ڪينهڪ ڏوسيان رو پرڀُو يسُوع ڀيۯو جاڻ
8
1 اُوئي سين پَڇي پرڀُو يسُوع شھر شھر آن گان گان پنڌ ڪري اِيشوَر ري راج رِي خُوشخبرِي سنڀۯاتو رھيو۔ اُوئي را چُنڊيَل ٻارھي چيلا آپ ڀيۯا ھتا۔ 2 ڪينهڪ ڏوسين پڻ ھتين، جِڪان نا پرڀُو يسُوع بِيماريان آن ڀُوتان سين ڇڏائين تين۔ اُوئان ۾ مريَم ھتِي جِڪي نا مگدلِينِي ڪھتا۔ اُوئي مان پرڀُو يسُوع ست ڀُوت ڪڍيا تا۔ 3 يُوئانہ پڻ ھتِي، جِڪي رو ڌڻِي خُوزہ ھيروديس ري موحلات ۾ وڏو مُنڇِي ھتو۔ اُوئي سَوا سُوسناہ آن ٻِيجين پڻ گھڻين ڏوسين ھتين، جڪو آپري ڌن مال سين پرڀُو يسُوع آن اُوئي ري چيلان رِي شيوا ڪرتين۔ٻِج ڇِنڊڻ واۯي رو مِثال
(متِي ۱۳:۱–۹، مرقس ۴:۱–۹، لُوقا ۸:۴–۸)
4 جڏھين شھر شھر سين تمام گھڻا ماڙھُو پرڀُو يسُوع وٽ آئي ڀيۯا ٿيا پي، تڏھين پرڀُو يسُوع اي مِثال ڏي ڪھيو تہ، 5 ’ھيڪ ھاۯِي ٻِج ڇِنڊڻ گيو۔ ٻِج ڇِنڊتي ڪينهڪ ڪڻ وِچ وڍي کِريا، آن ماڙھُو اُوئان نا لتاڙي گيا آن پکِي کائي گيا۔ 6 ڪينهڪ ڪڻ پٿرِيلِي زمِينَ تي جائي کريا، جِڪي ۾ ريج نہ ھوڻ ري ڪري او اُگڻ سين پَڇي ڇيڪا سُڪي گيا۔ 7 ٻِيجا ڪڻ ڪانڊيران ۾ جائي کريا۔ ڪانڊيرا اُوئان ڀيۯا اُگا، آن سِلان نا وڌڻ ڪو ڏِنو۔ 8 پڻ ڪينهڪ ڪڻ ڀلِي زمِينَ ۾ جائي کِريا، آن اُگي ھر ھيڪ ڪڻ مان سو سو ڪڻ ٿيا۔
پرڀُو يسُوع اي وات ڪري وڏي سڏا ڪھيو تہ، ’جي اِيشوَر اَوھان نا ڪن ڏِنا اَھين، تو سنڀۯو۔‘
مِثالان رو مطلب
(متِي ۱۳:۱۰–۱۷، مرقس ۴:۱۰–۱۲، لُوقا ۸:۹–۱۰)
9 پَڇي پرڀُو يسُوع ري چيلان اُوئي نا پُڇيو، ’اِيئي مِثال رو مطلب ڪِي اَھي؟‘
10 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’اَوھان نا اِيشوَر ري راج ري لِڪيَل واتيان رِي سمجھ ڏِنل اَھي۔ پڻ ھُون ٻِيجان نا مِثالان سين سنڀۯائُون تو، تہ جين او ڏيکتي ئي نہ ڏيکين، آن سنڀۯتي ئي نہ سمجھين۔‘
پرڀُو يسُوع ٻِج ڇِنڊڻ واۯي رو مِثال سمجھائي تو
(متِي ۱۳:۱۸–۲۳، مرقس ۴:۱۳–۲۰، لُوقا ۸:۱۱–۱۵)
