رنڏول ڏوسِي آن جج رو مِثال
18
1 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ھميشہ دُعا منگڻ آن ھِمٿ نہ ھارڻ رِي سِکيا ڏيڻ لگو۔ اُوئي اي مِثال ڏي ڪھيو تہ، 2 ’ھيڪي شھر ۾ ھيڪ جج ھتو۔ اُوئي نا نِڪو اِيشوَر رو ٻِيھ ھتو، نِڪو ئي ماڙھُوئان رِي پروَاھ ھتِي۔ 3 اُوئي ئيج شھر ۾ ھيڪ رنڏول ڏوسِي پڻ رھتِي۔ او گھڙِي گھڙِي اُوئي جج وٽ آئي ڪھتِي تہ، ’ھيڪ ماڙھُو مانھجي خِلاف ٿيو اَھي۔ اَوھِين مانھجو اِنصاف ڪرو۔‘ 4 گھڻان ڏِينھان تائين جج اُوئي رِي وات ڪو سنڀۯِي۔ پڻ نيٺ اُوئي آپرِي دِل ۾ ڪھيو تہ، مِنا نِڪو اِيشوَر رو ٻِيھ اَھي، نِڪو ئي ماڙھُوئان رِي پروَاھ اَھي۔ 5 توئي پڻ اي رنڏول مِنا اِتا روڀا ڏي تِي جو ھُون اِيئي رو اِنصاف ڪرِيس، نِتاڻي اي گھڙِي گھڙِي آئي مِنا تپائي ڇڏسي۔‘6 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’سنڀۯو۔ اي بي اِنصاف جج ڪِي تو ڪھي۔ 7 تو پَڇي اِيشوَر آپري چُنڊيَل ماڙھُوئان رو اِنصاف ڪِنھِي ڪري ڪِي؟ جڪو ڏِينھ رات اُوئي وٽا مدد سارُون دُعا منگين تا۔ او مدد ڪرڻ ۾ دير ڪرسي ڪِي؟ 8 ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ او ڇيڪو اُوئان رو اِنصاف ڪرسي۔ پڻ جڏھين مُنش پُتر پَڇو آسي، تڏھين ڪِي دُنيا ۾ ايھڙا ويساھ رکڻ واۯا ماڙھُو ڏيکسي، يا نہ؟‘
فرِيسِي آن ناڪو ليڻ واۯي رو مِثال
9 پَڇي جِڪان ماڙھُوئان نا آپري نيڪ ھوڻ رِي پڪ ھتِي آن ٻِيجان نا آپ سين گھٽ سمجھتا، اُوئان نا پرڀُو يسُوع اي مِثال ڏي ڪھيو تہ، 10 ’ٻہ ماڙھُو وڏي مندر ۾ دُعا منگڻ سارُون گيا۔ ھيڪ فرِيسِي ٽولي رو ماڙھُو ھتو، آن ٻِيجو ناڪو ليڻ واۯو۔ 11 فرِيسِي اُٿ جائي ڀِيٽو، آن آپري من ۾ اِين دُعا منگڻ لگو تہ، ’اي اِيشوَر، ھُون تاھجا ٿورا مڃان تو تہ ھُون ٻِيجان ري جين ٺگِي، بي اِيمانِي آن بُرو ڪم ڪو تو ڪران، آن نِڪو ئي اِيئي ناڪو ليڻ واۯي جيھڙو اَھان۔ 12 ھُون ھفتي ۾ ٻہ ڏِينھ ورت رکان تو، آن آپرِي سجِي ڪمائِي رو ڏسون حِصو تاھجي نان تي ڏيئان تو۔‘
13 پڻ ناڪو ليڻ واۯي اَۯگو ڀِيچي آڪاس سمھون اَنکين کڻي پسند ڪو ڪرين۔ پڻ ڏُک وِچيا آپرِي ڇاتِي ڪُٽتي ڪھڻ لگو تہ، ’اي اِيشوَر، مين پاپِي تي دَيا ڪر۔‘
14 پَڇي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ فرِيسِي نہ، پڻ اي ناڪو ليڻ واۯو اِيشوَر رِي نظر ۾ نيڪ ٿي گھري گيو۔ ڪِي تہ جڪو آپ نا وڏو سمجھي تو، اُوئي نا گھٽ ڪريو جاسي، آن جڪو آپ نا گھٽ سمجھي تو، اُوئي نا وڏو ڪريو جاسي۔‘
