212
ए मोचो मीतमन, आमी आगे चो अध्या ने सीखलु कि जीसु गोटोक नियाव करु ओधरमी चो कटाव ले आमके समंजालो कि महापरभु जोन धारनिक चो मूर आय, हुन आमचो पारथना सुनतो काजे मन करते रयसे। पाछे फरीसी आउर पटी धरतो बीतामन चो कहनी ले, पारथना चो नीती आउर पारथना चो असली अरथ के समंजाउ रलो। जीसु एई सांगलो कि जोन लोग, नानी पिलामन के महापरभु ले लापी करुआत हुनमन चो टोडरा ने जता पकना बांधुन समदूर ने पकातो असन बड़े भारी डंड मिरेदे। जीसु चो पाट-पाट जातो लोग मंजपुर चो लालचमन ने नी राहा। सरासरी ने आमी दखलु कि जोनमन के आंईक नीआय हुनमन जीसु किरिस्त के जानला, मानतर आंईक रलो लोगमन हुनके नी जानला आउर कुरुस ने चेगाला।लूका लिखलो नंगत खबर चो 19 अध्या ले आजी आमी सीखवां कि जेके, परभु जीसु के मानतो मन आसे, हुन, हुनचो संगे जरुर संगत करेदे – जकई चो मन बोहड़ालो असन परभु चो नंगत सेवक बनतोर कितरो जरुर आय। एचो पाछे जीसु, जरूसलेम ने फसह तियार मानतो काजे ईलो, हुदलदांय हुन जरूसलेम काजे गागलो। हुन मंदिर ने जाउन संवसारी बेपारीमन के निकरालो ।
जरीहो सहर ने जीसु, जकई के मुक्ति देतोर
सूरता करा कि जीसु जरूसलेम ने जायसे आउर हुन जानेसे कि हुता हुनके मोरते मारदे।
1 जीसु, जरीहो सहर भीतर ले जाते रये।
लूका लिखलो कहनी ने जीसु, सामरी सहर भीतर ले जरूसलेम जाते रये।
हुन, लोग हिंडतो बाटले नी जाते रलो।
काय काजे?
कसनबलले हुन जानते रलो कि हुता गोटोक पापी, मुक्ति चो बाट दखेसे।
मानतर हुता दुय-तीन झन पापी मुक्ति पावतो काजे तियार रला। तुमी एता जीसु चो बुतामन के नी समजलोने ए बाईबल भाग चो अरथ के समपुरन ले समंजुक नी सकास।
जरीहो हुन सहर आय जेके जहोसु, महापरभु बाटले सत्यानास करलो आउर हुनके फेर बनातो लोग के सराप दिलो। आहाब राजा चो राज-पाट बेरा जरीहो सहर के फेर बनातो बीतामन उपरे सराप चो डंड पड़ली। मानतर जीसु चो समया ने हुन जरीहो सहर, दखतो काजे आउर छुटी मानतो काजे खुबे नंगत जगा रली! ए थाने पटी उसील करुमन बले रते रओत। हुनमन आजी चो माफिया असन अडरा लोग रओत। लोगमन हुनमन के घिनियाते रला।
लूका लिखेसे कि जीसु हुन बाटले जाते रलो। जीसु ए संवसार भीतर ले बले गेलो। हुन एता रतो काजे नी एउ रलो। हुन आपलो जीव के जतरा-भेट चेगातो काजे एउ रलो। आमी ए संवसार ने खुबे दिन रहुक मन करुंसे। हुनचो, जरीहो सहर भीतर ले जातोर महापरभु चो गोटोक भेद रली। एके नी भुलका।
2 हुता जकई नाव चो गोटोक मनुक रये, जोन पट्टी उसील करतो बीतामन चो मुखिया रये, आउर खुबे सवकार बले रये।
ए मनुक चो बारे ने पद दुय ने, दुय ठन गोट लिखलोर आसे।
महापरभु चो आत्मा चो आपलेई नीती आसे।
आमके कोचेई बारे ने जानतोर होले, हुन आमके सपाय गोट जरुर सांगुआय।
