لُوقا
رو لِکيل پرڀُو يسُوع ري باري ۾
پَوِيتر شاستر
1
1 مانَواۯا ٿيوفِلُس،جڪو واتين اَسان وٽ پُورين ٿئين اَھين، اُوئان نا لِکڻ رِي گھڻان ماڙھُوئان ڪوشِش ڪرِي اَھي۔ 2 او واتين آپان نا اُوئان ماڙھُوئان پُجائين، جِڪان شرُوع سين لي سڀ ڪُجھ آپري اَنکيان سين ڏِٺين آن اِيشوَر رو وچن سِکاڻ واۯا ٿي گيا۔ 3 اِيئي ڪري مين پڻ اِين ٺِيڪ سمجھو اَھي تہ ھُون اَوھان سارُون او واتين ترتِيبوار لِکان، ڪِي تہ مين شرُوع سين لي اُوئان سجيان واتيان رِي پُورِي خبر سُٺي نمُوني لئِي اَھي۔ 4 ھُون اِيئي سارُون لِکان پيو تہ اَوھان نا پڪِي خاطرِي ٿي، تہ جڪو واتين ماڙھُوئان اَوھان نا سِکائين اَھين، او سجين ئي سچين اَھين۔
يُوحنا آن پرڀُو يسُوع رو جِنم آن ٻاۯاپڻ
يُوحنا ري جِنم رِي اَگڪٿِي
5 يھُوديہ مُلڪ ري راجا ھيروديس ري ڏِينھان ۾ ھيڪ پُوجارِي ھتو، جِڪي رو نان زڪرياہ ھتو۔ او اَبياہ پُوجاريان ري ٽولي مان ھتو۔ اُوئي رِي گھر واۯِي رو نان اَلِيشبع ھتو، آن او پُوجارِي ھارُونَ ري اولاد مان ھتِي۔ 6 او ٻئِي اِيشوَر رِي نظر ۾ نيڪ ھتا، آن پرڀُو اِيشوَر را سجا حُڪم آن قانُونَ پُورِي نمُوني مڃتا۔ 7 اَلِيشبع وانجھياڻِي ھتِي، اِيئي ڪري اُوئان نا اولاد ڪو ھتو، آن ھي او ٻئِي پوڙھا ٿي گيا تا۔
8 ھيڪ ڏِينھ زڪرياہ آپري ٽولي ري واري تي وڏي مندر ۾ شيوا پي ڪرِي۔ 9 پُوجاريان ري ڀاگ آزماڻ رِي رِيت ۾ زڪرياہ رو نان نِسريو تہ جين او پرڀُو اِيشوَر ري وڏي مندر رِي پَوِيتر جگھا ۾ جائي لوٻاڻ رو ڌُونپ ڪري۔
10 ڌُونپ ڪرڻ ري ٽاڻي سجان ماڙھُوئان ٻاھر دُعا پي منگِي۔ 11 تڏھين پرڀُو اِيشوَر ري ھيڪي فرِشتي آئي لوٻاڻ ٻاۯڻ رِي جگھا ري سُبتي پاسي ڀِيچي زڪرياہ نا درشن ڏِنو۔ 12 زڪرياہ اُوئي نا ڏيکي وائِڙو ٿيو، آن گھڻو ٻِيھاجي گيو۔ 13 پڻ فرِشتي اُوئي نا ڪھيو تہ، ’زڪرياہ، ٻِيھاج مَ، ڪِي تہ تاھجو عرض اَگھاڻو اَھي، آن تاھجِي گھر واۯِي نا ڏِڪرو جاپسي۔ اُوئي رو نان تُون يُوحنا رکي۔ 14 تِنا گھڻِي خُوشِي آن سُک جُڙسي، آن گھڻا ماڙھُو اُوئي ري جِنم تي خُوش ٿيسين، 15 ڪِي تہ پرڀُو اِيشوَر ري نظر ۾ او وڏو ماڙھُو ٿيسي۔ اُوئي نا ڪڏھي پڻ اَنگُوران رو رس يا شراب پِيئڻ نہ کپي، آن او ما ري پيٽا ئي پَوِيتر آتما سين ڀريَل ھوسي۔ 