خاص چيلان را ڪم 26

پولُوس رو اَگرِپا راجا نا آپري باري ۾ سنڀۯاڻ

‏1 تڏھين اَگرِپا راجا پولُوس نا ڪھيو تہ، ’تِنا موڪل اَھي۔ تُون ڀلين آپري باري ۾ ڪينهڪ سنڀۯا۔‘

تو پولُوس ھٿ رو اِشارو ڪري آپري باري ۾ اِين ڪھڻ لگو تہ، ‏2 ’اَگرِپا راجا جِي، ھُون آپ نا ڀاگواۯو سمجھان تو تہ اِيئان سجيان واتيان ري باري ۾، جِڪان را ڏوھ يھُودِي مين تي ڏيئين پيا، ھُون اج اَوھان سمھون آپرِي وات سنڀۯائُون۔ ‏3 ڪِي تہ اَوھِين يھُوديان ري سجيان رِيتان رَواجان آن ڌرم ري وِڙھيَل واتيان سين گھڻا واقف اَھو۔

اِيئي ڪري مانھجو اَوھان نا عرض اَھي تہ مانھجِي اي وات صبر سين سنڀۯو۔

‏4 تو سجان يھُوديان نا خبر اَھي تہ نِنڍي ھوتي سين ھُون اَگ ۾ آپري مُلڪ ۾ آن پَڇي يرُوشلم شھر ۾ ڪِين رھيو۔ ‏5 اُوئان نا شرُوع سين لي مانھجِي سجِي خبر اَھي، آن جي او شاھِدِي ڏيڻ چاھين، تو او ڏي سگھين تا تہ ھُون ڪِين فرِيسِي ٽولي ري نمُوني تي ھلتو، جڪو آپڻي ڌرم ري سجان سين پڪو ٽولو اَھي۔ ‏6 ھي اي ڪيس مين تي اِيئي ڪري ٿيو اَھي، ڪِي تہ مِنا اِيشوَر ري اُوئي واعِدي رو پڪو آسرو اَھي جڪو اُوئي آپڻا ٻاپ ڏاڏان سين ڪريو تو۔ ‏7 اي او ساگِي واعِدو اَھي، جِڪي ري پُورِي ٿيڻ رِي واٽ آپڻِي قوم ري ٻارھان ذاتيان را ماڙھُو جوئين پيا، آن ڏِينھ رات سچِي دِل سين اِيشوَر رِي شيوا ڪرين پيا۔ راجا جِي، مانھجو اي پڪو آسرو رکڻ ري ڪري يھُودِي مين تي ڏوھ ھڻين پيا۔

‏8 اَوھِين سجا ئي اِيئي وات تي ڀروسو ڪِي ڪو تا رکو؟ تہ اِيشوَر مُئلان نا جِيتا ڪري اُٺاۯي سگھي تو۔

‏9 اَگي ھُون سوچتو تہ مِنا پرڀُو يسُوع ناصرت شھر واۯي رو نان ليڻ واۯان ري خِلاف گھڻو ڪينهڪ ڪرڻ کپي۔ ‏10 يرُوشلم شھر ۾ مين اِين رو اِين ڪريو، آن وڏا پُوجاريان وٽا اِجازت ناما لي ايھڙان گھڻان اِيشوَر ري چُنڊيَل ماڙھُوئان نا جيلان ۾ بند ڪرايا۔ آن جڏھين اُوئان نا موت رِي سزا رو فيصلو ٿيو، تڏھين مين پڻ اُوئي سارُون صلاح ڏِنِي۔ ‏11 آن اُٿ يھُوديان ري سجان مندران ۾ گھڻا دفعا وِشواسيان نا سزا ڏيرائي پرڀُو يسُوع تا وِشواس ڇڏاڻ رِي ڪوشِش ڪرِي۔ مِنا اُوئان تي اِتِي ڪاوَڙ چڙھتِي جو مين ٻِيجان مُلڪان ري شھران ۾ پڻ جائي وِشواسيان نا تنگ ڪريا۔

‏12 اِيئان واتيان سارُون ھيڪِي گھوئِي ھُون وڏا پُوجاريان سين اِجازت ناما لي اُوئان ري حُڪم ري جين دمشق شھر سمھون گيو پي۔ ‏13 راجا جِي، مٿي ڏِينھ ري ٽاڻي مين واٽ تي آڪاس سين ايھڙو سوجھرو ڏِٺو، جِڪي ۾ ڏِينھ سين پڻ گھڻِي روشني ھتِي۔ او مانھجي آن مانھجي ساٿيان ري چوڌارِي چمڪيو۔ ‏14 اَسِين سجا ئي زمِينَ تي ھيٺا کِريا، تو مين ھيڪ آواز آپري عِبرانِي ٻولِي ۾ سنڀۯيو تہ، ’سائُول، او سائُول، تُون مِنا تنگ ڪِي تو ڪرين؟ تُون آپرو مٿو ڪِي تو ڦاڙين؟‘ ‏15 تڏھين مين پُڇيو تہ، ’پرڀُو، اَوھِين ڪوڻ اَھو؟ تو پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ھُون پرڀُو يسُوع اَھان، جِڪي نا تُون تنگ ڪرين تو۔ ‏16 پڻ ھي اُٺي ڀِيچ۔ مين تِنا اِيئي سارُون درشن ڏِنو اَھي تہ ھُون تِنا آپرِي شيوا ڪرڻ واۯو رکان، آن جِڪِين تين مانھجي باري ۾ ڏِٺو اَھي آن جِڪِين ھُون تِنا ڏيکاۯِيس، تُون اُوئان واتيان رِي شاھِدِي ڏي ماڙھُوئان نا پڻ سنڀۯائين۔ ‏17 تاھجِي قوم، آن ڌارين قومان جِڪان وٽ ھُون تِنا ميلھان تو، اُوئان سين ھُون تِنا بچائِيس۔ ‏18 تِنا اُوئان ري من ۾ سوجھرو ڏيڻو اَھي، اُوئان نا اَنڌاري سين ڪڍي روشني ۾ آڻڻو اَھي، آن شيطانَ ري قبضي سين ڇڏائي اِيشوَر سمھان آڻڻا اَھين۔ تِنا اِين ڪرڻو اَھي تہ جين اُوئان نا پاپان رِي معافِي جُڙي، آن اُوئان ماڙھُوئان نا ڀيۯا ٿيئين جڪو مين تي وِشواس رکڻ سين اِيشوَر را چُنڊيَل ماڙھُو ٿي گيا اَھين۔‘

