209
ए मोचो मीतमन, आगे चो पाठ ने आमी बुआ महापरभु चो मया के दखलु। हुन आमचो कसुरमन आउर पापमन के भुलकुन आमके पोटारतो आउर हरिक मनातो काजे अमदेया तियार आसे। आमी आपलो पापमन के मानलु जाले, हुन आमके खेमा करतोने पतेयातो लाईक आउर धरमी आय।
आजी आमी पढ़वां, जुग-जुग चो जीवना काजे आमके एबे चो जीवना ने तियार होतोर आय आउर तियार होतो काजे आमचो लगे ‘ महापरभु चो बचन’ आसे।
आजी चो पाठ:
चलाक भंडारी चो कटाव;
दुसट फरीसीमन के जीसु चो उत्‍तर;
छाड़ा-छाड़ी चो बारे ने जीसु चो सिखिया;
सवकार मनुक आउर गरीब लाजर चो कटाव।
चलाक भंडारी चो कटाव
ए कटाव के कोनी-कोनी गलत समंजुआत कसनबलले एता असन लागेसे कि जीसु कोनी दुसट मनुक चो पाटेया होयसे। आमी पक्‍का जानुंसे, हुन भंडारी दुसट मनुक रये। कोनी-कोनी ए कटाव चो सपाय लोगमन के मुखिया असन आउर नंगत चलनी-बुलनी चो आय बलुन बिचारसोत। तुमचो मने बले असन मेलाय बिचार आसे जाले तुमचो बिचार के बदलुन दियास नोहले ए कटाव ने तुमके खट-खट लागेदे। ए कहनी चो खास मनुक गोटोक दुसट मनुक आय। जेबे मय पास्‍टर रले, तेबे सिखातो काजे खुबे पाठ तियार करले आउर हुनमन चो सीरसक दिले ‘धरमसास्‍तर चो दुसट मनुक’। कसनबलले दुसटमन खुबे रओत आउर ए भंडारी बले हुनमन ले गोटोक आय। मय आगेले सांगले, लूका आपलो कटावमन के कटारतो असन बनायसे आउर हुनी गोटकी नंगत-खबर लिखु बीता आय जोन असन करेसे। हुनचो सपाय कटावमन गोटोक दुसर ले कटारुक सकतो असन आय।
ए कटाव ने आमचो परभु गोटोक संवसारी मनुक चो बारे ने सांगेसे। महापरभु चो बचन आमके सांगेसे कि संवसार आपलो ची लोग के मया करेसे आउर महापरभु चो लोग के बईर करेसे।
दखा, जूहन्‍ना 15:18,19 ने जीसु खुदे बलेसे, “संवसार तुमके बईर करलोने तुमी जाना कि हुनमन आगे मोके बले बईर करला। तुमी संवसार चो होलोने संवसार तुमके आपलो असन मया करती। मानतर तुमी संवसार चो नोआहास आउर मय तुमके संवसार ले बाछलेसे। एईकाजे संवसार तुमके बईर करेसे।” महापरभु चो बेटा-बेटीमन ए संवसार चो नोआत आउर ए संवसार चो हिसाब ने जीवना नी जीओत। गलातीमन के लिखलो चिटी 1 अध्‍या चो 4 पद ने पउलुस बलेसे, “हुनी आमचो पापमन काजे आपने के देउन दिलो कि आमचो महापरभु आउर बुआ चो मन-इछा ले आमके एबे चो अडरा संवसार ले छड़ाओ। रोमीमन 12:2 पद ने पउलुस बलेसे, “एदांय तुमी ए संवसारी लोग असन नी होआ, मानतर तुमी मन बोहड़ाउन नवा होलो किरता तुमचो चलनी-बुलनी महापरभु के भावतो असन होओ। तेबे तुमी तुमचो काजे महापरभु चो भलई, नंगत आउर सिद इछा पक्‍का ले जानासे।” एचई बारे ने 1 जूहन्‍ना 2:15 पद ने जूहन्‍ना लिखेसे, “तुमी ए संवसार के नोहले संवसार चो काई तीजमन के मया नी करा। कोनी ए संवसार के मया करेसे जाले हुन महापरभु के मया नी करे।”
संवसार ने गोटोक नियम आसे जेके आमी ‘जीवन चो नियम’ बलुंसे। ए चलाक भंडारी एई नियम के मानेसे।
