8
मालीख ईसुअ सेवा-चाकरी केअनार्या बाया
1 थोळाक वोखत हातींअ ईसु सेहेरुं-सेहेरुं आने गांवां-गांव पोरमेहेर लोकाहांअ जीवोनाहांम केंहकींअ राज कीअ तीयु बाबोताअ हारी गोठ जाहेर केअतो फीर्यो। तीयाअरी बार चेला बी गीया। 2 तेंहकींअज कीईन थोळ्याक बाया बी तीयाअरी गीया। तीयुहुंमेरीअ ओमुक बायुंयमनेअ ईसुंय पुतळाहांन काडलें आने बीहरींहन जुदा-जुदा रोगाहांमेनेअ हार्या केअल्या। तीयुहुंम मागदाला गांवांअ मारीयोम आथी। तीयुमनेअ ईसुंय सांत पुतळें काडलें। 3 आने तीयु बायुंय म योहान्ना आथी; तीयुअ कोअवालो खुझा, हेरोद राजाअ दारबारुम कारभारी आथो; आने सुसान्ना आथी आने बीजया खुब बाया बी आथ्या का, जे सोताअ पोयसाहांकींअ ईसुअ ने तीयाअ चेलाहांअ सेवा-चाकरी केअत्ल्या।
पोअनाराअ बाबोताअ दाखलो
(माथी १३:१-९; मार्क ४:१-९)
4 सेहेरुं-सेहेराहांमेनेअ मांहेंअ ईसुअहीं आव्याज केअत्लें। लोकाहांअ एक मोडो टोलो टोलवाअयो तांहांअ, ईसुंय तीया लोकाहांन ओ दाखलो देदो,
5 “एक खेळुत सोताअ खेताम बीयारो पोरांअ गीयो। तो पोअत्लो तांहांअ, बीयाराअ थोळाक दाणा वाट जाहली तेंहडी टीपाअली जोमीनुपेअ पोळ्या, आने ते दाणा लोकाहांअ पागाहांअ थुले सुंदाय गीया, आने चीळें तीयाहांन खाय गीयें। 6 बीयाराअ बीहरा थोळाक दाणा खोळकाली जोमीनाम पोळ्या। सोडा उग्या तांहांअ ते चींमटाय गीया। काहाका, जोमीनाम हेद नांय आथी। 7 बीयाराअ बीहरा थोळाक दाणा एंहडी जोमीनाम पोळ्या का जींहीं काटाहांअ-चेखराहांअ जोळें आथें। तें जोळें फुटी नींग्यें आने तीयाहां उगला सोडाहांन वादता दाबी टाक्या। 8 बीयाराअ बीहरा दाणा हारी जोमीनाम पोळ्या। सोडा उगीन मोडा वीया आने एक-एक सोडाअ एकहोव-एकहोव दाणा पाक्या।”
दाखलो पुरो केअता ईसुंय बोंबलीन आख्यों, “तुमां मांअ गोठ्या खोरेखोर उनायांअ आने होमजांअ मागतें वीअ ता, ते धीयान राखीन उनाया आने तीयुहुंन तुमांअ जीवोनाहांम उतावा!”
दाखला दांअ कारोण
(माथी १३:१०-१७; मार्क ४:१०-१२)
9 फाचलांअ नेअ ईसुअ चेलाहां तीयाल फुच्यों, “ईया दाखलाअ काय ओर्थो वेअहे?”
