214
मोचो गोट सुनतो सपाय भाई-बईनमन के जय मसीह की!
आगे चो पाठ के आमी पूछ-पछार चो गोटोक सुवाल ले सारलु, किरिस्‍त के दाउद राजा, परभु बलेसे तेबे हुन कसन ने दाउद चो थर चो होयदे, जीसु मंदिर ने रलो बेरा आपलो चेलामन के समजालो कि महापरभु चो नंजर ने कसन बरन चो दान खुबे नंगत आय? एदांय 21अध्या ने, चेलामन हुनके गोटोक सुवाल पूछसोत आउर हुन, हुनमन के सरासरी जुग के चितातो चो बारे ने सांगेसे।
लूका, अध्या 20 ने अगमगोट लिखलोर आसे। एता बले मत्ती आउर मरकुस लिखलो असन ची लिखलोर आसे। मानतर एता खिंडिक फरक आसे। मत्ती लिखलो नंगत खबर ने चेलामन जीसु के तीन सुवाल पूछसोत।
1. ए गोटमन केबे होयदे?
2. तुचो एतो चिना काय होयदे?
3. आउर जुग चो सरासरी केबे होयदे? (मत्ती 24:3 के पढ़ा)
ए अध्या ने जीसु पईल सुवाल चो उत्तर देयसे। लूका अगमगोट चो गोटोक खास गोट के सांगेसे। ए काई घड़लोर नोहले लुकालोर गोट नोआय। कसनबलले लूका लिखलोर नंगत खबर अगमगोट नोआय। मानतर सते घटलो गोट आय। आउर ए अगमगोट सन 70 ने पुरा होली। अगमगोट गोटोक छचा आय जोन थाने इतिहास बनुआय। एता बले असने चे होली।
जीसु, लोगमन चो दान देतो के दखलो आउर रांडी बायले के सहरालो
1 फेर जीसु आपलो मुंड उचाउन सवकारमन के आपलाहान-आपलाहान दान के, मंदिर चो दान पेटी ने भोरतो के दखलो।
2 हुन गोटोक गरीब रांडी बायले के बले दुय दामड़ी पयसा भोरतो के दखलो।
3 तेबे हुन बललो: “मय तुमके सते बलेंसे, ए रांडी बायले सबुले जुगे दान के भोरलीसे।
4 कसनबलले सवकारमन आपलाहान धन चो बाड़ती थान ले खिंडिक दिलासे, मानतर ए बायले आपलो कड़की ने जमाय जीवना-खावना के दान देउन दिलीसे।”
हुन सुंदर मंदिर चो हिसाब ने ए रांडी बायले दिलो दुय दामड़ी चो दान, धुरला कटार चो बले नी रली।
मानतर आमचो परभु चो बिचार सबुले भिने रये। हुन एके नी दखते रये कि तुमी काय दिलास, मानतर हुन दखते रये कि तुमी आपलो काजे काय संगालासाहास। आमी दसवां बाटा देतो नियम-कानुन चो हक ने नीआंव। आमी दया चो समया ने आंसु। एईकाजे आमचो दान देतोर बले दया चो दान आय। कोनी मोके बललो, “मय सोजे दसवां भाग ची परभु के देयंसे जाले मोके असन लागेसे कि मय हुनचो के चोरेंसे। परभु दान देतो बीता चो मन के दखेसे, सत गोट तो ए आय कि जोन जुगे देउक नी सके हुनी आपलो देउक सकतो ले आगर देयसे। एईकाजे परभु दखुआय कि तुमी आपलो काजे काय संगालासाहास।
ए गुरु, ए सपाय केबे होयदे?