संवसार चो पईल कानुन आय, ‘आपलो दखा-रखा’। बेपार ने कपट करतोर ची आय असन लागेसे आउर चलाक मनुक के संवसार सहरायसे। कानुन, चलाक आउर दुसट बीतामन चो पाटेया होयसे। संवसार चो नियम-कानुन हिसाब ने, दोसी मनुक के दोसी नी ठेबाओत ले हुन दोस नोहलोर आय। मानतर असली ने हुन कसुरदार आय। महापरभु चो बचन एचो उलटा आय। महापरभु बलेसे, मनुक दोस नोहलोर पक्‍का होओत ले, हुन कसुरदार ची आय। रोमीमन 3:23 पद ने पउलुस लिखेसे, “कसनबलले सपाय लोग पाप करलासे आउर महापरभु चो मयमा ले लापी होलासे।” मनुक,महापरभु चो पुरे केबई दोस नोहलोर नीआय। मानतर हुनके महापरभु चो पुरे दोस नोहलोर बलुक सकोत। रोमीमन 8:1 पद ने पउलुस, रोम चो मंडली के लिखेसे, “जोन जीसु के मानलोसे, हुनमन चो उपरे डंड चो हुकुम नीआय। कसनबलले हुनमन देहें चो हिसाब ले नाई, मानतर आत्‍मा चो हिसाब ले चलसोत।” मनुक, परभु जीसु किरिस्‍त के आपलो मुक्‍ति-देउ मानलोने हुन, पतेयातो किरता दोस ले छंडावा पायसे। मनुक दोस ले छंडाय होतो काजे गोटकीच बाट एई आय।
1 फेर हुन आपलो चेलामन के बले बललो:
“कोनी सवकार मनुक चो धन-माल के संमालतो बीता गोटोक भंडारी रलो, आउर लोगमन सवकार चो पुरे हुन भंडारी के बदी देउक मुरियाला कि हुन जमाय धन-माल के फोकाहा सारेसे।
ए कहनी ने गोटोक सवकार आसे जेचो भंडारी खुबे चलाक आय। भंडारी आपलो मालिक चो घर आउर कमानी-धमानी चो पक्‍का हिसाब करेसे। अबराहम चो भंडारी हारान देस ने गेलो कि इसहाक काजे दुली डगराउन आनो। 1 इतिहास 28:1 पद ने, दाउद राजा चो बले भंडारीमन रओत जोन हुनचो सपाय धन-माल आउर हुनचो पिलामन के समालते रओत। 1 कुरुंथी 4:2 पद ने पउलुस कुरिंथी चो मंडली के लिखेसे, “भंडारी, मालिक चो पतेयातो लाईक होतोर आय।”
आजी चो हिसाब ने ए भंडारी कोनी नगर निगम चो मुखिया कटार आय। ए भंडारी, हुन सवकार चो धन-माल चो मालिक असन रये आउर सवकार चो बेपार के नोकसान करते रये आउर रुपया-पयसा के अदल-बदल करुन खाते रये। हुन असन बुता करते रये जसन बेंक चो साएबमन रुपया-पयसा के अदल-बदल करुन खाउआत। हुन आपलो मालिक चो धन के बुड़ाते रये।
2 तेबे सवकार हुनके हागदेउन पूछुक मुरियालो, ‘मय तुचो बारे ने कसन गोटमन के सुनेसे?
तुय मोके जमाय जाकमन चो हिसाब देस।
कसनबलले आजी ले ए पाट तुय मोचो भंडारी नी रउक सकीस’।
एदांय हुनचो कागजात परखतो आउर हुनचो ले पयसा चो हिसाब धरतो समया ईली। कसनबलले हुनचो लगे मालिक चो मोहर रये आउर लेका-जोका हुनी करते रलो। हुन संवसार चो कानुन असन, ‘आपलो दखा-रखा’ नीती बाटे पलटलो।
3 तेबे हुन भंडारी बिचार करुक मुरियालो, ‘मय एदांय काय करेंदे?
मोचो मालिक तो मोके बुता ले निकरायसे।
माटी के तो मय खनुक नी सके, आउर भीक मांगतो ने मोके लाज लागेसे।
ए मनुक कुली-भुती करतो लाईक नी रये। हुन मुठी मांगतो काजे खुबे लाज होते रये। एबे तुमी एके पढ़ुन हांसासे कि हुन मुठी मांगतो काजे लाज होते रये। मानतर चोरतो आउर लंद-फंद करतो काजे लाज नी होते रये। खुबे दुख चो गोट ए आय कि आजी खुबे लोगमन असनी आसोत।
4 मोके भंडारीपन ले निकराउन दिलो पाछे लोगमन मोके हुनमन चो घरमन ने मान करतो काजे काय करतोर आय?
