پرڀُو يسُوع ري ڪم ڪرڻ ري حق ري باري ۾ سَوال
(متِي ۲۱:۲۳–۲۷، مرقس ۱۱:۲۷–۳۳، لُوقا ۲۰:۱–۸)
20
1 اُوئان ئيج ڏِينھان ۾ ھيڪ ڏِينھ پرڀُو يسُوع وڏي مندر ۾ ماڙھُوئان نا سِکايو پي، آن خُوشخبرِي پي سنڀۯايانتي۔تڏھين ڪِي ٿيو تہ وڏا پُوجارِي، پنڊت، آن اِسرائيلِي قوم را اَگواڻ اُوئي وٽ آئي ڀِيٽا، 2 آن پُڇيانتي تہ، ’اَوھان نا اي ڪم ڪرڻ رو ڪيھڙو حق اَھي؟ آن اَوھان نا اي حق ڪي ڏِنو اَھي؟‘
3 اِيئي تي پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’ھُون پڻ اَوھان نا ھيڪ وات پُڇان تو۔ اَوھِين مِنا اي سنڀۯائو، 4 تہ يُوحنا اِيشوَر ري طرف سين پَوِيتر سِنانَ ڏيتو، يا ماڙھُوئان ري طرف سين؟‘
5 تو او آپت ۾ ڪھڻ لگا تہ، جي آپِين اِين ڪھسان تہ ’اِيشوَر ري طرف سين‘، تو اي آپان نا ڪھسي ’تو پَڇي اَوھان اُوئي رِي وات ڪِي ڪو مڃِي؟‘ 6 آن جي آپِين اِين ڪھسان تہ ’ماڙھُوئان ري طرف سين‘، تو سجا ماڙھُو آپان نا پٿر ھڻي ماري ڇڏسين۔ ڪِي تہ اُوئان نا پڪ اَھي تہ يُوحنا اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯو ھتو۔‘ 7 تو اُوئان ڪھيو تہ، ’اَسان نا خبر ڪو اَھي تہ ڪي ري طرف سين ڏيتو۔‘
8 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو، ’تو پَڇي ھُون پڻ اَوھان نا ڪِنھِي سنڀۯائُون تہ مِنا اي ڪم ڪرڻ رو ڪيھڙو حق اَھي۔‘
ظُلمِي ھاۯيان رو مِثال
(متِي ۲۱:۳۳–۴۴، مرقس ۱۲:۱–۱۱، لُوقا ۲۰:۹–۱۸)
9 پَڇي پرڀُو يسُوع ماڙھُوئان نا اي مِثال ڏي ڪھڻ لگو تہ، ’ھيڪ ماڙھُو ھتو۔ اُوئي ھيڪ اَنگُوران رو باغ پوکايو۔ پَڇي او باغ ھاۯيان نا ٺِيڪي تي ڏي آپ گھڻا ڏِينھ ڪيھِي ٻِيجي مُلڪ ھليو گيو۔
10 جڏھين اَنگُور ٽوڙڻ را ڏِينھ آيا، تڏھين ڌڻِي ھيڪ نوڪر ميلھيو تہ او ھاۯيان وٽا اَنگُوران رو حِصو لي آئي۔ پڻ ھاۯيان اُوئي نا ڪُٽي ٺلي ھٿي پَڇو رَوانو ڪري ڇڏيو۔ 11 پَڇي ڌڻِي ھيڪ ٻِيجو نوڪر ميلھيو۔ پڻ اُوئان اِيئي نا پڻ ڪُٽي بي عِزتِي ڪري ٺلو پَڇو رَوانو ڪري ڇڏيو۔ 12 پَڇي ڌڻِي وۯي ٽِيجو نوڪر ميلھيو۔ پڻ اُوئان اِيئي نا پڻ ڪُٽيو، آن لوھِيئاۯو ڪري ڌِڪي باغ مان ٻاھر ڪڍي ڇڏيو۔
13 اِيئي تي باغ ري ڌڻِي ڪھيو تہ، ’ھي ھُون ڪِي ڪران؟ آپرو پريمِي ڏِڪرو ميلھان۔ ھاۯِي پڪ سين اُوئي رِي عِزت ڪرسين۔‘
14 پڻ جڏھين ھاۯيان ڌڻِي ري ڏِڪري نا آتي ڏِٺو، تڏھين او آپت ۾ ڪھڻ لگا تہ، ’اي تہ باغ رو وارث اَھي۔ آئو تہ اِيئي نا ماري ڇڏان، پَڇي مِلڪيَت آپڻِي ٿيسي۔‘ 15 پَڇي اُوئان اُوئي نا باغ مان ٻاھر ڪڍي ماري ڇڏيو۔
ھي باغ رو ڌڻِي ھاۯيان نا ڪِي ڪرسي؟ 16 او آپ آسي، آن اِيئان ھاۯيان نا ماري ڇڏسي۔ پَڇي آپري باغ ۾ ٻِيجا ماڙھُو سنڀالڻ سارُون ڀِيچاۯسي۔‘
اي سنڀۯي ماڙھُوئان ڪھيو تہ، ’اِين نہ ٿي۔‘
