7
ખ્રીસ્તી વોરાળોઅ બાબોતોમ હીકામોણી
1 તુમહાં માંઅપોઅ લેખનો કાગલોમ જે બાબોતી તુમહાં ફુચન્યા તીંહીંઅ આમુ આપુ ચારચા કોઅજી! તુમહાં લેખ્યા પોરમાણો, માટી કોય બી થેઈઅરી સાંવસારોઅ સોબોંદ નેંયજ બાંદે તો તીયાઅ માટો હારોજ આહાય. 2 પોન ઘોણે માંહેંઅ ઓનુત્યોઅ રીતો સાંવસાર કોઅતેહ. એટલે, માંય એંહડી ભારી આકરી સાલાહ આપોંહ કા, તીયો પાપોમ ખ્રીસ્તી માટી નો થેઈ નેંય પોળે તીંહીંઅ ખાતોર, તે વોરાળ કોઈન સાંવસારોઅ સોબોંદ બાંદે.
3 માટી પોતાઅ નાડયોઅરી સાંવસારોઅ સોબોંદ રાખાઅન ના નેંય પાળે, ઓનો એવુજ કોઈન નાડી બી પોતાઅ માટ્યોઅરી તો સોબોંદ રાખાઅન ના નેંય પાળે. 4 નાડયોઅ સોરીદોઅ ધોણી તે એખની નાંહ. પોન તીયોઅ માટી બી તીયોઅ સોરીદોઅ ધોણી આહાય; તેવુજ કોઈન માટ્યોઅ સોરીદોઅ ધોણી તો એખનું નાંહ. પોન તીયાઅ નાડી બી તીયાઅ સોરીદોઅ ધોણી આહાય. 5 તીંહીંઅ લીદો, માટ્યોઅ નો થેઈઅ એક-બીજાઅરી સાંવસારોઅ સોબોંદ રાખાઅન ના નેંય પાળનુંઅ જોજવે! જો બેનહુંઅ રાજી-ખુસી વેય તા, વાદારુ સોમોય પોરમીહેરોન ઓરોજ કોઆંન ખાતોર, તે થોળોક વોખોતોઅ માટો સાંવસારોઅ સોબોંદ બોંદ રાખી સેકે. હાતીઅ ફાચે તે બેનું એક-બીજાઅરી તો સોબોંદ ચાલુ રાખે! કેવકા, ઈંહીંઅ બાબોતોમ, પોતાઅ મોનહોંન કાબુમ રાખાઅન તીંયહાંઅ તાકોત નેંય વેય તા, સેતાન તીંયહાંન પાપોમ પાળાઅન લાલચાવીઅ. 6 થોળોક સોમોયોઅ માટો સાંવસારો રેખ સેટો રેઆંન, તુમહાંન રાજાય આપાઅનુંજ માંય એવ આખોંહ. તુમાંઅ તેંહડો કોઅનુંજ જોજવે એંહડુ માંય હુકોમ નાંહ કોઅતુ. 7 બાદે ખ્રીસ્તી માંહેંઅ માંઅ ગાંઉં સોળેજ રેય, એંહડી માંઅ તા મોરજી આહાય. પોન આપુ બાદે હારકે નાંહ. પોરમીહેર થોળાકહાંન વોરાળ કોઈન રેઆંન ખાસ વોરદાન આપેહ ઓનો બીજહાંન કુમારે રેઆંન ખાસ વોરદાન આપેહ.
8 આમુ માંય, જીંયહાં વોરાળ નાંહ કોઅયો તેંહડો ખ્રીસત્યોહોંન ઓનો ખ્રીસ્તી રોંડોઅ થેઅહીંન એવ આખોંહ, તે માંઅ ગાંઉં સોળેજ રેય તો, તીંયહાંઅ માટો હારો આહાય. 9 પોન તે પોતાઅ મોનહોંન કાબુમ નેંય રાખી સેકે તા, તે વોરાળ કોઈ નેય, ઈંહીંઅ ખાતોર કા, સાંવસાર કોઆંન પોતાઅ મોરજી તે પુરી કોઈ સેકે. સોળે રેયન જીવ બાલ્યા કોએ તીયા કોઅતા, વોરાળે કોઈ નેય તોજ તીંયહાંઅ માટો હારો આહાય.
