گونئيل رِڍ رو مِثال
(متِي ۱۸:۱۲–۱۴، لُوقا ۱۵:۱–۷)
15
1 ھيڪ ڏِينھ تمام گھڻا ناڪو ليڻ واۯا آن پاپِي ماڙھُو پرڀُو يسُوع رين واتين سنڀۯڻ سارُون اُوئي وٽ آيا پي۔ 2 تڏھين فرِيسِي ٽولي را ماڙھُو آن پنڊت آپت ۾ سُس پُس ڪرڻ لگا تہ، ’اي ماڙھُو پاپيان نا آپ وٽ آڻ ڏي تو، آن اُوئان ڀيۯِي روٽِي کائي تو۔‘3 اِيئي تي پرڀُو يسُوع اُوئان نا اي مِثال سنڀۯايو۔ 4 ’فرض ڪرو تہ اَوھان مان ڪيھِي وٽ سو رِڍان ھوئين، آن اُوئان مان ھيڪ گونئاجي جائي، تو اُوئي نا جوڻ سارُون او ماڙھُو ڪِي ڪرسي؟ اُوئان نَوانَوي رِڍان نا سِيم ۾ ڇڏي او گونئيل رِڍ نا اُتِي تائين ضرُور جوتو رھسي، جِتِي تائين اُوئي نا ھٿ نہ آئي۔ 5 پَڇي جڏھين او ھٿ ڪري تو، تڏھين خُوش ٿي اُوئي نا ڪُلھان تي کڻي 6 گھري آئي تو۔ پَڇي آپري دوستان آن پاڙي واۯان نا منگائي ڪھي تو تہ، ’مين ڀيۯا ٿي خُوشِي ڪرو، ڪِي تہ جڪو رِڍ گونئاجي گئِي تِي، او مين ھٿ ڪرِي اَھي۔‘
7 تو ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ ايھڙي نمُوني نَوانَوي نيڪ ماڙھُو جِڪان نا آپري پاپان سين توڀان ڪرڻ رِي ضرُورت ڪو اَھي، اُوئان وٽا ھيڪ پاپِي ماڙھُو جڪو توڀان ڪري تو، اُوئي سارُون آڪاس ۾ وڌِيڪ خُوشِي ٿيسي۔‘
گونئيل سِڪي رو مِثال
8 ’يا وۯي فرض ڪرو تہ ھيڪِي ڏوسِي وٽ ڏس چاندِي را سِڪا اَھين، آن اُوئان مان ھيڪ سِڪو گونئي تِي، تو او ڪِي ڪرسي؟ او ضرُور ڏِيئو ٻاۯي گھر ٻوھاري اُوئي سِڪي نا نہ لڀڻ تائين ڌيانَ سين جوتِي رھسي۔ 9 پَڇي جڏھين او سِڪو لڀي تِي، تڏھين آپري جيڏلان آن پاڙي واۯيان نا آپ وٽ منگائي ڪھي تِي تہ، ’مين ڀيۯين ٿي خُوشِي ڪرو، ڪِي تہ مين جڪو سِڪو گونيو تو، او مِنا جُڙيل اَھي۔‘
10 تو ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ ايھڙي نمُوني جڏھين ھيڪ پاپِي ماڙھُو توڀان ڪري تو، تڏھين اِيشوَر ري فرِشتان نا خُوشِي ٿي تِي۔‘
گونئيل ڏِڪري رو مِثال
11 پَڇي پرڀُو يسُوع اِين پڻ ڪھيو تہ، ’ھيڪي ماڙھُو را ٻہ ڏِڪرا ھتا۔ 12 ھيڪ ڏِينھ نِنڍي ڏِڪري آپري ٻاپ نا ڪھيو تہ، ’اَبا، مِلڪيَت مان جڪو مانھجو حِصو ٿي تو، او ھِيڻا ئي مِنا ڏيو۔‘ تڏھين اُوئي آپرِي مِلڪيَت ٻِيان نا وِۯھائي ڏِنِي۔
13 ٿوڙھان ڏِينھان سين پَڇي نِنڍو ڏِڪرو آپرو حِصو ويچي پئِيسا کڻي ڪيھِي اَۯگي مُلڪ گيو ھليو۔ اُٿ جائي اُوئي اَجايو خرچ ڪري آپرِي سجِي مِلڪيَت اُڏائي ڇڏِي۔