10 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “पोरमेहेर लोकाहांअ जीवोनाहांम केंहकींअ राज कीअ ते हाचाय तीयांय पेअलांअ कोय वोखत बीहराहांअ आगलांअ नांह जाहेर केअयी। ते हाचाय जांणांअ तीयांय तुमनेंह ता मोको देदोह। पेन बीहराहांन ता तो ते हाचाय दाखलाहांअ रुपाम ुज आखेह, ईयाअ खातुर का जेंहकींअ पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारांय भोवीसवाणी केअली तेंहकींअ,
‘तें आंय जों कीअहुं तों हेअयाज केअ तेबी,
तीयाअ ओर्थो तें नांय होमजे।
आने आंय जों आखुंह तों उनाअयाज केअ तेबी,
तीयाअ ओर्थो तें नांय होमजे।’
पोअनाराअ बाबोताअ दाखलाअ खुलासो
(माथी १३:१८-२३; मार्क ४:१३-२०)
11 ईया दाखलाअ ओर्थो एंहकींअ हाय का, पोरमेहेराअ गोठ बीयाराअ होच हाय। 12 वाटवाली टीपाअली जोमीनाअ होच एंहडें मांहेंअ हाय का जें पोरमेहेराअ गोठ उनाअतेंह, पेन तीयाहांन तीयु गोठीपेअ वीसवास कीईन सोताअ पापाहांअ सीक्सामेनेअ वाचाय जाता ओटकावांअ खातुर, सेतान आवीन तीयाहांअ मोनाहांमेनेअ ते गोठ काडी लीअ जाहे। 13 खोळकाली जोमीनाअ होच एंहडें मांहेंअ हाय का जें पोरमेहेराअ गोठ उनाअतेंह आने ते राजी खुसी मानी बी लेतेंह। पेन तें तीयु गोठील सोताअ जीवोनाहांम उंडे नांह उतावतें। तीयाअ लीदे, तें थोळाक वोखतुज पोरमेहेरापेअ वीसवास केअतेंह पेन तीयाहांअ जीवोनाहांम मुसीबोत्या आवत्याह तांहांअ तें वीसवासुज सोळी देतेंह। 14 जीयु जोमीनाम काटा चेखरांअ जोळें डाटाअलें आथें तीयु जोमीनाअ होच एंहडें मांहेंअ हाय का जें पोरमेहेराअ गोठ उनाअतेंह, पेन ईयु दुन्यामेर्याअ जीवोनाअ बाबोताअ चींता, आने माल-मीलकोत आने जाहो-जालाली तीयाहांन वीसवासाम वादता ओटकावत्याह। तीयाअ लीदे, तें सोताअ आत्मीक जीवोनाम मोडें वेअतेंज नांह। 15 हारी जोमीनाअ होच एंहडें मांहेंअ हाय का जें पोरमेहेराअ गोठ उनायन सोताअ हारा ने चोख्खा मोनाम ते मानी लेतेंह आने धीरोज राखीन आत्मीक जीवोनाम वादतें जातेंह।”
दीवापेनेअ हीकामोण
(मार्क ४:२१-२५)
16 पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ गोठील दोबावी राखुलोंअ नांय पेन तीयुल जाहेर केरांअ जोजे तों देखावांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “केल्लों बी मांहुंअ दीवो सीलगावीन बासनाकींअ बुजी नांह थोवतों का खाटलाअ थुले नांह थोवतों। पेन उलटों, कोअमें आवनारांहन उजवोळ आवे ईयाअ खातुर गोखलापेअ थोवेह।
17 पोरमेहेर लोकाहांअ जीवोनाहांम केंहकींअ राज कीअ तीयु बाबोताअ केल्ली बी गोठ, जे आमी दोबली हाय ते, खेरा सोमोयाम उगाळी पोळे एंहडों पोरमेहेर मागेह, आने तीयाअ बाबोताअ केल्लो बी भेद खेरा सोमोयाम जाहेर वीअ एंहडी बी तीयाअ मोर्जी हाय।
18 तीयाअ लीदे, मांअ गोठ्या तुमां केंहकींअ उनाअताह तीयाअ कालजी राखजा। काहाका, जेंबी पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ गोठ धीयान दीईन उनाअतेंह आने तीयाअ पोरमाणे चालतेंह आने आत्मीक गीयान मीलवुअतेंह, तीयाहांन पोरमेहेर वादारे आत्मीक गीयान दीअ। पेन जेंबी पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ गोठ उनाअयी-नांय-उनाअयी केअतेंह ने तीयाअ पोरमाणे नांह चालतें, तीयाहांपेअ जोंबी थोळों-घोणों आत्मीक गीयान वीअ तों बी पोरमेहेर तीयाहांपेनेअ लीअ लीअ।”