10 આમુ માંય, જીયો ખ્રીસત્યોહોં વોરાળ કોઅયોહ તીંયહાંન માંઅ પોતાઅ હુકોમ નાંહ, પોન પોરમીહેરો આપનું હુકોમ આખોંહ: નાડી પોતાઅ માટ્યોઅરી રેખ સુટી નેંય પોળી જાનુંઅ જોજવે! 11 પોન જો તે તીયાઅરી રેખ સુટી પોળે તા, તીયોઅ બીજો કોઅ નેંય કોઅનુંઅ જોજવે. નેતા પોતાઅ માટ્યોઅરી હોમજી જાયન ફાચા જોળાય જાનુંઅ જોજવે. ઓનો માટ્યોઅ બી પોતાઅ નાડ્યોન ફારગુતી નેંય આપનુંઅ જોજવે.
12 ઓનો આમુ જે બાકી રેયેહ તીયો ખ્રીસત્યોહોંઅ માટો માલીખ નાંહ આખતુ, પોન માંય આખોંહ, એક ખ્રીસ્તી માટ્યોઅ નાડી ખ્રીસ્તી વીસવાસી નેંય વેય, ઓનો તે તીયાઅરીજ રેઆંન રાજી વેય તા, તો તીયોન ફારગુતી નેંય આપે. 13 તેવુજ કોઈન, એક ખ્રીસ્તી થેઈઅ માટી ખ્રીસ્તી વીસવાસી નેંય વેય, ઓનો તો તીયોઅ આરીજ રેઆંન રાજી વેય તા, તે તીયાન સોળી નેંય દેય. 14 કેવકા, વીસવાસી નેંય વેય તો માટી, તીયાઅ વીસવાસી નાડયોઅ લીદો ફાચલાઅ રેખ પોરમીહેરોઅ લોકહોં વેઅનું બોંણીઅ એવ ગોંણાઅહે. ઓનો વીસવાસી નેંય વેય તે થેઅ, તીયોઅ વીસવાસી માટ્યોઅ લીદો ફાચલાઅ રેખ પોરમીહેરોઅ લોકહોં વેઅની બોંણીઅ એવ ગોંણાઅહે. નેતા તીંયહાંઅ પોયરે પોરમીહેરોઅ માટો એઠે બોંણી જાતે. પોન આમુ તા તે પોરમીહેરોઅ લોકહોં વેઅને ગોંણાય ગોયેહ. 15 તીંહીંઅ લીદો, ખ્રીસ્તી બોંણીન હાતીઅ બી, તું ખ્રીસ્તોન નેંય માનનારાઅરી થેઅ-માટી તોરીકો આરી જીવાઅન ચાલુ રાખો તા, તીંહીં કોઈન તું પોરમીહેરોઅ માટો એઠો નાંહ બોંણી જાતો. તેબી, જો વીસવાસી નાંહ તો માટી, તીયાઅ વીસવાસી થેઈ રેખ, નેતા જે વીસવાસી નાંહ તે થેઅ, પોતાઅ વીસવાસી માટ્યો રેખ જુદેજ પોળાઅન માગતે વેય તા, તીંયહાંન જુદે પોળાઅન દેનુંઅ. આંહડયો બાબોતોમ વીસવાસી પાવોહ કા, બોંઅયોંહોંન આરી રેનુંઅ કા જુદા પોળનુંઅ બેનહુંમ રેખ ગોમે તો કોઆંન સુટ આહાય. કેવકા, પોરમીહેરોઅ પોયરે એક-બીજાઅરી સાંત્યોમ રેય તેજ પોરમીહેરોઅ મોરજી આહાય. 16 ઓ ખ્રીસ્તી થેઅ! ખ્રીસ્તી નાંહ તેંહડો તોઅ માટ્યોઅ આરી તું રેહો તીંહીંઅ લીદો, કોદાચ તો પોતાઅ પાપહોંઅ સીકસામ રેખ બોચીઅ કા નેંય, તો તું જાંઅતી નાંહ. ઓ ખ્રીસ્તી માટી! ખ્રીસ્તી નાંહ તેંહડયો તોઅ થેઈઅ આરી તું રેહો તીંહીંઅ લીદો, કોદાચ તે પોતાઅ પાપહોંઅ સીકસામ રેખ બોચીઅ કા નેંય, તો તું જાંઅતુ નાંહ.
