु हारी गोठ जाहेर केरांअ मोकलेह
(माथी १०:५-१५; मार्क ६:७-१३)
1 एक वोखत, ईसुंय तीयाअ बार चेलाहांन हादीन तीयाहांन बादी जातीअ पुतळें काडांअ आने रोग मीटावांअ ताकोत आने आदीकार देदो। 2 हातींअ तीयांय पोरमेहेर लोकाहांअ जीवोनाहांम केंहकींअ राज कीअ ते गोठ जाहेर केरांअ आने आजार्याहांन हारें केरांअ तीयाहांन मोकल्या। 3 तीयाहांन मोकलुअता पेअलांअ तीयांय तीयाहांन एंहकींअ आख्यों, “तुमां जा तांहांअ तुमांअरी एंहडों काय बी मा लीअ जाता: लाकुळ नांय, ढोपटी नांय, मांडो नांय, पोयसा बी नांय, आने वादाराअ झोब्बो सुदा नांय। 4 जीया कोअ तुमनेंह आवकार मीले तीयाज कोअ, तुमां तीया गांवांम रा तांव लोगुंअ रेजा! 5 जीया गांवांम मांहेंअ तुमांअ आवकार नांय केअ, तीया गांवांल सोळीन नींगी जाजा आने तीयाहां तुमांअ आवकार नांय केअयो तीयाअ लीदे, नीयायाअ दीह पोरमेहेर तीयाहांन सीक्सा कीअ तीया बाबोताम तीयाहांन चेतवांअ खातुर, तुमां जातीअ वोखत तीया गांवांअ उदलो बी तुमांअ पागुंहपनेअ फोकळी टाकजा!” 6 हातींअ चेला ईसुअहींनेअ नींग्या, आने गांवां-गांव पोरमेहेराअ बाबोताअ हारी गोठ जाहेर केअता, आने बादी जागे आजार्यें लोकाहांन हारा केअता फीर्या।
ईसुअ बाबोताम हेरोदाअ गुचवोण
(माथी १४:१-१२; मार्क ६:१४-२९)
7 ईसु ने तीयाअ चेला जेंबी कामें केअत्ला तीया बाबोताम गालील वीस्ताराअ राजा हेरोद आंतीपा गोठ्या उनाअयो। हेरोदांय ता, बापतीस्मा केअनारा योहानाल थोळाक वोखत पेअलांअ माय टाकावलो। मोंजे, तो आमी खुब गुचवोणाम पोळी गीयो। काहाका, ईसुअ कामाहांन देखीन थोळेंक मांहेंअ आखत्लें, “बापतीस्मा केअनारो योहान मोअलामेनेअ फाचो जीवतो उठ्योह आने तोज ए चोमोत्कार केअहे।” 8 तांहांअ बीहरें थोळेंक आखत्लें, “पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारो एलीया फाचो पोरगोट वीयोह।” तांहांअ बीहरें आखत्लें, “पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारो एगोह फाचो जीवतो उठ्योह।” 9 तांहांअ ए गोठ्या धीयानाम लीईन हेरोदांय तीया-तीयाअ आख्यों, “योहानाल ता मांयुं मुनकों वाडावीन माय टाकाव्योह। मोंजे, जीयाअ बाबोताम आंय एंहडया गोठ्या उनाअहुं ईं मांहुंअ केडों वीअ?” आने तेहेअनेअ तो ईसुल हेरांअ कोसीस केअत्लो।
पांच हाजार लोकाहांन ईसु खावावेह
(माथी १४:१३-२१; मार्क ६:३०-४४; योहान ६:१-१४)
10 ईसुंय मोकलुअला ते बारु खास चेला ईसुअहीं फाचा आला। आने तीयाहां जें-जें कामें केअलें तीया बाबोताम तीयाहां तीयाल आखी देखाव्यों। हातींअ ईसुंय तीयाहांन हादीन उळीम बोहीन बेथसायदा नांवांअ गांवांम उजाळ जागे गीयो। 11 पेन लोकाहांअ टोलाल तीयाअ खोबुर पोळी गीयी। तांहांअ ते तोळी-तोळी चालता-चालता तीयाअ फाचलांअ गीया। ईसुंय तीयाहांअ आवकार केअयो, आने पोरमेहेर लोकाहांअ जीवोनाहांम केंहकींअ राज कीअ तीया बाबोताम तीयाहांन आख्यों। आने जीयाहांन आजाराहांमेनेअ हारें वेरांअ जोरुल आथी तीयाहांन तीयांय हारें केअयें।
12 दीह बुडांअ तीयारीम आथो तांहांअ बारु चेलाहां ईसुअहीं आवीन तीयाल आख्यों, “लोकाहांन जांअ राज्या दे, ईयाअ खातुर का ते चारु वेल्याअ गांवांहांम आने पाहल्याअ बीहरा जागाहांम जायन सोत-सोताअ खांअ आने रांअ सोगवोळ केअ। काहाका, ओ उजाळ जागो हाय।”
13 पेन ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “तुमांज तीयाहांन काय बी मांडो दा!”