5 जिदलदांय आदो लोगमन मंदिर चो बारे ने बलते रओत कि ए कसन सुंदर पकना आउर दान चेगालो जाकमन ले सजालोर आसे, तेबे हुन बललो:
6 “हुन दिन एयदे, जेके तुमी दखसाहास, हुन थाने कोनी गोटोक पकना उपरे पकना नी रयदे बललोने सपाय के घसरादे।”
मंदिर इतलो सुंदर दखते रये कि हुनचो बारे ने सांगुन पुरुक नी होये। मानतर जोन दखा नी देते रये हुन ए आय कि एतो समया ने, मंदिर चो नास होतोर रये। मंदिर चो गोटोक पकना बले नी बाचली। असने चे मोचो मीतमन, आमके बले समजतोर आय कि ए संवसार चो सुख-भोग बले गोटोक दिने नास होयदे।
7 हुनमन हुनके पूछला:
“ए गुरुजी, असन केबे होयदे?
आउर जोन बेरा असन गोटमन होतोर होयदे हुन बेरा चो काय चीना होयदे?”
मत्‍ती आउर मरकुस चो लिखलो नंगत खबर ने तुमी दखासे कि दुय ठन गोटमन के खुबे धियान दिलोर आसे।
1.
तुचो एतो चिना काय होयदे?
2.
संवसार चो नास होतोर काय चिना होयदे?
किरिस्‍त चो फेर एतोर, मत्‍ती काजे खुबे खास गोट रये। एईकाजे जीसु बले उसने ची उत्तर दिलो। लूका चो नंगत खबर ने जरूसलेम चो नास होतो चो बारे ने खुबे धियान दिलोर आसे, जिदलदाय हुनमन जयतुन डोंगरी ने अमरला, तेबे जीसु हुनमन के एतो समया ने होतो गोटमन चो बारे ने सांगलो। एता काई दुक-पुछ नीआय कि जीसु आपलो चेलामन के गोटोक गोट चो बारे ने खुबे हार समझाते रये। सीखतो काजे घन-घन पढ़तोर आय।
8 हुन बललो:
“चेत करुन राहा आउर नी भरमा, खुबे लोगमन मोचो नाव ने एउन बलदे, ‘मय हुनी आंय’ आउर ‘बेरा अमरलीसे’, तुमी हुनीमन चो पाटे काय नी जाते जाहा।
सरासरी समया चो पईल चिना ए होयदे: खुबे लोगमन ढोंगी किरिस्‍ती होदे, हुदलदांय ले धरुन एबतले बले उसने चे होयसे। खुबे लोग मोचो लगे अचरित सकतमन आसे बलसोत, हुनमन जीसु किरिस्‍त चो नाव धरसोत आउर आपने के किरिस्‍त आंय बलसोत आउर हुनचो मयमा पायसोत। एई किरता धरम ने लंद-फंद भोरलीसे।
9 जेबे तुमी लड़ईमन आउर बल करा-करी चो गोटमन के सुनासे तेबे नी डरासे, ए जमाय मूर ने होतोर ची आय, मानतर हुन बेरा झटके नी सरे।”
10 तेबे जीसु हुनमन के बललो:
“जात-जात आउर राज-राज लड़ई करदे,
सरासरी समया चो दुसर चिना ए आय, गुलाय बाटे जुदमन होयदे। तेबले बले लोगमन जुद नी करुं आउर अस्‍तिर ने रउं बलसोत। 1थिसलुनी 5:3 पद ने महापरभु चो बचन सरसरा सांगेसे, “जिदलदांय लोगमन काई डर-भय नीआय आउर अस्‍तिर ने आसुं बलते रदे, तेबे जसन पेटेहारिन के दुखा उठु आय, उसने हुनमन उपरे उधापड़े बिपती पड़ेदे आउर हुनमन ले कोनी नी बाचदे।“ आमी आजी असनी जुग ने जीउंसे, आमचो परभु एवोतले जुद होते रयदे।
11 बड़े-बड़े भुंयडोल होयदे, आउर जगा-जगा ने भूक आउर रबी एयदे, आउर बादरी ले भयंकार गोट आउर बड़े-बड़े चीनामन दखा देयदे।
सरासरी समया चो आउर बले चिनामन आसे जोन धीरे-धीरे खुबे होते जायदे।
12 मानतर ए जमाय गोटमन होतो ले आगे, हुनमन तुमके मोचो नाव चो किरता धरदे, आउर डंड करदे, तुमके मंडली-घरमन ने सोपुन देदे, जयल-घरमन ने ढाकदे आउर राजामन चो आउर राजपालमन चो पुरे बले नेदे।
