متِي رو لِکيل پَوِيتر شاستر 8

پرڀُو يسُوع رو ھيڪي ڪوڙھئي رِي ڪوڙھ مِٽاڻ

‏1 جڏھين پرڀُو يسُوع جبل سين ھيٺو اُتريو، تہ ماڙھوان را ٽولان را ٽولا اُوئي پُٺيا ھلڻ لگا۔ ‏2 آن اوچتو ھيڪ ماڙھُو اُوئي وٽ آيو، جِڪي نا ڪوڙھ رِي بيمارِي ھتِي۔ اُوئي پرڀُو يسُوع ري پگي پئي ڪھيو تہ، ”اي گُرُوجِي جي تُون چاھين تہ مِنا سجو سارو ڪري سگھين تو۔ ‏3 اُوئي تي پرڀُو يسُوع آپرو ھٿ اُوئي مٿي رکي ڪھيو تہ ھُون چاھُون تو تہ تُون سجو سارو ٿي۔ آن او اُوئي ٽاڻي ئيج سجو سارو ٿي گيو۔“ ‏4 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو، ”اي وات ڪيھِي نا نہ سنڀۯائي۔ پڻ مندر ۾ جائي آپرو بدن پُوجارِي نا ڏيکاۯ، آن مُوسيٰ ري لِکيل حُڪمان ري جين قُرباني چاڙھ، تہ جين اي ثابتِي ٿي تہ تُون سجو سارو ٿي گيو اَھين۔“

صُوبيدار ري نوڪر نا سجو سارو ڪرڻ

‏5 جڏھين پرڀُو يسُوع ڪفرناحُوم شھر ۾ آيو، تڏھين اُوئي وٽ ھيڪي فوج ري صُوبيدار آئي منٿ ڪري ڪھيو تہ ‏6 سائين، مانھجو نوڪر اَڌرنگ رِي بيمارِي ري ڪري گھري پيو اَھي، آن گھڻي تڪليف ۾ اَھي۔ ‏7 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو، ”ھُون گھري ھلي اُوئي نا سجو سارو ڪرِيس۔“ ‏8 تڏھين صُوبيدار اُوئي نا ڪھيو تہ، ”سائين، ھُون اِيئي لائق ڪو اَھان، جڪو اَوھين مانھجِي گھري ھلو۔“ پڻ رُگو اَوھِين اِيھا سين حُڪم ڪرسو، تو مانھجو نوڪر سجو سارو ٿي جاسي۔ ‏9 ھُون ٻِيجان ھيٺا اَھان آن مانھجي ھيٺا پڻ سپاھِي اَھين۔ جي ڪيھِي نا ڪھِيس جا تہ او جاسي آن جي ڪيھِي نا ڪھيس اُرھو آ، تہ او آسي، پڻ جي نوڪر نا ڪھان تہ اي ڪم ڪر تو او ڪرسي۔ ‏10 پرڀُو يسُوع اي سنڀۯي حيران ٿي گيو آن جڪو اُوئي ڀيۯا ھتا اُوئان نا ڪھڻ لگو تہ، ”ھُون اَوھان نا سنڀۯائو مين اِيئي جيھڙو وِشواس سجي اِسرائيل ۾ ڪو ڏِٺو اَھي۔ ‏11 ھُون اَوھان نا ڪھان تو تہ گھڻائي اُنگولي آن آنٿولي پاسي سين آسين آن آڪاسِي راج ۾ اِبراھيم، اِضحاق آن يعقُوب سين ڀيۯا ٿي دعوت کاسين۔ ‏12 پڻ اِسرائِيلِي قوم را ماڙھُو جڪو آپرو آپ نا اُوئي ري راج را حقدار سمجھين تا، اُوئان نا ٻاھر انڌاري ۾ اُڇلايو جاسي، جِٿ او رڙين ڪرسين آن ڏنت ڪُرٽسين۔“ ‏13 پَڇي پرڀُو يسُوع صُوبيدار نا ڪھيو تہ ، ”گھري جا، جين تين يقين ڪريو اَھي، تِين ٿيسي۔“ آن اُوئي ئيج ٽاڻي صُوبيدار رو نوڪر سجو سارو ٿي گيو۔

پرڀُو يسُوع رو گھڻا ماڙھُوئان نا سجو سارو ڪرڻ

‏14 پرڀُو يسُوع جڏھين پطرس ري گھري گيو تڏھين ڏِٺو تہ اُوئي رِي ساسُو بُخار ري ڪري بِستري تي سُتِي پئِي ھتِي۔ ‏15 پرڀُو يسُوع اُوئي ري ھٿ نا ڇِٻيو ، آن اُوئي رو تپ اُتري گيو، او اُٺي ٻيٺِي آن پرڀُو يسُوع رِي شيوا ڪرڻ لگِي۔ ‏16 جڏھين سانج ٿئي تہ ماڙھُو پرڀُو يسُوع وٽ ڀوت لگل ماڙھُوئان نا تيڙي آيا۔ اِيئي رُگو ھيڪي اکر سين ڀُوتان نا ڪڍي ڇڏيا، آن سجان بِيماران نا سجا سارا ڪري ڇڏيا۔ ‏17 اُوئي اي ڪم ڪري يسعياہ اِيشوَر ري نياپو ڏيڻ واۯي رِي وات سچِي ڪري تہ، اُوئي آپ اسانجين بيمارين لئين آن اسانجا مرض آپ مٿي کڻيا۔

