5
ईसुअ पेअलांम-पेअलाअ चेला
(माथी ४:१८-२२; मार्क १:१६-२०)
1 एक दीह ईसु गेन्नेसारेतुअ तालाव जे गालील तालाव बी आखाअहे तीयु तालावाअ तोळीपेअ उबी रीईन बोद देहलो। तांहांअ खुब मांहेंअ पोरमेहेराअ गोठ उनायांअ ईसुपेअ पोळा-पोळी केअत्‍लें। 2 तांहांअ तीयांय तालावाअ तोळीअ पाहल्याअ पांअयांम बेन उळ्या देख्या। मासमार्या तीयु उळीमेनेअ उतीन सोताअ तांगळें तुवत्‍ला। 3 तीयु उळीहींमेरीअ एक उळी सीमोनुअ आथी। लोक ईसुपेअ पोळा-पोळी नांय केअ आने तो बादा लोकाहांअरी गोगी सेके तीयाअ खातुर ईसु तीयु उळीम चोळ्यो आने थोळेक लोगुंअ तालावाम उळील लीअ जांअ तीयांय सीमोनाल आख्यों। हातींअ तींहमें बोहीन ईसुंय लोकाहांन बोद देदो।
4 बोद दीअ पारवायन ईसुंय सीमोनाल आख्यों, “उळील उंडा पांअयांम लीअ जो आने मासें तेरांअ खातुर तुं आने तोअ आर्याअ तांगळें पांअयांम टाका!।”
5 तांहांअ सीमोनुंह ईसुल जोवाब देदो, “मालीख, आखी रात आमां खुब मेहनोत केअयी पेन काय बी नांह तेराअयों। तेबी तुं आखोह तीयाअ लीदे आमां तांगळें टाकताह।” 6 हातींअ तीयाहां तांगळें टाक्यें आने ओतेंअ बादें मासें तेअयें का तांगळें टुटी जाय एंहडों लाग्यों। 7 तीयाअ लीदे तीयाहां तीयाहांअ गोंवादया जे बीहरी उळीम आथा तीयाहांन तीयाहांअ मोदोते आवांअ ईसारो केअयो। ते आला ने तांगळें काड्यें ता, बेनुं उळ्या मासाहांकींअ एंहड्या पोराय गेहल्या का, ते आमी बुडे-आमी बुडे एंहड्या वीअ गेहल्या।
8 तों देखीन, सीमोन पीतोरांय ईसुल पागे पोळीन आख्यों, “ओ मालीख, मेरबानी कीईन मांअहींनेअ सेटे जो! काहाका, आंय पापी मांहुंअ हाय।” 9 तीयांय एंहकींअ ईयाअ लीदे आख्यों, सीमोन आने तीयाअ आर्याअ ओतेंअ बादें मासें देखीन कांहवांयज रीया। 10 झेब्‍दीअ पोयरा याकोब आने योहान जे सीमोनुअ गोंवादया आथा, तीयाहांन बी खुब नोवाय लागली।
तांहांअ ईसुंय सीमोनाल जोवाब देदो, “काबराअतो मा! जेंहकींअ तुंयुं मासें तेअयें तेंहकींअ तुं आमीनेअ मांहांहांन मांअहीं लीअ आवोह।” * 11 मोंजे, ते उळींहन तोळीपेअ लाला। आने तीयाहांअ मासें तेरांअ धोंदो सोळी दीईन ईसुअ चेला बोंणीन तीयाअरी * गीया।
एक कोड रोगुवाला आदमील ईसु हारो केअहे
(माथी ८:१-४; मार्क १:४०-४५)
12 एक वोखत ईसु एक गांवांम आथो। तींहीं एक एंहडों मांहुंअ आथों। तीयाअ आखा सोरीलाम कोड रोग फेलाय गेहलो। तों मांहुंअ ईसुल हीईन तीयाल पागे पोळ्यों आने तीयाल कालावाला केअया, “मालीख, तोअ मोर्जी वीअ ता, तुं मांन हारो कीअ सेकोह।”