پولُوس رو پرڀُو يسُوع رِي شاھِدِي ڏيڻ ري باري ۾ سنڀۯاڻ

‏19 ’اَگرِپا راجا جِي، اِيئي ڪري جِڪي مِنا آڪاس سين درشن ڏِنو تو، اُوئي رِي وات مين سچِي دِل سين مڃِي۔ ‏20 مين اَگ ۾ دمشق شھر ۾، پَڇي يرُوشلم شھر ۾، پَڇي سجي يھُوديہ مُلڪ ۾، آن پَڇي ڌاريان قومان ۾ جائي اِين سنڀۯايو تہ، ’اَوھِين آپري پاپان سين توڀان ڪرو، آن اِيشوَر سمھان ڦِرو۔ ايھڙا ڪم ڪرو جِڪان سين خبر پئي تہ اَوھان سچ پچ آپري پاپان سين توڀان ڪرِي اَھي۔‘ ‏21 اِيئان ئيج واتيان ري ڪري يھُوديان مِنا وڏي مندر ۾ جھلايو، آن مارڻ رِي ڪوشِش ڪريانتي۔ ‏22 پڻ اج تائين اِيشوَر مانھجِي مدد ڪري پيو، اِيئي ڪري ھُون اِٿ ڀِيچي نِنڍان وڏا سجان نا شاھِدِي ڏي واتين سنڀۯائُون پيو۔ پڻ ھُون رُگو او واتين سنڀۯائُون پيو جِڪان ري باري ۾ اَگي اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان آن مُوسيٰ ڪھيو تو۔ او واتين اي اَھين تہ اِين ضرُور ٿيسي ‏23 تہ اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح ڏُک سھي مرسي، پَڇي او سجان سين اَگ ۾ موت سين جِيتو ٿي اُٺسي، آن آپرِي قوم آن ڌاريان قومان ري ماڙھُوئان نا اِيئي وات رو سوجھرو ڏيسي۔

‏24 جڏھين پولُوس آپري باري ۾ اِين ڪھيو پي، تڏھين فيستُس زور سين ڪھيو تہ، ’پولُوس، تُون تہ چۯيو ٿي گيو اَھين۔ تاھجي گھڻي عِلم تِنا سفا چۯيو ڪري ڇڏيو اَھي۔‘

‏25 پڻ پولُوس ڪھيو تہ، ’فيستُس سائِين، ھُون تہ چۯيو ڪو اَھان۔ ھُون سچين آن عقل واۯين واتين پيو ڪران۔ ‏26 اي راجا جِڪي سين ھُون ٻِيھ بِنا ٻولان پيو، اي اِيئان واتيان ري باري ۾ سمجھي تو۔ مِنا ڀروسو اَھي تہ اِيئي نا اُوئان سجيان واتيان رِي خبر اَھي، ڪِي تہ او ھيڪي پاسي ڪو ٿئين تين۔ ‏27 اَگرِپا راجا جِي، اَوھِين اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان رين واتين مڃي تا يا نہ؟ مِنا خبر اَھي تہ اَوھِين مڃي تا۔‘

‏28 تڏھين اَگرِپا پولُوس نا ڪھيو تہ، ’تُون ٿوڙھي وقت ۾ مِنا وِشواسِي ڪري ڇڏِيس ڪِي؟‘

‏29 تو پولُوس ڪھيو تہ، ’ڀلين ٿوڙھي يا گھڻي وقت ۾ پڻ مانھجِي تہ اِيشوَر وٽ اي دُعا اَھي تہ، نہ رُگو اَوھِين، پڻ ٻِيجا سجا ئي جڪو اج مانھجين واتين سنڀۯين پيا، مين جيھڙا وِشواسِي ٿيئين، پڻ مين جيھڙا قيدِي نہ ٿيئين۔‘ ‏30 پَڇي اَگرِپا راجا، راج ڪرڻ واۯو فيستُس، راجا رِي ٻيھن بِرنِيڪي، آن ٻِيجا جڪو اُوئان ڀيۯا ٻيٺل ھتا، او سجا ئي اُٺي ڀِيٽا۔ ‏31 جڏھين او ٻاھر نِسريا، تو ھيڪي ٻِيجي نا ڪھڻ لگا تہ، ’اِيئي ماڙھُو ايھڙو ڪوئِي ڏوھ ڪو ڪريو اَھي، جِڪي ري ڪري اِيئي نا جيل يا موت رِي سزا ڏيڻ کپي۔‘ ‏32 پَڇي اَگرِپا راجا فيستُس نا ڪھيو تہ، ’اِيئي ماڙھُو جي رُوم ري راجا نا دانھ نہ ڏِنِي ھونت، تو اِيئي نا ڇڏي سگھيو ھونت۔‘