तांहांअ चेलाहां आख्यों, “आमाहांपेअ ता पांच मांडा आने बेन पुजलें मासें * ओतेंअज हाय। आने आमां जायन ईया बादा लोकाहांअ खातुर मांडो वेचाअतो लावजी एंहकींअ तोअ मोर्जी हाय का?” 14 (चेलाहांअ एंहकींअ आखांअ ईं कारोण आथों का, तींहीं लोग-भोग पांच हाजार ता आदमीज आथा।)
तांहांअ ईसुंय तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “लोकाहांन आसरे पाचास-पाचास जांअहांअ टुकळ्या पाळीन बोहावा!”
15 तांहांअ चेलाहां ईसुअ आख्या पोरमाणे बादा लोकाहांन बोहाव्या। 16 हातींअ ईसुंय पांच मांडा आने बेन मासें लीईन जुगीअ वेल हेअयों। आने तीया मांडाहांअ आने मासाहांअ खातुर पोरमेहेराअ आभार मान्यो, आने तीयाहांन पाजीन लोकाहांन वाटी दांअ खातुर चेलाहांन देदें। 17 ते बादा लोक खायन ताराअया। आने वादला कुटकांअ चेलाहां बार सीबलें पोअयें।
ईसुज ख्रीस्त हाय तों पीतोर कोबुल केअहे
(माथी १६:१३-१९; मार्क ८:२७-२९)
18 एक दीह, ईसु एखलोज पोरमेहेराल ओरुज केअत्लो तांहांअ तीयाअ चेला तीयाअरी आथा। तांहांअ तीयांय तीयाहांन फुच्यों का “आंय केडो हाय तीया बाबोताम लोक काय आखताह?”
19 तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “थोळाक लोक आखताह का तुं बापतीस्मा केअनारो योहान हाय। बीहरा थोळाक आखताह का तुं पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारो एलीया हाय। तांहांअ बीहरा थोळाक आखताह का तुं पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारो जुना जोमानाअ बीहरो एगोह फाचो जीवतो वीयोह तो हाय।”
20 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन फुच्यों, “पेन आंय केडो हाय तीया बाबोताम तुमां सोते काय आखताह?”
तांहांअ पीतोरांय आख्यों का “तुं ता पोरमेहेराअहींनेअ आललो तीयांय नीमलो खास राजा हाय।” * 21 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन कोळोक रीते हुकोम केअयो, “मांअ बाबोताअ ए गोठ तुमां केडाल बी मा आखता!”
ईसु सोते वेठांअ हाय तीया दुखाहांअ बाबोताम आने सोताअ मोताअ बाबोताम आखेह
(माथी १६:२०-२८; मार्क ८:३०-९:१)
22 हातींअ तीयांय आख्यों, “मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन खुब दुखें वेठांअ पोळीअ, आने येहुदी धोरमाअ वोळील, मोडा पुंजारा आने नीयोम हीकवुअनारा मांअ नाकार कीअ, आने ते मांन माय टाकावीअ। पेन तीजे दीह पोरमेहेर मांन फाचो जीवतो उठवीअ।”
23 हातींअ तीयांय तीयाअ चेलाहांन आने बीहरा बादा लोकाहांन आख्यों, “केडों बी जो मांअ चेलो बोंणांअ मागतों वीअ ता, तों सोताअ मोनाम आवे तोंज नांय केअ, पेन मांहेंअ गुनेगाराल कुरुसापेअ जोळीन माय टाकांअ खातुर तीयाअ कुरुस उसलावीन लीअ जातेंह तांहांअ तीयाल ईजा केअतेंह ने तीयाल दुखी केअतेंह तेंहडोंज वोरतोन जोबी हरें मांहेंअ तीयाअरी बी केअ ता, तीयाहांन तेंहकींअ केरांअ दांअ जोजे। * 24 काहाका, मांअ चेलाहां मेर्योंअ केडों बी बीहरा लोक तीयाल माय टाकांअ मागे तांहांअ, ‘आंय ईसुअ चेलो नांह’ एंहकींअ आखीन सोताअ जीवोन वाचावांअ मोर्जी राखेह, तों कायोमाअ खातुर नांयज जीवे। पेन मांअ चेलाहां मेर्योंअ केडों बी तो मांअ चेलो हाय तीयाअ लीदे बीहरा लोक तीयाल माय टाके तेबी, ‘आंय ईसुअ चेलो हाय’ एंहकींअ आखीन सोताअ जीवोन सोळांअ बी तीयार रेहे, तों कायोमाअ खातुर जीवीअ। 