11 ’ھي اِيئي مِثال رو مطلب اي اَھي تہ ٻِج اِيشوَر رو وچن اَھي۔ 12 جڪو ڪڻ وِچ وڍي کِريا، اُوئان رو مطلب ايھڙا ماڙھُو اَھين جڪو اِيشوَر رو وچن سنڀۯين تا۔ پَڇي شيطانَ آئي اُوئان رِي دِل مان وچن ڪڍي تو ڇڏي، متان او ويساھ نہ رکين، آن اُوئان نا ڇوٽڪارو نہ جُڙي۔ 13 جڪو ڪڻ پٿرِيلِي زمِينَ تي کِريا، اُوئان رو مطلب ايھڙا ماڙھُو اَھين جڪو وچن سنڀۯي خُوشِي سين مڃين تا۔ پڻ دِل ۾ اُوئي وچن رِي ڪوئِي پاڙ ڪو تِي ھوئي۔ او ٿوڙھِي تائين ويساھ رکين تا، پڻ آزمتي ري ٽاڻي ڦِري جائي تا۔ 14 جڪو ڪڻ ڪانڊيران ۾ کِريا، اُوئان رو مطلب ايھڙا ماڙھُو اَھين جڪو وچن سنڀۯين تا، پڻ ھلتي ھلتي حَياتِي ري گڻتيان، ڌن مال آن عيش آرام ۾ ڦاسجي جائي تا، آن اُوئان رو ميوو ڪو تو پچي۔ 15 پڻ جڪو ڪڻ ڀلِي زمِينَ تي کِريا، اُوئان رو مطلب ايھڙا ماڙھُو اَھين جڪو وچن سنڀۯين تا، اُوئي نا سچِي آن سُٺِي دِل سين سانڍي رکين تا، آن ھِمٿ نہ ھاري ميوو جھلين تا۔
ڏِيئو ٺان سين ڍڪڻ
(مرقس ۴:۲۱–۲۵، لُوقا ۸:۱۶–۱۸)
16 ’ڪوئِي ماڙھُو ايھڙو ڪو اَھي جڪو ڏِيئو ٻاۯي اُوئي نا ڪيھِي ٺان سين ڍڪي ڇڏي، يا کٽ ھيٺا رکي ڇڏي۔ پڻ او اُوئي ڏِيئي نا اُونچو رکسي، تہ جين جڪو ماڙھُو گھر ۾ آئين تا، اُوئان سارُون ساھو ٿي۔ 17 ڪِي تہ ھر شئي جڪو لِڪيَل اَھي او پڌرِي ٿيسي، آن ھر وات جڪو لِڪيَل اَھي اُوئي رِي خبر پئي جاسي آن پڌرِي ٿيسي۔ 18 اِيئي ڪري ھُوشيار رھو تہ اَوھِين ڪيھڙي نمُوني سنڀۯو تا۔ ڪِي تہ جِڪي وٽ ڪينهڪ اَھي، اُوئي نا وڌِيڪ ڏِنو جاسي۔ پڻ جِڪي وٽ ڪِينھ ڪو اَھي، اُوئي وٽا او پڻ ليو جاسي جِڪي نا او آپرو سمجھي تو۔‘
پرڀُو يسُوع رِي ما آن اُوئي را ڀائِي
(متِي ۱۲:۴۶–۵۰، مرقس ۳:۳۱–۳۵، لُوقا ۸:۱۹–۲۱)
19 ھيڪ ڏِينھ پرڀُو يسُوع رِي ما آن اُوئي را ڀائِي اُوئي وٽ آيا، پڻ گھڻا ماڙھُو ھوڻ ري ڪري اُوئي تائين پُجي ڪو سگھيا۔ 20 اِيئي تي ڪينهڪ ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ’اَوھانجِي ما آن اَوھانجا ڀائِي ٻاھر ڀِيٽا اَھين۔ او اَوھان سين مِلڻ چاھين تا۔‘
21 پڻ پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’مانھجِي ما آن مانھجا ڀائِي او اَھين جڪو اِيشوَر رو وچن سنڀۯين تا آن اُوئي تي ھلين تا۔‘
پرڀُو يسُوع رو طُوفانَ نا بند ڪرڻ
(متِي ۸:۲۳–۲۷، مرقس ۴:۳۵–۴۱، لُوقا ۸:۲۲–۲۵)
22 ھيڪ ڏِينھ پرڀُو يسُوع آپري چيلان ڀيۯو ٻيڙِي ۾ چڙھيو، آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ، ’ھلو آپِين ڍنڍ ري ٻِيجي ڪپ تي ھلان۔‘ تڏھين او رَوانا ٿيا۔