16 او اِسرائيلِي قوم ري گھڻان ماڙھُوئان نا پرڀُو سمھان ڦيرسي، جڪو اُوئان رو اِيشوَر اَھي۔ 17 او ايلياہ ري جين آتما آن طاقت سين پرڀُو اِيشوَر ري آڻ سين اَگ ۾ اِيئي سارُون ھلسي تہ جين ٻاپان نا ڏِڪران سين سرچائي، آن جڪو اِيشوَر ري واتيان تي ڪو تا ھلين، اُوئان نا پَڇا سچان ماڙھُوئان ري رستي تي لي آئي۔ ايھڙي نمُوني او پرڀُو اِيشوَر سارُون ھيڪ قوم تَيار ڪرسي۔‘
18 تڏھين زڪرياہ فرِشتي نا ڪھيو تہ، ’مِنا اِيئي وات رِي پڪ ڪِين ٿيسي؟ ڪِي تہ ھُون آپ پوڙھو اَھان، آن مانھجِي گھر واۯِي پڻ وڏِي عُمر رِي اَھي۔‘
19 تڏھين فرِشتي وۯتِي ڏِنِي تہ، ’مانھجو نان جبرائيل اَھي، آن ھُون اِيشوَر وٽ ڀِيٽل ھوئان تو۔ اُوئي مِنا اِيئي سارُون ميلھيو اَھي تہ ھُون تين سين واتين ڪران آن تِنا اي خُوشِي رِي خبر سنڀۯائُون۔ 20 پڻ تين مانھجِي وات تي اِعتبار ڪو ڪريو اَھي، جڪو آپري وقت تي سچِي ٿيسي۔ اِيئي ڪري تُون گُونگو ٿي جائِيس، آن جِتِي تائين اي واتين پُورين نہ ٿيسين، اُتِي تائين تُون ٻولي ڪِنھِي سگھين۔‘
21 اُوئي ٽاڻي ماڙھُوئان زڪرياہ رِي واٽ پي جوئِي، آن حيرانَ ھتا تہ اُوئي پَوِيتر جگھا ۾ اِتِي دير ڪي ري ڪري لگائِي اَھي۔ 22 جڏھين او ٻاھر آيو، تڏھين اُوئان سين ٻولي ڪو تي سگھيو۔ اِيئي تي ماڙھُوئان اِين سمجھو تہ اُوئي نا پَوِيتر جگھا ۾ ڪو درشن ٿيو اَھي۔ زڪرياہ اُوئان نا ھٿان را اِشارا پي ڪريا، آن ٻولي ڪو تي سگھيو۔
23 جڏھين اُوئي رِي شيوا ڪرڻ را ڏِينھ پُورا ٿيا، تڏھين او پَڇو آپري گھري گيو۔
24 ڪينهڪ ڏِينھان سين پَڇي زڪرياہ رِي گھر واۯِي اُميد سين ٿئِي، آن او پنچ مھِينا گھر سين ٻاھر ڪو نِسرِي۔ اُوئي اِين سوچيو تہ، 25 ’اِيئان ڏِينھان ۾ پرڀُو اِيشوَر مين تي دَيا ڪري مِنا اولاد ڏِنو اَھي۔ ايھڙي نمُوني اُوئي ماڙھُوئان ري ميھڻان سين مانھجِي جِند ڇڏائِي اَھي۔‘
پرڀُو يسُوع ري جِنم رِي اَگڪٿِي
26 جڏھين اَلِيشبع ري اُميد ٿيڻ رو ڇھون مھِينو پي ھليو، تڏھين اِيشوَر آپرو فرِشتو جبرائيل گلِيل صُوبي ري ناصرت شھر ۾ 27 ھيڪِي ڪونئارِي نِينگرِي وٽ ميلھيو۔ اُوئي نِينگرِي رو نان مريَم ھتو۔ اُوئي رو وِيھان ھيڪي ڇوڪري سين ڪريل ھتو، جِڪي رو نان يُوسف ھتو۔ او راجا دائُود رِي پِيڙھِي مان ھتو۔