پرڀُو يسُوع رو نِنڍيان ٻاۯيان سين پريم ڪرڻ
(متِي ۱۹:۱۳–۱۵، مرقس ۱۰:۱۳–۱۶، لُوقا ۱۸:۱۵–۱۷)
15 ھيڪ ڏِينھ ڪينهڪ ماڙھُو آپرا نِنڍيا ٻاۯيا پڻ پرڀُو يسُوع وٽ دُعا رو ھٿ رکڻ سارُون تيڙي آيا۔ پڻ چيلان جڏھين اُوئان نا ڏِٺا، تڏھين روڪڻ لگا۔ 16 تو پرڀُو يسُوع ٻاۯيان نا آپ وٽ سڏ ڪريو، آن چيلان نا ڪھيانتي تہ، ’ٻاۯيان نا مين وٽ آڻ ڏيو۔ اِيئان نا مَ روڪو۔ ڪِي تہ اِيشوَر رو راج اُوئان ماڙھُوئان سارُون اَھي جڪو اِيئان ٻاۯيان جيھڙا اَھين۔ 17 ھُون اَوھان نا سچ تو ڪھان تہ جڪو ماڙھُو ھيڪي ٻاۯِيئي ري جين اِيشوَر ري راج نا قبُول ڪو تو ڪري، او اُوئي ۾ ڪڏھي پڻ ڪِنھِي آئي سگھي۔‘
شاھُوڪار ماڙھُو آن اِيشوَر رو راج
(متِي ۱۹:۱۶–۳۰، مرقس ۱۰:۱۷–۳۱، لُوقا ۱۸:۱۸–۳۰)
18 پَڇي ھيڪي اَگواڻ پرڀُو يسُوع نا پُڇيو تہ، ’نيڪ گرُو، ھُون ڪِي ڪران جو مِنا ھميشہ رو جِيوَن جُڙي؟‘
19 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’اَوھِين مِنا نيڪ ڪي ري ڪري ڪھو تا؟ اِيشوَر بِنا ٻِيجو ڪوئِي نيڪ ڪو اَھي۔ 20 اَوھان نا اِيشوَر ري حُڪمان رِي تہ خبر اَھي تہ بُرو ڪم مَ ڪر، خُونَ مَ ڪر، چورِي مَ ڪر، ڪُوڙِي شاھِدِي مَ ڏي، آن آپري ما ٻاپ رِي عِزت ڪر۔‘
21 اُوئي ڪھيو تہ، ’اِيئان سجان حُڪمان تي ھُون نِنڍي ٿڪي سين ھلتو پيو آئُون۔‘
22 پرڀُو يسُوع جڏھين اي وات سنڀۯِي، تڏھين اُوئي نا ڪھيانتي تہ، ’اَوھان ۾ اڃان ھيڪِي وات رِي کوٽ اَھي۔ اَوھان وٽ جِڪِين اَھي، او سجو ئي ويچي غرِيبان ۾ وِۯھائي ڇڏو، تو اَوھان نا آڪاس ۾ خزانو جُڙسي۔ پَڇي آئي مين پُٺيا ھلو۔‘ 23 اي وات سنڀۯي اَگواڻ گڻتِي ۾ پئي گيو، ڪِي تہ او تمام شاھُوڪار ماڙھُو ھتو۔
24 پرڀُو يسُوع اُوئي نا گڻتِي ۾ ڏيکي ڪھيو تہ، ’شاھُوڪار ماڙھُوئان سارُون اِيشوَر ري راج ۾ جاڻ تمام ڏُکيو اَھي۔ 25 اُٺ رو سُوئِي ري پاکي مان مٽڻ ڏُکيو اَھي۔ پڻ شاھُوڪار ماڙھُوئان سارُون اِيشوَر ري راج ۾ جاڻ اُوئي سين پڻ ڏُکيو اَھي۔‘
26 اِيئي تي جِڪان اي وات سنڀۯِي، اُوئان پُڇيو، ’تو پَڇي ايھڙو ڪوڻ ھوسي جِڪي نا ڇوٽڪارو جُڙسي؟‘
27 تڏھين پرڀُو يسُوع وۯتِي ڏِنِي تہ، ’جڪو ڪم ماڙھُوئان سين ٿي ڪو تا سگھين، او ڪم اِيشوَر ڪري سگھي تو۔‘
28 پَڇي پَطرس ڪھيو تہ، ’جوئو، اَسِين تہ آپرا گھر گھاٽ ڇڏي اَوھان پُٺيا ھلڻ لگا اَھان۔‘
