پاپ آن ڏوھ ڪرڻ ري باري ۾
(متِي ۱۸:۶–۷، ۲۱–۲۲، مرقس ۹:۴۲، لُوقا ۱۷:۱–۴)
17
1 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ڪھيو تہ، ’ايھڙين واتين ضرُور ٿيسين جِڪان ري ڪري ماڙھُو پاپ ڪرسين۔ پڻ ڏُک اُوئي سارُون اَھي جِڪي ري ھٿا ايھڙين واتين ٿيئين تين۔ 2 جي ايھڙو ماڙھُو اِيئان غرِيبان مان ڪيھِي نا پاپ ۾ ڦاسائي تو، تو اُوئي سارُون سُٺو اِين ٿيو ھونت تہ اُوئي سين اَگ ۾ گھرٽِي رو پٿر ڪنڌ ۾ ٻڌي اُوئي نا سمنڊ ۾ ڦگايو گيو ھونت۔ 3 اِيئي ڪري ھُوشيار رھو۔جي اَوھانجو ڪوئِي ڀائِي ڏوھ ڪري تو، تو اُوئي نا سمجھائو۔ آن جي او ڏوھ ڪرڻ سين توڀان ڪري تو، تو اُوئي نا معافِي ڏيو۔ 4 جي او ڏِينھ ۾ گھڙِي گھڙِي اَوھانجو ڏوھ ڪري تو، آن ھر گھڙِي اَوھان وٽ آئي ڪھي تو تہ، ’ھُون توڀان تو ڪران‘، تو اُوئي نا معافِي ڏيتا رھو۔‘
ويساھ رکڻ ري باري ۾
5 پَڇي خاص چيلان پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ’اَسانجو ويساھ وڌائو۔‘
6 تو پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’جي اَوھانجو تُورِيئي ري ٻِج جِڏو ويساھ ھونت، تو اَوھِين اِيئي تُوت ري وڻ نا اِين ڪھي سگھيا ھونت تہ، ’اِيھا اُکڙي سمنڊ ۾ جائي اُگ‘، تو اُوئي اَوھانجو ڪھڻ مڃيو ھونت۔‘
مالِڪ آن غُلام رو مِثال
7 ’فرض ڪرو تہ اَوھان مان ڪيھِي رو غُلام اَھي جڪو کيتر کيڙي تو يا رِڍان چاري تو۔ جڏھين او کيتر سين پَڇو آئي تو، تڏھين ڪِي اَوھِين اُوئي نا اِين ڪھسو تہ، ’اُرھو آ، ٻيس۔ روٽِي کا۔‘ 8 بِلڪُل نہ۔ پڻ اَوھِين غُلام نا اِين ڪھسو تہ، ’مانھجِي روٽِي تَيار ڪر۔ جِتِي تائين ھُون کائي پِيئي رھان، اُتِي تائين سنبري مانھجِي شيوا ڪر۔ پَڇي تُون ڀلين جائي کا۔‘ 9 جڏھين غُلام اَوھانجو ڪھيَل ڪم پُورو ڪري تو، تو اَوھِين اُوئي را ٿورا پڻ ڪِنھِي مڃي۔
10 ايھڙي نمُوني اَوھان پڻ جڏھين آپ نا ڪھيَل سجا ڪم پُورا ڪريا ھوئين، تو اِين ڪھيا تہ، ’اَسِين تہ رُگو غُلام اَھان۔ جڪو ڪم اَسان نا ڪرڻو ھتو، او اَسان ڪري ڇڏيو اَھي۔‘
پرڀُو يسُوع رو ڏسان ڪوڙھيَل ماڙھُوئان نا سجا ڪرڻ
11 ھيڪ ڏِينھ پرڀُو يسُوع يرُوشلم شھر سمھون جاتي سامريہ آن گلِيل عِلائِقان ري دنگ وٽا گيو پي۔ 12 او ھيڪي گان ۾ پُجڻ واۯو ھتو، تڏھين ڏس ڪوڙھيَل ماڙھُو اُوئي نا سمھان آيا۔ او آئي پرڀُو يسُوع سين اَۯگا ڀِيچي 13 وڏي سڏا ڪھڻ لگا تہ، ’اي پرڀُو يسُوع، اي گرُو جِي، اَسان تي دَيا ڪرو۔‘
14 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڏيکي ڪھيو تہ، ’اَوھِين جائي آپرِي طبِيعت پُوجاريان نا ڏيکاۯو۔‘ پَڇي ڪِي ٿيو تہ جاتي جاتي او ڪوڙھ مان آجا ٿي صاف ٿي گيا۔
15 اُوئان مان ھيڪي جڻي جڏھين ڏِٺو تہ ھُون سجو ٿي گيو اَھان، تڏھين او وڏي آواز سين اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرتو پَڇو وۯيو۔ 16 اُوئي آئي پرڀُو يسُوع ري پگان تي کِري اُوئي را ٿورا مڃيا۔ او سامرِي قوم رو ھتو۔ 17 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ڏس ئي ماڙھُو صاف ڪو ٿيا ڪِي؟ تو ٻِيجا نو جڻا ڪِٿ اَھين؟ 18 اِيئي ھيڪي ڌارِين قوم واۯي سَوا ٻِيجو ڪوئِي اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرڻ سارُون پَڇو ڪو آيو ڪِي؟‘ 19 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ’اُٺِي جا۔ تاھجي ويساھ تِنا سجو ڪريو اَھي۔‘
