4
सेतान ईसुल पाप केरावांअ कोसीस केअहे
(माथी ४:१-११; मार्क १:१२-१३)
1 ईसु पोवीतोर आत्माअ पुरा काबाम आवीन योरदान खाडीमनेअ फाचो आलो। पोवीतोर आत्मा तीयाल उजाळाम लीअ गीयो। 2 तींहीं चालीस दीह लोगुंअ सेतानांय तीयाअ पारखों कॆअयों। तीया दीहाहांम ईसुंय काय बी नांय खादलों। तीयाअ लीदे, चालीस दीह पुरा वीया तांहांअ तीयाल पुख लागी।
3 तांहांअ सेतानांय तीयाल आख्यों, “जो तुं पोरमेहेराअ पोयरो वीअ ता, ईया ढोगळाल मांडो बोंणाव।”
4 पेन ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “आंय एंहकींअ नांय क्युंव। काहाका, पोवीतोर लेखाणाहांम लेखलों हाय का,
‘मांहेंअ ता, एखलो मांडो खायन नांह जीवी सेकतें।’”
5 हातींअ सेतानांय तीयाल उचा डोगाअपेअ लीअ जायन तीयाल दुन्याअ बादें राजें एक घेळीमुंज देखाव्यें, 6 आने तीयाल आख्यों का “ईया बादा राजुंपेअ आंय तुल पुरो आदीकार आने तीयाहांअ मोडाय बी देहें। ईं बादों मांन होपाअयोंह। मोंजे मांअ मोर्जी वीअ तीयाल तों आंय दीअ सेकुंह। 7 जो तुं मांन पुंजो ता, ईं बादों तोअ वीअ जाय।”
8 तांहांअ ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “आंय तुल नांय पुंजुं। काहाका, पोवीतोर लेखाणाहांम लेखलों हाय का,
‘मालीख तोअ पोरमेहेराल ओतोअज पुंज,
आने एखला तीयाअज सेवा केअ!’”
9 हातींअ सेतान ईसुल येरुसालेम सेहेराम लीअ गीयो, आने मोंदीराअ उचाम-उचा जागे तीयाल उबी राखीन तीयांय आख्यों, “जो तुं खोरेखोर पोरमेहेराअ पोयरो वीअ ता, ईंहींनेअ एठा कुद! 10 काहाका, पोवीतोर लेखाणाहांम लेखलों हाय का,
‘तुल हाचवांअ पोरमेहेर तीयाअ दुताहांन हुकोम कीअ।’ 11 तींहीं एंहकींअ बी लेखलों हाय का,
‘तोअ पाग ढोगळाअरी नांय आसाटाय तीयाअ खातुर,
ते तुल तीयाहांअ आथाहांम चेली लीअ।’”
12 पेन ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “आंय तेंहकींअ नांय क्युंव। काहाका, पोवीतोर लेखाणाहांम लेखलों हाय का,
‘तुं काय मुरखाय क्योव हातींअ मालीख तोअ पोरमेहेर तोअ मोदोत केअहे का नांह तों हीईन
तीयाअ पारखों कीअहो मा।’” 13 ईसुल बादी रीते पाप केरावांअ कोसीस कीअ-कीईन सेतान थाकयो पेन फाव्यो नांय तांहांअ, तीयाल तेंहकींअ केरावांअ सोताल बीहरो एक हारो मोको मीले तांव लोगुंअ, तो ईसुअहींनेअ जातो रीयो।
गालील जील्लाम ईसु तीयाअ सेवा चालु केअहे
(माथी ४:१२-१७; मार्क १:१४-१५)
14 हातींअ ईसु गालील जील्लाम फाचो आलो आने पोवीतोर आत्माअ ताकोत तीयाअरी आथी। तो जें कामें केअत्‍लो तीयु बाबोताअ गोठ पाहल्याअ वीस्तारुंहम फेलाय गीयी। 15 तो येहुदीहींअ भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम बोद देहलो, आने तीयाअ बोद उनाअनारें बादें तीयाअ गुणगान केअत्‍लें।
नाझारेथाअ मांहेंअ ईसुल धीक्कारतेंह
(माथी १३:५३-५८; मार्क ६:१-६)
