يھُودِي ڌرم را اگواڻ پرڀُو يسُوع نا ماراڻ سارُون رِٿ ٺاھين تا
(متِي ۲۶:۱–۵، مرقس ۱۴:۱–۲، لُوقا ۲۲:۱–۲، يُوحنا ۱۱:۴۵–۵۳)
26
1 جڏھين پرڀُو يسُوع او سجين واتين سنڀۯائي رھيو، تڏھين اُوئي آپري چيلان نا ڪھيو تہ، 2 ”اَوھان نا تہ خبر اَھي تہ پرِين پاسکا پرٻ آسي، آن ماڙھُو مُنش پُتر نا سُولِي تي چاڙھي ماراڻ سارُون جھلاسين۔“3 تڏھين وڏا پُوجارِي آن اِسرائيلِي قوم را اگواڻ مُک پُوجارِي رِي درٻار ۾ ڀيۯا ٿيا، جِڪي پُوجارِي رو نان ڪائيفا ھتو۔ 4 آن اُوئان آپت ۾ صلاح ڪرِي، تہ، ”آپِين پرڀُو يسُوع نا ڪيھِي ٺگِي سين جھلان آن مارائي ڇڏان۔“ 5 پڻ اُوئان اِين ڪھيو تہ، ”آپِين اُوئي نا پاسکا پرٻ تي ڪِنھِي جھلان، متان ماڙھُو ڦشرِي نہ ڪرين۔“
ھيڪ ٻائِي پرڀُو يسُوع رِي عِزت ۾ اُوئي ري مٿي تي عنطر نائي تِي
(متِي ۲۶:۶–۱۳، مرقس ۱۴:۳–۹، يُوحنا ۱۲:۱–۸)
6 پرڀُو يسُوع بيت عنياہ گان ۾ شمعُونَ نان ري ھيڪي ماڙھُو ري گھري ھتو، جِڪي نا اگي ڪوڙھ رِي بِيمارِي ھتِي۔ 7 پرڀُو يسُوع روٽِي کاڻ سارُون ٻيٺو تو، تڏھين ھيڪ ٻائِي سنگ مرمر ري پٿر رِي شِيشِي لي پرڀُو يسُوع وٽ آئِي، جِڪي ۾ مھانگو عنطر ھتو، آن اُوئي ري مٿي تي عنطر نائي ڇڏيو۔ 8 پڻ او ڏيکي پرڀُو يسُوع ري چيلان نا ڪاوَڙ چڙھِي، آن اُوئان ڪھيو تہ، ”او عنطر اُونھِين ايڙڻ رو ڪيھڙو فائِدو ٿيو؟ 9 ڪِي تہ او عنطر گھڻان پئِيسان ۾ ويچجي سگھيو تي، آن اُوئي را پئِيسا غرِيبان ۾ وِۯھائي سگھيا تي۔“
10 پڻ پرڀُو يسُوع اُوئان رِي اي وات سمجھي اُوئان نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين اِيئي ٻائِي نا ڪي ري ڪري تنگ تا ڪرو ؟ اِيئي سُٺو ڪم مين سارُون ڪريو اَھي۔ 11 غرِيب تہ ھميشہ اَوھان وٽ ھوسين، پڻ ھُون ھميشہ اَوھان وٽ ڪِنھِي ھوئان۔ 12 جڏھين اِيئي مانھجي بدن تي اي عنطر نايو، تڏھين اِيئي مِنا قبر ۾ ٻُورڻ سارُون تَيار ڪريو۔ 13 ھُون اَوھان نا سچ ڪھان تو تہ پُورِي دُنيا ۾ جِٿ پڻ ماڙھُو اي اِيشوَر رِي ڏِنل خُوشخبرِي سنڀۯاسين، اُٿ اِيئي ٻائِي رِي يادگِيرِي ۾ اي وات پڻ سنڀۯاسين تہ اِيئي ڪِي ڪريو اَھي۔“
يھُوداہ اِسڪريوتِي رو پرڀُو يسُوع نا جھلاڻ سارُون رِٿ ٺاھڻ
(متِي ۲۶:۱۴–۱۶، مرقس ۱۴:۱۰–۱۱، لُوقا ۲۲:۳–۶)
14 پَڇي پرڀُو يسُوع ري ٻارھان چُنڊيَل چيلان سين ھيڪ جڻو، جِڪي رو نان يھُوداہ اِسڪريوتِي ھتو، او وڏا پُوجاريان وٽ گيو، 15 آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ، ”ھُون پرڀُو يسُوع نا اَوھان وٽ جھلائِيس، تو اَوھِين مِنا ڪِتا پئِيسا ڏيسو؟“ تڏھين اُوئان اُوئي نا تريس چاندِي را سِڪا ڏِنا۔ 16 آن اُوئي ٽاڻي سين لي يھُوداہ پرڀُو يسُوع نا جھلاڻ رو وجھ جوڻ لگو۔