પોરમીહેરોઅ મોરજ્યો પોરમાણો જીવા!
17 માંઅ ઓતોહજ આખનુંઅ આહાય કા, તુમહાં વેઅનો દોરેક માંહુંઅ, સોમાજોમ પોત-પોતાન માલીખો આપન્યો હાલોતો પોરમાણો, ઓનો પોરમીહેરો તીયાન ખ્રીસ્તોપોઅ વીસવાહ કોઆંન તેળો આપનો તેંહડામ, જીયો હાલોતોમ તો આથો, તીયો હાલોતોમ પોતાઅ જીન્ગી જીવે! બાદો મોંડોળહોંઅ માટો માંઅ ઓજ નીયોમ આહાય. 18 દાખલા તોરીકો, ખ્રીસ્તોપોઅ વીસ્વાહ કોઆંન પોરમીહેરો એક માંહાંઅન તેળો આપ્યો તીંહીંઅ પેલ્લાઅજ તીયો માંહાંઅ સુન્નોત વેયની વેય તા, આમુ તો તીયો સુન્નોતોઅ નીસાણ્યોહોંન દોબાવાઅન નેંય મોથે. ઓનો ખ્રીસ્તોપોઅ વીસવાહ કોઆંન પોરમીહેરો એક માંહાંઅન તેળો આપ્યો તીંહીંઅ પેલ્લાઅ, તીયો માંહાંઅ સુન્નોત વેયની નેંય વેય તા, આમુ તો પોતાઅ સુન્નોત કોઆવાઅન નેંય મોથે. 19 કેવકા એક માંહાંઅ સુન્નોત વેયી વેય કા નેંય, તીંહીં કોઈન કાંય ફેર નાંહ પોળતુ. પોન તો માંહુંઅ પોરમીહેરોઅ હુકોમ પાલે તેજ ખાસ ગોઠ આહાય.
20 ખ્રીસ્તોપોઅ વીસવાહ રાખાઅન પોરમીહેરો તુમહાંન તેળો આપનો તેંહડામ, તુમું જીયો હાલોતોમ આથે તીયોજ હાલોતોમ જીવાઅન ચાલુ રાખજા! 21 પોરમીહેરો તુમહાંન તેળો આપનો તેંહડામ જો તુમું ગુલામ આથા તા, તીંહીંઅ તુમું ચીંતા મા કોઅહા; તેબી, ગુલામ્યોમ રેખ સુટાઅન તુમહાંન તોક મીલે તા, તીંહીંઅ તુમું લાબ નેઅ નેયા! 22 માલીખો તુમહાંન તેળો આપનો તેંહડામ જો તુમું ગુલામ આથે તા, ઈયાદ રાખા કા, આમુ માલીખો તુમહાંન સેતાનોઅ કાબુમ રેખ સોળવ્યેહ. તેવુજ કોઈન, માલીખો તુમહાંન તેળો આપનો તેંહડામ જો તુમું ગુલામ નોખે તા, ઈયાદ રાખા કા, આમુ તુમું ખ્રીસ્તોઅ ગુલામ બોંણ્યેહ. 23 ભારી મોડી કીંમોત ચુકવીન માલીખો તુમહાંન વેચાઅતે નેદેહ; તીંહીંઅ લીદો, ખ્રીસ્તોપોઅ વીસવાહ નેંય કોઅનારો લોકહોંઅ ખારાબ ટેવહોંઅ તુમું ગુલામ નોખે બોંણતે! 24 તીંહીંઅ લીદો, મેરાલો પાવોહ-બોંઅયોંહોં, દોરેકાન જીયો હાલોતોમ પોરમીહેરો તેળો આપનો, તીયોજ હાલોતોમ રેયન તો પોરમીહેરોઅરી સોબોત રાખે!