13 तांहांअ ईसुंय सोताअ आथ लांबो कीईन तीया मांहांअल आथल्यों आने आख्यों, “मांअ ता मोर्जी हाय। तुं हारो वीअ जो!” तांहांअ तुरुतुज तीयाअ कोड रोग मीटी गीयो। 14 हातींअ ईसुंय तीयाल हुकोम केअयो, “तुं हारो वीयोह तीया बाबोताम केडाल बी आखतो मां। पेन येरुसालेमाअ मोंदीराअ पुंजाराअहीं पादरोज जाजे! आने तीयाल तोअ सोरील देखावजे, ईयाअ खातुर का तो तुल तापासे आने तुं हारो वीयोह तीयाअ साबीती तोरीके लोकाहांन जाहेर केअ। आने कोड रोगुवालें मांहेंअ हारें वेअ तांहांअ जे भोग चोळवांअ मोसेंय तीयाहांन हुकोम केअयोह, ते भोग पोरमेहेराल चोळवुअजे!” 15 ईसुंय तीयाल एंहडो हुकोम केअयो तेबी, तीयाअ ताकोतुअ बाबोताअ गोठ्या ता माहरी-माहरी फेलाय गीया। तीयाअ लीदे खुब मांहेंअ तीयाअ बोद उनायांअ आने तीयाहांअ आजाराहांमेनेअ हारें वेरांअ तीयाअहीं आवत्‍लें। 16 पेन ईसु ता खुब वोखत एखलोज उजाळ जागाहांम जायन पोरमेहेराल ओरुज केअत्‍लो।
एक लोखवावाला मांहांअल ईसु हारों केअहे
(माथी ९:१-८; मार्क २:१-१२)
17 एक दीह, ईसु लोकाहांन बोद देहलो। तींहीं थोळाक फोरीसी लोक बोठला। ते नीयोम हीकवुअनारा बी आथा। ते गालील जील्लामेनेअ आने येरुसालेमेनेअ आने येहुदीया जील्लाअ बीहरा गांवांहांमनेअ आलला। आने आजार्याहांन हारें केरांअ खातुर मालीखाअ ताकोत ईसुपेअ आथी। 18 ते तींहीं आथा तांहांअ, थोळाक आदमी एक लोखवावाला मांहांअल फातारीम हुवावलों उसली लाला। आने जीया कोअमें ईसु आथो तीया कोअमें तीया मांहांअल लीअ जायन तीयाल ईसुअ आगलांअ थोवांअ ते कोसीस केअत्‍ला। 19 पेन गीरदीअ लीदे, ते तीयाल कोअमें लीअ जाय सेक्या नांय। तीयाअ लीदे, तीयाहां धापापेअ चोळीन थोळेंक कोवलें काड्यें, आने तीया आजार्यें मांहांअल तीयाअ फातारीम हुवावलोंज सींडाअ बारदाम राखीन लोकाहांअ नीसमें ईसुअ आगलांअ उताव्यों। 20 ईसु तीया मांहांअल हारों कीअ सेकेह एंहडो तीयाहांअ वीसवास हाय तो देखीन ईसुंय लोखवावालाल आख्यों, “मांअ दोस्त, तोअ पाप आंय माफ कीअहुं।”
21 तांहांअ तींहीं बोठला ते नीयोम हीकवुअनाराहां आने बीहरा फोरीसीहीं तीयां-तीयाहांअ आख्यों, “एंहकींअ पोरमेहेराअ नींदा केअनारों ईं मांहुंअ केडों हाय? पोरमेहेर एखलोज पाप माफ कीअ सेकेह!”
22 तीयाहांअ वीचार ईसु जांय गीयो आने तीयाहांन आख्यों, “मांयुं पोरमेहेराअ नींदा केअयीह एंहकींअ तुमां काहाल वीचारताह? 23 ईया लोखवावालाल ‘आंय तोअ पाप माफ कीअहुं’ एंहकींअ आखुलोंअ गोंवें तीयाअ खातुर बी हेल्‍लोंज हाय। काहाका, तों खेरों हाय का नांह तों, केडों बी पारखी नांह सेक्तों। पेन केडापेअ हारों केरांअ ताकोत नांय वीअ ता, ‘आंय तुल हारो कीअहुं, मोंजे उठीन चालेअ’ एंहकींअ आखुलोंअ तीयाअ खातुर ओगरोंज हाय। काहाका, तो जों आखेह तों खेरों हाय का नांह तों मांहेंअ हेल्‍ली रीते हीअ सेकतेंह। 24 पेन ईया मांहांअल हारों कीईन आंय तुमनेंह साबीत कीअ देखावेंह का, मांहांअ पोयराल मोंजे मांन तोरतीपेअ मांहांहांअ पाप माफ केरांअ आदीकार हाय।” एंहकींअ आखीन हातींअ, ईसुंय लोखवावालाल आख्यों, “आंय तुल आखुंह, उठ आने तोअ फातारी लीईन तोअ कोअ जातो रे!”