16 हातींअ ईसु नाझारेथ गांवांम गीयो। तीयाज गांवांम तो मोडो वेअलो। आने आरामाअ दीह तीयाअ टेवु पोरमाणे तो येहुदीहींअ भोकती मोंडोळाअ कोअमें गीयो आने पोवीतोर लेखाणाहांमनेअ * वाचांअ उठ्यो। 17 तांहांअ तीया भोकती मोंडोळाअ कोअ सेवोकुंह तीयाल पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा येसायाअ चांबळाअ वेटलापेअ लेखली चोपळी देदी। आने तीयांय ते उगाळीन ओ भाग वाच्यो का, 18-19 “मालीखांय मांन तीयाअ आत्माअ काबाम राख्योह। काहाका, गोरीब मांहांहांन हारी गोठ जाहेर केरांअ तीयांय मांन पोसोंद केअयोह। तीयांय मांन एंहकींअ जाहेर केरांअ मोकल्योह, ‘आंय बांदाणुम रेनारा लोकाहांन सुटकारो देहें, आंदलाहांन देखतें केअहें।, आने दुखी मांहांहांन तीयाहांपेअ दुखें पाळनारांअ आथाहांमेनेअ सोळवेंह, आने मालीख मांअ लोकाहांपेअ मेरबानी कीईन तीयाहांन वाचावांअ हाय तो वोखत आवी गीयोह।’”
20 हातींअ ईसुंय तो चांबळाअ वेटलो वेटाल्यो, आने भोकती मोंडोळाअ कोअ सेवोकुल तो फाचो देदो, आने लोकाहांन बोद दांअ बोही गीयो। तीया कोअमें बोठला बादाहांअ नोजुर तीयापेअज आथी। 21 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “आज आंय पोरमेहेराअ ए गोठ तुमांअ उनाअता हाची पाळुंह।”
22 तीयांय आखल्या बोरखोतावाली गोठीहींअ लीदे, पेअलांअ ता मांहेंअ कांहवांयज रीयें। बादाहां तीया बाबोताम हारोंज आख्यों। तेबी, फाचलांअ नेअ तीयाहां आख्यों का, “ओ ता योसेफाअ ज पोयरो हायकने? तांहांअ तीयाअ आखलों आपुअ काहाल मानांअ जोजे?”
23-24 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “आंय तुमनेंह ईं आखुंह, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनाराल तीयाअ सोताअ गांवांम आवकार नांह मीलतो। तुमां मांन ए आखाअती गोठ नोक्कीज आखाह का, ‘ओ डाकटोर, पेअलांअ तुं सोताअ जातुलांहन आने बीहरा मेरालांहन हारें केअ।’ मोंजे का, ‘कापेरनाहुमाम तुंयुं केअलें मोडें-मोडें कामें ईंहीं तोअ सोताअ गांवांम बी कीअ देखाव! तीयाहांअ बाबोताम आमां उनाअयाह ओताअज, पेन तें तुंयुं हुदींअज केअयेंह का नांह तों आमां नांह जांअता।’
25 ईत केरा! * पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा एलीयाअ वोखत, पोरमेहेरांय साळा तीन वोरसें लोगुंअ जुगामेनेअ वोहरातुअ एक टीपों बी पोळांअ नांह देदों। तीयाअ पोरीणामे आखा ईसरायेल देसाम काल पोळलो तांहांअ, तींहीं रोंडेअ बाया ता नोक्कीज खुब आथ्या। 26 पेन सीदोन सेहेराअ पाहल्याअ झारेफाथ गांवांअ येहुदी जातीअ नांह तेंहडी बीहरी जातीअ एक रोंडेअ बायुल मोदोत केरांअ ओतोअज एलीयाल पोरमेहेरांय मोकलुअलो। बीहरी केल्‍ली बी रोंडेअ बायाहांअहीं तीयांय तीयाल नांह मोकल्यो। 27 आने पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा एलीसाअ जोमानाम बी ईसरायेल देसाम कोडलें ता खुब आथें। पेन तीयांय ता सीरीया देसाअ नामान नांवांअ कोडलाल ओतोअज हारो केअलो। ईसरायेल लोकाहांम केल्‍ला बी कोडलाल हारों नांय केअयों।”
28 तीया भोकती मोंडोळाअ कोअमें बोठला लोक ईसुअ ए गोठ उनाअया तांहांअ, तीयाहांन खुब रोग चोळी। 29 आने ते उठया ने ईसुल ठेअपी-ठेअपीन गांवांअ बारे काडयो आने जीया डोगाअपेअ तीयाहांअ गांव बांदाअलों आथों तीया डोगुअ कारायापेअ तीयाल लीअ गीया। तीयाल कारायुपेनेअ उंडलावी दीईन तीयाल माय टाकांअज तीयाहांअ मोर्जी आथी। 30 पेन ईसु तीयाहांअ टोलाअ नीसमेंनेअ जातो रीयो।
पुतळों लागला एक मांहांअल ईसु हारों केअहे