پرڀُو يسُوع مسيح رو چيلو ٿيڻ رو شرط

‏18 پرڀُو يسُوع آپري چاري پاسي ماڙھُوئان رو وڏو ميڙ ڏِٺو، تڏھين اُوئي آپري چيلان نا ڪھيو تہ، ” ڍنڍ ري ٻِيجي پاسي ھلو۔“ ‏19 آن ھيڪ شاستر جاڻڻ واۯو پرڀُو يسُوع وٽ آيو آن ڪھڻ لگو، ”اي گرُوجي، ھُون پڻ تاھجو چيلو ٿي تين ڀيۯو ھليس۔“ ‏20 پرڀُو يسُوع اُوئي نا ڪھيو تہ، ” لونڪڙيان نا ڏران آن پکيان نا کُونڀل اَھين، پڻ مُنش پتر نا مٿو لڪاڻ سارُون پڻ جگھا ڪو اَھي۔“ ‏21 پَڇي ٻِيجو ماڙھُو جڪو اُوئي رو چيلو ھتو، اُوئي ڪھيو تہ، ”اي گرُوجي، مِنا موڪل ڏي تہ مانھجو ٻاپ جڪو مرڻ رِي ڪنڌي تي اَھي اُوئي ري شيوا چاڪري ڪران اُوئي ري مرڻ سين پَڇي اُوئي نا زمين داخل ڪري پَڇو آئيس۔“ ‏22 پڻ پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اُوئان نا ڇڏي ڏي آن تُون مين ڀيۯو ھل، ڀلين مُردا آپري مُئل نا ٻورين۔“

پرڀُو يسُوع رو طُوفان بند ڪرڻ

‏23 پرڀُو يسُوع ٻيڙِي ۾ چڙھي ٻيٺو، آن اُوئي را چيلا پڻ اُوئي ڀيۯا چڙھي روانا ٿيا۔ ‏24 اوچتو ڍنڍ ۾ ھيڪ وڏو طُوفان آيو، آن ڇوليان رو پاڻِي ٻيڙِي ۾ آڻ لگو۔ پڻ پرڀُو يسُوع اونگھ ۾ سُتل ھتو۔ ‏25 پَڇي چيلان جائي اُوئي نا جاگايو آن ڪھيو تہ ، ”اي پرڀُو، اَسان نا بچا! ڪِي تہ اَسِين ٻُڏي تا مران۔“ ‏26 تڏھين پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا ڪھيو، ”اي گھٽ وِشواس واۯان، اَوھين ڪِي تا ٻِيھاجو؟“ پَڇي پرڀُو يسُوع اُٺي طوفان آن ڇوليان نا بند ٿيڻ رو حُڪم ڏنو، آن شانتِي ٿي گئِي۔ ‏27 چيلا حيران ٿي گيا، آن ڪھڻ لگا، ”اي عجِيب ماڙھُو اَھي جڪو ھَوا آن پاڻِي نا حُڪم تو ڏي آن او مڃين تا۔“

پرڀُو يسُوع رو ٻيان ماڙھُوئان سين ڀُوت ڪڍڻ

‏28 پَڇي پرڀُو يسُوع ڍنڍ ري ٻِيجي پاسي گدرينيان ري علائقي ۾ آيو۔ اُٿ ٻيان ماڙھُوئان نا ڀُوت لگل ھتا، او اِتا خطرناڪ ھتا جو اُوھا ڪوئِي ماڙھُو مٽي ڪو سگھتو۔ او مُقام سين نِسري پرڀُو يسُوع سين آئي مليا۔ ‏29 اُوئان رڙين ڪري پرڀُو يسُوع نا ڪھيو، ”اي اِيشوَر را ڏِڪرا، تاھجو اَسان سين ڪھڙو ڪم اَھي؟ تُون وقت سين اگ ۾ اَسان نا سزا ڏيڻ آيو اَھين؟“ ‏30 اُٿ ٿوڙھو پنڌ تي ھيڪ سُوئران رو ولر چريو پي۔ ‏31 ڀُوتان پرڀُو يسُوع نا منٿ ڪري ڪھيو تہ، ”جي تُون اَسان نا ڪڍين تو، تہ اَسان نا سُوئران ري ولر ۾ جاڻ رِي موڪل ڏي“۔ ‏32 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ،” ڀلين جائو“پَڇي او اُوئان ماڙھُوئان سين نِسري سُوئران نا جائي لگا آن سجو ولر جبل سين ھيٺو اُتري ڍنڍ مھين جائي کِريو آن ٻُڏي مري گيو۔ ‏33 ڌراڙ اي سڀ ڪُجھ ڏيکي ڀجي گيا، آن سجِي ئي وات جائي شھر ۾ سنڀۯائِي۔ ‏34 آن سجي شھر را ماڙھُو پرڀُو يسُوع سين ملڻ سارُون نِسري آيو۔ جڏھين پرڀُو يسُوع نا ڏِٺو تڏھين منٿ ڪري ڪھڻ لگا، مھربانِي ڪري اَسانجي علائقي سين نِسري جا۔