10
માટી પોતાઅ થેઈન ફારગુતી આપાઅન બાબોતોમ
1 ઈસુ કાપેરનાહુમ સેર સોળીન નીંગ્યુ ઓનો યેહુદીયા જીલ્લામ રેયન યોરદાન ખાડ્યોઅ તીયો તોળી પોચ્યુ. ઘોણા લોક ફાચા તીયાઅહીં ટોલુ વોલ્યા તાંહાંઅ તીયા પોતાઅ રીતો પોરમાણો તીંયહાંન ફાચુ ઉપદેસ આપ્યુ. 2 તાંહાંઅ થોળાક ફોરોસી તીયાઅ પારખો કોઆંન તીયાઅહીં આલા. તીંયહાં તીયાન ફુચ્યો, “આપોઅ નીયોમો પોરમાણો પોતાઅ થેઈન ફારગુતી આપાઅન માટ્યોન સુટ આહાય કા?”
3 ઈસુ તીંયહાંન જોવાબ આપતા ફુચ્યો, “તીયાઅ બાબોતોમ મોસે તુમહાંન કાય હુકોમ કોઅયુહ?”
4 તીંયહાં જોવાબ આપ્યુ, “મોસે એંહડી સુટ આપીહ કા, માટી પોતાઅ થેઈન ફારગુત્યોઅ સેર્ટી લેખી આપીન તીયોન કાડી થોવે.”
5 ઈસુ તીંયહાંન આખ્યો, “તુમું ઓટ તેઈન પોતાઅ મોરજ્યો પોરમાણો વોરતાઅન માગતાહ તીંહીંઅજ લીદો મોસે તુમહાંન એંહડુ હુકોમ લેખી આપ્યુહ. 6 પોન પોરમીહેરો દુન્યા બોંણાવી તાંહાંઅ, ‘તીયા માટી નો થેઅ બોંણાવ્યે. 7 તીંહીંઅજ લીદો, માટી પોતાઅ યાહકી-બાહકાન સોળીન પોતાઅ થેઈઅરી જોળાઅનું રેઈ. 8 ઓનો તે બેનું એક સોરીલોઅ બોંણી જાઈ’. એટ્લે આમુ તે બેન નાંહ, પોન એક આહાય. 9 તીંહીંઅ લીદો, પોરમીહેરો જીંયહાંન જોળ્યેહ તીંયહાંન કોય માંહાંઅ જુદે પાળાઅન નેંય જોજવે.”
10 ઈસુ નો તીયાઅ ચેલા કોઅમે એકના પોળ્યા તાંહાંઅ, ચેલહાં ફાચો તીયો બાબોતોમ તીયાન ફુચ્યો. 11 તીયા તીંયહાંન આખ્યો, “પોતાઅ થેઈન ફારગુતી આપીન બીજ્યો થેઈલ રાખનારુ માટી a પોતાઅ થેઈઅ વીરુદ સીનાલો કોએહ; 12 એવુજ કોઈન, પોતાઅ માટ્યોપોઅ ફારગુતી નેયન b બીજો માટ્યોન રેનારી થેઅ c બી સીનાલો કોએહ.”
ઈસુ હાન્નો પોયરાહાંન આસીરવાદ આપેહ
(માથી ૧૯:૧૩-૧૫; લુક ૧૮:૧૫-૧૭)
13 થોળાક લોક હાન્નો પોયરાહાંન ઈસુઅહીં દાલા, ઈંહીંઅ ખાતોર કા તો તીંયહાંન ઓળકીન આસીરવાદ આપે. d પોન ચેલહાં તીયો લોકહોંન ઠોપકુ દેદુ. 14 તો દેખીન ઈસુ ઝાંજવાઅયુ ઓનો ચેલહાંન આખ્યો, “હાન્નો પોયરાહાંન માંઅહીં આવાઅન દેયા! તીંયહાંન ઓટકાવતા મા! કાંહાંનકા, તીંયહાંઅ ગાંઉં જે આહાય તેજ પોરમીહેરોઅ રાજોઅ ઓનુભોવ કોઈઅ. 15 માંય તુમહાંન નોક્કીજ આખોંહ: જોબી હાન્નો પોયરાઅ ગાંઉં પોરમીહેરોઅ રાજ સીકારતો નાંહ, તો તીંહમે કોય દીહ બી જાય સેકે નેંય.” 16 હાતીઅ ઈસુ પોયરાહાંન ઉંગાટ્યેં ઓનો તીંયહાંપોઅ પોતાઅ આથ થોવીન તીંયહાંન આસીરવાદ આપ્યુ.