हुनचो बारे ने सांगलो पईल गोट ए आय कि हुनचो नाव जकई रली। जिदलदांय मय हुनचो नाव चो अरथ के जानले तेबे मोके हांसुक होली। जकई नाव चो अरथ “पवितर” आय। हुनचो आया-बुआ, जकई संवसार ने बड़े माने होयदे बिचारुन हुनचो नाव जकई संगाला। ए भाई, पवितर जन, कसन आसीस?” बलुन हुनचो संगवारीमन हुनके मंजाक करते रओत होती।
जकई पटी धरतो बीतामन चो मुखिया रलो। हुनचो आया-बुआ सपनुन बले नी रला कि हुन गोटोक पटी धरतो बीता होयदे। पटी उसील करुमन, रोम सरकार के पयसा देउन कोनी परघन चो ठेका धरुन आपलो मने ईलो असन पटी उसील करते रओत। एई किरता हुनमन खुबे सवकार होते रला। हुनमन के मंदिर ने ओलतो हक नी रली। हुनमन लापी उबा होउन आपलो छाती पेटुन पारथना करते रला। “परभु जीसु, आमी पापीमन उपरे दया कर!” (लूका 18:13)। जकई महापरभु लगे एउक मन करते रलो। जकई बले दुसर पटी धरुमन असन रांडीमन चो आउर गरीब-धुरीबमन चो पयसा खाते रलो। कोनी पटी नी पटालोने हुन हुनमन चो बेड़ा-खाड़ा आउर घर के आपलो हक ने करते रये। हुन पटी धरतो बाटले खुबे धन-माल कमालो। मानतर हुन समजलो कि संवसार चो धन हुनचो मन के अस्तिर नी देउक सके। हुनचो मन-चेतन हुनके गवई दिली कि हुन धन-माल के छाड़ुन देस। मानतर हुनचो काजे ए बाट ले बोहड़तोर खुबे मसकिल रये। परभु जानलो कि हुन दया पाउक मन करते रलो। एईकाजे जीसु जरीहो सहर भीतर ले जरूसलेम बाटे गेलो। हुन जकई के आपलो संगत ने मिसाउक मन करलो।
जरूसलेम बाटे नाई, कुरुस बाटे!
3 हुन जीसु के दखुकलाय मन करते रये कि हुन कोन आय।
मानतर हुन भीड़ चो किरता दखुक नी सकते रये, कसनबलले हुन खुजा रये।
मोचो गोटोक संगवारी बाईबल स्कूल चो गुरजी आय। हुन समंजुक नी सकलो कि जरीहो ने गोटोक काना मनुक रलो कि दुय झन कानामन रला। कसनबलले मत्ती लिखेसे कि जीसु, जरीहो ने दुय झन कानामन के दखतो सकत दीलो। मानतर लूका गोटोकीच काना चो बारे ने लिखेसे। मय हुनके मंजाक ने बलले कि हुता दुय झन कानामन रला जोनमन ले गोटोक जकई रलो। कसनबलले लिखलोर आसे, हुन खुजा रलो किरता “लोग-कुड़ा ले जीसु के दखुक नी सकलो।” एईकाजे हुन, डुमर रुक उपरे चेगलो।
4 तेबे हुन पुरे पराउन जीसु के दखुकलाय गोटोक डुमर रूके चेगलो, कसनबलले जीसु हुनी बाट ले जातो बीता रये।
मोचो आंईक ले दखलेसे कि डुमर चो रूक फिसलान रयसे आउर हुनचो पईल जकना खुबे डेंग ने होयसे। मोचो बलतो अरथ ए आय कि डुमर रूक ने सरसरा चेगुक नी होये। हुन खुबे मसागत करुन रूक ने चेगलो। हुन बिचारलो, हुनके कोनी नी दखसोत। मानतर परभु जीसु जानते रलो कि हुन हुता आसे। एईकाजे जीसु, जरीहो सहर भीतर ले जाते रलो।
5 जीसु हुनी लगे अमरलो आउर उपरे दखुन हुनके बललो:
“ए जकई झटके खाले उतर, कसनबलले आजी मोके तुचो घरे रतोर जरुर आय।”
मय पतेयायंसे कि जीसु, जकई के दखुन हांसलो होती। आमी बले हुनके रूक ने चेगलो के दखुन हांसतु। जीसु हुनके दखुन बलेसे, “जकई, मोके दखतो काजे तुय रूक ने चेगुन बसलीस, तुय झटके खाले उतरुन आव, मोके तुचो घरे जातोर आय।” रूक ने चेगतो काजे हुनके खुबे समया लागली होती, मानतर उतरतो बेरा हुन झटके उतरलो। जीसु कोनी फरीसी नोहले नाव कमालो बीतामन घरे नी गेलो। हुन गोटोक पटी उसील करु बीता घरे गेलो।
6 हुन तूरते खाले उतरुन हुनके हरिक ले आपलो घरे नीलो।
7 एके दखुन लोगमन गुरमुरुन बलुक मुरियाला कि हुन तो गोटोक पापी मनुक चो घरे गेलोसे।
जकई खुबे हरिक होलो मानतर “सपाय लोग” कुरमुरुक मुरियाला।
सपाय लोग बललोने कोन आत? कसुर तेंगड़तो लोगमन आत। जीसु हुनचो घरे कितरो दिन रलो एके आमी नी जानुं, मानतर हुनमन चो जातोदांय जकई असन बललो।
8 तेबे जकई उबा होउन परभु के बललो:
“ए परभु, दख, मय आपलो आदो धन-माल के गरीबमन के एबे देयंसे, आउर कोचई के जटुन धरलेसे जाले हुनके चार गुना आगर बोहड़ाउन देयंसे।”
जकई मन बोहड़ालो, एईकाजे हुन जीसु के बललो कि हुन गरीबमन के जटते रये।
मानतर एदांय आपलो आदा धन के हुन गरीबमन के बाटुन देयंसे आउर जेचो ले नियम चो हिसाब ले अनगर पटी धरलेसे, हुनमन के चार गुना बोहड़ाउन देयंसे।
निरगमन 22 पद ने लिखलो मोसा चो हुकुममन के हुन मानलो।
एबे हुन, गोटोक मन बोहड़ालो नवा मनुक होलो।
जकई आउर जीसु चो मंजी काय-काय गोट-बात होली एचो बारे ने एता काई नी लिखलासे।
पवितर आत्मा काई बले हिसाब ने ए गोट के लुकाउन संगाली। जीसु खुबे हार दुय चे ठन गोट बलते रये:
1. मनुक चो जरुरतमन आउर
2. हुन जरुरतमन के पुरा करतो काजे महापरभु चो सकत।
जकई के हुनचो पाप चो बारे ने समंजातोर जीसु किरिस्त के जरुरत नी रली। जकई खुदे जानते रलो कि हुन गोटोक पापी आय। आमी बले जानुंसे कि आमी पापीमन आंव। जीसु हुनके बललो कि हुनचो पापमन चो खेमा होउक सके। फेर हुन बललो, “मय जरूसलेम ने मनुकमन चो पापमन काजे आपलो जीव देउक जायंसे। जेचोले तुय बले दया चो गादी लगे जाउक सकसे।”
9 तेबे जीसु हुनके बललो:
“आजी मुक्ति ए घरे बले ईलीसे, कसनबलले तुय बले अबराहम चो थर चो आस।
जकई पटी धरतो बीता रलोदांय मंदिर ने रलो दया चो गादी लगे जाउक नी सकते रला। दया चो गादी, परभु जीसु के आउर कुरुस ले बोहातो लोउ के दखायसे। परभु जीसु, जकई के पक्का सांगतो काजे मन करते रलो कि हुन मोरतो काजे जरूसलेम ने जायसे आउर हुनचो मोरना ले जकई सत दया चो गादी लगे जाउक सकेदे। ए पटी उसील करुबीता परभु जीसु के आपलो जीव दिलो आउर नवा मनुक बनलो।
10 मय मनुक चो बेटा हाजलो लोगमन के डगराउक आउर हुनमन के पाप ले मुक्ति देउक ईलेसे।”