ईसुअ खेरी याहकी आने खेरा पावुह
(माथी १२:४६-५०; मार्क ३:३१-३५)
19 एक दीह, ईसुअ याहकी आने तीयाअ पावुह तीयाल मीलांअ आलें, पेन गोरदीअ लीदे तें ईसुअहीं लोगुंअ पोची नांय सेक्यें। 20 तांहांअ एगांह ईसुअहीं जायन तीयाल खोबुर देदी का, “तोअ याहकी आने पावुह बारे उबी रीयेंह। तें तुल मीलांअ मागतेंह।”
21 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन बादाहांन आख्यों, “जें मांहेंअ पोरमेहेराअ गोठ उनाअतेंह आने तीयाअ पोरमाणे जीवतेंह, तेंज खेरी रीते मांअ याहकी आने पावुह हाय।”
ईसु वादुअल बोंद पाळेह
(माथी ८:२३-२७; मार्क ४:३५-४१)
22 एक दीह, ईसु तीयाअ चेलाहांअरी उळीम बोठो आने तीयाहांन आख्यों, “चाला, आपुंह तालावाअ तीयु तोळी जाजी!” तांहांअ ते तालावाअ तीयु तोळी जांअ नींग्या। 23 आने तालावाम चेला उळी चालवुअत्ला तांव, ईसु हुवी गीयो। आने तांहांअज तालावाम मोडों वादुंअ आलों। तीयाअ लीदे, पांय उबली-उबलीन उळीम पोळांअ टेक्यों, आने ते बादा मोडा जोखोमुम आवी पोळ्या। 24 तांहांअ चेला ईसुअहीं गीया आने तीयाल उठवीन आख्यों, “ओ मालीख! ओ मालीख! आमां मोय चाल्या।” तांहांअ ईसु उठ्यो आने वादुअल आने पांअयांअ चुवाहांन बोंद पोळांअ हुकोम केअयो। तांहांअ तें बोंद पोळी गीयें, आने तालावाम एकदोम सांती वीअ गीयी। 25 हातींअ ईसुंय तीयाअ चेलाहांन फुच्यों, “तुमां मांअपेअ भोरुचो काहा नांय राख्यो?” चेला ता खुब काबराय गेहला, आने तीयाहांन नोवाय बी लागी। तीयाहां एक-बीहराल आख्यों, “ईं केंहडों मांहुंअ हाय? तों वादुअल आने पांअयुल हुकोम केअहे आने तें बी तीयाअ आखलों मानतेंह!”
पुतळों लागला एक मांहांअल ईसु हारों केअहे
(माथी ८:२८-३४; मार्क ५:१-२०)
26 हातींअ ईसु आने तीयाअ चेला गालील तालावुपेर्याअ गेरासा गांवांअ पाहल्याअ वीस्ताराम गीया। 27 तीया वीस्तारामेर्याअ तीया गांवांम पुतळों लागलों एक मांहुंअ आथों। खुब वोखतनेअ तों पोतळें बी नांय पोवत्लों। तों सोताअ कोअमें बी नांय रेहलों पेन कोबीरुंहमुज रेहलों। 28-29 तों पुतळों तीयाल खुब वोखत लागत्लों। तों बीहराहांन घायोल नांय केअ तीयाअ खातुर, बीहरें मांहेंअ तीया मांहांअल बेळ्या टाकत्लें आने हाकलीहींकींअ बांदत्लें। तेबी, तों हाकलीहींन तोळी टाकत्लों आने बेळ्या बी तोळी टाकत्लों। आने तों पुतळों तीयाल उजाळाम बी लीअ जाहलों।
ईसु उळीमेनेअ तोळीपेअ उत्यो तांहांअ, तीया पुतळों लागला मांहांय तीयाल देख्यो। तांहांअ तों दोवळीज ईसुअहीं गीयों, आने तीयाल पागे पोळ्यों। ईसुंय तीया पुतळाल तीया मांहांअमेनेअ नींगी जांअ हुकोम केअयो। पेन तीया पुतळांह तीया मांहांअल तुरुत नांय सोळ्यों, उलटों तों बोंबलीन आखांअ टेक्यों का, “ओ ईसु, होरगामेर्याअ पोरमेहेराअ पोयरा, मांअ ने तोअ काय लाग-भाग नांह। मोंजे, मांन तुं एंहकींअज रांअ दे! तुं मांन काहाल तोकलीत दीहो? आंय तुल कालावाला कीअहुं का, मांन रीबावतो मा!”