پرڀُو يسُوع رو آپري چيلان ڀيۯو پاسکا پرٻ کاڻ
(متِي ۲۶:۱۷–۲۵، مرقس ۱۴:۱۲–۲۱، لُوقا ۲۲:۷–۱۳،۲۱–۲۳)
17 جڏھين فطِير نان ري پرٻ رو پيھلڪو ڏِينھ آيو، تڏھين پرڀُو يسُوع ري چيلان اُوئي نا آئي پُڇيو تہ، ”اَوھانجِي ڪيھڙِي مرضِي اَھي تہ اَسِين ڪِٿ جائي اَوھان سارُون پاسکا پرٻ کاڻ رِي تَيارِي ڪران؟“
18 تو پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين شھر ۾ فلاڻي ماڙھُو وٽ جائو، آن اُوئي نا اِين ڪھيا تہ، ’گرُو جِي اِين ڪھي تو تہ مانھجو ٽاڻو ھِيڻا نيڙو آيو اَھي۔ ھُون تاھجي گھري آپري چيلان ڀيۯو پاسکا پرٻ کائِيس۔‘“
19 چيلان جين پرڀُو يسُوع ڪھيو تو، اِين رو اِين ڪريو، آن اُٿ پاسکا پرٻ رِي تَيارِي ڪريانتي۔
20 جڏھين سِنجھا ٿئِي، تڏھين پرڀُو يسُوع آپري ٻارھان چُنڊيَل چيلان ڀيۯو روٽِي کاڻ سارُون ٻيٺو۔ 21 جين اُوئان روٽِي کاڌِي پي، تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”ھُون اَوھان نا سچ تو ڪھان تہ اَوھان سين ھيڪ جڻو مِنا جھلاسي۔“
22 اِيئي تي چيلان نا گھڻو ڏُک ٿيو، آن ھيڪي ٻِيجي پُٺيا پرڀُو يسُوع نا ڪھڻ لگا تہ، ”پرڀُو، ھُون تہ ڪو اَھان نہ؟“
23 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اُوئي جِڪي آپرو گِرھا مين ڀيۯو کاڻ واۯي ٺانَ ۾ ٻوڙيو اَھي، او مِنا جھلاسي۔ 24 جيھڙي نمُوني مانھجي باري ۾ شاستر ۾ اگي لِکيل اَھي، ايھڙي نمُوني مُنش پُتر اِيئي دُنيا سين جائي تو۔ توئي پڻ ڏُک اُوئي ماڙھُو سارُون اَھي، جڪو مُنش پُتر نا جھلاسي۔ اُوئي ماڙھُو سارُون سُٺو اِين ٿينت، تہ او مُۯگو جاپيو ئي نہ ھونت۔“
25 اِيئي تي يھُوداہ، جڪو پرڀُو يسُوع نا جھلاڻ واۯو ھتو، اُوئي پُڇيو تہ، ”گرُو جِي، ھُون تہ ڪو اَھان نہ؟“
تو پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ”اِين تين آپ ڪھيو اَھي۔“
پرڀُو يسُوع رو آپرِي يادگِرِي ۾ روٽِي کاڻ رِي رِيت ٺاھڻ
(متِي ۲۶:۲۶–۳۰، مرقس ۱۴:۲۲–۲۶، لُوقا ۲۲:۱۴–۲۰، ۱ ڪُرِنٿيان ۱۱:۲۳–۲۵)