एता धियान दियास कि जकई, लोगमन के आपलो गवई नी देउ रलो।
हुन सत सांगलो कि हुन गरीबमन के जटलोसे आउर हुनचो डंड भोरेदे।
मोचो मीतमन, तुमी नवा जीवन पावलाहास बलुन संवसार के तुमचो गवई चो जरुरत नीआय।
हुनमन एके तुमचो जीवना ने दखेसोत। जकई असन नी करलोने मय केबई बले जानुक नी सकते कि हुनचो जीवन बदलली।
जकई चो मन बोहड़ातोर जाकूब चो गोट के सिद करेसे - जाकूब 2:18 “तुय आपलो बिसवास के बुता नोहलोर करुन दखाव आउर मय आपलो बिसवास के आपलो बुता बाटले करुन दखायंदे।” जकई सते असनी ची करलो कसनबलले जीसु, हुनचो संगे भोज खादलो आउर हुन गोटोक नवा मनुक बनलो। मोचो मीतमन, आजी चो संवसार कम सुनेसे आउर आगर दखेसे।
परभु जीसु, तुमचो थान ले जायसे। हुन, हुनके नी जानतो लोगमन संगे भोज खाउक मन करेसे। हुन तुमके मुक्ति आउर आत्मा चो बारे ने सांगुक मन करेसे। काय, हुन तुमचो मन चो कपाट के ठटालो? काय, तुमी हुनके आपलो घरे हागदिलास?
दस ठन सिक्कामन चो कटाव
11 जिदलदांय लोगमन हुनचो गोट के सुनते रओत, तेबे हुन गोटोक कटाव बललो, हुनमन जरूसलेम लगे अमरुन रओत आउर हुनमन बिचार करते रओत कि महापरभु चो राज एदांय दखा देउआय।
जहूदी लोगमन चो बिचार रली कि जीसु जरूसलेम ने आपलो राज-पाट करुक जायसे, मानतर सत तो ए आय कि हुन कुरुस ने मोरतो काजे जरूसलेम जाते रलो। जीसु एई बिचार के बदलतो काजे गोटोक कटाव सांगलो।
12 एईकाजे हुन बललो:
“गोटोक सवकार मनुक खुबे दूर देस ने गेलो कि बड़े राजपन पाउन बोहड़ेंदे।
‘सवकार मनुक’ बललोने, जीसु किरिस्त आय। महापरभु, हुनके आपलो राज सोपलोसे। हुन, लोगमन बाटले राज करुक मन नी करे। जिदलदांय हुन फेर एयदे, तेबे राज चो हकदार होयदे। एबे हुन मुक्ति-देउ आय, राजा नोआय।
13 हुन गेलोले आगे, आपलो दसझन कमेयामन के हागदेउन हुनमन के दसठन सोन सिक्कामन देउन हुनमन के बललो: ‘मोचो एओतले बेपार खेलते राहा’।
14 मानतर हुनचेई राज चो लोगमन हुनके ईरका होते रओत, आउर हुनचो पाटे खबर देतो बीतामन चो हाथ ले खबर पठाला, ‘आमके मुरे मन नीआय कि हुन आमचो उपरे राज करो’।
मनुक, जीसु के ए खबर दिलो। मानतर महापरभु, हुनमन चो गोट के पतेयाउन भाती आपलो बेटा के नी ठेबाये। पईल हार तो हुनमन चो मन-इछा पुरा होली आउर हुनमन, हुनके कुरुस ने चेगाला।
15 जेबे हुन राजपन पाउन बोहड़लो, तेबे हुन आपलो कमेयामन के हागदिलो जोनमन के हुन सोन चो सिक्कामन देउन रये आउर जानुक मुरियालो कि हुनमन बेपार करुन काय-काय कमालासोत।
16 तेबे पईल कमेया एउन बललो, ‘ए मालिक, मय तुचो दिलो सोन सिक्का ले बेपार करुन दसठन सिक्कामन आउर कमाले’।
17 मालिक हुनके बललो:
‘तुय नंगत कमेया आस, तुय भाइगमानी आस!