28 فرِشتي مريَم نا آئي ڪھيو تہ، ’نمسڪار۔ اِيشوَر تين تي وڏِي ڪِرپا ڪرِي اَھي، آن او تين ڀيۯو اَھي۔‘
29 مريَم فرِشتي رِي اِيئي وات تي ڏاڍِي پريشانَ ٿي گئِي، آن سوچڻ لگِي تہ اِيئي رو مطلب ڪِي اَھي۔ 30 فرِشتي ڪھيو تہ، ’مريَم، ٻِيھاج مَ۔ اِيشوَر تين تي وڏِي ڪِرپا ڪرِي اَھي۔ 31 وات سنڀۯ۔ تِنا اُميد ٿيسي، آن تاھجو ڏِڪرو جاپسي۔ تُون اُوئي رو نان پرڀُو يسُوع رکي۔ 32 او وڏو ماڙھُو ٿيسي، آن پرميشوَر رو پُتر سڏيو جاسي۔ پرڀُو اِيشوَر اُوئي نا آپري ڏاڏي دائُود رو راج ڏيسي، 33 آن او يعقُوب ري اولاد تي ھميشہ راج ڪرسي۔ اُوئي رو راج ڪڏھي پڻ ختم ڪِنھِي ٿي۔‘
34 اِيئي تي مريَم فرِشتي نا ڪھيو تہ، ’ھُون تہ ڪونئارِي اَھان، پَڇي اِين ڪِين ٿي سگھي تو؟‘
35 فرِشتي وۯتِي ڏِنِي تہ، ’پَوِيتر آتما تين تي اُترسي آن پرميشوَر رِي طاقت تين تي ڇانھ ڪرسي۔ اِيئي ڪري جڪو پَوِيتر ٻاۯيو جاپسي او اِيشوَر رو پُتر سڏيو جاسي۔ 36 آن جو، تاھجِي عزِيز اَلِيشبع، او پوڙھِي اَھي، اُوئي نا پڻ ٻاۯيو ٿيڻ واۯو اَھي۔ ماڙھُو اُوئي نا وانجھياڻِي ڪھتا، پڻ اُوئي نا ڇھان مھِينان رِي اُميد اَھي، 37 ڪِي تہ ڪوئِي ڪم اِيشوَر رِي طاقت سين ٻاھر ڪو اَھي۔‘
38 مريَم ڪھيو تہ، ’ھُون پرڀُو اِيشوَر رِي ٻانھِي اَھان۔ ڀلين مِنا اِين ٿي، جين اَوھان ڪھيو اَھي۔‘
پَڇي فرِشتو اُوئي وٽا ھليو گيو۔
مريَم رو اَلِيشبع ري گھري جاڻ
39 اُوئي سين ٿوڙھا ئيج ڏِينھ پَڇي مريَم سنبري ڇيڪِي ڇيڪِي يھُوديہ مُلڪ ري جابلُو عِلائِقي ري ھيڪي شھر گئِي۔ 40 اُوئي اُٿ زڪرياہ ري گھري جائي اَلِيشبع نا نمسڪار ڪريو۔
41 جڏھين اَلِيشبع مريَم رو نمسڪار سنڀۯيو، تڏھين ڪِي ٿيو تہ ٻاۯيو اُوئي ري پيٽ ۾ ڪُڏڻ لگو۔ اَلِيشبع پَوِيتر آتما سين ڀرجي گئِي، 42 آن وڏي آواز سين ڪھڻ لگِي تہ، ’اِيشوَر تِنا سجيان ٻايان سين گھڻِي آسِيس ڏِنِي اَھي، آن اُوئي ٻاۯِيئي نا پڻ آسِيس ڏِنِي اَھي جِڪي نا تُون جِنم ڏيئِيس۔ 43 مين تي ايھڙِي دَيا ڪِين ٿئِي اَھي، جڪو مانھجي پرڀُو رِي ما مين آپ وٽ ھلي آئِي اَھي؟ 44 جو، جڏھين تاھجي نمسڪار رو آواز مانھجي ڪنان تي پيو، تڏھين مانھجي پيٽ ۾ ٻاۯيو خُوشِي سين ڪُڏڻ لگو۔ 45 تُون ڪِڏِي ڀاگواۯِي اَھين، جِڪي پرڀُو اِيشوَر تي ويساھ رکيو اَھي۔ ڪِي تہ جڪو واتين پرڀُو اِيشوَر ري طرف سين تِنا سنڀۯائين گئين اَھين، او پُورين ٿيسين۔‘
