پرڀُو يسُوع رو زڪائِي ري گھري جاڻ
19
1 پَڇي پرڀُو يسُوع يريحُو شھر ۾ آئي اُوئي وِچيا مٽيو پي۔ 2 اُٿ ھيڪ ماڙھُو ھتو جِڪي رو نان زڪائِي ھتو۔ او ناڪو ليڻ واۯان رو ٺِيڪيدار آن شاھُوڪار ماڙھُو ھتو۔ 3 اُوئي اي جوڻ رِي ڪوشِش پي ڪرِي تہ پرڀُو يسُوع ڪِھو اَھي۔ پڻ ماڙھُو گھاٽا ھتا، آن اُوئي رو قد نِنڍو ھتو، اِيئي ڪري ڏيکي ڪو تي سگھيو۔ 4 تو پرڀُو يسُوع نا جوڻ سارُون او اَگھو ڊوڙي جائي ھيڪي اَنجِير ري وڻ مٿي چڙھي ٻيسي رھيو، ڪِي تہ اُوئي وڍي سين پرڀُو يسُوع مٽڻ واۯو ھتو۔5 پرڀُو يسُوع جڏھين اُوئي جگھا پُگو، تڏھين اُونچو جوئي ڪھيانتي تہ، ’زڪائِي، اَوھِين ڇيڪا ھيٺا اُتري آئو، ڪِي تہ اج مِنا اَوھانجي گھري ٽِڪڻو اَھي۔‘ 6 او جھٽ ۾ ھيٺو اُتري آيو، آن پرڀُو يسُوع نا خُوشِي سين آپري گھري تيڙي گيو۔ 7 اي ڏيکي سجا ئي ماڙھُو سُس پُس ڪرڻ لگا تہ، ’جوئو، اي ھيڪي پاپِي ري گھري تو ٽِڪي۔‘
8 پَڇي زڪائِي اُٺي پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ’اي پرڀُو، جوئو۔ ھُون آپرِي سجِي مِلڪيَت رو اَڌ حِصو غرِيبان نا وِۯھائي تو ڏيئان۔ آن مين جِڪي سين پڻ ٺگِي ڪرِي اَھي، اُوئي نا چئوڻو ڀري تو ڏيئان۔‘
9 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’اج اِيئي گھر نا ڇوٽڪارو جُڙي گيو اَھي، ڪِي تہ اي ماڙھُو پڻ اِبراھِيم ري اولاد مان اَھي، 10 آن مُنش پُتر اُوئان نا جوڻ آن بچاڻ سارُون آيو اَھي جڪو ڀُلجي گيا اَھين۔‘
سونان سِڪان رو مِثال
(متِي ۲۵:۱۴–۳۰، لُوقا ۱۹:۱۱–۲۷)
11 جڏھين ماڙھُوئان اي واتين پي سنڀۯين، تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ھيڪ مِثال پڻ سنڀۯايو، ڪِي تہ او يرُوشلم شھر ۾ پُجڻ واۯو ھتو، آن ماڙھُوئان اِين پي سمجھو تہ اِيشوَر رو راج اِيئي گھڙِي پڌرو ٿيڻ واۯو اَھي۔ 12 پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ھيڪ وڏو ماڙھُو ھتو۔ او آپري عِلائِقي رو راجا ٿيڻ رو حق لي آڻ سارُون ٻِيجي ڪيھِي اَۯگي مُلڪ سمھون رَوانو ٿيو۔ 13 رَوانو ٿيڻ سين اَگ ۾ اُوئي آپري نوڪران مان ڏسان نا سڏ ڪري ھر ھيڪ نا ھيڪ ھيڪ سونو سِڪو ڏِنو، آن ڪھيانتي تہ، ’جِتِي تائين ھُون وۯي پَڇو نہ آئُون، اُتِي تائين اِيئان سين واپار ھلايا۔‘ 14 پڻ اُوئي ري عِلائِقي را ماڙھُو اُوئي سين وير رکتا۔ اِيئي ڪري اُوئان اُوئي پُٺيا آپرا ماڙھُو ميلھيا تہ اَسانجِي مرضِي ڪو اَھي تہ اي ماڙھُو اَسانجو راجا ٿي۔