26 جڏھين اُوئان روٽِي کاڌي پي، تڏھين پرڀُو يسُوع روٽِي لي اُوئي سارُون اِيشوَر را ٿورا مڃي جھورِي، آن آپري چيلان نا ڏي ڪھيانتي تہ، ”ليو آن کائو۔ اي مانھجو بدن اَھي۔“ 27 پَڇي پرڀُو يسُوع انگُوران ري رس رو پِيئالو لي اُوئي سارُون اِيشوَر را ٿورا مڃيا، آن اُوئان نا اِين ڪھي ڏِنانتي تہ، ”اَوھِين سجا ئي اِيئي سين پِيئو۔ 28 ڪِي تہ اي مانھجو لوھِي اَھي، جِڪي سين اِيشوَر رو وچن ٻڌل اَھي۔ ھُون گھڻان ماڙھُوئان سارُون مانھجو لوھِي واھِيس، تہ جين اُوئان نا پاپان رِي معافِي جُڙي۔ 29 ھُون اَوھان نا خاطرِي سين ڪھان تو، تہ جِتِي تائين ھُون مانھجي پِتا ري راج ۾ اَوھان ڀيۯو انگُوران رو نَوو رس نہ پِيئان، اُتِي تائين ھُون اي رس وۯي مُۯگو ئي ڪِنھِي پِيئان۔“
30 پَڇي ڀُجن گائي او ٻاھر نِسري جيتُونَ نان ري جبل سمھان رَوانا ٿيا۔
پرڀُو يسُوع رو اگ ۾ پطرس نا سنڀۯاڻ تہ، ”تُون مانھجو اِنڪار ڪرِيس“
(متِي ۲۶:۳۱–۳۵، مرقس ۱۴:۲۷–۳۱، لُوقا ۲۲:۳۱–۳۴، يُوحنا ۱۳:۳۶–۳۸)
31 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ڪھيو تہ، ”ھيڪ ايھڙِي وات مين سين ٿيسي جِڪي ري ڪري اجوڪِي رات اَوھِين سجا ئي مِنا ڇڏي جاسو۔ ڪِي تہ شاستر ۾ اِيشوَر رِي اي وات لِکيل اَھي تہ،
’ھُون ريڍار نا مارِيس،
آن ولر رين رِڍان پکڙجي جاسين۔‘
32 پڻ موت سين جِيتو ٿي اُٺڻ سين پَڇي ھُون اَوھان سين اگ ۾ گلِيل صُوبي ۾ جائِيس۔“
33 تڏھين پطرس اُوئي نا ڪھيو تہ، ”ڀلين ٻِيجا سجائي اَوھان سين ٿيڻ واۯِي وات ري ڪري اَوھان نا ڇڏي جائي، توئي پڻ ھُون اَوھان نا ڪڏھي پڻ ڪِنھِي ڇڏان۔“
34 پڻ پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ”ھُون تِنا سچ تو ڪھان تہ اجوڪِي رات ڪُڪڙ ري ٻانگ ڏيڻ سين اگ ۾، تُون ترن دفعا مانھجو اِنڪار ڪري ڪھِيس تہ، ’ھُون پرڀُو يسُوع نا اوۯکان ئي ڪو تو۔‘“
35 تو پطرس اُوئي نا ڪھيو تہ، ”مِنا اَوھان ڀيۯو ڀلين مرڻو پئي، توئي پڻ ھُون اَوھانجو اِنڪار ڪڏھي پڻ ڪِنھِي ڪران۔“ آن ٻِيجان سجان چيلان پڻ اِين رو اِين ڪھيو۔
پرڀُو يسُوع رو جيتُونَ نان ري جبل تي دُعا ڪرڻ
(متِي ۲۶:۳۶–۴۶، مرقس ۱۴:۳۲–۴۲، لُوقا ۲۲:۳۹–۴۶)
36 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان ڀيۯو گتسمنِي نان رِي جگھا تي آيو، آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ،”اَوھِين اِٿ ٻيسو، آن ھُون اُٿ جائي دُعا ڪران تو۔“
37 تڏھين پرڀُو يسُوع پطرس نا آن زبدِي ري ٻِيان ڏِڪران نا آپ ڀيۯا تيڙي گيو، آن اُٿ جائي اُوئي نا گھڻو ڏُک آن پريشانِي ٿئِي۔ 38 تو پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”مِنا اِتو گھڻو ڏُک ٿيو اَھي جڪو جاڻي مانھجو ساھ ٽُٽي پيو۔ اَوھِين اِٿ رھو، آن مين ڀيۯا جاگتا رھو۔“ 39 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان سين ٿوڙھو اگھو جائي او مُونھ کوئي ھيٺو کِريو، آن اِين دُعا ڪرڻ لگو تہ، ”اي مانھجا پِتا، جي ٿي سگھي، تو مين سين اي ڏُکان رو پِيئالو ٽاۯي ڇڏ۔ توئي پڻ مانھجِي مرضِي نہ، پڻ تاھجِي مرضِي پُورِي ٿي۔“