25 मांहेंअ ईयु दुन्याम तीयाहांअ जीवुम गोंवें तों बादों मीलवी ले पेन तें कायोम टीकनारों खामी वोगुराअ जीवोन नांय मीलवे ता तीयाहांन काय बी फायदो नांह। 26 जोंबी मांहुंअ तो मांअ चेलो हाय एंहकींअ आखता जो आचकाय का मांअ बोदाहांन जाहेर रीते मानांअ जो ना पाळीअ ता, मांहांअ पोयरो, मोंजे आंय बी पोवीतोर दुताहांअरी आने पोरमेहेरांय देदली मोडाय लीईन फाचो आवेंह तांहांअ, ‘तों मांहुंअ मांअ चेलो हाय’ एंहकींअ आखता आचकाअहें। 27 आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: ईंहीं उबी रीयाह ईयांहमेर्याअ थोळाक लोक पोरमेहेर राज कीअ तों हेअया पेअलांअ मोअनाराज नांह।”
ईसुअ रुप बोदलाअहे
(माथी १७:१-८; मार्क ९:२-८)
28 ए गोठ्या आख्या आने लोग-भोग एक आठवाळ्यों वीयों हातींअ ईसु तीयाअ चेला पीतोर, योहान आने याकोबाल सोताअरी लीईन पोरमेहेराल ओरुज केरांअ एक डोगाअपेअ गीयो। 29 तो पोरमेहेराल ओरुज केअत्लो तांहांअ, तीयाअ रुप बोदलाय गीयो, आने तीयाअ पोतळें चेंण पोळे एंहडें पांडेंअ वीअ गीयें। 30 तांहांअ एक्कायुंअज, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा बेन आदमी, मोंजे मोसे आने एलीया, ईसुअरी गोठ्या केअता देखाअया। 31 ते होरगाअ उजवोळाअरी देखाअया। येरुसालेमाम मोयन पोरमेहेराअ जो ईरादो ईसु पुरो केअनारो आथो, तीया बाबोताम ते तीयाअरी गोठ्या केअत्ला। 32 तांहांअ पीतोर आने तीयाअ आर्याअ खुब नींदाम पोळला। पेन ते जाग्या तांहांअ, तीयाहां ईसुल तीयाअ मोडायाअ री देख्यो। आने तीयाअरी उबी रेहला बेन आदमीहींन बी देख्या। 33 हातींअ, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा ते बेनुं आदमी फाचा होरगाम जांअ टेक्या तांहांअ, पीतोरांय ईसुल आख्यों, “आपुंह ईंहीं रेजी तों खुब हारों हाय! आमां ईंहीं तीन मांडवें बोंणावजी! एक तोअ खातुर, एक मोसेअ खातुर आने एक एलीयाअ खातुर।” पेन पीतोर काय आखत्लो तीयाअ तीयाल खोबुर नांय पोळी।
34 पीतोर आजी गोगत्लोज तांव एक वादलों आलों, आने सोताअ सांअयुंहकींअ तीयाहांन बादाहांन बुजी देदा। वादलांह चेलाहांपेअ बी सांय केअयी तांहांअ, तीयाहांन बादाहांन बीख लागी। 35 वादलामेनेअ पोरमेहेर बाहको ईसुअ बाबोताम गोग्यो, “ओ मांअ मेरालो पोयरो हाय! मांयुं पोसोंद केअलो तोज हाय। मोंजे, तीयाअ आखलों मानजा!” 36 पोरमेहेर बाहकांय गोगांअ पुरों केअयों तांहांअ, चेलाहां हेअयों ता ईसु एखलोज तींहीं आथो। चेलाहां जोंबी देखलों तीया बाबोताम तीयाहां खुब वोखत लोगुंअ केडाल काय बी नांय आख्यों।