માલદાર જુવાન
(માથી ૧૯:૧૬-૩૦; લુક ૧૮:૧૮-૩૦)
17 ઈસુ જાઆંન નીંગત્નું તાંહાંઅ, એક માંહુંઅ ગુગદુઅતો-ગુગદુઅતો આલો ઓનો તીયા ઈસુઅ આગલાઅ ગુઠણો પોળીન તીયાન ફુચ્યો, “હારા ગુરુજી, કાયોમોઅ જીવોન મેલવાઅન માટો માંઅ કાય કોઅનુંઅ જોજવે?” 18 ઈસુ તીયાન આખ્યો, “તું માંન હારુ કાંહાંન આખોહ? એખનો પોરમીહેરો સીવાય બીજો કોડો બી હારો નાંહ. 19 ‘ખુન કોઅહો મા’, ‘સીનાલો કોઅહો મા’, ‘ચોરી કોઅહો મા’, ‘ઝુટી સાક્સી પુરહો મા’, ‘સેતરોહો મા’, ‘તોઅ યાહકી-બાહકાન માન આપ’ એંહડા નીયોમ તા તું જાંઓહજક્ને?”
20 તીયો માંઅહાં જોવાબ આપ્યુ, “ગુરુજી! એ બાદા નીયોમ તા માંય હાન્નાપોઅ રેખ પાલતુ આલુહ.”
21 ઈસુ માયાલુ રીતો તીયાન હેઈન આખ્યો, “તોઅ એક બાબોતોઅ જુરુલ આહાય. જાયન તોઅ બાદો વેચી દે ઓનો તીંહીંઅ જે પોયસા ઉબજે તે ગોરીબહોંન આપી દે. તાંહાંઅ તુંન હોરગોમ ખોજાનું મીલીઅ. હાતીઅ આવીન માંઅ ચેલુ બોંણ.” e 22 આય ગોઠ ઉનાયન તીયો માંહાંઅ મુંય પોળી ગોયો ઓનો તો દુખી વેયન ચાલ્યો ગોયો. કાંહાંનકા, તો ઘોણો માલદાર આથો.
23 ઈસુ ચારુવેલોઅ લોકહોંપોઅ નોજોર ટાકીન પોતાઅ ચેલહાંન આખ્યો, “માલદાર માંહેંઅ પોરમીહેરોઅ રાજોઅ ઓનુભોવ કોએ તો કોતોહ ઓગરો આહાય!” 24 એ ગોઠ ઉનાયન ચેલા ઈહવાય રેયા. પોન ઈસુ તીંયહાંન ફાચો આખ્યો, “માંઅ દોસતારહોં, f પોરમીહેરોઅ રાજોઅ ઓનુભોવ કોઅનુંઅ તો કોતોહ ઓગરો આહાય! 25 માલદાર માંહુંઅ પોરમીહેરોઅ રાજોઅ ઓનુભોવ કોએ તીયા કોઅતા ઉટળો હુયોઅ નાચકામ રેખ સોરકે તો વાદારુ હેલ્લો આહાય.” 26 આય ગોઠીઅ લીદો ચેલહાંન ઘોણી નોવાય લાગી ઓનો તીંયહાં એક-બીજાન આખ્યો, “એંહડો વેય તા, કોડો બોચી સેકે?” 27 ઈસુ તીંયહાંઅહેં હેઈજ રેયન આખ્યો, “માંહાંઅ માટો તા તો બોંણી નેંય સેકે! પોન પોરમીહેરોઅ માટો તા બાદોજ બોંણી સેકેહ!” 28 તાંહાંઅ પીતોર આખી ઉઠ્યુ, “હેઅ! આમું તા બાદો સોળી દેયન તોઅ ચેલા બોંણ્યાહ.” g 29 તાંહાંઅ ઈસુ જોવાબ આપ્યુ, “માંય તુમહાંન નોક્કીજ આખોંહ: જીયા બી માંઅ ખાતોર ઓનો હાર્યો ગોઠ્યોઅ ખાતોર કોઅ-બાંઅ કા પાવોહ કા બોંઅયાંહ કા યાહકી કા બાહકુ કા પોયરે કા ખેતે સોળી દેદેહ, 30 તીયાન આમુરોઅ જોમાનામ હો ઘોણે કોઅ-બાંએં, પાવોહ, બોંઅયાંહ, યાહક્યા, પોયરે, ખેતે, ઓનો આરી-આરી સોતામણ્યા બી મીલીઅ; ઓનો આવનારો જોમાનામ કાયોમોઅ જીવોન મીલીઅ. 31 પોન ઘોણા જે પોતાન મોડા ગોંણતાહ, તે ના જેંહડા બોંણીઅ, ઓનો ઘોણા જે પોતાન ના જેંહડા ગોંણતાહ, તે મોડા બોંણીઅ!” h