40 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان چيلان وٽ پَڇو آيو، آن جوئي تہ او اُونگھاڻا پيا اَھين۔ تو اُوئي پطرس نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين مين ڀيۯا ھيڪ ڪلاڪ پڻ جاگي ڪو تا سگھو ڪِي؟ 41 اَوھِين جاگتا رھو، آن دُعا ڪرتا رھو تہ اَوھِين آزمتي ۾ نہ پئو۔ اَوھانجِي دِل تہ اِين ڪھي تِي، پڻ اَوھانجو بدن ڪمزور اَھي۔“
42 پَڇي پرڀُو يسُوع وۯي ٻِيجي گھوئِي جائي اِين دُعا ڪرڻ لگو تہ، ”اي مانھجا پِتا، جي اي ڏُکان رو پِيئالو مانھجي پِيئڻ بِنا ٽۯي ڪو تو سگھي، تو تاھجِي مرضِي پُورِي ٿي۔“
43 تڏھين پرڀُو يسُوع وۯي پَڇو آئي جوئي تہ چيلا اُونگھاڻا پيا اَھين، ڪِي تہ اُوئان رين انکين اُونگھ ۾ ڀرين پئين تين۔
44 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڇڏي وۯي ھليو گيو، آن ترجي گھوئِي اِين رو اِين دُعا ڪرِي۔
45 تڏھين او وۯي چيلان وٽ پَڇو آيو، آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ، ”اَوھِين اڃان تائين اُونگھاجو پيا آن آرام ڪرو پيا ڪِي؟ جوئو، ھِيڻا او ٽاڻو آيو اَھي، جڏھين ماڙھُو مُنش پُتر نا جھلائي پاپِي ماڙھُوئان ري حَوالي ڪرسين۔ 46 ھي اُٺو، آپِين ھلان۔ جوئو، مِنا جھلاڻ واۯو آئي پُگو اَھي۔“
پرڀُو يسُوع رو جھلجڻ
(متِي ۲۶:۴۷–۵۶، مرقس ۱۴:۴۳–۵۰، لُوقا ۲۲:۴۷–۵۳، يُوحنا ۱۸:۳–۱۲)
47 اڃان پرڀُو يسُوع ٻوليو پي، تو اوچتو يھُوداہ اُٿ آئي پُگو، جڪو پرڀُو يسُوع ري ٻارھان چُنڊيَل چيلان ۾ ھيڪ ھتو۔ آن اُوئي ڀيۯو ماڙھُوئان رو ھيڪ وڏو ٽولو ھتو، جِڪان وٽ تلواران آن ڌُڪا ھتا۔ او وڏا پُوجاريان آن اِسرائيلِي قوم ري اگواڻان سين ميلھيَل ھتا۔ 48 تو جھلاڻ واۯي يھُوداہ ٽولي ري ماڙھُوئان نا اي نِشانَ سنڀۯايو تو تہ، ”جِڪي نا ھُون چُونٻڪي ڏيئان، او پرڀُو يسُوع اَھي۔ اُوئي نا اَوھِين جھليا۔“ 49 تڏھين او يڪدم پرڀُو يسُوع وٽ آيو، آن ڪھيانتي تہ، ”گرُو جِي، نمسڪار“، آن اُوئي نا چُونٻڪي ڏِنانتي۔ 50 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ”ڀائِي، جِڪي ڪم سارُون تُون آيو اَھين، او ڪر۔