13 मानतर ए तुमचो काजे मोचो बारे ने गवई देतो चो मोहका होयदे।
14 एईकाजे आपलाहान मन ने पक्‍का करु राहा कि तुमी आगे ले उत्‍तर सांगतो चो फिकिर नी करासे।
15 कसनबलले मय तुमके असन गोट आउर बुद देयंदे कि तुमचो बयरीमन हुनके उलटाउक नी सकदे।
परभु ए बचन के, इसराएल देस काजे बलेसे। जीसु चो बललो सपाय गोट जहूदीमन काजे आय। जूहन्‍ना 15:18-19 पदमन ने जीसु आपलो चेलामन के आउर आमके बललो, “संवसार तुमके बईर करेसे, तेबे तुमी जाना कि हुनमन आगे मोके बले बईर करला। तुमी संवसार चो होलोने संवसार तुमके आपलो असन मया करती। मानतर तुमी संवसार चो नोआहास आउर मय तुमके संवसार ले बाछलेसे। एईकाजे संवसार तुमके बईर करेसे।” तुमी जीसु चो चेलामन आहास जाले पक्‍का ले जाना लोगमन तुमके मान नी करदे।
16 तुमचो आया-बुआ, भाईमन आउर कुटुम चो लोग, आउर संगवारीमन बले तुमके धराउन देदे। असन बले होयदे कि तुमचो ले आदो के मोरते मारुन बले देदे।
17 मोचो नाव चो किरता जमाय लोगमन तुमके बईर करदे।
18 मानतर तुमचो मुंड चो गोटोक चूंदी बले नी घसरे।
19 बिसवास ने बरसक रउन तुमी आपलो जीव के बचाउन राहासे।”
ए पद हुन 144000 जहूदीमन काजे आय, जोनमन के महापरभु बड़े बिपती बेरा रखेया करेदे। एमन चो उपरे पड़तो बड़े बिपती, नाजीमन बाटले दिलो दुख-डंड ले बले आगर होयदे।
20 “जोन दिने तुमी जरूसलेम सहर के पाईकमन ले घेरलोर के दखासे, तेबे जानासे कि हुनचो तस-नस होतोर लगे आसे।
तुमके सूरता आसे होती चेलामन जीसु के पुछून रला कि मंदिर केबे नास होयदे?
ए पद हुनी सुवाल चो उत्तर आय। मोके पक्‍का बिसवास आसे कि 40 बरक पाछे रोमी राजा तीतुस चो पाईकमन जिदलदांय जरूसलेम के बेड़ला तेबे जीव रलो लोगमन के जीसु चो बललो ए गोट सूरता ईली होती। असने ची गोट सरासरी समया ने होयदे।
21 तेबे जोनमन जहूदिया परघन ने रदे, हुनमन डोंगरीमन ने पराओत;
आउर जरूसलेम चो भीतरे रलो बीतामन बाहरे पराओत, आउर गांव ने रलो बीतामन जरूसलेम सहर भीतरे नी जाओत।
हुनमन के सरासरी दिनमन ने बड़े बिपती समया असने चे करुक पड़ेदे, जसन हुनमन जीसु जनम चो 70 बरक ने करला। तूरते जरूसलेम सहर के छाड़ुन छिड़ा ठान ने जाहा। इतिहास लिखु बीता गोटोक जहूदी जोसेफुस बलेसे, जरूसलेम के इतलो डरतो असन बेड़ु रला कि मायमन आपलेई पिलामन के खादला।
लोगमन, मोचीमन असन मोरते रओत आउर मोड़ीमन के भाड़ा चो हुन पाट पकाते रओत। जीव रलो लोगमन बले भूक काजे मोरते रला नोहले कमेया होतो काजे बिकते रओत। जीसु सरासरी दिनमन चो बारे ने सांगेसे, कोनी-कोनी बलुआत कि असन फेर नी होयदे। ए मोचो मीतमन, आगे-जुगे चो होलो गोट फेर ले होउ चे आय। जीसु बललो, असन होयदे आउर उसने ची होली। हुन बलेसे, फेर असन होयदे, तेबे फेर सते उसने होयदे ची।
22 कसनबलले ए तो पलटा धरतो चो दिन होयदे, धरम किताप ने लिखलोर जमाय गोटमन हुन बेरा पुरा होउन जायदे।
23 हुन दिनमन ने, जोन बायलेमन पेटेहारिन रदे आउर जोन पिलाहारिन रदे, हुनमन काजे हाय!