29 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’ھُون اَوھان نا سچ تو ڪھان تہ جِڪي ماڙھُو اِيشوَر ري راج سارُون آپرو گھر، آپرِي گھر واۯِي، آپرا ڀائِي، آپرا ما ٻاپ يا آپرا ٻاۯيا ڇڏيا اَھين، 30 اُوئي نا اِيئي دُنيا ۾ گھڻو وڌِيڪ جُڙسي، آن آڻ واۯِي دُنيا ۾ ھميشہ رو جِيوَن جُڙسي۔‘
پرڀُو يسُوع رو آپري موت ري باري ۾ وۯي سنڀۯاڻ
(متِي ۲۰:۱۷–۱۹، مرقس ۱۰:۳۲–۳۴، لُوقا ۱۸:۳۱–۳۴)
31 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري ٻارھان چُنڊيَل چيلان نا ھيڪي پاسي تيڙي جائي ڪھيو تہ، ’جوئو، آپِين يرُوشلم شھر سمھان ھلان پيا۔ اُٿ او سجين ئي واتين پُورين ٿيسين جڪو مُنش پُتر ري باري ۾ اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯا لِکي گيا اَھين۔ 32 اُوئي نا ڌارِين قوم ري ماڙھُوئان ري حَوالي ڪريو جاسي، جڪو اُوئي تي ٺٺولين ڪرسين، اُوئي رِي بي عِزتِي ڪرسين آن اُوئي تي ٿُڪسين۔ 33 او اُوئي نا ڦٽڪا ھڻسين آن ماري ڇڏسين۔ پَڇي ٽِيجي ڏِينھ او جِيتو ٿي اُٺسي۔‘
34 پڻ چيلا اُوئان واتيان مان ڪوئِي وات سمجھي ڪو سگھيا۔ او واتين اُوئان سين لِڪيَل رھين، آن اُوئان نا خبر ڪو پئِي تہ پرڀُو يسُوع ڪِي پيو ڪھي۔
پرڀُو يسُوع رو ھيڪي اَنڌي فقِير نا سجو ڪرڻ
(متِي ۲۰:۲۹–۳۴، مرقس ۱۰:۴۶–۵۲، لُوقا ۱۸:۳۵–۴۳)
35 جڏھين پرڀُو يسُوع يريحُو شھر نا نيڙو پُگو، تو اُٿ رستي تي ھيڪي اَنڌي ماڙھُو ٻيسي پِنيو پي۔ 36 اُوئي جڏھين ماڙھُوئان ري ميڙ مٽڻ رو ھُل سنڀۯيو، تڏھين پُڇيانتي تہ، ’اي ڪِي اَھي؟‘
37 ماڙھُوئان اُوئي نا سنڀۯايو تہ، ’پرڀُو يسُوع ناصرت شھر واۯو آئي پيو۔‘
38 تڏھين اُوئي وڏي سڏا ڪھيو تہ، ’اي پرڀُو يسُوع، دائُود را اولاد، مين تي دَيا ڪرو۔‘
39 تڏھين جڪو ماڙھُو اَگ ۾ گيا پي، اُوئان دڙڪو ڏي ڪھيو تہ، ’ماٺ ڪر۔‘
پڻ او وڌِيڪ زور سين ڪھڻ لگو تہ، ’دائُود را اولاد، مين تي دَيا ڪرو۔‘
40 تڏھين پرڀُو يسُوع ڀِيچي رھيو، آن ماڙھُوئان نا حُڪم ڏِنانتي تہ، ’اِيئي نا مين وٽ تيڙي آئو۔‘ جڏھين او نيڙو آيو، تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئي نا پُڇيو تہ، 41 ’تاھجِي مرضِي ڪِي اَھي تہ ھُون تين سارُون ڪِي ڪران؟‘
تڏھين اُوئي وۯتِي ڏِنِي تہ، ’ساڌُو جِي، ھُون وۯي ڏيکڻ چاھُون تو۔‘
42 پرڀُو يسُوع ڪھيو، ’تو پَڇي ڏيک۔ تاھجي ويساھ تِنا سجو ڪريو اَھي۔‘ 43 اُوئي ئيج ٽاڻي او وۯي ڏيکڻ لگو، آن اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرتو پرڀُو يسُوع پُٺيا ھلڻ لگو۔
جڏھين ماڙھُوئان اي رنگ ڏِٺو، تڏھين سجان ئي اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرِي۔