17 پڻ پرڀُو يسُوع اُوئان سمھون جوئي ڪھيو تہ، ’جي اِين نہ ٿينت، تو پَڇي اِيئي شاستر رِي وات رو ڪيھڙو مطلب اَھي؟
’جڪو پٿر مِستريان رد ڪري ڇڏيو تو،
او ساگِي پٿر گھر ري ڪُنڊ ۾ سجان سين ضرُورت واۯو ٿيو اَھي۔‘ 18 جڪو اُوئي پٿر مٿي کِرسي، او ٽُڪرا ٽُڪرا ٿي جاسي۔ آن جِڪي مٿي او پٿر کِرسي، اُوئي نا چُورا چُورا ڪري ڇڏسي۔‘
ٽيڪس ڀرڻ ري باري ۾ سَوال
(متِي ۲۱:۴۵– ۴۶، ۲۲:۱۵–۲۲، مرقس ۱۲:۱۲–۱۷، لُوقا ۲۰:۱۹–۲۶)
19 اُٿ جڪو پنڊت آن وڏا پُوجارِي ھتا، او سمجھي گيا تہ پرڀُو يسُوع اي مِثال اَسانجي باري ۾ ڏِنو اَھي۔ اِيئي ڪري اُوئان پرڀُو يسُوع نا اُوئي ئيج ٽاڻي جھلاڻ رِي ڪوشِش ڪرِي۔ پڻ او ماڙھُوئان سين ٻِيھاجيا پي۔
20 پَڇي اُوئان پرڀُو يسُوع نا اَنک ۾ رکيو، آن اُوئي پُٺيا آپرا ڇاڙتا ميلھيانتي تہ جين او آپ نا ڌرمِي ماڙھُو سڏائي پرڀُو يسُوع نا آپرِي وات ۾ ڦاسائين، آن پَڇي رُومِي راج ڪرڻ واۯي ري حَوالي ڪرين۔
21 اُوئان ڇاڙتان پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ’گرُو جِي، اَسان نا خبر اَھي تہ جِڪِين اَوھِين ڪھو تا آن سِکائو تا او سجو ئي صحِيح اَھي، آن اَوھِين ڪيھِي رو پاسو ڪو تا کڻو۔ پڻ اَوھِين سچ سين اِيشوَر رِي واٽ ڏيکاۯو تا۔ 22 ھي اي سنڀۯائو تہ شاستر ري جين اَسان نا رُومِي راجا نا ٽيڪس ڏيڻ کپي، يا نہ؟‘
23 پرڀُو يسُوع اُوئان رِي چالاڪِي سمجھي گيو، آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ، 24 ’چاندِي رو ھيڪ سِڪو مِنا ڏيکاۯو۔ اِيئي تي ڪي رو ڦوٽُو اَھي، آن ڪي رو نان لِکيل اَھي؟‘
25 تڏھين اُوئان ڪھيو تہ، رُومِي مُلڪ ري راجا رو۔‘
اِيئي تي پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو، ’تو پَڇي جڪو راجا رو اَھي، او راجا نا ڏيو، آن جڪو اِيشوَر رو اَھي، او اِيشوَر نا ڏيو۔‘
26 او ڇاڙتا ماڙھُوئان اگيا پرڀُو يسُوع نا آپرِي وات ۾ ڦاسائي ڪو سگھيا۔ پڻ اُوئي رِي وۯتِي تي حيرانَ ٿي ماٺ ٿي گيا۔
جِيتو ٿي اُٺڻ ري باري ۾ سَوال
(متِي ۲۲:۲۳–۳۳، مرقس ۱۲:۱۸–۲۷، لُوقا ۲۰:۲۷–۴۰)
27 پَڇي صدُوقِي ٽولي را ڪينهڪ ماڙھُو پرڀُو يسُوع وٽ آيا۔ اُوئان رو پڪو ويساھ ھتو تہ مرڻ سين پَڇي ماڙھُو وۯي جِيتو ڪو تو ٿي۔ اُوئان پرڀُو يسُوع نا پُڇيو تہ، 28 گرُو جِي، مُوسيٰ آپان سارُون لِکيو اَھي تہ جي ڪوئِي پرڻيَل ماڙھُو بِنا اولاد مري جائي تو، تو اُوئي رو ڀائِي آپرِي باڀِي نا گھر ۾ ٻيساۯي، تہ جين آپري ڀائِي سارُون اولاد ٿي۔
29 تو ست ڀائِي ھتا۔ وڏي ڀائِي شادِي ڪرِي، آن بِنا اولاد مري گيو۔ 30 تو ٻِيجي ڀائِي آپرِي ڀاڀِي نا گھر ۾ ٻيساۯِي، آن او پڻ بِنا اولاد مري گيو۔ 31 پَڇي ٽِيجي ڀائِي سين پڻ اِين رو اِين ٿيو۔ اِيئي نمُوني ست ئي ڀائِي اُوئي ساگِي ڏوسِي نا آپري گھر ۾ ٻيساۯي بِنا اولاد مري گيا۔ 32 نيٺ او ڏوسِي پڻ مري گئِي۔