“ تڏھين ٽولي ري ماڙھُوئان نيڙا آئي پرڀُو يسُوع نا جھليو، آن اُوئي نا قابُو ڪريانتي۔ 51 پَڇي اِين ٿيو تہ جڪو پرڀُو يسُوع ڀيۯا ھتا، اُوئان ۾ ھيڪي جڻي آپرِي تلوار ڪڍِي، آن مُک پُوجارِي ري نوڪر نا ھڻيانتي، آن اُوئي رو ڪنَ وڍي ڇڏيو۔ 52 تو پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ”آپرِي تلوار پڇِي مياڻ ۾ رَک۔ ڪِي تہ جڪو ماڙھُو تلوار سين وِڙھين تا، اُوئان سجان نا تلوار سين ماريا جاسين۔ 53 تِنا اِيئي وات رِي خبر ڪو اَھي ڪِي؟ جي ھُون مانھجي پِتا سين مدد منگنت، تو او يڪدم فرِشتان رِي فوج را ٻارھي ٽولا مين سارُون ميلھنت۔ 54 پڻ جي ھُون اِين ڪرنت، تو شاستر رين اي لِکيل واتين ڪِين پُورين ٿينت، تہ اي سڀ ڪُجھ مين سين ضرُور ٿيسي۔“
55 پَڇي پرڀُو يسُوع ٽولي ري ماڙھُوئان نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين تلواران آن ڌُڪا لي مِنا جھلڻ ڪي ري ڪري آيا اَھو؟ ھُون ڌاڙيل اَھان ڪِي؟ ھُون تہ روز وڏي مندر ۾ ٻيسي سِکاتو، توئي پڻ اُٿ اَوھان مِنا ڪڏھي پڻ ڪو جھليو۔ 56 پڻ اي سڀ ڪُجھ اِيئي سارُون ٿيو اَھي، تہ جين اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان ري لِکيل شاستر رين واتين پُورين ٿيئين۔“
پَڇي سجا ئي چيلا پرڀُو يسُوع نا ڇڏي ڀجي گيا۔
پرڀُو يسُوع رو ڌرمِي پنچائِت سمھون ڀِيچڻ
(متِي ۲۶:۵۷–۶۸، مرقس ۱۴:۵۳–۶۵، لُوقا ۲۲:۵۴–۵۵، ۶۳–۷۱، يُوحنا ۱۸:۱۳–۱۴، ۲۴)
57 اُوئان ماڙھُوئان جِڪان پرڀُو يسُوع نا جھليو تو، او پرڀُو يسُوع نا مُک پُوجارِي ڪائيفا وٽ تيڙي گيا، جِٿ شاستر نا جاڻڻ واۯا آن اِسرائيلِي قوم را اگواڻ ڀيۯا ٿيا تا۔ 58 آن پطرس گھڻِي ڇيٽِي سين مُک پُوجارِي ري موحلات تائين پرڀُو يسُوع پُٺيا رو پُٺيا گيو۔ پَڇي او مھِين جائي سِپاھيان ڀيۯو اوٽي تي ٻيسي رھيو، تہ جوئان تہ پرڀُو يسُوع سين ڪِي ٿيسي۔
59 تو وڏا پُوجارِي آن ڌرمِي پنچائِت را سجا ئي ماڙھُو اِيئي پُڇا ۾ ھتا تہ ڪوئِي ماڙھُو پرڀُو يسُوع ري خِلاف ڪُوڙِي شاھِدِي ڏي، جِڪي سين اَسِين پرڀُو يسُوع نا موت رِي سزا ڏيرائي سگھان۔ 60 گھڻان ماڙھُوئان اگ ۾ آئي ڪُوڙِي شاھِدِي ڏِنِي، توئي پڻ اُوئان نا ڪوئِي موت رِي سزا جيھڙِي وات ڪو جُڙِي۔ نيٺ ٻہ ماڙھُو اگ ۾ آيا، 61 آن شاھِدِي ڏي ڪھيانتي تہ، ”اِيئي ماڙھُو ڪھيو تو تہ ھُون اِيشوَر ري وڏي مندر نا ختم ڪري سگھان تو، آن ترنان ڏِينھان ۾ وۯي اِيئي نا ٺاھي سگھان تو۔