15 جڏھين او ماڙھُو راجا ٿيڻ رو حق لي پَڇو آيو، تڏھين اُوئي حُڪم ڏِنو تہ جِڪان نوڪران نا ھُون سونا سِڪا ڏي گيو تو، اُوئان نا مين وٽ تيڙي آئو، تہ جين ھُون جوئان تہ اُوئان واپار مان ڪِتو ڪِتو ڪمايو اَھي۔ 16 پھلڪي آئي ڪھيو تہ، ’سائِين، اَوھانجي ڏِنل سِڪي مان ڏس سِڪا ڪمايا اَھين۔‘
17 تڏھين اُوئي ڪھيو تہ، ’شاباس۔ اي سُٺا نوڪر، تُون ٿوڙھي ۾ اِيماندار اَھين۔ اِيئي ڪري ھُون تِنا ڏسان شھران رو راج ڏيئان تو۔‘
18 ٻِيجي نوڪر آئي ڪھيو تہ، ’سائِين، اَوھانجي ڏِنل سِڪي مان پنچ سِڪا ڪمايا اَھين۔‘
19 تڏھين راجا اُوئي نا پڻ ڪھيو تہ، ’ھُون تِنا پنچان شھران رو راج ڏيئان تو۔‘
20 ٽِيجي نوڪر آئي ڪھيو تہ، ’سائِين، اي پيو اَھي اَوھانجو ڏِنل سِڪو۔ اِيئي نا مين رُومال ۾ ٻڌي رکيو تو۔ 21 ڪِي تہ ھُون اَوھان سين ٻِيھاجيو پي جو اَوھِين ڏُکيا ماڙھُو اَھو۔ جِڪِين اَوھان ڀيۯو ئي ڪو ڪريو اَھي، او اَوھِين کڻو تا۔ آن جِڪِين اَوھان پوکيو ئي ڪو اَھي، او اَوھِين لُڻو تا۔‘
22 تڏھين راجا ڪھيو تہ، ’اي بيڪار نوڪر، تاھجي آپري واتيان سين ھُون تِنا ڏوھارِي ڪرِيس۔ جڏھين تين اِين سمجھو تي تہ ھُون ڏُکيو ماڙھُو اَھان، آن جِڪِين مين ڀيۯو ڪو ڪريو اَھي، او ھُون کڻان تو، آن جِڪِين مين پوکيو ئي ڪو اَھي، او ھُون لُڻان تو، 23 تو پَڇي مانھجا پئِيسا بئنڪ ۾ ڪِي ڪو رکيا؟ اِين ڪرڻ سين مِنا وۯي آڻ ري ٽاڻي وياج تہ جُڙيل ھونت۔‘ 24 پَڇي جڪو اُٿ ڀِيٽل ھتا، اُوئان نا راجا ڪھيو تہ، ’اِيئي وٽا او ھيڪ سِڪو ڦُۯي ليو، آن اُوئي ڏسان سِڪان واۯي نا ڏي ڇڏو۔‘
25 تڏھين اُوئان ڪھيو تہ، ’سائِين، اُوئي وٽ تہ ڏس سِڪا اَگي اَھين۔‘
26 تو راجا ڪھيو تہ، ’ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ جِڪي وٽ ڪينهڪ اَھي، اُوئي نا وڌِيڪ ڏِنو جاسي۔ پڻ جِڪي وٽ ڪِينھ ڪو اَھي، اُوئي وٽا او پڻ ليو جاسي جِڪِين اُوئي وٽ اَھي۔
27 پڻ مانھجا او دُشمن جِڪان رِي مرضِي ڪو ھتِي تہ ھُون اُوئان تي راج ڪران، اُوئان نا اِٿ تيڙي آئو، آن مانھجي اَنکيان اگيا قتل ڪرو۔‘
يرُوشلم شھر ۾ پرڀُو يسُوع رو پڇاڙِي واۯو ھفتو
پرڀُو يسُوع رو يرُوشلم شھر نا نيڙو عِزت سين پُجڻ
(متِي ۲۱:۱–۱۱، مرقس ۱۱:۱–۱۱، لُوقا ۱۹:۲۸–۴۰، يُوحنا ۱۲:۱۲–۱۹)
28 پَڇي پرڀُو يسُوع اي واتين ڪري اَگھو وڌي يرُوشلم شھر سمھون ھلڻ لگو۔ 29 جڏھين او جيتُونَ نان ري جبل وٽ بيت فگي آن بيت عنياہ گامان نا نيڙو آيو، تڏھين آپري چيلان مان ٻِيان نا اِين ڪھي ميلھيا تہ، 30 ’سمھلي گان جائو، آن جين اَوھِين اُٿ پُجسو، تو ھيڪ کودو ٻڌل ڏيکسو، جِڪي تي اڃان ڪوئِي ماڙھُو ڪو چڙھيو اَھي۔ او ڇوڙھي اُرھو لي آئو۔ 31 جي اَوھان نا ڪوئِي پُڇي، تہ ’اِيئي نا ڪِي تا ڇوڙھو؟‘، تو اَوھِين ڪھيا تہ، ’اي پرڀُو نا کپي تو۔“
