ويھان رِي دعوت رو مِثال۔
22
1 ھبپَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا وۯي ٻيجي مِثال رِي وات سنڀۯائِي تہ، 2 ”اِيشوَر رو راج ھيڪي بادشاھ ري جين اَھي، جڪو آپري ڏِڪري رِي ويھان رِي دعوت ڪري تو۔ 3 اُوئي دعاوتيان سمھان آپرا نوڪر ميلھيانتي، اِيئي سارُون تہ او دعوت تي آئين۔ پڻ دعاوتيان آڻ سارُون ڪوتي ڪريو۔ 4 تڏھين اُوئي ٻِيجا نوڪر ميلهيا، آن ڪهانتي تہ جِڪان نا دعوت جُڙيل اَھي، اُوئان نا ڪھيا تہ ھي ويھان را طعام تيار اَھين، کائڻ سارُون هليا آئو۔ 5 پڻ دعاوتيان ڪوئِي پڻ ڌيان ڪو ڏنو آن آپران آپران ڪمان تي ھليا گيا، ڪوئِي آپري کيتر تي ھليو گيو، ڪوئِي آپري واپار تي ھليو گيو، 6 ڪينهڪ ماڙھُوئان وۯي اُوئي ري نوڪران نا جھلي، اُوئان نا ايھڙي مار ڏِنِي جڪو ٻُٽ ماري ڇڏيا۔ 7 تڏھين راجا ڪاوڙيو آن آپرا سپاھِي ميلھيانتي تہ اُوئان خونيان نا مارين آن اُوئان را شھر ٻاۯي ڇڏي۔ 8 پَڇي اِيئي آپري نوڪران نا سڏ ڪري ڪھيو تہ، ’ويھان رِي روٽِي تيار اَھي۔‘ پڻ جِڪان نا دعوت ڏِنل ھتِي او اُوئي ري لائق ڪو ھتا 9 اِيئي ري ڪري ھي اَوھين وڏا رستان ري چوڪان تي جائو آن جڪو پڻ ماڙھُو ڏيکو اُوئان سجان نا ويھان رِي دعوت ڏيو۔ 10 تڏھين او نوڪر گھٽيان ۾ گيا آن ماڙھُوئان نا دعوت ۾ تيڙي آيا۔ آن دعوت واۯِي جھگا ماڙھُوئان سين ڀرجي گئِي۔11 جڏھين بادشاھ ميهمانان نا جوڻ سارُون مھين آيو تڏھين اُوئي اُٿ ھيڪ ايھڙو ماڙھُو ڏِٺو جِڪي نا ويھان ۾ آڻ سارُون سُٺا گڀا پھريل ڪو ھتا۔ 12 تڏھين اُوئي سين پُڇيو تہ، ’تُون ويھان را گڀا پھرڻ سوا اِٿ ڪِين آيو اَھين؟‘ پڻ او ڪو ٻوليو۔ 13 پَڇي بادشاھ نوڪران نا حُڪم ڏنو تہ اِيئي را ھٿ پَگ ٻڌي ٻاھر اَنڌاري ۾ اُڇلائي ڇڏو، جِٿ او رڙين ڪري آن ڏنت ڪُرٽي۔ 14 ڪِي تہ دعاوتِي تہ گھڻا اَھين پڻ چُنڊيل ٿوڙا اَھين۔“
ناڪو ڏيڻ ري باري ۾ سوال
15 فريسيان جائي آپت ۾ صلاح ڪرِي تہ، ”ڪيھڙي نمُوني پرڀُو يسُوع نا واتيان ۾ ڦاسائُون۔“ 16 پَڇي اُوئان آپرا چيلا آن ھيروديس رِي پارٽِي را ڪينهڪ ماڙھُو پرڀُو يسُوع سمھان ميلھيا۔ اُوئان آئي ڪھيو تہ، ”گرُوجِي، اَسان نا خبر اَھي تہ اَوھين سچا اَھو آن سچائِي سين اِيشوَر رو رستو ڏيکاۯو تا اَوھين ڪيھِي رِي پرواھ ڪوتا ڪرو آن ڪيھِي پڻ ماڙھُو رِي ظاھري صُورت ڪوتا جوئو۔ 