14 جڏھين او سجِي مِلڪيَت کپائي رھيو، تڏھين پُورِي مُلڪ ۾ ايھڙو ڏُڪاۯ آئي پيو جو او بُک مرڻ لگو۔ 15 تو او جائي اُوئي مُلڪ ري ھيڪي ماڙھُو وٽ مزُورِي تي ڀِيٽو۔ اُوئي ماڙھُو اُوئي نا آپري کيتران ۾ سُوئر چارڻ رو ڪم ڏِنو۔ 16 پَڇي اُوئي رِي دِل گھڻو ئي ڪھڻ لگِي تہ جڪو کاڌو سُوئر کائين تا، او پڻ ھُون کائُون۔ پڻ اُوئي نا ڪيھِي وٽا ڪِينھ ڪو جُڙيل۔
17 نيٺ جڏھين اُوئي رو دِماغ ٺِڪاڻي آيو، تڏھين اُوئي سوچيو تہ، ’مانھجي ٻاپ وٽ ڪِتا ئي مزُور پيا ڍاپين۔ پڻ ھُون تہ اِٿ بُک پيو مران۔ 18 ھُون ھِيڻا ئي مانھجي ٻاپ وٽ پَڇو جائُون، آن اُوئي نا ڪھان تہ، ’اَبا، مين اِيشوَر رو آن اَوھانجو ڏوھ ڪريو اَھي۔ 19 ھي ھُون اِيئي ري لائِق ڪو اَھان جو اَوھانجو ڏِڪرو سڏائُون۔ ھي مِنا آپري مزُوران ۾ ھيڪ مزُور ڪري ڀِيچاۯو۔‘ 20 اِين سوچي پَڇي او سِڌو آپري ٻاپ وٽ ھليو گيو۔
اڃان او گھران سين اَۯگو ھتو، تہ اُوئي ري ٻاپ اُوئي نا آتي ڏِٺو۔ آپري ڏِڪري نا ڏيکي ٻاپ رِي دِل ۾ قياس آيو، آن ڊوڙي جائي اُوئي نا ڀاڪر گھتِي، آن چُمين ڏِنانتي۔ 21 تڏھين ڏِڪري ڪھيو تہ، ’اَبا، مين اِيشوَر رو آن اَوھانجو ڏوھ ڪريو اَھي۔ ھي ھُون اِيئي ري لائِق ڪو اَھان جو اَوھانجو ڏِڪرو سڏائُون۔‘
22 پڻ ٻاپ آپري نوڪران نا ڪھيو تہ، ’ڇيڪا ٿيو۔ سُٺي ۾ سُٺا گڀا لي آئي اِيئي نا پھرائو، آن ھٿ ۾ وِينٽِي آن پگان ۾ جُتِي پڻ پھرائو۔ 23 آن جڪو متارو گابو اَھي، اُوئي نا لي آئي ڪوھو۔ آئو تہ آپِين کائُون آن خُوشِي ڪران۔ 24 ڪِي تہ مين اِين سمجھو تو تہ اي مانھجو ڏِڪرو مري گيو تو، پڻ ھي وۯي جِيتو ٿيو اَھي۔ او گونئاجي گيو تو، آن وۯي جُڙيل اَھي۔‘ پَڇي او خُوشِي ملھاڻ لگا۔
25 پڻ اُوئي ٽاڻي وڏو ڏِڪرو کيتر گيل ھتو۔ پَڇو آتي جڏھين او گھران نا نيڙو آيو، تڏھين اُوئي گاڻ وجاڻ آن نچڻ رو آواز سنڀۯيو۔ 26 تو اُوئي ھيڪي نوڪر نا سڏ ڪري پُڇيو تہ، ’اي ڪِي پيو ٿي؟‘
27 تڏھين نوڪر ڪھيو تہ، ’اَوھانجو ڀائِي پَڇو آيو اَھي۔ آن اَوھانجي ٻاپ متارو گابو ڪوھرايو اَھي، ڪِي تہ او سجو سارو پَڇو آيو اَھي۔‘ 28 اي وات سنڀۯي وڏو ڀائِي ڪاوَڙجي پيو، آن گھري ڪو گيو۔ تو ٻاپ ٻاھر آيو، آن اُوئي نا سمجھاڻ لگو۔ 29 پڻ اُوئي آپري ٻاپ نا ڪھيو تہ، ’جوئو، اِتا سال مين اَوھانجو نوڪر ري جين ڪم ڪريو اَھي۔ ھُون ڪڏھي پڻ اَوھانجي ڪھڻ سين ٻاھر ڪو گيو اَھان۔ پڻ اَوھان مِنا ڪڏھي پڻ ھيڪ ٻڪريو ئي ڪو ڏِنو، جڪو ھُون مانھجي دوستان ڀيۯِي خُوشِي ڪران۔ 30 پڻ اِيئي اَوھانجي ڏِڪري اَوھانجِي سجِي مِلڪيَت بُريان ڏوسيان تي اُڏائي ڇڏِي۔ جڏھين اي گھري آيو اَھي، تڏھين اَوھان اِيئي سارُون متارو گابو ڪوھرائي ڇڏيو۔‘