तुय खिंडिक ने बले सतधरमी रलीस आउर दसठन सहरमन ने राज करसे’।
एबे जीसु गेलोसे आउर जेके सिक्कामन दिलोसे हुन, तुमी आहास। हुन, तुमके भंडारी बुता सोपलोसे। तुमचो सिक्कामन खिंडिक लोग, गोटोक सहर नोहले सोजे गोटोक कुटुम होउक सके। तुमचो लगे खिंडिक लोग रओत नोहले खुबे लोग रओत, तुमके पतेयातो लाईक भंडारी होतोर आय। परभु जिदलदांय बोहड़ेदे तेबे हुन, तुमके एचो पलटा इनाम देयदे।
18 दुसर कमेया एउन बललो: ‘ए मालिक, मय तुचो दिलो सोन सिक्का ले बेपार करुन पांचठन आउर कमाले’।
19 सवकार हुनके बललो: ‘तुय बले पांचठन सहरमन ने राज कर’।
20 तीसर कमेया एउन हुनके बललो: ‘ए मालिक दख, तुचो सोन सिक्का जसन चो उसने आसे, मय हुनके ओंगछी ने बांधुन संगाउन रले।
21 मय तुके डरते रये, कसनबलले तुय कटुर मनुक आस; जेके तुय नी संगालीसीस हुनके तुय नेते नेयसीस, आउर जेके तुय नी बुनलीसीस हुनके तुय काटसीस’।
22 सवकार हुनके बललो: ‘ए अडरा कमेया, मय तुचेई टोंड ले तुके बदी करेंसे। तुय जानते रयीस कि मय कटुर मनुक आय, जेके मय नी संगालेसे हुनके नेते नेयंसे, आउर जेके मय नी बुनलेसे हुनके काटेंसे
23 जाले, तुय मोचो सिक्का के जमा लेखा ने काय काजे नी संगाउन दिलीस कि मय बोहड़लो पाछे हुनके कंतर संगे धरते?’
24 जोन लोगमन हुनचो लगे उबा रओत हुनमन के हुन बललो: ‘हुन सोन सिक्का के हुनचो ले धरा, आउर जेचो लगे दसठन आसे हुनके देउन दियास’।
25 कमेयामन हुनके बलला: ‘ए मालिक, हुनचो लगे तो दसठन आगे ले आसे’,
26 मालिक बललो: ‘मय तुमके बलेंसे, जेचो लगे आसे, हुनके आउर देदे, आउर जेचो लगे नीआय, हुनचो ले हुनके बले झीकेदे जोन हुनचो लगे आसे।
27 मोके बईर करतो लोगमन, जोन मन नी करसोत कि मय हुनमन चो उपरे राज करे, हुनमन के एथा मोचो पुरे आना आउर मोरते मारा’।”
धियान दियास कि परभु, हुनमन के पतेयातो लाईक दखलो आउर हुनचेई पलटा हुनमन के इनाम दिलो।
28 असन गोटमन के बलुन जीसु, जरूसलेम चो बाटे हुनमन चो पुरे-पुरे गेलो।
जीसु जरूसलेम चो बाट ने जायसे जोन थाने हुन आपलो बयरीमन चो हाथे धरा पड़तो काजे खुद के सोपुन देयदे।
जरूसलेम ने जीसु के परघातोर
नंगत खबरमन ने जीसु चो जरूसलेम ओलतो गोट के मिला-मिसा करुन सांगलोर आसे, मानतर हुन बचनमन के पढ़लोने जानुक होयसे कि जीसु, गोटकीची दिने तीन हार जरूसलेम सहर ने गेलो नोहले तीनो दिन गोटक-गोटोक हार गेलो होती ।
पईल हार ओलतोर – बिसातो दिने।
हुन दिने हुता बेपार बंद रली।
मरकुस 11:11, “हुन जरूसलेम अमरुन भाती मंदिर ने ईलो, आउर भोंवरक रलो सपाय जिनीसमन के दखुन बारा चेलामन संगे बेतनिया गांव ने गेलो…”
दुसर हार ओलतोर – हपता चो पईल दिने बललोने अयतवार दिने हुन, मंदिर ने बेपार करतोमन के दखलो आउर हुनमन के खेदलो। हुन राजा चो रूप ने रलो। (मत्ती 21:12-13)
तीसर हार ओलतोर – हपता चो दुसर दिने बललोने, सोमवार दिने हुन, मंदिर ने सिखालो आउर बेमारमन के उजरालो। (41-44,47,48)
ए बुता हुनचो आगमजानी रुप ने रली। हुन जरूसलेम चो हाल के दखुन गागलो।
29 जेबे जीसु जयतून डोंगरी ने बयतफगे आउर बेतनिया गांव लगे अमरलो, तेबे आपलो दुयझन चेलामन के असन बलुन पठालो:
30 “पुरे चो गांव ने जाहा, हुता अमरलोने तुमके गोटोक गदई पिला बांदलोर मिरेदे, जेचो उपरे कोनी नी बसलासोत, हुनके ढीलुन मोचो लगे आना।
31 ‘कोनी तुमके पूछलोने, हुनके काय काजे ढीलेसाहास?’