17 تو پَڇي اَسان نا سنڀۯائو تہ اَوھين ڪِي تا سمجھو؟ ڪِي اَسان نا روم مُلڪ ري بادشاھ قيصر نا ناڪو ڏيڻ جائز اَھي يا نہ؟“ 18 پڻ پرڀُو يسُوع اُيئان رِي چالاڪي نا اوۯکي گيو، اُوئي ڪھيو تہ، ” اي رياڪار ماڙھُوئان، اَوھين مِنا ڦاساڻ رِي ڪوشِش ڪِي ري ڪري تا ڪرو؟ 19 اَوهين مِنا ھيڪ چاندِي رو سِڪو ڏيکاۯو جڪو اَوھِين ناڪي واۯان نا ڏيو تا۔“ تڏھين او ھيڪ سِڪو کڻي آيا۔ 20 تڏھين پرڀُو يسُوع اِيئان نا پُڇيو تہ ، ”اِيئي مٿي ڪي رو ڦوٽُو اَھي، آن ڪي رو نان لِکيل اَھي؟“ 21 تڏھين اُوئان ڪھيو تہ، ”بادشاه قيصر رو۔“ تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”جڪو قيصر بادشاه رو اَھي او قيصر بادشاه نا ڏيو آن جڪو اِيشوَر رو اَھي او اِيشوَر نا ڏيو۔“ 22 جڏھين اُوئان اي وات سنڀۯي تہ او حيران ٿي گيا، آن اُوئي نا ڇڏي اُوھا سين هليا گيا۔
مرڻ سين پَڇي جيِتو ٿي اُٺڻ ري باري ۾ سوال
23 اُوئي سين پَڇي ڪينهڪ صدُوقِي پنٿ واۯا پرڀُو يسُوع وٽ آيا۔ آن اُوئان رو ڪھڻ اَھي تہ، ”مرڻ سين پَڇي ماڙھُو وۯي جيِتا ڪوتا ٿئين۔“ 24 اوئان ڪھيو تہ، ”گروجي سنت موُسيٰ ري شاستر ۾ لِکيل اَھي تہ، جي ڪو پرڻيوڙو ماڙھُو بنا اولاد ري مري جائي تو تہ اُوئي رو ڀائي آپري رنڏول ڀاڀي نا گھر ۾ ٻيساۯي تہ جين آپري ڀائي سارُون اولاد ٿي۔ 25 تو اگي اَسان ۾ ست ڀائي ھتا۔ پيھلڪو وڏو ڀائي پرڻيو پڻ او بي اولاد ئي مري گيو تڏھين اُوئي ري ڏوسي ٻيجي ڀائي ڏيروٽو ڪري آپري گھر ۾ ٻيساۯي۔ 26 ايھڙي نمُوني اي ڏوسي ٻيجي سين تريجي سين آن آخرڪار ستان ئي ڀايان اُوئي ڏوسي نا آپري گھر ۾ ٻيساۯي آن بنا اولاد ري مري گيا۔ 27 اُوئان سجان سين پَڇي او ڏوسي بہ مري گئي۔ 28 ھي سنڀۯائو تہ نيا واۯي ڏِينھ جڏھين اِيشوَر ماڙھُوئان نا جِيتا ڪري اُٺاۯسي تو اُوئان ڀايان سين او ڏوسي ڪي ري ڏوسي ٿيسي ؟ ڪِي تہ ستان ئي ڀايان اُوئي نا گھر ۾ ٻيساۯي تي۔“ 29 پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين ڪِتا نہ ڀليل اَھو جڪو نہ اَوھِين پويتر شاستر نا سمجھو تا آن نڪو اِيشوَر ري طاقت ري باري ۾ خبر اَھي۔ 