मय समजले’।
ए मनुक चो मन ने पसतावा नी रये। हुनके आपलो अडरा बुता काजे दुख नी रये। ए मनुक दुसट रये। मानतर संवसारी हिसाब ने हुन चलाक रये । हुन काई दुसर बुता करुक नी जानु रये आउर हुनचो उमर हिसाब ने दुसर काई बुता करतो सकत बले नी रये। हुनचो गुमान हुनके मुठी मांगुक नी देये, मानतर चोरतो आउर लंद-फंद करतो काजे लाज नी होये।
 
5 हुन आपलो मालिक चो लागा खादलो लोगमन के गोटोक-गोटोक करुन हागदिलो आउर पूछुक मुरियालो आउर पईल के हुन पूछलो, ‘मोचो मालिक चो तुय कितरो लागा लागिस?’
6 हुन बललो, ‘दुय हजार पयली तेल’।
तेबे भंडारी हुनके बललो, ‘आपलो कागत-पतर के धर आउर हुता तूरते हजार लिख’।
हुन आपलो मालिक ले लागा धरलो लोगमन के हागदिलो आउर गोटोक-गोटोक करुन सपाय के पूछलो, “मोचो मालिक ले तुय कितरो पयसा लागा धरलीसीस?” गोटोक मनुक बललो, “सव टीना तेल।” तेबे हुन बललो, “अले असन कर, तुय पचास टीना तेल चो हिसाब लिख।” एदांय ए मनुक के सोजे आधा ची लागा बोहड़ातोर आय।
7 फेर हुन दुसर के पूछलो, ‘तुय कितरो लागा लागिस?’
हुन बललो, ‘सव खंडी गउं’, तेबे हुन बललो, ‘आपलो कागत-पतर के धर आउर तुय हुनके अस्‍सी लिखुन देस’।
दूसर मनुक बललो, “सव खंडी गउं।”
हुन भंडारी हुनके 20 खंडी कम करुन दिलो। ए लागा बीता के हुन आगे चो लागा बीता चो इतरो कम करुन नी दिलो, काय काजे? ए गोट मोके समंजुक नी होये। ए भंडारी सरासरी ने बले उतलेई फंदी रये जितरो हुन आपलो पेसा मुरियालोदांय रये। हुन धरा नी पड़लो आउर डंड बले नी मिरली।
8 आउर मालिक हुन ओधरमी मनुक के खुबे सहरालो कसनबलले हुन खुबे चलाक होउन बुता करुन रये।
असने ची ए संवसार चो लोगमन आपलो जुग चो लोगमन संगे उजर चो लोगमन ले अदिक चलाक आसोत।”
ए गोटोक अचरित गोट आय।
हुनके कोन सहरालो?
हुन सवकार मनुक बललोने हुनचो मालिक!
असन जानुक होयसे कि हुन सवकार मनुक बले हुन भंडारी असन दुसट रलो। हुन बले संवसारी नियम हिसाब ने बुता करु बीता रये। हुन, आपलो भंडारी चो चलाक किरता हुनके सहरालो। काय काजे? कसनबलले संवसार चो नीती असने ची आय। ए संवसार किरिस्‍त ले बईर करेसे! संवसार आपलो नियममन के खुदे बनाउ आय। संवसारी मालिक आपलो संवसारी भंडारी के सहरालो, कसनबलले हुन संवसारी हिसाब-किताब के चलाक ले करलो। तेबे परभु जीसु बललो, “ए संवसार चो लोग, उजर चो लोगमन ले आगर चलाक आत।” एचो अरथ ए आय कि ए संवसार चो लोग, उजर चो लोग चो कटार ने, धन बावरतोने खुबे आगर चलाक आसोत।
9 जीसु आउर बललो, मय तुमके बलेंसे ओधरम चो धन, बललोने संवसार चो धन ले आपलाहान काजे संगवारीमन बनावा, कसनबलले हुन धन सरले, हुनमन जुग-जुग चो घरे तुमके जुहार-भेट करदे।
ए खुबे अचरित आउर भक्‍यातो गोट आय!
“ओधरम चो धन ले आपलो काजे मीत बनाहा।”
ए ओधरम चो धन काय आय?