કુમાર્યો પોયર્યોહોંઅ ઓનો રોંડોઅ થેઅહીંઅ બાબોતોમ હીકામોણ
25 ખ્રીસ્તી કુમારહાંઅ બાબોતોમ તુમહાં માંન જો ફુચનો, તીંહીંઅ બાબોતોમ આમુ માંય લેખોંહ. ઈંયહાંઅ બાબોતોમ આખાઅન માલીખો માંન કાંય બી હુકોમ નાંહ કોઅયુ. તેબી માલીખોઅ દાયાઅ લીદો ખાતર્યોવાલો માંઅહાં તોરીકો, તીંયહાંઅ બાબોતોમ માંય માંઅ પોતાઅ સાલાહ આપોંહ. 26 આમુરોઅ આકરો સોમોયોન હેઅતા માંન લાગેહ કા, આમુરોઅ તુમાંઅ હાલોતોમુજ તુમું રેયા તો તુમાંઅ માટો હારો આહાય. 27 તું નાડયો વાલુ વેય તા, પોતાઅ નાડ્યોન સોળી થોવાઅન મા મોથતુ, ઓનો જો તું કુમારુ વેય તા, નાડી રાખાઅન મા મોથતુ. 28 પોન જો તું વોરાળ કોઓ તા, તો પાપ નાંહ. તેવુજ કોઈન, ખ્રીસ્તી કુમારી પોયરી વોરાળ કોએ તો બી પાપ નાંહ. પોન વોરાળ કોઅનારહાંન, વોરાળોઅ કારોણો પેદા વેનારે વાદારાઅ દુખે વેઠનુંઅ પોળીઅ. સોળે રેઆંન તુમહાંન ઉફ આપાઅન માંઅ ઈરાદુ ઓ આહાય કા, તીયો દુખહોંમ રેખ તુમું બોચી જાયા.
29 મેરાલો પાવોહ-બોંઅયોંહોં, માંઅ આખનુંઅ એવ આહાય કા, ટુક સોમોયોમ ઈસુ ફાચુ આવનારુ આહાય. તીંહીંઅ લીદો, જે નાડયો વાલા માટી આહાય, તે બીજ્યો-તીજ્યો બાબોતોપોઅ ધીયાન આપ્યા વોગોર માલીખોન પુર્યો રીતો ઓરપોણ વેયનો લોકહોં તોરીકો, સોળા વેય તેંહડા વોરતે! 30 જે મોઅનાઅ ફાચલાઅ રોળનારે આહાય, તે બીજ્યો-તીજ્યો બાબોતોપોઅ ધીયાન આપ્યા વોગોર માલીખોન પુર્યો રીતો ઓરપોણ વેયનો લોકહોં તોરીકો, આનોંદોમ વેય તેંહડે વોરતે! ઓનો જે આનોંદ કોઅનારે આહાય, તે બીજ્યો-તીજ્યો બાબોતોપોઅ ધીયાન આપ્યા વોગોર માલીખોન પુર્યો રીતો ઓરપોણ વેયનો માંહાંહાં તોરીકો, રોળતે વેય તેંહડે વોરતે! ઓનો જીંયહાં ચીજી વેચાઅત્યા નેદયાહ, તે બીજ્યો-તીજ્યો બાબોતોપોઅ ધીયાન આપ્યા વોગોર માલીખોન પુર્યો રીતો ઓરપોણ વેયનો લોકહોં તોરીકો, તે ચીજી પોતાઅ નાંહ તેંહડે વોરતે! 31 ઓનો આય જીનગ્યોઅ વેવારોઅ કામહોંમ ભાગ નેનારે, બીજ્યો-તીજ્યો બાબોતોપોઅ ધીયાન આપ્યા વોગોર માલીખોન પુર્યો રીતો ઓરપોણ વેયનો લોકહોં તોરીકો, તીયો કામહોંમ ગુથાઅને નેંય વેય તેંહડે વોરતે! કાંહાંનકા, આય દુન્યાઅ ચીજી જેંહડયા આમુ આહાય તેંહડયા વાદારુ વોખોત નાંહ રેનાયાર્.