23 جاتي جاتي پرڀُو يسُوع نا اُونگھ آئي گئِي۔ تڏھين ڍنڍ ۾ ھيڪ ايھڙو طُوفانَ آيو جڪو ٻيڙِي پاڻِي سين ڀرجڻ لگِي، آن اُوئان رِي حَياتِي خطري ۾ پئي گئِي۔ 24 تو چيلان پرڀُو يسُوع نا جاگائي ڪھيو تہ، ’گرُو جِي، گرُو جِي، آپِين تہ ٻُڏان تا۔‘
اِيئي تي پرڀُو يسُوع اُٺيو، آن ھَوا آن ڇوليان نا حُڪم ڏِنانتي تہ، ’بند ٿيو۔‘ تڏھين او بند ٿي گئين، آن ماٺو ماٺ ٿي گئِي۔
25 پَڇي پرڀُو يسُوع چيلان نا ڪھيو تہ، ’اَوھانجو ويساھ ڪِٿ اَھي؟‘
پڻ او ٻِيھاجي حيرانَ ٿي گيا، آن آپت ۾ ڪھڻ لگا تہ، ’اي ڪيھڙو ماڙھُو اَھي؟ جڪو ھَوا آن پاڻِي نا حُڪم ڏي تو، آن او مڃين تا۔‘
پرڀُو يسُوع رو ھيڪي ماڙھُو مان گھڻا ڀُوت ڪڍڻ
(متِي ۸:۲۸–۳۴، مرقس ۵:۱–۲۰، لُوقا ۸:۲۶–۳۹)
26 پَڇي پرڀُو يسُوع آن اُوئي را چيلا ٻيڙِي ۾ چڙھي گراسينيان ري عِلائِقي ۾ جائي پُگا، جڪو ڍنڍ ري ٻِيجي ڪپ تي گلِيل صُوبي نا سمھون اَھي۔ 27 جڏھين پرڀُو يسُوع ڍنڍ ري ڪپ تي اُتريو، تڏھين اُوئي نا اُوئي شھر رو ھيڪ ماڙھُو ڀيۯو ٿيو جِڪي نا ڀُوت لگل ھتا۔ او ماڙھُو گھڻان ڏِينھان سين نِڪو گڀا پھرتو، نِڪو ئي گھري ھتو، پڻ مُقامان ۾ ھتو۔
28 اُوئي جڏھين پرڀُو يسُوع نا ڏِٺو، تڏھين رڙ ڪري اُوئي ري پگان تي کِريو، آن وڏي سڏا ڪھيانتي تہ، ’اي پرڀُو يسُوع، اي پرميشوَر را پُتر، تُون مانھجي وِچ ۾ ڪِي پيو اَھين؟ ھُون تِنا مِنٿ تو ڪران، مِنا سُوۯ مَ ڏي۔‘ 29 اُوئي اِيئي ڪري اِين ڪھيو ڪِي تہ پرڀُو يسُوع اَگي ڀُوت نا اُوئي ماڙھُو مان نِسري جاڻ رو حُڪم ڏِنو تو۔
ڪِتا ئي دفعا ڀُوت اُوئي نا قابُو ڪرتو رھيو۔ ماڙھُو اُوئي را ھٿ پگ سنڪۯان سين ٻڌي قابُو ڪرتا۔ پڻ او سنڪۯان ٽوڙائي جاتو، آن ڀُوت اُوئي نا بيابانَ سمھون گِينسلي جاتو۔
30 تو پرڀُو يسُوع اُوئي نا پُڇيو تہ، ’تاھجو نان ڪِي اَھي؟‘
اُوئي ڪھيو تہ، ’لشڪر۔‘ اُوئي اِيئي ڪري لشڪر ڪھيو جو اُوئي نا گھڻا ڀُوت لگل ھتا۔
31 تڏھين او ڀُوت پرڀُو يسُوع نا مِنٿ ڪري ڪھڻ لگا تہ، ’اَسان نا نرگ ۾ مَ ميلھ۔‘
32 اُٿ جبل مٿي سُوئران رو ھيڪ وڏو ولر پي چريو۔ تو اُوئان ڀُوتان پرڀُو يسُوع نا مِنٿ ڪري ڪھيو تہ، ’اَسان نا اُوئان سُوئران ۾ جاڻ رِي موڪل ڏي۔‘ تڏھين اُوئي موڪل ڏِنِي۔ 33 تو او ڀُوت ماڙھُو نا ڇڏي جائي سُوئران نا لگا، آن سجو ولر جبل ري پاساڙي مان ڊوڙتو جائي ڍنڍ ۾ کِريو آن ٻُڏي مري گيو۔