30 तांहांअ ईसुंय तीया पुतळाल फुच्यों, “तोअ नांव काय हाय?”
तांहांअ तीयांय आख्यों, “फोज!” तीयांय एंहकींअ आख्यों काहाका, तीया मांहांअल खुब पुतळें लागलें। 31 पुतळाहीं ईसुल कालावाला केअया, तो तीयाहांन तीया मांहांअमेनेअ नींगीन पाताळाम जांअ हुकोम नांय केअ।
32 तींहीं पाहल्याअ डोगाअपेअ डुकराहांअ एक मोडो टोलो चोरत्लो। पुतळाहीं ईसुल कालावाला केअया, तो तीयाहांन तीया डुकराहांन लागांअ राज्या दे। तांहांअ ईसुंय तीयाहांन तेंहकींअ केरांअ राज्या देदी। 33 तांहांअ तीया पुतळाहीं तीया मांहांअमेनेअ नींगीन तीया डुकराहांन लाग्यें। तांहांअ डुकराहांअ आखो टोलो कारायुपेनेअ तालावाम टुटी पोळ्यो आने बादें डुकरें बुडी मोअयें।
34 डुकराहांन चारनारा लोक तो बोनाव देखीन नाही पोळ्या, आने तीयाहां ते गोठ गांवांम आने पाहल्याअ भागाहांम जाहेर केअयी। 35 तांहांअ ते गोठ उनाअनारें मांहेंअ तो बोनाव हेरांअ नींगी आलें। आने तें ईसुअहीं आलें तांहांअ तीयाहां तीया मांहांअल बी देख्यों। तीया मांहांअमेनेअ पुतळें नींगी गेहलें, आने तों पोतळें पोवीन आने सुददीम आवीन ईसुअ पागुअहीं बोठलों। ईसु कोतोअ ताकोतावालो हाय तों देखीन तीया मांहांहांन बीख लागी। 36 तो बोनाव बोंणता जीयाहां देखलो तीयाहां पुतळों लागलों तों मांहुंअ केंहकींअ हारों वेअलों तों बीहरा लोकाहांन आखी देखाव्यों।
37-39 तांहांअ तीया लोकाहीं आने गेरासा गांवांअ पाहल्याअ तीया वीस्ताराअ बीहरा खुब मांहांहां ईसुल तीयाहांअहींनेअ जातो रांअ कालावाला केअया। काहाका तें खुब काबराय गेहलें। तीयाअ लीदे, ईसु आने तीयाअ चेला तींहींनेअ नींगी जांअ खातुर उळीम बोठा। तांहांअ जीयामनेअ ईसुंय पुतळें काडीन हारों केअलों तीया मांहांय ईसुअरीज जांअ तीयाल कालावाला केअया, “मांन तोअरी आवांअ दे!”
पेन ईसुंय एंहकींअ आखीन तीयाल मोकली देदों का, “कोअ फाचो जो आने पोरमेहेरांय तोअ खातुर जों हारों काम केअयोंह तों लोकाहांन आख!”