30 ڪي تہ جڏھين موئل ماڙھُو جِيتا ٿيسي تہ نہ او پرڻجسين آن نہ وۯي پرڻايا جاسين پَڻ جين سُرگ ۾ فرشتا اَھين ايھڙي نمُوني او پَڻ ھوسين۔ 31 مري جاڻ واۯان ري جيتي ٿيڻ ري باري ۾ جڪو اِيشوَر اَوھان نا ڪھيو اَھي او اَوھان ڪو پڙھيو اَھي ڪِي؟ 32 او ڪھي تو تہ، ’ھُون اِبراھيم رو پرميشوَر اِضحاق رو پرميشوَر آن يعقُوب رو پرميشوَر اَھان۔‘ اِيئي رو مطلب تہ او موئڙان رو پرميشوَر نہ، پَڻ جيتان رو پرميشوَر اَھي۔“ 33 جڏھين ماڙھُوئان اي سنڀۯيو، تڏھين او پرڀُو يسُوع ري سِکيا تي حيران ٿي گيا۔
سجان سين وڏو حُڪم
34 جڏھين فريسيان اي سنڀۯيو تہ پرڀُو يسُوع صدوقيان نا جواب ڏي ماٺ ڪرائي ڇڏيو اَھي، تڏھين فرِيسِي ٽولي واۯا سجا ماڙهُو ڀيۯا ٿي پرڀُو يسُوع وٽ آيا۔ 35 اُوئان ۾ ھيڪي شاستر جاڻڻ واۯي پرڀُو يسُوع نا ڦاسائڻ رِي ڪوشِش ڪرِي۔ 36 اُوئي پُڇيو تہ، ”اي گروجي شاستر ۾ جڪو حُڪم لِکيل اَھين اُوئان ۾ سجان سين وڏو حُڪم جيھڙو اَھي؟“ 37 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”تُون پرڀُو آپري پرميشوَر نا آپري پوري دِل، آپري سجي جان آن آپري سجي عقل سين پرميشوَر نا پريم ڪر۔ 38 ايھيج شاستر ۾ سجان سين وڏو آن پيھلڪو حُڪم اَھي۔ 39 ٻيجو حُڪم بہ ايئي جيھڙو اَھي، تہ آپري پاڙي واۯان سين اِتو پريم ڪر جِتو تُون آپ سين ڪرين تو۔“ 40 مُوسيٰ را لِکيل سجا حُڪم آن اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان رين سجين واتين اِيئان ٻيهان حُڪمان ۾ آئي جائي تين۔
اِيشوَر ري چُنڊيل مسيح ري باري ۾ سوال
41 جڏھين فرِيسِي ٽولي را سجا ماڙهُو پرڀُو يسُوع وٽ آئي ڀيۯا ٿيا، تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا پُڇيو تہ، 42 ”اِيشوَر ري چُنڊيل بچاڻ واۯي مسيح ري باري ۾ اوهانجو ڪِي خيال اَھي؟ او ڪي رو اولاد اَھي؟“ تڏھين فريسيان ڪھيو تہ، ”او دائُود رو اولاد اَھي۔“ 43 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”تو پَڇي دائُود اُوئي نا ’پرڀُو‘ ڪِي ڪھي تو؟ ڪِي تہ دائُود آپ پويتر آتما سين ڪھيو اَھي تہ، ’اِيشوَر ري چُنڊيل مسيح ري باري ۾ شاستر ۾ اين لِکيل اَھي تہ،
44 ”اِيشوَر ماهنجي پرُڀو نا ڪھيو تہ،
تُون ماهنجي سُبتي پاسي ۾ ٻيس،
جِتِي تائين ھُون تاھجي دُشمنان نا هارائي،
تاھجي پگان ۾ آئي نمائون۔“‘