34 سُوئر چارڻ واۯان جڏھين اي ڏِٺو، تڏھين ڀگا جائي شھر آن ٻاھراڙِي ۾ اي وات سنڀۯايانتي۔ 35 پَڇي ماڙھُو اي رنگ ڏيکڻ سارُون ٻاھر نِسري آيا۔ اُوئان پرڀُو يسُوع وٽ آئي اُوئي ماڙھُو نا ڏِٺو جِڪي مان ڀُوت نِسري گيا تا۔ او گڀا پھري آپري صحِيح دِماغ سين پرڀُو يسُوع ري پگان وٽ ٻيٺو تو۔ اي ڏيکي او سجا ئي ٻِيھاجي گيا۔ 36 پَڇي جِڪان اي رنگ ڏِٺو تو، اُوئان آيَل ماڙھُوئان نا سنڀۯايو تہ ڀُوت واۯو ماڙھُو ڪِين سجو ٿيو اَھي۔
37 تڏھين گراسينيان ري عِلائِقي ري سجان ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع نا مِنٿ ڪري ڪھيو تہ، ’اِيھا ھليو جا۔‘ اُوئان اِيئي ڪري اِين ڪھيو ڪِي تہ اُوئان نا گھڻو ٻِيھ ھتو۔ اِيئي تي پرڀُو يسُوع ٻيڙِي ۾ چڙھي پَڇو رَوانو ٿيو۔
38 پڻ جِڪي ماڙھُو مان ڀُوت نِسري گيا تا، او پرڀُو يسُوع نا مِنٿ ڪري ڪھڻ لگو تہ، ’مِنا اَوھان ڀيۯو تيڙي ھلو۔‘
پڻ پرڀُو يسُوع اُوئي نا اِين ڪھي پَڇو ميلھيو تہ، 39 ’تُون پَڇو آپري گھري جا، آن جائي ماڙھُوئان نا سنڀۯا تہ اِيشوَر تين تي ڪِڏِي وڏِي ڀلائِي ڪرِي اَھي۔‘ تڏھين اُوئي پَڇو جائي سجي شھر ۾ سنڀۯايو تہ پرڀُو يسُوع مين تي ڪِڏِي وڏِي ڀلائِي ڪرِي اَھي۔
پرڀُو يسُوع رو ھيڪِي نِينگرِي نا جِيتِي ڪرڻ آن ھيڪِي ڏوسِي نا سجِي ڪرڻ
(متِي ۹:۱۸–۲۶، مرقس ۵:۲۱–۴۳، لُوقا ۸:۴۰–۵۶)
40 جڏھين پرڀُو يسُوع وۯي پَڇو آيو، تڏھين گھڻا ماڙھُو اُوئي نا ڏيکي ڏاڍا خُوش ٿيا، ڪِي تہ اُوئان اِيئي رِي واٽ پي جوئِي۔
41 اُٿ ھيڪ ماڙھُو ھتو جِڪي رو نان يائِير ھتو۔ او اُٿلي مندر رو اَگواڻ ھتو۔ او آئي پرڀُو يسُوع ري پگي پيو، آن اُوئي نا آپري گھري تيڙي جاڻ رِي مِنٿ ڪريانتي، 42 ڪِي تہ اُوئي رِي ھيڪ ئيج نِينگرِي، جڪو اَٽڪل ٻارھان سالان رِي ھتِي، او مرڻ تي ھتِي۔ تو پرڀُو يسُوع اَگواڻ ري گھران سمھون رَوانو ٿيو۔ جاتي جاتي پرڀُو يسُوع ري چاري پاسي ماڙھُوئان رو ميڙ اُوئي را پگ ڪچرتو پي آيو۔
43 اُوئان ماڙھُوئان ۾ ھيڪ ڏوسِي ھتِي، جِڪي نا ٻارھان سالان سين زنانِي بِيمارِي ھتِي۔ اُوئي وٽ جِڪِين ھتو، او ڊاڪٽران نا ڏي ڇڏيانتِي، پڻ اُوئي نا ڪوئِي سجِي ڪري ڪو سگھيو۔ 44 تو او ڏوسِي پرڀُو يسُوع پُٺيا آئِي، آن اُوئي رِي لوئِي ري پلي نا ھٿ لگايو۔ ھٿ لگاڻ سين او يڪدم سجِي ٿي گئِي۔