तांहांअ तों मांहुंअ ईसुंय तीयाअ खातुर जों मोडों काम केअलों तीया बाबोताम बीहराहांन आखतों-आखतों तीया गांवांम रीईन गीयो।
रोगुत पोळत्लों तेंहडी बाय हारी वेअहे आने मोअली पोयरी जीवती वेअहे
(माथी ९:१८-२६; मार्क ५:२१-४३)
40 ईसु गालील तालावाअ दीह बुडताअ वेलीअ तोळी फाचो आलो तांहांअ खुब मांहांहां तीयाल आवकार केअयो। काहाका, तें बादें तीयाअज वाट जोवत्लें। 41 तांहांअ तींहीं यायीर नांवांअ एक मांहुंअ आलों। यायीर येहुदीहींअ एक भोकती मोंडोळाअ कोअ आगेवान आथो। तीयांय ईसुअ पागे पोळीन तीयाल कालावाला केअया, “मेरबानी कीईन मांअ कोअ आव!” 42 तीयांय एंहकींअ कालावाला केअया काहाका, तीयाअ बार वोरसांअ पोयरी आथी ते खुब आजार्यें आथी आने मोरांअ तीयारीम आथी। ईसु यायरोसाअ कोअ जाहलो तांहांअ मांहेंअ तीयापेअ पोळा-पोळी केअया केअत्लें। 43 तीया टोलाम एक बाय आथी। तीयुल बार वोरसेनेअ रोगुत पोळत्लों। तीयुंय सोताअ बादी मीलकोत दावो देनाराहांअ फाचलांअ खोरची टाकली तेबी केडों बी तीयुल हारी कीअ नांय सेकत्लों। 44 तीयु बायुंय तीया टोलाम ईसुअ फाचलांअ आवीन तीयाअ झोब्बाअ कोरील आथल्यो। आने तुरुतुज तीयुअ रोगुत पोळांअ बोंद वीअ गीयों। 45 तांहांअ ईसुंय तीया टोलामेर्याअ लोकाहांन फुच्यों, “मांन केडांय आथल्यो?”
बादाहां ना पाळी तांहांअ पीतोरांय आख्यों, “मालीख! खुब मांहेंअ तोअ चारुवेल हाय आने तें तुल डोठालतेंज जातेंह। आने एंहकींअ कीईन तें बादें तुल आथलुअतेंहज।”
46 पेन ईसुंय आख्यों, “मांन एगांह आथल्योह ता खेरोज। काहाका, मांअ माजनेअ ताकोत नींगीह तीयाअ मांन खोबुर हाय।” 47 तांहांअ ते बाय जांय गीयी का ते तेराय गीयीह। तीयाअ लीदे ते कापती-कापती ईसुअहीं आली आने तीयाल पागे पोळी, आने तीयुंय तीयाल काहाल आथलुअलो आने ते केंहकींअ तुरुतुज हारी वीअ गेहली तों बादाहांअ आगलांअ कोबुल केअयों। 48 तांहांअ ईसुंय तीयुल आख्यों, “मांअ बेटा! तुंयुं मांअपेअ वीसवास केअयोह तीयाअ लीदे तुं हारी वीयीह। तुं सुख-सांतीम जो!”
49 ईसु तीयु बायाअरी गोठ्या केअत्लो तांव, तीया आगेवानाअ कोअनेअ एक मांहुंअ आलों आने तीयांय यायीरुल आख्यों, “तोअ पोयरी मोय गीयीह। तीयाअ लीदे आमी गुरुजील तोकलीत मा देतो।”
50 पेन तों उनायन ईसुंय यायीरुल आख्यों, “बीतो मा! मांअपेअ वीसवास ओतोअज राख! आने तोअ पोयरी हारी वीअ जाय!”
51 ईसु कोअमें आलो तांहांअ तीयांय पीतोर, याकोब, योहान आने पोयरीअ याहकी-बाहकाल ओतेंअज कोअमें आवांअ राज्या देदी। बीहरा केडाल बी राज्या नांय देदी। 52 तींहीं आथें तें बादें रोळा-रोळ केअत्लें। ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “रोळतें मा! पोयरी मोय नांह गीयी, पेन ते ता हुवेह!”
53 तांहांअ तीयाहां ईसुल ओही काडयो। काहाका, पोयरी मोय गीयीह तीयाअ तीयाहांन खोबुर आथी। 54 तांहांअ ईसुंय तीयु पोयरीअ आथ तीईन जोरपेअ आख्यों, “बेटा, उठेअ!” 55 तांहांअ तीयु पोयरीअ जीव वोल्यो आने तुरुतुज ते उठी। हातींअ ईसुंय तीयुल मांडो दांअ तीयाहांन आख्यों। 56 तीयुअ याहकी-बाहकाल खुब नोवाय लागली। पेन ईसुंय तीयाहांन कोळोक रीते हुकोम केअयो, “ईंहीं जों बोंण्योंह तों तुमां केडाल बी मा आखतें।”