हुनमन उपरे कितरो डंड होयदे!
कसनबलले हुन बेरा मंजपुर ने बड़े गराहां आउर ए लोगमन उपरे बड़े बिपती पड़ेदे।
24 हुनमन के खांडा ले पुजदे, आउर ए जमाय लोगमन के बांधुन दुसर-दुसर देसमन ने अमराउन देदे;
आउर बिजातीमन बललोने, जोन जहूदीमन नोआत, हुनमन चो बेरा नी पुरत ले जरूसलेम हुनमन चो पांय ले रमंदी होते रयदे।”
जहूदीमन के गुलाय रन-बन करला। राजा तीतुस, हुनमन के कमेया बनालो। रोम चो बड़े-बड़े सहरमन ने हुनमन कमेया बुता करते रला। हुदलदांय ले आजी बले जहूदीमन, बिजाती लोगमन के आपलो राज ले निकराउक नी सकलासोत। जरूसलेम चो पवितर ठाने बिजातीमन चो हक आसे, हुनमन चो मंदिर ठान ने हुनमन ओमर मसजिद बनालासे। परभु बलुन रलो कि बिजातीमन चो समया पुरा होओतले हुनमन जरूसलेम के रमंददे। मय मोचो आंईक ले दखलेसे, जरूसलेम बिजातीमन चो हक ने आसे। महापरभु चो बचन सत आय।
25 “बेर, जोन आउर तारामन ने अचरित चीनामन दखा देयदे, मंजपुर ने देस-देस चो लोगमन के खुबे तकलीस होयदे, कसनबलले हुनमन समदूर चो गरजतो आउर हलकामन चो कोलार ले खुबे डरदे।
मोचो बिचार ने ए पद सरासरी समया चो बारे ने आय, जिदलदांय जीसु एयदे तेबे असने चे होयदे।
26 संवसार ने एतो बिती गराहांमन चो बाट टाकते-टाकते डर चो किरता लोगमन के जीव ने जीव नी रयदे, कसनबलले बादरी उपरे चो सकत के हलादे।
कोनी-कोनी असन बिचारसोत कि एबे उसने होयसे, मानतर हुनमन काना आत। एबे चो समया ने सामाजिक आउर राजनेतिक हाल खुबे अडरा आसे। मानतर सरासरी समया चो हाल आजी ले बले आगर अडरा होयदे।
27 तेबे हुनमन मोके मनुक चो बेटा के, सकत आउर बड़े मयमा-उजर संगे बादरी ने एतोके दखदे।
जीसु चो दुसर हार एतोर खुबे लगे आसे, घटनामन इतरो झटके-झटके होयसे कि तुमी ए पाठ के सारु-सारु एयदे असन लागेसे। मोके आसा आसे कि आमी सबु गोटकी संगे बादरी ने रवां।
28 जेबे असन गोटमन होउक मुरियायदे, तेबे सलसला उबा होउन आपलाहान मुंडी के उपरे करा;
कसनबलले तुमचो छंडावा लगे अमरलीसे।”
काय असन होयदे? मोके कोनी खुसनाय नी सांगलासोत, मय इतलेई ची बलुक सकें, मोचो मुक्‍ति आगे ले आउर खुबे लगे आसे। हुन कोन समया ने एयदे, मोके हुनचेई फिकिर आसे।
29 जीसु, हुनमन के गोटोक आउर कटाव सांगलो: “अंजीर चो रूक आउर जमाय रूकमन के दखा।