पुतळों लागला एक पोयराल ईसु हारों केअहे
(माथी १७:१४-१८; मार्क ९:१४-२७)
37 बीहरे दीह, ईसु आने ते तीनुं चेला डोगापेअनेअ उत्या तांहांअ, लोकाहांअ एक मोडो टोलो ईसुल मील्यो। 38 तांहांअ टोलामेर्याअ एक मांहांय बोंबलीन आख्यों, “गुरुजी, आंय तुल कालावाला कीअहुं, मांअ पोयरापेअ मेरबानीवाली नोजुर कीईन, तीयाल मोदोत केअ! ओ मांअ एका-एकुज पोयरो हाय। 39 एक पुतळों खुब वोखत तीयाल लागेह, आने तो एक्कायुंअज बोंबली उठेह। आने तों पुतळों तीयाल चीहाळ्या पाळावेह आने तीयाल मीरगी वीअ आवेह। तीयाअ लीदे, तीयाअ मुंयांमेनेअ फेबदें बी नींगी पोळतेंह। पुतळों तीयाल खुब ईजा केरावीन जेंहकींअ-तेंहकींअज सोळेह। 40 मांयुं ईंहीं आथा तीया तोअ चेलाहांन तों पुतळों काडांअ कालावाला केअला, पेन ते तीयाल काडी नांह सेक्या!” 41 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “तुमां वीसवास नांह केअता तीयाअ मांन खुब दुख वेअहे। तुमांअ वीचारुज खोटा हाय! कोतोअ वोखत आंय तुमांअरी रीअ सेकुं? कोतोअ वोखत आंय तुमांअ वेठी सेकुं? तीया पोयराल ईंहीं लीअ आवा!”
42 तीया पोयराल ते ईसुअहीं लीअ आवत्ला तांहांअ, पुतळांह पोयराल मोअळी टाक्यो। तांहांअ ईसुंय तीया पुतळाल तीया पोयरामेनेअ नींगी जांअ हुकोम केअयो, आने एंहकींअ कीईन पोयराल हारों केअयों, आने हातींअ तीयाल तीयाअ बाहकाल होपी देदो। 43 तांहांअ तींहीं आथा ते बादा लोक पोरमेहेराअ मोडा ताकोतावाला कामुअ लीदे नोवायुम पोळी गीया।
ईसु सोताअ मोताअ बाबोताम आने तो फाचो जीवतो वीअ तीया बाबोताम बीहरी वोखत आखेह
(माथी १७:२२-२३; मार्क ९:३०-३२)
ईसु जें खुब मोडें कामें केअत्लो तें देखीन लोक आजी कांहवांयज रेहला तांहांअ, तीयांय सोताअ चेलाहांन आख्यों, 44 “आंय तुमनेंह जे गोठ आखनारो हाय ते धीयान दीईन उनाअजा! मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन एगोह बीहरा मांहांहांअ आथाम होपी देनारो हाय।” 45 पेन ईसुअ ईयु गोठीअ ओर्थो तीयाअ चेलाहांन खोबुर नांय पोळी। पोरमेहेरांय तों तीयाहांअ खातुर भेदुज रांअ देदलों, ईयाअ खातुर का ते तों नांय होमजे। आने तीया बाबोताम ईसुल फुचांअ बी तीयाहांन बीख लागी।
मोडांम मोडों मांहुंअ केडों
(माथी १८:१-५; मार्क ९:३३-३७)
46 एक वोखत, ईसुअ चेलाहां म चारचा जागी का, “ईसु राजा बोंणीअ तांहांअ, तीयाहांमेनेअ मोडांम-मोडों मांहुंअ केडों बोंणीअ?” 47 ईसु तीयाहांअ वीचार जांय गीयो। आने एक हानांअ पोयराल लीईन तीयांय सोताअ पाही उबी राख्यों, 48 आने चेलाहांन आख्यों, “मांअ लीदे * जोंबी एंहडा एगाह पोयराअ बी आवकार केअहे, तों मांअ आवकार केअहे एंहकींअ मानुलोंअ, आने जोंबी मांअ आवकार केअहे, तों मांन मोकलुअनारा पोरमेहेर बाहकाअ आवकार केअहे एंहकींअ मानुलोंअ। ईत केरा का, तुमाहांमेनेअ जों सोताल बीहराहांअ केअता एकदोम ओसा मानुवालों गोंअहें, तीयालुज पोरमेहेर बादाहां मनेअ वादारे मानुवालों गोंईंअ।”