25 तांहांअ तुरुतुज तों मांहुंअ बादाहांअ देखताज हारों वीईन उठ्यों, आने तीयांय सोताअ फातारी लेदी, आने पोरमेहेराअ गुणगान केअतों-केअतों तों सोताअ कोअ जातों रीयों। 26 तींहीं आथें तीयाहांन बादाहांन खुब नोवाय लागी आने तीयाहां पोरमेहेराअ गुणगान केअया। आने “मान्याम नांय आवे एंहड्या बाबोत्या आज आपुंह देख्याह” एंहकींअ आखीन तें खुब बोगलाय बी गीयें।
लेवी नांवांअ मांहुंअ ईसुअ चेलो बोंणेह
(माथी ९:९-१३; मार्क २:१३-१७)
27 हातींअ ईसु तीया गांवांमेनेअ नींग्यो। आने तो वाटे जाहलो तांहांअ, तीयांय लेवी नांवांअ एक वेरो उगरावनाराल तीयाअ ओफीसुम बोठलो देख्यो। ईसुंय तीयाल आख्यों, “मांअ चेलो बोंणीन मांअरी आव!” 28 तांहांअ लेवी उठ्यो आने तीयापेअ जोंबी आथों तों बादों सोळ्यों आने ईसुअ चेलो बोंणीन तीयाअरी चाली नींग्यो।
29 हातींअ ईसुल मान दांअ खातुर लेवींह सोताअ कोअ मोडों जेवोंण राख्यों। वेरो उगरावनारा घोणा, आने बीहरें बी खुब मांहेंअ तींहीं ईसु आने तीयाअ चेलाहांअरी खांअ बोठलें। 30 तांहांअ तींहीं आथा तीया फोरीसीहीं आने नीयोम हीकवुअनारा थोळाकाहीं ईसुअ चेलाहांन फोरीयाद कीईन आख्यों, “तुमां लोक वेरो उगरावनाराहांअरी आने बीहरा पापी लोकाहांअरी मीलीन खाताह-पीताह तों बोराबोर नांह!”
31 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “डाकटोराअ जोरुल हारा मांहांहांन नांह पोळती, पेन आजार्यें मांहांहांनुंज पोळेह। 32 तेंहकींअज कीईन, ‘आमां ता हाचा हाय’ एंहकींअ आखनारा लोकाहांअरी मांअ टेम वेळफांअ नांय, * पेन सोताल पापी गोंअनारा लोक सोताअ पाप सोळीन पोरमेहेराअहीं वोली आवे तीयाअ खातुर तीयाहांनुंज हादांअ आंय आलोह।”
उपासाअ बाबोताम बोद
(माथी ९:१४-१७; मार्क २:१८-२२)
33 हातींअ येहुदी धोरमाअ वोळीलाहीं ईसुल फोरीयाद केअता आख्यों, “योहानाअ चेला खुब वोखत उपास राखताह आने पोरमेहेराल ओरुज केअताह, आने फोरीसीहींअ चेला बी तेंहकींअज केअताह। पेन तोअ चेला ता उपास राख्या वोगुर खायाज आने पीयाज केअताह!”
34 तांहांअ, चेलाहांअरी सोरीलाअ रीते सोते हायात हाय तांहांअ ते दुखुम रे ने उपास राखे तों बोराबोर नांह तों तीया आगेवानाहांन देखावांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “जानीअरी वोल्‍लो वेअ तांव जानीअ मांहेंअ उपास नांयज राखे। काहाका, तांहांअ तें खुसालीम रीअ। 35 पेन एगु दीह, वोल्‍लाल तीयाअ दुसमोन तीयाहांअहींनेअ लीअ लीअ। तांहांअ ते उपास राखीअ। काहाका, तांहांअ ते दुखुम रीअ।”
36 हातींअ उपास राखांअ जेंहडा जुना रीत-रीवाजाहांअरी तीयाअ बोदाहांअ मेळ नांय बोहे तों देखावांअ ईसुंय तीयाहांन ए दाखला बी देदा का, “केल्‍लों बी मांहुंअ नोवा डोगलामनेअ पोतळाअ कुटको चीरीन तीयाल जुना डोगलापेअ ठीगलों मारांअ नांह वापरुअतों। जो वापरे ता, नोवो डोगलो चीराय जाय आने तीया नोवा डोगलाअ कुटकाअ जुना पोतळाअरी मेळ नांय बोहे। 37 तेंहकींअज कीईन, केडों बी नोवो दाराख्साअ रोह चांबळाअ जुनी खोतलीहींम नांह पोअतों। जो पोय ता, तीया रोहाअ फेबदें वोलीअ आने तें तीयु खोतलीहींन फाळी टाकीअ आने तो रोह बी वेराय जाय आने ते चांबळाअ खोतल्या बी नोक्काम्या वीअ जाय। 38 तीयाअ लीदे, नोवो दाराख्साअ रोह चांबळाअ नोवी खोतलीहींम पोरांअ जोजे। 39 एखलो जुनो दाराख्साअ रोहुज पीनारा केडाल बी नोवो दाराख्साअ रोह पीयांअ मोन नांय वेअ। तो ता एंहकींअज आखनारो हाय का, ‘जुनोज वादारे हारो हाय।’”