45 اِيئي تي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’مِنا ھٿ ڪي لگايو؟‘
پڻ سجان ڪھيو تہ، ’اَسان ڪو لگايو۔‘
پَطرس آن اُوئي ري ساٿيان ڪھيو تہ، ’گرُو جِي، اَوھانجي چاري پاسي گھاٽا ماڙھُو اَھين، آن اَوھان مٿي چڙھتا پيا آئين۔‘
46 پڻ پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ڪيھِي تہ مِنا ھٿ لگايو، ڪِي تہ اُوئي ئيج ٽاڻي مِنا خبر پئِي تہ اِيشوَر رِي طاقت مين مان نِسري گئِي اَھي۔‘
47 جڏھين ڏوسِي ڏِٺو تہ ھي ھُون لِڪي ڪِنھِي سگھان، تڏھين او ڌُٻتِي ڌُٻتِي آئي پرڀُو يسُوع ري پگان تي کِري پئِي، آن سجان ري رُوبرُو اُوئي نا ڪھيانتِي تہ مين ڪي ري ڪري ھٿ لگايو، آن ھُون ڪِين يڪدم سجِي ٿي گئِي اَھان۔
48 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ’اَما، تاھجي ويساھ تِنا سجِي ڪرِي اَھي۔ ھي ڀلين جا۔ اِيشوَر تِنا سُکِي رکي۔‘
49 اڃان پرڀُو يسُوع اِين ڪھيو پي، تو ھيڪي ماڙھُو اَگواڻ ري گھرا آئي اَگواڻ نا ڪھيو تہ، ’اَوھانجِي نِينگرِي مري گئِي اَھي۔ ھي گرُو جِي نا تڪلِيف مَ ڏيو۔‘
50 پڻ پرڀُو يسُوع اي وات سنڀۯي اَگواڻ نا ڪھيو تہ، ’ٻِيھاجو مَ۔ رُگو ويساھ رکو، تو نِينگرِي جِيتِي ٿي جاسي۔‘
51 جڏھين پرڀُو يسُوع اَگواڻ ري گھري پُگو، تڏھين اُوئي پَطرس، يُوحنا، يعقُوب آن نِينگرِي ري ما ٻاپ سَوا ٻِيجان ماڙھُوئان نا آپ ڀيۯا مھِين آڻ ڪو ڏِنو۔ 52 تو اُٿ سَجا ئي ماڙھُو نِينگرِي را پار کڻي رويا پي۔ تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’روئو مَ۔ نِينگرِي مري ڪو گئِي اَھي، پڻ اُونگھ ۾ اَھي۔‘ 53 اي سنڀۯي سجا ئي اُوئي تي ٺٺولين ڪرڻ لگا، ڪِي تہ اُوئان نا خبر ھتِي تہ نِينگرِي تہ مري گئِي اَھي۔
54 پڻ پرڀُو يسُوع جائي نِينگرِي نا ھٿ مان جھلي سڏ ڪريو تہ، ’اي نِينگرِي، اُونچِي اُٺِي۔‘ 55 تڏھين اُوئي نِينگرِي رو ساس وۯي آيو، آن او اُٺي ڀِيٽِي۔ پَڇي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’اِيئي نا ڪينهڪ ڏيو تہ کائي۔‘
56 اُوئي را ما ٻاپ حيرانَ ٿي گيا۔ پڻ پرڀُو يسُوع اُوئان نا گھڻو ڪھيو تہ، ’ڪيھِي نا پڻ متان ڪھيا تہ ڪِي ٿيو اَھي۔‘