32 તુમું ચીંતા વોગોર રેયા એજ માંઅ મોરજી આહાય. તીંહીંઅ લીદોજ, માંય ઈં બાદો લેખોંહ. જો ખ્રીસ્તી માંહુંઅ કુમારો આહાય, તો માલીખોન કેકેવ ખુસ રાખનુંઅ તીંહીંઅજ વીચારોમ રેહે. તીંહીંઅ લીદો તો માલીખોઅ કામોઅ માટોજ વાદારુ સોમોય આપેહ. 33 પોન નાડયોવાલો ખ્રીસ્તી માંહુંઅ, પોતાઅ નાડ્યોન ખુસ રાખાઅન વીચારોમ બી રેહે. તીંહીંઅ લીદો, તીયાન આય દુન્યાઅ બાબોતહીંઅ બી ચીંતા રેહે. 34 એવ કોઈન તીયાઅ મોન બેનું વેલ વાઅટાય જાહે. તેવુજ કોઈન, વોરાળ કોઅયા વોગોરોઅ ખ્રીસ્તી થેઅ કા કુમારી પોયરી, માલીખોઅ સેવા કોઆંન બાબોતોમુજ ચીંતા રાખેહ. કાંહાંનકા, તે પોતાઅ સોરીદોન ઓનો આત્માન માલીખોનુંજ ઓરપોણ કોઆંન માગેહ. પોન વોરાળ કોઅની ખ્રીસ્તી થેઅ, પોતાઅ માટ્યોન કેકેવ ખુસ રાખનુંઅ તીંહીંઅ ચીંતામ રેહે. તીંહીંઅ લીદો, તે રોજરોઅ જીવોનોઅ બાબોતહીંઅ ચીંતા રાખેહ. 35 આય બાબોતી માંય તુમાંઅ ભોલાયોઅ ખાતોરુજ આખોંહ, વોરાળોઅ બાબોતોમ તુમહાંન બાંદાણોમ રાખાઅન ખાતોર નાંહ. પોન ઉલટો, તુમું હાચ્યો રીતો નો બોરાબોર વોરતા, ઓનો બીજો કાંહીંપોઅ બી ધીયાન આપ્યા વોગોર તુમું પુર્યો રીતો પોતાન માલીખોઅ સેવાઅ માટો હોપી દેયા, તીંહીંઅ ખાતોરુજ માંય ઈં બાદો આખોંહ.
36 હોગાય કોઅયી વેય તેંહડો ખ્રીસત્યોહોંઅ બાબોતોમ માંય આખોંહ, હોગાય કોઅનો ખ્રીસ્તી માટ્યોન એવ લાગે કા, પોતો વોરાળ લાંબળાવી-લાંબળાવીન, જીયો ખ્રીસ્તી થેઈઅરી તીયાઅ હોગાય વેયીહ તીયોન ઓન્યાય કોઈ રેયુહ, ઓનો તીયાન થેઈ વોગોર રેવાય નેંય, વોરાળ કોઅનુંઅજ પોળે એંહડો વેય તા, તીયાઅ મોરજ્યો પોરમાણો તે બેનું વોરાળ કોઈ સેકે. તીંહમેઅ કાંય પાપ નાંહ. 37 પોન હોગાય વેયી વેય એંહડો એક ખ્રીસ્તી માટ્યો, જો આમુ વોરાળ નેંયજ કોઅનુંઅ એંહડુ મોનોમ પાકુ ગાઠ વાલી નેદુ વેય, ઓનો તીયાન વોરાળ કોઆંન ઉત્વાલ નેંય વેય, ઓનો તીયાન નાડયો વોગોર ચાની જાય એંહડો વેય, ઓનો તીયો ખ્રીસ્તી પોયર્યોન કુમારી તોરીકોજ જાલવી રાખાઅન પોતાઅ મોનોમ નોકકી કોઅયો વેય તા, તો તેવુજ કોએ તો, તીયાઅ માટો હારો આહાય. 38 એટલે, જો ખ્રીસ્તી માટી પોતાઅરી હોગાય કોઅન્યો ખ્રીસ્તી થેઈઅરી વોરાળ કોએહ, તો હારો કોએહ. ઓનો જો ખ્રીસ્તી માટી વોરાળ નાંહ કોઅતુ, તો વાદારુ હારો કોએહ.
39 જાંઉં લોગોઅ ખ્રીસ્તી માટી જીવતુ વેય તાંઉં લોગોઅ તીયાઅ થેઅ તીયાઅરી બાંદાઅની રેહે. પોન જો તીયોઅ માટી મોઈ જાય તા, તીયોન ગોમે તીયો માટ્યોઅ કોઅ કોઆંન સુટ આહાય. પોન તો માટી બી ખ્રીસ્તી વેનુંઅ જોજવે. 40 પોન તે રોંડોઅ થેઅ, બીજો કોઅ કોઅયા વોગોર રેય તા, તે વાદારુ સુખી રેઈ એવ માંન લાગેહ. માંય એવ ધારોંહ કા, એંહડી સાલાહ માંય પોવીતોર આત્માઅ દોરવુણ્યો પોરમાણોજ આપોંહ.