“ 62 اِيئي تي مُک پُوجارِي اُٺي ڀِيٽو، آن پرڀُو يسُوع نا ڪھيانتي تہ، ”جڪو تاھجي خِلاف او شاھِدِي ڏيئين پيا، تُون اُوئي ري باري ۾ ڪوئِي جَواب ڪو تو ڏيئين ڪِي؟“ 63 پڻ پرڀُو يسُوع ڪوئِي وۯتِي ڪو ڏِنِي۔ تڏھين مُک پُوجارِي اُوئي نا ڪھيو تہ، ”ھُون تِنا جِيتي اِيشوَر رو قسم ڏيئان تو۔ اَسان نا سنڀۯا، تُون اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح آن اِيشوَر رو پُتر اَھين، يا نہ؟“
64 تو پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ”اَوھان آپ اِين ڪھيو اَھي۔ پڻ ھُون اَوھان سجان نا خاطرِي سين ڪھان تو تہ اج سين لي اَوھِين مُنش پُتر نا طاقت واۯي اِيشوَر ري سُبتي پاسي ٻيٺل آن آڪاس ري ڪڪران ۾ آتي ڏيکسو۔“
65 تڏھين مُک پُوجارِي آپرو ڏُک ڏيکاۯڻ سارُون اُوئي آپرو پھريَل گگھو ڦاڙيو، آن ڪھيانتي تہ، ”اِيئي اِيشوَر رِي بي عِزتِي ڪرِي اَھي۔ ھي آپان نا ٻِيجان شاھِدِي ڏيڻ واۯان رِي ڪيھڙِي ضرُورت اَھي؟ جوئو، اَوھان ھِيڻا ئي اِيئي وٽا بي عِزتِي واۯِي وات سنڀۯِي اَھي۔ 66 اَوھِين ڪيھڙو فيصلو ڪرو تا؟“
تو پنچائِت ري ماڙھُوئان وۯتِي ڏِنِي تہ، ”اي ڏوھارِي اَھي۔ اِيئي نا موت رِي سزا ڏيڻ کپي۔“
67 تڏھين اُوئان پرڀُو يسُوع ري مُونھ تي ٿُڪيو، آن اُوئي نا ٺونشا ھڻيانتي۔ آن ڪينهڪ جڻان اُوئي نا ٿپڙان ھڻين، 68 آن اُوئي سين پُڇيانتي تہ، ”اي اِيشوَر را چُنڊيَل مسِيح، تُون اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯو اَھين نہ؟ تو پَڇي اَسان نا سنڀۯا۔ تِنا ڪي ڌڪ ھڻيو اَھي؟“
پطرس رو پرڀُو يسُوع رو اِنڪار ڪرڻ
(متِي ۲۶:۶۹–۷۵، مرقس ۱۴:۶۶–۷۲، لُوقا ۲۲:۵۵–۶۲، يُوحنا ۱۸:۱۵–۱۸، ۲۵–۲۷)
69 اُوئي ٽاڻي پطرس درٻار سين ٻاھر اوٽي تي ٻيٺو تو۔ تڏھين ھيڪِي نوڪرياڻِي اُوئي وٽ آئي ڪھيو تہ، ”تُون پڻ گلِيل صُوبي واۯي پرڀُو يسُوع ڀيۯو ھتو۔“
70 پڻ پطرس سجان ري رُوبرُو اِنڪار ڪري ڪھيو تہ، ”مِنا خبر ئي ڪو اَھي تہ تُون ايھڙِي اُبتِي وات ڪِي تِي ڪرين۔“
71 تڏھين پطرس اُوھا جائي موحلات ري ٻاھرلي دروازي وٽ گيو۔ پڻ اُٿ ٻِيجي نوڪرياڻِي اُوئي نا ڏِٺو، آن اُٿ ڀِيٽل سجان ماڙھُوئان نا ڪھيانتِي تہ،”اي ماڙھُو پرڀُو يسُوع ناصرت شھر واۯي ڀيۯو ھتو۔“
72 تو پطرس وۯي اِنڪار ڪريو، آن قِسم کائي ڪھيانتي تہ، ”ھُون تہ اُوئي ماڙھُو نا اوۯکان ئي ڪو تو۔“
73 ٿوڙھِي دير سين پَڇي اُٿ ڀِيٽل ماڙھُوئان پطرس وٽ آئي ڪھيو تہ، ”اي تہ سچِي وات اَھي تہ تُون پڻ اُوئان منھيلو اَھين، ڪِي تہ تاھجِي ٻولِي سين خبر پئي تِي تہ تُون گلِيل صُوبي رو اَھين۔“