اِيشوَر ري راج رو آڻ
(متِي ۲۴:۲۳–۲۸، ۳۷–۴۱، لُوقا ۱۷:۲۰–۳۷)
20 پَڇي فرِيسِي ٽولي ري ڪينهڪ ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع نا پُڇيو تہ، ’اِيشوَر رو راج ڪڏھي آسي؟‘
تڏھين پرڀُو يسُوع وۯتِي ڏِنِي تہ، ’ايھڙِي ڪوئِي نِشانِي ڪو اَھي جِڪي سين اِيشوَر ري راج ري آڻ ري ٽاڻي رِي خبر پئي۔ 21 ماڙھُو اِين ڪِنھِي ڪھين تہ، ’جوئو، اِيشوَر رو راج اِٿ اَھي يا اُٿ اَھي‘، ڪِي تہ حقِيقت ۾ او راج اَوھانجي وِچ ۾ اَھي۔‘
22 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ڪھيو تہ، ’ايھڙا پڻ ڏِينھ آسين جڏھين اَوھِين مُنش پُتر ري ڏِينھان مان ھيڪي ڏِينھ سارُون پيا سِڪسو، پڻ ڏيکي ڪِنھِي سگھو۔ 23 ماڙھُو اَوھان نا اِين ڪھسين تہ، ’اِٿ جوئو، يا اُٿ جوئو‘، پڻ اَوھِين جوڻ سارُون متان جايا، نِڪو ئي اُوئان پُٺيا ھليا۔ 24 ڪِي تہ جين کِوَڻ ٿيڻ ري ٽاڻي او آڪاس ري ھيڪي دنگ سين ٻِيجي دنگ تائين چمڪي تِي، تِين مُنش پُتر آپري آڻ ري ڏِينھ ساگِي نمُوني پڌرو ٿيسي۔ 25 پڻ اُوئي سين اَگ ۾ اِين ٿيڻ کپي تہ او تمام گھڻا ڏُک سھي، آن اِيئي زماني را ماڙھُو اُوئي نا رد ڪري ڇڏي۔
26 مُنش پُتر ري ڏِينھان ۾ اِين رو اِين ٿيسي، جين اَگي نُوح ري ڏِينھان ۾ ٿيو تو۔ 27 اُوئان ڏِينھان ۾ ماڙھُو کاتا پِيتا رھيا، آن آپرا ڇوڪرا آن نِينگرين پرڻاتا رھيا۔ نيٺ او ڏِينھ آيو جڏھين نُوح ٻيڙي ۾ جائي ٻيٺو، آن پَڇي ٻوڏ آئِي، جِڪي ٻِيجان سجان نا ناس ڪري ڇڏيا۔
28 لُوط ري ڏِينھان ۾ پڻ ساگِي نمُونو ٿيو تو۔ او ماڙھُو کاتا پِيتا، واپار ڪرتا، فصل پوکتا، آن گھر ٺاھتا رھيا۔ 29 پڻ جِڪي ڏِينھ لُوط سدُوم شھر مان ٻاھر نِسريو، اُوئي ڏِينھ آڪاس مان جوت آن ٻۯتل پٿر وسيا، جِڪان اُٿلان سجان ماڙھُوئان نا ناس ڪري ڇڏيا۔ 30 ساگِي نمُوني جِڪي ڏِينھ مُنش پُتر پڌرو ٿيسي، اُوئي ڏِينھ اِين رو اِين ٿيسي۔
31 اُوئي ڏِينھ جي ڪوئِي ماڙھُو آپري کُڏ رِي ڇِت تي اَھي، آن اُوئي رو سامانَ گھر ۾ اَھي، تو اُوئي نا آپرو سامانَ کڻي سارُون ھيٺو اُترڻ نہ کپي۔ ساگِي نمُوني جي ڪوئِي آپري کيتر ۾ اَھي، تو اُوئي نا پَڇو گھري آڻ نہ کپي۔ 32 جڪو لُوط رِي ڏوسِي سين ٿيو تو، او ياد ڪرو۔ 33 جڪو آپرِي حَياتِي بچاڻ چاھي تو، او اُوئي نا گونسي۔ پڻ جڪو آپرِي حَياتِي گونئي تو، او اُوئي نا بچاسي۔
34 ھُون اَوھان نا سنڀۯائُون تو تہ اُوئي رات ٻہ جڻا ھيڪِي کٽ تي سُتل ھوسين، تو ھيڪي نا تيڙيو جاسي، آن ٻِيجي نا ڇڏيو جاسي۔ 35 ٻہ ڏوسين ڀيۯين گھرٽِي پِيستين ھوسين، تو ھيڪِي نا تيڙِي جاسي، آن ٻِيجي نا ڇڏِي جاسي۔ 36 (کيتر ۾ ٻہ ماڙھُو ھوسين، تو ھيڪي نا تيڙيو جاسي، آن ٻِيجي نا ڇڏيو جاسي۔)‘
37 تڏھين چيلان پُڇيو تہ، ’پرڀُو، اي واتين ڪِٿ ٿيسين؟‘
تو پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’جِٿ ڍُونڍِي ھوسي، اُٿ گِرجھان پڻ آئي ڀيۯين ٿيسين۔‘