तेबे तुमी बलासे, ‘परभु के एचोले बुता आसे’।”
32 जोन चेलामन के जीसु पठाउन रये, हुनमन जीसु चो बललो गोट असन दखला।
33 जेबे हुनमन गदई चो पिला के ढीलुक मुरियाला, तेबे हुनचो मालिकमन हुनमन के पूछला: “काय काजे हुनके ढीलेसाहास?”
34 हुनमन बलला:
“परभु के एचोले बुता आसे।”
ए घटना के मय अचरित बुता नी मानेंसे, कसनबलले हुन आगे चो हार जरूसलेम एतो बेरा बले असनी उआट करुक सकते रये। हुनचो चेलामन, गदई चो पिला के बाहरे बांदला आउर हुनचो बाट दखते रला । एता धियान देतो असन गोट आसे, “परभु के एचो काम आसे।” आमी एता जीसु चो हक के दखुंसे।
35 चेलामन हुनके जीसु चो लगे आनला, आउर हुनमन आपलाहान फटईमन के हुन गदई पिला चो पाटे ओचाउन भाति जीसु के हुनचो उपरे बसाउन दिला।
36 जिदलदांय जीसु हुनचो उपरे बसुन जाते रये, लोगमन आपलो-आपलो फटईमन के सड़क-बाट ने ओचाते जाते रओत।
37 जिदलदांय जीसु हुन लगे अमरलो जोन थाने बाट, जयतून डोंगरी चो उतरानी ने जायसे, तेबे चेलामन आउर हुनमन संगे रलो लोगमन, जीसु चो जमाय अचरित बुता किरता, जेके हुनमन दखुन रला, हरिक होउन बड़े राग ले महापरभु चो जय-जय करुक मुरियाला:
38 “भाइगमानी आय हुन राजा जोन परभु चो नाव ले एयसे!
सरग ने अस्तिर आउर बादरी उपरे हुनचो मयमा होओ!”