33 ھي جڏھين اِيشوَر ماڙھُوئان نا جِيتا ڪري اُٺاۯسي، تو اُوئان ڀايان مان او ڏوسِي ڪي رِي ٿيسي؟ ڪِي تہ ستان ئي ڀايان اُوئي نا گھر ۾ ٻيساۯِي تِي۔‘
34 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’اِيئي دُنيا را ماڙھُو پرڻجين تا، آن آپري نِينگرين پرڻائين تا۔ 35 پڻ او ماڙھُو جِڪان نا اِيشوَر مُئلان مان جِيتا ڪرڻ جيھڙا آن ٻِيجي دُنيا ۾ رھڻ جيھڙا سمجھي تو، او اُٿ نِڪو پرڻجين تا نِڪو ئي آپري نِينگرين پرڻائين تا، 36 ڪِي تہ او فرِشتان جيھڙا اَھين، آن ڪڏھي پرڻجي ڪو تا سگھين۔ او اِيشوَر را اولاد اَھين، ڪِي تہ اِيشوَر اُوئان نا مُئلان مان جِيتا ڪريا اَھين۔
37 ھي مُئلان رو جِيتا ٿي اُٺڻ ري باري ۾ اي وات مُوسيٰ آپ ثابت ڪري سنڀۯائِي اَھي۔ شاستر ۾ جِٿ ٻۯتل ٻُوٽي ري باري ۾ لِکيل اَھي، اُوئي جگھا مُوسيٰ پرڀُو اِيشوَر نا ’اِبراھِيم، اِضحاق آن يعقُوب رو اِيشوَر‘ ڪھي تو۔ 38 تو اِيشوَر مُئلان رو نہ، پڻ جِيتان رو اَھي، ڪِي تہ اِيشوَر ري نظر ۾ او سجا ئي جِيتا اَھين۔‘
39 اي سنڀۯي ڪينهڪ پنڊتان ڪھيو تہ، ’گرُو جِي، اَوھِين ٺِيڪ تا ڪھو۔‘
40 پَڇي اُوئان ۾ پرڀُو يسُوع وٽا وڌِيڪ واتين پُڇڻ رِي ھِمٿ ڪو رھِي۔
اِيشوَر ري چُنڊيَل مسِيح ري باري ۾ سَوال
(متِي ۲۲:۴۱–۴۶، مرقس ۱۲:۳۵–۳۷، لُوقا ۲۰:۴۱–۴۴)
41 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا پُڇيو تہ، ’ماڙھُو اِين ڪِين ڪھي سگھين تا تہ اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح دائُود راجا رو اولاد اَھي؟ 42 ڪِي تہ دائُود آپ آپري ڀُجنان ري ڪِتاب زبُور ۾ لِکيو اَھي تہ،
’پرڀُو اِيشوَر مانھجي پرڀُو نا ڪھيو تہ،
مانھجي سُبتي پاسي اُتِي تائين ٻيس،
43 جِتِي تائين ھُون تاھجي دُشمنان نا تاھجي پگان ۾ نہ ناکان۔‘
44 جڏھين دائُود آپ مسِيح نا پرڀُو ڪھي تو، تو پَڇي مسِيح اُوئي رو اولاد ڪِين ٿيو؟‘
پرڀُو يسُوع رو پنڊتان سين ھُوشيار رھڻ رو ڪھڻ
(متِي ۲۳:۱–۳۶، مرقس ۱۲:۳۸–۴۰، لُوقا ۲۰:۴۵–۴۷)
45 تڏھين سجان ماڙھُوئان ري رُوبرُو پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ڪھيو تہ، 46 ’پنڊتان سين ھُوشيار رھو۔ اُوئان نا ڊِگھا گگھا پھري ماڙھُوئان ۾ گھُمڻ رو شونق اَھي۔ اُوئان نا اي پڻ شونق اَھي تہ ماڙھُو اُوئان سين بازاران ۾ عِزت سين نمسڪار ڪرين۔ ٻِيجو تہ او مندران ۾ خاص جگھايان تي ٻيسڻ، آن دعوَتان ۾ عِزت واۯيان جگھايان تي ٻيسڻ پسند ڪرين تا۔ 47 او اِين پڻ ڪرين تا جو رنڏول ڏوسيان را گھر ڦُۯين تا، آن آپ نا سُٺا ثابت ڪرڻ سارُون وڏين وڏين دُعائين منگين تا۔ ايھڙان ماڙھُوئان نا تمام گھڻِي سزا جُڙسي۔‘