32 پَڇي ميلھيَل چيلان اُٿ جائي ڏِٺو تہ پرڀُو يسُوع جين ڪھيو تو، اِين رو اِين اَھي۔ 33 جڏھين اُوئان کودو ڇوڙھيو پي، تڏھين اُوئي ري ڌڻيان پُڇيو تہ، ’اِيئي نا ڪِي تا ڇوڙھو؟‘
34 اُوئان ڪھيو تہ، ’اي پرڀُو نا کپي تو۔‘ 35 پَڇي او کودو پرڀُو يسُوع وٽ لي آيا، آن اُوئي تي آپرا ٽوئال رکي پرڀُو يسُوع نا مٿي چاڙھيانتي۔ 36 جڏھين پرڀُو يسُوع چڙھي رَوانو ٿيو، تڏھين ماڙھُو آپرا ٽوئال وڍي تي وِڇاتا پي گيا۔
37 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئي جگھا نا نيڙو آئي پُگو جِٿ وڍو جيتُونَ نان ري جبل وٽا ھيٺو جائي تو۔ اُٿ چيلان رو سجو ميڙ خُوش ٿي وڏي آواز سين اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرڻ لگو، ڪِي تہ اُوئان پرڀُو يسُوع را وڏا ڪم ڏِٺا تا۔ 38 اُوئان ڪھيو پي تہ،
’اِيشوَر رِي آسِيس اِيئي راجا تي ھوئي،
جڪو پرڀُو اِيشوَر ري نان سين آئي تو۔
آڪاس ۾ سُک ٿي،
آن سرگ ۾ اِيشوَر رِي واکاڻ۔‘
39 اُوئي ميڙ مان فرِيسِي ٽولي ري ڪينهڪ ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ’گرُو جِي، اَوھانجي چيلان نا ماٺ ڪرائو۔‘
40 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ھُون اَوھان نا يقِينَ سين ڪھان تو تہ جي اي ماٺ ٿيا، تو جڪو پٿر اَھين، او پڻ زور سين ٻولسين۔‘
پرڀُو يسُوع رو يرُوشلم شھر سارُون روڻ
41 جڏھين پرڀُو يسُوع يرُوشلم نا نيڙو آيو، تڏھين شھر نا ڏيکي اُوئي سارُون گھڻو روڻ لگو، 42 آن ڪھيانتي تہ، ’اي يرُوشلم واۯان، جي اَوھان رُگو اَجوڪي ڏِينھ او واتين اوۯکين ھونت جڪو سُک ڏيئين تين، تو تمام سُٺو ٿيو ھونت۔ پڻ ھي او واتين اَوھانجي سمجھ سين ٻاھر اَھين۔ 43 ڪِي تہ ايھڙا ڏِينھ اَوھان تي آسين، جڏھين اَوھانجا دُشمن اَوھانجي چاري پاسي گھيرو ڏي مورچا ٺاھسين، آن اَوھان نا سجان پاسان سين سوڙا ڪرسين۔ 44 اَوھِين جڪو شھر ۾ رھو تا، اَوھانجا دُشمن اَوھان نا پٽ سين ھڻي ماري ڇڏسين، آن اَوھانجي شھر نا اِين ناس ڪرسين جو ڪوئِي پٿر آپرِي جگھا تي ڪِنھِي رھي۔ ڪِي تہ اَوھان او ٽاڻو ڪو اوۯکيو جڏھين اِيشوَر اَوھان نا بچاڻ سارُون آيو تو۔‘
پرڀُو يسُوع رو وڏي مندر ۾ جاڻ
(متِي ۲۱:۱۲–۱۷، مرقس ۱۱:۱۵–۱۹، لُوقا ۱۹:۴۵–۴۸، يُوحنا ۲:۱۳–۲۲)
45 اُوئي سين پَڇي پرڀُو يسُوع وڏي مندر ۾ گيو، آن اُٿ جڪو ڏيتِي ليتِي ڪرتا، اُوئان نا ٻاھر ڪڍڻ لگو، 46 آن ڪھيانتي تہ، ’شاستر ۾ لِکيل اَھي تہ،
’مانھجو گھر دُعا منگڻ رو گھر ٿيسي۔‘
پڻ اَوھان اِيئي نا ڌاڙيلان رو اَڏو ٺاھي ڇڏيو اَھي۔‘