30 हुनचो पिलकातो के दखुन तुमी जानेसाहास कि जेट बेरा लगे आसे।
31 असनी बरन ने जेबे तुमी ए गोटमन के होतोके दखासे, तेबे जाना कि महापरभु चो राज लगे आसे।
अंजीर रुक इसराएल चो चिना आय, महापरभु चो घड़ी इसराएल आय। (जरमिया 24:1-5, होसे 9:10)
32 मय तुमके सते बलेंसे कि ए गोटमन पुरलो नोहलोर ए जुग केबई नी सरे।
“एबे चो पीड़ी बललोने इसराएल जात नोहले हुनमन जोन मूर चो घटतो गोटमन के आउर सरासरी के दखदे। एता खास गोट घटतो गोटमन चो समया चो बारे ने आय, कोनी पीड़ी ले नोआय।
33 बादरी आउर मंजपुर बले लोउन जायदे, मानतर मोचो गोटमन केबई नी चुके।”
34 “एईकाजे तुमी चेत करुन राहा कि तुमचो मन, खातो-पीवतो ने, मतवार होतोने, तुमचो जीवना चो फिकिरमन ले, लेड़गा नी होउन जाहा। असन नी होओ, हुन दिन तुमचो उपरे फांदा असन उधापड़े एउन पड़ो।
35 कसनबलले हुन, संवसार ने रतो जमाय लोगमन उपरे असने एयदे।
ए मोचो मीतमन, ढाढ़ुस करा आउर चेत ने राहा, महापरभु काजे जीवतो समया एई आय। संवसार के सुदरातो काम महापरभु चो आय, मोचो आउर तुमचो नोआय। मोचो जुमे महापरभु काजे जीवतोर आउर नंगत खबर सुनातोर आय। मोके पक्‍का बिसवास आसे तुमी बले असने चे करसाहास। महापरभु चो मन-इछा ने जीवतोर खुबे नंगत आय।
36 एईकाजे चेता राहा आउर सरलगा पारथना करते राहा कि तुमी ए जमाय बिपती ले बाचुन मनुक चो बेटा चो पुरे उबा होतो लाईक होआ।”
तुमी लाईक कसन ने होआसे?
सोजे किरिस्‍त ने जीवना जीउन भाति। एईकाजे हुनके मय आपलो मुक्‍ति-देउ मानलेसे आउर मोचो जीवना हुनके सोपलेसे। मंडली के उपरे उठाउन नेतोदांय मय जीव रले जाले परभु चो दया ले मय हुनके बादरी ने भेटेंदे।
37 जीसु रोजे दिने मंदिर ने जाउन सिखिया देते रये, आउर राती बेरा हुन जयतून डोंगरी ने रते रये,
38 आउर बियाने संजकारी, जमाय लोगमन हुनचो गोट के सुनुक मंदिर ने हुनचो लगे एते रओत।
आमीमन ले कोनी-कोनी असन बिचारसोत होती कि हुदलदांय हुन खुबे लोग गोहड़ी संगे आमी बले रले कितलो नंगत होती।
ए मोचो मीतमन, सरासरी समया चो काय चिना आय?
आजी चो गोटोक-गोटोक घटना सरासरी समया चो मुर के दखायसे। काय, तुमी बादरी ने परभु के भेटतो काजे तियार आसास?