जोंबी तुमांअ वीरुद नांह, तों तुमांअ वेल्योंअज हाय
(मार्क ९:३८-४०)
49 योहानांय ईसुल आख्यों, “गुरुजी! एक मांहांअल आमां तोअ नांव लीईन पुतळें काडता देख्यों, आने आमां तीयाल तेंहकींअ केरांअ ना पाळी। काहाका, तों आपुअ टोलामेर्योंअ नांह।” 50 तांहांअ ईसुंय तीयाल आने बीहरा चेलाहांन आख्यों, “तीयाल ना मा पाळता! काहाका, जोंबी आपुअ वीरुद नांह, तों आपुअ वेल्योंअज हाय।”
सामारीया वीस्ताराअ एक गांवांअ मांहेंअ ईसुअ आवकार नांह केअतें
51 ईसुल होरगाम लीअ लांअ पोरमेहेराअ वोखत आथो तो पाही आवतो जाहलो तांहांअ, तीयांय येरुसालेम जांअ पाको वीचार केअयो। 52 तीयांय सोताअ आगलांअ चेलाहांन मोकल्या, आने ते तीयाअ खातुर रांअ आने मांडो तीयार केरांअ खातुर सामारीया वीस्ताराअ एक गांवांम गीया। 53 पेन सामरी मांहांहांन येहुदी मांहेंअ नांह गोंवतें। ईसु येरुसालेम जांअ पाको ईरादो राखीन जाहलो तीयाअ लीदे, तीया गांवांअ मांहांहां तीयाल सोताअ गांवांम आवकार नांय केअयो। 54 ईं देखीन तीयाअ चेला याकोब आने योहानांय आख्यों का “मालीख, जुगामेनेअ आग पोळीन ईया गांवांअ मांहांहांअ नास कीअ टाके तेंहकींअ आमां हुकोम केअजी का?” 55 पेन तीयाहांअ तीयु गोठीअ लीदे, ईसु फाचलांअ फीरीन तीयाहांन खीजवाअयो।
56 हातींअ ईसु ने तीयाअ चेला बीहरा गांव जांअ नींग्या।
ईसुअ चेला बोंणांअ जीयाहां मोर्जी राखली तीयाहांअ बाबोत
(माथी ८:१९-२२)
57 ते वाटे जाहला तांहांअ, एक आदमींह आवीन ईसुल आख्यों, “तुं जींहीं बी जाहो तींहीं आंय तोअ चेला तोरीके तोअरी आवेंह।”
58 तो जो ईसुअरी जाय ता तीयाल केल्ली बी जातीअ आफोत्या पोळीअ तों देखावांअ खातुर ईसुंय तीयाल आख्यों, “कोलांअ रांअ दोरेंअ रेतेंह, आने चीळाहांअ रांअ कोरेंअ रेतेंह। पेन मांहांअ पोयराअ, मोंजे मांअ ता मुनकों थोवीन हुवांअ बी जागो नांह।”
59 बीहरा एक आदमील ईसुंय आख्यों, “मांअ चेलो बोंण!” पेन तीया आदमींह आख्यों, “साहेब, पेअलांअ जायन मांअ बाहको मोए हातींअ तीयाल डाटांअ दे! हातींअ आंय तोअ चेलो बोंणेंह।”
60 तांहांअ ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “तीया बाबोताम तुं चींता मा केअतो! जे आत्मीक रीते मोअला हाय तीयाहांन, तीयाहांअ मोअला लोकाहांन डाटांअ काम केरांअ दे! पेन तुं ता जो आने लोकाहांन जाहेर केअजे का, पोरमेहेर तीयाहांअ जीवोनाहांम राज केरांअ मागेह!” * 61 बीहरा एक आदमींह ईसुल आख्यों, “साहेब, आंय तोअ चेलो बोंणेंह, पेन पेअलांअ जायन मांन मांअ कोर्यांहन सेल्ली सालाम आखी आवांअ दे!” 62 तांहांअ ईसुंय तीयाल आख्यों, “जो आदमी ओलुपेअ आथ थोवीन खेळांअ चालु केअ हातींअ सोताअ धीयान बीहरी वेल फीरवे, तो आदमी खेती केरांअ लायोक नांह। तेंहकींअज कीईन पोरमेहेराअ राज्याअ काम केरांअ चालु कीईन हातींअ आचकायन सोताअ धीयान बीहरी वेल फीरवुअनारो आदमी पोरमेहेराअ राज्याम सेवा केरांअ लायोक नांह।”