(मार्क १:२१-२८)
31 हातींअ ईसु तीयाअ चेलाहांअरी गालील जील्लाअ कापेरनाहुम सेहेराम गीयो। तींहीं रेनारा लोकाहांन तो दोरेक आरामाअ दीह बोद देहलो। 32 बोद दांअ तीयाअ रीत देखीन तींहीं बी मांहेंअ कांहवांयज रीयें। काहाका, तो सोताअ आदीकाराकींअ तीयाहांन बोद देहलो। 33 एक वोखत तो तीया भोकती मोंडोळाअ कोअमें आथो तांहांअ, पुतळों लागला एक मांहांय जोरपेअ बोंबलीन आख्यों, 34 “ओ नाझारेथावाला ईसु, आमांअरी तोअ काय बी लागतों-वीअगुअतों नांह। तीयाअ लीदे, आमनेंह एंहकींअज रांअ दे! तुं आमांअ नास केरांअ आलोह का? तुं केडो हाय तों मांन खोबुर हाय। तुं पोरमेहेरांय मोकलुअलो पोवीतोर खोबुर देनारो हाय।”
35 तांहांअ ठोपको दीईन ईसुंय तीया पुतळाल हुकोम केअयो, “ठाको रे! आने ईया मांहांअमेनेअ नींगी जो!” तांहांअ पुतळांह तीया मांहांअल तींहींर्याअ बादा लोकाहांअ आगलांअ आसाटी पाळ्यो, आने तीयाल काय बी नुकसान केअया वोगुर तीयामेनेअ नींगी गीयो।
36 तांहांअ बादा लोकाहांन खुब नोवाय लागी, आने तीयाहां एक-बीहराल आख्यों, “तो कोतीअ ताकोतावालो हुकोम हाय? आदीकार आने ताकोताकींअ तो पुतळाहांन हुकोम केअहे, आने तें बी तीयाअ हुकोम मानीन नींगी जातेंह।”
37 ईसुअ बाबोताअ गोठ्या पाहल्याअ वीस्तारुंहम बी फेलाय गीया।
ईसु खुब आजार्याहांन हारें केअहे
(माथी ८:१४-१७; मार्क १:२९-३४)
38 भोकती मोंडोळाअ कोअमेंनेअ नींगीन ईसु तीयाअ चेलाहांअरी सीमोनुअ कोअ गीयो। तींहीं सीमोनुअ हावुळी आजार्यें आथी। तीयुल खुब बोरो चोळलो। तीयुल हारी केरांअ सीमोनुअ कोर्याहां ईसुल कालावाला केअया। 39 तांहांअ ईसु तीयुअ फातारीअ पाही उबी रीयो, आने बोराल ठोपको दीईन तीयांय एंहडो हुकोम केअयो का तो उती जाय। तांहांअ बोरो उती गीयो, आने तीयुंय तुरुतुज उठीन तीयाहांअ खातुर मांडो बोंणाव्यो।
40 दीह बुडांअ वोखत, लोक तीयाहांअ जातुलें जें खुब जातीअ रोगुंअ लीदे आजार्यें आथें तीयाहांन ईसुअहीं लाला। ईसुंय तीयां बादाहां पेअ आथ थोवी-थोवीन तीयाहांन हारें केअयें।
41 मांहांहांमेनेअ पुतळें बी एंहकींअ बोंबलुअतें-बोंबलुअतें नींगी गीयें का, “तुं पोरमेहेराअ पोयरो हाय।”
पेन ईसुंय पुतळाहांन हुकोम केअयो आने तीयाहांन तेंहकींअ गोगांअ नांय देदों। काहाका, पुतळें जांअत्‍लें का ईसु ख्रीस्त हाय।
येहुदीहींअ भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम ईसु लोकाहांन बोद देहे
(मार्क १:३५-३९)
42 दीह उग्यो तांहांअ, ईसु गांवांमेनेअ नींग्यो आने पोरमेहेराल ओरुज केरांअ खातुर उजाळ जागे जातो रीयो। आने मांहेंअ तीयाल होदांअ टेक्यें। ईसु मील्यो तांहांअ, तो तीयाहांन सोळीन जातो नांय रे तीयाअ खातुर तें तीयाल ओटकावांअ कोसीस केअत्‍लें। 43 पेन ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “मांअ बीहरा गांवांहांम बी पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ हारी गोठ जाहेर केरांअ जोजे। काहाका, तीयाअज लीदे पोरमेहेरांय मांन मोकल्योह।”
44 एंहकींअ कीईन, तो येहुदीया जील्लाअ बादा भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअतो फीर्यो।