ઈસુ પોતાઅ મોતોઅ નો જીવતુ વેઆંન બાબોતોમ તીજ્યો વોખોત આખેહ
(માથી ૨૦:૧૭-૧૯; લુક ૧૮:૩૧-૩૪)
32 ઈસુ ઓનો તીયાઅ ચેલા યેરુસાલેમોઅ વાટો જાત્ના. ઈસુ ચેલહાંઅ આગાળી ચાનત્નું. ચેલહાંન આઘાત લાગ્યુ; તીંયહાંઅ ફાચલાઅ જાનારો લોકહોંન બીખ લાગી. ઈસુ બારુ ચેલહાંન એકવેલ હાદી જાયન તીયાન જો વેનારો આહાય તીંહીંઅ બાબોતોમ તીંયહાંન ફાચુ આખુ ખેટ્યુ. 33 તીયા આખ્યો, “હેઆ! આપુ યેરુસાલેમ જાતાહ. તાંહીં માંહાંઅ પોયોરોન, એટ્લે માંન મોડો પુંજારહાંઅ ઓનો નીયોમ હીકવુઅનારહાંઅ આથોમ હોપી દેવાઈ. તે માંન મોતોઅ સાજા આપીઅ; હાતીઅ તે માંન રોમ સારકારોઅ ઓમોલદારહોંઅ આથોમ હોપી દેઈ. 34 તે લોક માંઅ મોસકુરી કોઈઅ, માંઅપોઅ થુપીઅ, માંન ચાપકાહાંઅ માર દેઈ ઓનો માંન માઈ ટાકીઅ. પોન તીન દીહ હાતીઅ માંય ફાચુ જીવતુ ઉઠહીં!”
યાકોબ ઓનો યોહાનોઅ કાલાવાલા
(માથી ૨૦:૨૦-૨૮)
35 વાટો ઝેબ્દયોઅ પોયોર યાકોબ ઓનો યોહાન ઈસુઅહીં આલા. તીંયહાં તીયાન આખ્યો, “ગુરુજી, તું આમાંઅ એક માગણી પુરી કોઓ એંહડી આમાંઅ મોરજી આહાય.” 36 ઈસુ તીંયહાંન ફુચ્યો, “માંય તુમાંઅ માટો કાય કોઓં એંહડી તુમાંઅ મોરજી આહાય?” 37 તીંયહાં તીયાન આખ્યો, “તું ભારી મોડાયો કોઈન રાજ કોઅહો તાંહાંઅ, આમહાંમ રેખ એકાન તોઅ જોમણો આથો વેલ ઓનો બીજાન તોઅ ડાબો આથો વેલ બોહાઅન દેજો.” 38 પોન ઈસુ તીંયહાંન આખ્યો, “તુમું કાય માગતાહ તો તુમું નાંહ હોમજુઅતા. જે દુખે માંય વેઠનારુ આહાય તે તુમું વેઠી સેક્તાહ કા? લોક માંન જેવ માઈ ટાકીઅ તેવ તુમહાંન માઈ ટાકે તા તો તુમું વેઠી સેકહા કા?” i 39 તીંયહાં જોવાબ આપ્યુ, “ ઓં, આમું તેવ કોઈ એકતાહ.” ઈસુ તીંયહાંન આખ્યો, “જે દુખે માંય વેઠાઅન આહાય તે તુમું બી વેઠહા, ઓનો લોક માંન જેવ માઈ ટાકીઅ તેવ તે તુમહાંન માઈ ટાકે તો બી તુમું વેઠહા ખોરા. 40 પોન માંઅ જોમણો આથો વેલ કા ડાબો આથો વેલ કોડો બોહીઅ તો નોક્કી કોઆંન કામ માંઅ નાંહ. તો તા પોરમીહેરો જીંયહાંઅ માટો તે જાગા તીયાર કોઅયાહ તીંયહાંનુંજ તો આપીઅ.”