مريَم رو اِيشوَر رو ڀُجن گاڻ
46 پَڇي مريَم ڪھيو تہ،
’مانھجو من پرڀُو اِيشوَر رِي واکاڻ ڪري تو،
47 آن مانھجو جِيوَ اِيئي وات ۾ خُوش ٿيو اَھي
تہ اِيشوَر مانھجو بچاڻ واۯو اَھي۔
48 ڪِي تہ اُوئي آپرِي ٻانھِي رِي غرِيب حالت رو خيال رکيو اَھي۔
اج سين لي سجان زمانان را ماڙھُو
مِنا ڀاگواۯِي ڪھسين،
49 ڪِي تہ طاقت واۯي اِيشوَر
مين سارُون وڏا وڏا ڪم ڪريا اَھين۔
اُوئي رو نان پَوِيتر اَھي،
50 آن اُوئي رِي دَيا پِيڙھِي پڻ پِيڙھِي اُوئان تي اَھي
جڪو اُوئي نا سچِي دِل سين مڃين تا۔
51 اُوئي آپرِي وڏِي طاقت ڏيکاۯِي اَھي۔
او جڪو آپرِي دِل ۾ آپ نا وڏا سمجھتا،
اُوئان نا اُوئي ڀجائي ڇڏيا۔
52 اُوئي وڏا راجا گاديان سين ھيٺا اُتاري ڇڏيا،
آن غرِيبان نا مٿي ڪري ڇڏيا۔
53 اُوئي بُکيان نا سُٺيان شئيان سين ڍاپائي ڇڏيا،
آن شاھُوڪاران نا ٺلي ھٿي رَوانا ڪري ڇڏيا۔
54 آن اُوئي آپرِي شيوا ڪرڻ واۯِي
اِسرائيلِي قوم رِي مدد ڪرِي اَھي۔
ايھڙي نمُوني اُوئي آپرو اي وچن پُورو ڪريو اَھي،
جڪو اُوئي آپڻي ڏاڏان سين ڪريو تو،
تہ او اِبراھِيم آن اُوئي ري اولاد تي
ھميشہ سارُون دَيا ڪري۔‘
56 مريَم اَلِيشبع ڀيۯِي اَٽڪل ٽِن مھِينا رھِي، آن پَڇي آپري گھري وۯي آئِي۔
يُوحنا رو جِنم
57 جڏھين اَلِيشبع ري ٻاۯ جِڻڻ رو ٽاڻو آيو، تڏھين اُوئي رو ھيڪ ڏِڪرو جائو۔ 58 اُوئي ري پاڙي واۯان آن عزِيزان جڏھين سنڀۯيو تہ پرڀُو اِيشوَر اُوئي تي وڏِي دَيا ڪرِي اَھي، تڏھين او پڻ اُوئي ڀيۯِي خُوشِي ڪرڻ لگا۔
59 اَٺين ڏِينھ پاڙي واۯا آن عزِيز ٻاۯِيئي رِي طُھر رِي رسم ڪرڻ سارُون آيا۔ او ٻاپ ري نان پُٺيا اُوئي ٻاۯِيئي رو نان پڻ زڪرياہ رکڻ واۯا ھتا۔ 60 پڻ ٻاۯِيئي رِي ما ڪھيو تہ، ’نہ، اِيئي رو نان يُوحنا رکڻو اَھي۔‘
61 تڏھين اُوئان ڪھيو تہ، ’اِيئي نان سين اَوھانجو تہ ڪوئِي عزِيز ڪو اَھي۔‘ 62 تو اُوئان ٻاۯِيئي ري ٻاپ نا اِشاران ۾ پُڇيو تہ، ’اِيئي رو نان رکڻ ري باري ۾ اَوھانجِي ڪيھڙِي مرضِي اَھي؟‘
63 تڏھين زڪرياہ تختِي منگائي اُوئي تي لِکيو تہ، ’اِيئي رو نان يُوحنا اَھي۔‘ اِيئي تي سجا ئي ماڙھُو عجب ۾ پئي گيا۔ 64 اُوئي ئيج ٽاڻي زڪرياہ رِي زبانَ کُلي گئِي، آن اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرتو ٻولڻ لگو۔
