ٻِيجان نا ڏوھِي ڪرڻ
7
1 پرڀُو يسُوع ماڙهوان نا ڪھيو تہ، ”اَوھِين ٻِيجان تي ڏوھ نہ ڏيو، تو اِيشوَر اَوھان تي پڻ ڏوھ ڪنھِي ڏي۔ 2 ڪِي تہ جيھڙي نمُوني اَوھين ٻِيجان تي ڏوھ ڏيسو تين اِيشوَر پڻ اَوھان تي ڏوھ ڏيسي آن جيھڙي نمُوني اَوھِين ٻِيجان نا ماپي ڏيسو ايھڙي نمُوني اِيشوَر اَوھان نا ڏيسي۔ 3 تُون آپري ڀائِي رِي انک ۾ ڪٽر ڪِي تو جوئين، آن آپرِي انک ۾ جڪو لڪڙ پيو اَھي اُوئي رو خيال ئي ڪوتو ڪرين؟ 4 تُون ڪين آپري ڀائِي نا ڪھي سگھين تو تہ ادا، مِنا تاھجِي انک سين ڪٽر ڪڍڻ ڏي، پڻ آپرِي انک ۾ لڪڙ پيو اَھي 5 اي ڪوڙا ماڙھُو تُون آپرِي انک سين لڪڙ ڪڍ تو پَڇي تُون آپري ڀائِي رِي انک رو ڪٽر ڏيکي آن ڪڍي سگھِيس۔ 6 پويتر شئين ڪُتان سُمھين نہ اُڇلائو،اِيئن نہ ٿي جو او اَوھان سمھان ڦِري اَوھان نا ڪرڙين آن آپرا موتِي سُوئران اگيا ڦِٽا نہ ڪرو، او تہ اُوئان نا لتاڙي ڇڏسيناِيشوَر ڪنھين منگو، جوئو، آن کڙڪائو
7 اِيشوَر ڪنھين منگو تو جُڙسي، جوئو تو لڀسي، آن در کڙڪائو تو کُلسي۔ 8 ڪِي تہ جڪو منگي تو اُوئي نا جُڙي تو، جڪو جوئي تو اُوئي نا جوڙي تو، آن جڪو در کڙڪائي تو اُوئي سارُون کُلي تو۔ 9 ڪِي اَوھان ۾ ايھڙو ڪوئِي ٻاپ اَھي، جِڪي سين ڏِڪرو روٽِي منگي آن او اُوئي نا پٿر کڻي ڏي؟ 10 يا مڇِي منگي تہ او ناگ ڏي؟ 11 اَوھين بُرا ھوتي پڻ آپري ٻاۯان نا سُٺين شئين ڏيو تا، تو پَڇي اَوھانجو آڪاسِي پِتا ڪِتين نہ وڌِيڪ سُٺين شئين اُوئان نا ڏيسي جڪو اُوئي سين منگين تا۔ 12 جيھڙي نمُوني اَوھين چاھو تا تہ ماڙھُو اَوھان سين ھلين ايھڙي نمُوني اَوھين پڻ ٻِيجان سين ھلو۔ ايھيج مُوسيٰ را لِکيل حُڪم اَھين آن اِيشوَر ري نياپو ڏيڻ واۯان رو وچن اَھي۔
سوڙو دروازو
13 اَوھين سوڙي دروازي سين مَٽي جائو جڪو سدائين ري جيون سمھون جائي تو ڪِي تہ جڪو در بربادِي سمھون جائي تو او وڌِيڪ ويڪرو اَھي آن رستو وڏو اَھي اُوئي سين جاڻ واۯا گھڻا ئي اَھين۔ 14 پڻ او دروازو سوڙو اَھي آن او رستو ننڍو اَھي جڪو ھميشہ ري جيون سمھون جائي تو، آن اُوئي نا جوئي لڀڻ واۯا پڻ ٿوڙا اَھين۔
جيھڙو وڻ تيھڙو ميوو
15 اَوھِين ايھڙا ڪوڙان ماڙھوان سين ھوشيار رھيا جڪو آپرو آپ نا اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان ڪھين تا او اَوھان وٽ رِڍان ري جين غريب آن سياڻان ٿي آئين تا پڻ اندر را او ڪرڙوڪڻَا بگھاڙ اَھين۔ 16 اَوھين اُوئان نا اُوئان ري ڪمان سين اوۯکي لِيسو۔ ڪِي تہ ٻٻۯ ۾ ٻور ڪوتا ٿين آن نڪوئي اڪان سين انب۔ 17 ايھڙي نمُوني سُٺو وڻ سُٺو ميوو ڏي تو، آن خراب وڻ خراب ميوو ڏي تو۔ 18 سُٺو وڻ خراب ميوو ڏي ڪوتو سگھي آن نڪوئي خراب وڻ سُٺو ميوو ڏي تو سگھي۔ 19 جڪو وڻ سُٺو ميوو ڪوتو ڏي، او وڍي جوت ۾ اُڇلايو جاسي۔ 20 اِيئي ري ڪري اَوھين اُوئان ڪوڙان اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان نا اُوئان ري ڪمان سين اوۯکي لِيسو۔
ھُون اَوھان نا ڪڏھي پڻ ڪوتو اوۯکان
21 جڪو مِنا ’پرڀُو‘ ڪھين تا، اُوئان سين سجا ئي اِيشوَر ري راج ۾ ڪِنھِي جائي۔ پڻ رُگو او جاسين جڪو مانھجي پِتا رِي مرضِي تي ھلين تا، جڪو آڪاس ۾ اَھي۔ 22 نيا ري ڏِينھ گھڻائي ڪھاسين تہ اي پرڀُو، اي پرڀُو، اَسان تاھجي نان سين اگڪٿين ڪو ڪرين ھتين ڪِي؟ اَسان تاھجي نان سين ڀُوت ڪو ڪڍيا ھتا ڪِي؟ اَسان تاھجي نان سين گھڻائي عجِيب ڪم ڪو ڪريا ھتا ڪِي؟ 23 پڻ ھُون اُوئان نا صاف جواب ڏي ڪھِيس، تہ ھُون اَوھان نا اوۯکان ئي ڪوتو، اي بڇڙان! مين سين ھليا جائو۔
ٻيان نمونان را گھران رِي اڏاوت
24 اِيئي ري ڪري جڪو پڻ مانھجو اي وچن سنڀۯي اُوئي تي ھلي تو او اُوئي ڏاھي ماڙھُو جيھڙو اَھي جِڪي آپرو گھر جبل تي اڏيو۔ 25 ميھ ورسيو آن سيلاب آيو، آن طُوفان اُوئي گھر نا سٽان ڏنين، پڻ او گھر ڪو کِريو، ڪِي تہ اُوئي گھر رو بنياد جبل تي ھتو۔ 26 پڻ جڪو ماڙھُو مانھجو اي وچن سنڀۯي اُوئي تي ڪوتو ھلي او ايھڙي بي عقل ماڙھُو جيھڙو اَھي جِڪي آپرو گھر واري تي اڏيو۔ 27 اُوئي گھر تي ميھ ورسيو آن سيلاب آيو آن طُوفان سٽان ڏِنين، تڏھين گھر کِري پيو آن تباھ ٿي گيو۔“
پرڀُو يسُوع ري اختياري