41 યાકોબો ઓનો યોહાનો ઈસુપોઅ જે માગણી કોઅની તીયો બાબોતોમ ઉનાયન બીજો દોહ ચેલહાંન તીંયહાંપોઅ રોગ ચોળી. 42 તાંહાંઅ ઈસુ બાદો ચેલહાંન પોતાઅહીં હાદીન આખ્યો, “તુમું જાંઅતાહ કા, યેહુદી નાંહ તીંયહાંપોઅ રાજ કોઅનારહાંન પોતો તાકોતોવાલા આહાય તો દેખાવાઅન મોજા આવેહ, ઓનો ઓમોલદારહોંન બીજહાંન હુકોમ કોઆંન મોજા આવેહ. 43 પોન તુમહાંમ એંહડો વેઆંન નેંય જોજવે. જો તુમહાં વેઅનો કોડો બી આગેવાન બોંણાઅન માગે તા, તીયાઅ બીજહાંઅ સેવોક બોંણનુંઅ જોજવે. 44 ઓનો જો તુમહાં વેઅનો કોડો બી બાદહાં કોઅતા મોડો બોંણાઅન મોરજી રાખે તા, તીયાઅ બાદહાંઅ સેવા-ચાકરી કેરાંઅ j જોજવે. 45 કાંહાંનકા, માંહાંઅ પોયોર એટ્લે માંય સેવા કોઆવુ નાંહ, પોન સેવા કોઉ ઓનો ઘોણો લોકહોંઅ સુટકારાઅ કીંમોતો તોરીકો માંઅ જીવ આપુ આલુહ.”
આંદલુ બારતીમાય દેખતુ વેહે
(માથી ૨૦:૨૯-૩૪; લુક ૧૮:૩૫-૪૩)
46 ઈસુ નો ચેલા યેરીખો સેરોમ આવી પોચ્યા. તે ઘોણો લોકહોંઅરી યેરીખો રેખ નીંગત્ના તાંહાંઅ, તીમાયોઅ પોયોર આંદલુ બારતીમાય વાટો ભીક માગતા બોઠનું. 47 વાટો જાનારુ નાઝારેથો વાલુ ઈસુ આહાય એવ તીયાન ખોબોર પોળી તાંહાંઅ, તો બોમનું ખેટ્યુ, “દાવીદોઅ વોસુલા વેઅના ઈસુ, માંઅપોઅ દાયા કોઅ!”
48 ઘોણો લોકહોં તીયાન ખીજવાયન ચુપ રેઆંન આખ્યો. પોન તો તા પેલ્લાઅ કોઅતા બી વાદારુ જોરપોઅ બોમની ઉઠ્યુ, “દાવીદોઅ વોસુલા વેઅના ઈસુ, માંઅપોઅ દાયા કોઅ!”
49 તાંહાંઅ ઈસુ થોબીન આખ્યો, “તીયાન હાદી દાવા.” તાંહાંઅ લોકહોં તીયો આંદલો માંહાંઅન હાદીન આખ્યો, “હીંમોત રાખીન ઉઠ; ઈસુ તુંન હાદેહ.”
50 તાંહાંઅ બારતીમાયો પોતાઅ ઝોબ્બુ ફેટ ટાક્યુ, તો કુદીન ઉઠયો, ઓનો ઈસુઅહીં આલો.
51 ઈસુ તીયાન ફુચ્યો, “માંય તોઅ માટો કાય કોઓં એંહડી તોઅ મોરજી આહાય?” તાંહાંઅ આંદલો માંઅહાં તીયાન આખ્યો, “ગુરુજી, માંઅ દેખતુ વેઆંન આહાય.”
52 ઈસુ તીયાન આખ્યો, “જો, તોઅ વીસવાહોઅ લીદો તું હારુ વેયુહ.” તાંહાંઅ તુરુતુજ તો દેખતુ વેઅ ગોયુ, ઓનો તો વાટો ઈસુઅ આરી ગોયુ.