65 آسي پاسي ۾ جڪو ماڙھُو رھتا، او حيرانَ ٿي گيا، آن ماڙھُو اي واتين يھُوديہ مُلڪ ري سجي جابلُو عِلائِقي ۾ ڪرتا رھيا۔ 66 جِڪان پڻ اي واتين سنڀۯين، او دِل ۾ وِيچار ڪري ڪھڻ لگا تہ، ’اي ٻاۯيو ڪِي ٿيسي؟‘ او اِين ڪھڻ لگا ڪِي تہ اُوئي تي پرڀُو اِيشوَر رو ھٿ ھتو۔
زڪرياہ رو اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ
67 پَڇي يُوحنا رو ٻاپ زڪرياہ پَوِيتر آتما سين ڀرجي گيو، آن اِيشوَر رو نياپو اِين ڏيڻ لگو تہ،
68 ’پرڀُو رِي واکاڻ ٿي،
جڪو اِسرائيلِي قوم رو اِيشوَر اَھي،
ڪِي تہ اُوئي آپرِي چُنڊيَل قوم رو خيال رکي
اُوئي نا ڇڏائِي اَھي۔
69 اُوئي آپري شيواڌارِي دائُود رِي پِيڙھِي مان
آپان سارُون ھيڪ وڏو بچاڻ واۯو ميلھيو اَھي۔
70 اي وات اُوئي آپري پَوِيتر نياپو ڏيڻ واۯان ڀيۯِي
گھڻا سال اَگي اِين سنڀۯائِي تِي
71 تہ او آپان نا آپڻي دُشمنان سين بچاسي،
آن آپان سين وير رکڻ واۯان سجان ري قبضي سين ڇڏاسي۔
72 ايھڙي نمُوني اُوئي آپڻان ڏاڏان سين ڪريل
آپرو دَيا ڪرڻ رو واعِدو پاۯيو اَھي،
آن آپرو ڪريل پَوِيتر پڪو وچن پُورو ڪريو اَھي۔
73 اي وچن اُوئي آپڻي ڏاڏي اِبراھِيم وٽ
قِسم کڻي ڪريو تو
74 تہ او آپان نا آپڻي دُشمنان ري قبضي سين ڇڏاسي،
آن آپان نا بِنا ڪيھِي ٻِيھ ري آپرِي شيوا ڪرڻ ڏيسي،
75 آن آپان نا سجِي حَياتِي
آپ سمھان پَوِيتر آن سچا رھڻ ڏيسي۔
76 اي مانھجا ڏِڪرا،
تُون پرميشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯو سڏيو جائِيس،
ڪِي تہ تُون پرڀُو ري اَگ ۾ ھلي
اُوئي سارُون رستو تَيار ڪرِيس،
77 آن تُون اُوئي رِي چُنڊيَل قوم نا اي خبر ڏيئِيس
تہ اِيشوَر ماڙھُوئان را پاپ معاف ڪري
اُوئان نا بچاسي،
78 ڪِي تہ اَسانجو اِيشوَر دَيا آن ڪِرپا ڪرڻ واۯو اَھي۔
او آڪاس سين پرڀات رِي روشني اَسان تي چمڪاسي،
79 آن او روشني اُوئان نا سوجھرو ڏيسي
جڪو اَنڌاري ۾ موت ري مُونھ ۾ ٻيٺا اَھين،
آن آپان نا سُکِي ٿيڻ رِي واٽ تي ھلڻ رو ڏس ڏيسي۔‘
80 او ڇوڪرو يُوحنا وڏو ٿيتو گيو، آن اُوئي رِي سمجھ وڌتِي گئِي۔ آن جِتِي تائين او اِسرائيلِي قوم وٽ کُلي نمُوني پڌرو نہ ٿيو، اُتِي تائين بيابانَ ۾ رھيو۔