जीसु चो ए बेबार के लोगमन समंजुक नी सकला। हुनचो चेलामन बले ए गोट के समंजुक नी सकला। खिंडिक दिन पाछे, हुन लोग-कुड़ा किरकिरुन बलुक मुरियाला, “हुनके कुरुस ने चेगाहा।” दखा चेलामन काजे जूहन्ना एदांय काय लिखलोसे “हुनचो चेलामन आगे ए गोटमन के समंजुक नी सकला, मानतर जिदलदांय जीसु चो मयमा दखा दिली तेबे हुनमन के सूरता ईली कि ए गोटमन हुनचेई बारे ने लिखलीसे आउर लोगमन हुनचो संगे असनेची बेबार करला।”
39 तेबे भीड़ चो मंजिगता ले आदो फरीसीमन निसकला, आउर जीसु के बलुक मुरियाला: “ए गुरुजी, तुचो चेलामन के दागा देस।”
40 जीसु हुनमन के बललो:
“मय तुमके बलेंसे कि हुनमन ओगाय होले, पकनामन बले चिचियाउक मुरियादे।”
जीसु चो ए घटना किरता फरीसीमन रीस होला।
कसनबलले चेलामन आउर लोगमन हरिक ले जीसु के परघातो के आउर जय-जय करतो के हुनमन दखला।
मानतर जीसु, लोगमन के ओगाय नी करलो।
जीसु, धरम सास्तर चो अगमगोट किरता हुनमन के ओगाय नी करलो, भजनगीत 24:7 पद ने, “ए कपाटमन, आपलो मुंड के उपरे करा! ए अमदेया चो कपाटमन उपरे होओ! कसनबलले महिमा चो राजा ओलेदे।” मानतर एदांय ओलतोर कुरुस चो मोरना ने सरली। जिदलदांय हुन दुसर हार एयदे तेबे हुन जीतुन भाती जय-जय संगे ओलेदे। इबरानी 9:28 ने लिखलोर आसे। “असनेची किरिस्त बले खुबे लोगमन चो पापमन के बोउन, जुग-जुग काजे गोटोक हार जतरा होलो आउर दुसर हार पाप बोअतो काजे नाई, मानतर जोन लोग हुनचो बाट दखते रउआत हुनमन के सरग ने नेतो काजे दखा देयदे।” जकरिया 14:4 पद ने लिखलोर आसे, “जिदलदांय जीसु फेर एयदे। तेबे हुनचो पांय जयतुन डोंगरी ने मांडेदे आउर हुन जरूसलेम ने ओलेदे।” हुनचो ए मोरतोर आउर मोरलोमन ले फेर जीव उठलो किरता आमके मुक्ति चो बर मिरलीसे।
जीसु गागलो
41 जीसु जेबे जरूसलेम लगे अमरलो, तेबे हुन सहर के दखुन गागलो आउर
42 बललो:
“कितरो नंगत होती, तुय, हव तुय ची, आजी चो दिने अस्तिर चो गोट के जानतीस, मानतर एदांय, हुन तुचो आंईक पुरे ले लुकलीसे।
मोचो मीतमन, हुनमन आजी बले दखुक नी सकोत । मय हुनमन चो गोटोक बड़े सभा चो छापा दखले। हुनमन चो झंडा ने लिखु रली, “बिगयान आमचो जुग ने अस्तिर आनेदे।” बिगयान हुनमन के अस्तिर नाई, मानतर नुआ-नुआ हथियारमन आउर एटम बम दिलीसे।
43 कसनबलले बेरा एयदेबे कि तुके बईर करतो बीतामन भोंवरक बेड़ुन तुके छेकदे आउर चारो खुट ले एउन चेपादे।
44 तुके आउर तुचो पिलामन के जोन तुचोने आसोत, माटी ने मिसाउन देदे, आउर तुचोने पकना उपरे पकना बले रउक नी देदे, कसनबलले महापरभु तुके मुक्ति देउकलाय ईलो मोहका के तुय नी चितालीस।”
ए अगमगोट सन 70 ने पुरा होली। रोमीमन चो राजा तीतुस चो सेना, मंदिर के तस-नस करला आउर खुबे लोगमन के मोरते मारला।
45 तेबे जीसु मंदिर ने गेलो आउर हुताले बिकतो-घेनतो बीतामन के दुआरे खेदलो,
46 आउर हुनमन के बललो: “धरमसास्तर ने लिखलोर आसे, ‘मोचो घर पारथना चो घर आय, मानतर तुमी हुनके खंगारमन चो करपन बनाउन दिलासाहास’।”
47 एचो पाछे, जीसु रोजे दिने मंदिर ने जाउन सिखिया देते रये, मानतर *पुजारीमन चो मुखियामन, धरम-पंडितमन आउर लोगमन चो मुखियामन जीसु के मोरते मारतो काजे मोहका डगराते रओत।
48 मानतर असन करतो काजे हुनमन काई मोहका नी पावला, कसनबलले लोगमन खुबे धियान ले जीसु चो गोट के सुनते रला।
ए दुसर हार होली, जिदलदांय जीसु मंदिर के सुद करलो आउर हुन ए हार कटुर बोली ने सांगलो। ए इसराएल ने जीसु सेवा करतो चो सरासरी समया रली।