धन-माल आय! धन खुदे अड़रा नोआय। धन चो नाता अड़रा चलनी ले नाई, मानतर नंगत चलनी ले रतोर आय। धन चो लालच अड़रा बुतामन चो मूर आय। किरिस्‍तीमन काजे धन भलई बुता काजे आय। आमचो परभु जीसु बललो, “आमके सरग ने धन ओंडियातोर आय।” आमके नंगत बुद ले आपलो धन के नंगत ले बावरतोर आय कि आमी मोरलोने, सरग ने आमके परघाओत।
10 “जोन खिंडिक ने सतधरमी आसे, हुन आगर ने बले सतधरमी आय; आउर जोन खिंडिक ने ओधरमी आसे, हुन आगर ने बले ओधरमी आय।
11 तुमी ओधरम चो धन ने पतेयातो लाईक नीआहास जाले, कोन तुमके सत चो धन के सोपेदे?
12 तुमी दुसर चो धन ने सतधरमी नीआहास जाले तुमचो धन, तुमके कोन देयदे?
आमी संवसारी तीजमन चो भंडारी आंव।
किरिस्‍तीमन के आपलो आय बलतो काजे काई नी आय।
आमके संवसारी तीजमन के बावरतो चो हिसाब महापरभु के देतोर आय।
परभु खुदे बललोसे, संवसारी भंडारी हिसाब-किताब ने उजर चो बेटा-बेटीमन ले खुबे आगर चलाक आसोत।
गोटोक किरिस्‍ती भाई मोके सांगलो कि हुन सेयर बजार ले धन कमालो।
एईकाजे हुन मंडली चो काई जुमे धरुक मन नी करते रलो।
हुन पयसा कमातोने बुदंती रलो। आजी खुबे किरिस्‍ती लोग ओधरम चो पयसा कमातोने बुदंती आसोत? काय, हुनमन हुन पयसा के नंगत बावरुन आत्‍मिक धन रुंडायसोत? तुमी संवसारी बाड़ती के अड़रा हिसाब ले बावरलोने महापरभु हुनचो हिसाब तुमचो ले धरेदे। कसनबलले हुनी तुमके दिलोसे। मय असन गोटोक संस्‍था के जानेंसे, जेके कोनी आपलेई नफा काजे चलायसे। गोटोक आउर किरिस्‍ती संस्‍था आसे जेचो दान पयसा चो खुबे भाग साएबमन चो माहांग मोटोर-गाड़ी घेनतो ने बुड़ायसोत। एचो अरथ ए आय कि तुमी हुनचो बाटले कोनी गरीब के 10 रुपया साहरा अमरातो काजे 100 रुपया हुता देउक पड़ेसे। किरिस्‍ती लोग के दान देतोने बले बुद चो उना आसे। किरिस्‍ती लोग संवसारी मनुक असन बुद बीता होलोने असन नी होती। मोचो किरिस्‍ती भाईमन, पयसा चो बारे ने तुमी कितरो बुदंती आहास?
काय, तुमी महापरभु चो बचन के लोगमन लगे अमरातो काजे आपलो पयसा देउआहास?
चलाक भंडारी चो कटाव ने परभु जीसु बलेसे, “काय तुमी बिचारुआहास कि महापरभु तुमचो उपरे भोरसा करुक सके आउर तुमी हुन दिलो संवसारी धन-माल के फोकाहा नी करासाहास?” धन-माल आत्‍मिक गोट आय। तुमी सोजे दान देतो काजे जुमे नोआहास। मानतर तुमचो पयसा हुता लगाहा जोन थाने लोगमन चो मंजी बचन चो खुबे परचार होयसे आउर खुबे बिगरेसे। ए तुमचो जुमे आय।
13 कोनी बले कमेया दुयझन मालिक चो सेवा-बुता नी करुक सके:
कसनबलले गोटोक संगे तो हुन बईर करेदे आउर दुसर के हुन मया करेदे, नोहले गोटोक संगे तो हुन मिसुन रयदे आउर दुसर के मुरे मान नी करेदे।
तुमी महापरभु आउर धन दुनो चो कमेया होउक नी सकास।”
तुमी आपलो पयसा ले काय करुआहास?
काय, तुमी धन कमायसाहास?
उत्‍तर ‘हव’ आय जाले हुन पयसा ले काय करुआहास?
ए गोटोक नंगत सुवाल आय।
काय, तुमी हुन संवसारी जिनीसमन ले बेपार खेलुआहास?
तुमचो उत्‍तर ‘हव’ आय जाले काय, तुमी आपलो धन चो सेवा करसाहास?
काय, पयसा तुमचो भगवान आय?
तुमी महापरभु चो सेवा करुआहास कि धन चो? तुमी दुय झन मालिकमन चो सेवा करुक नी सकास।
दुसट फरीसीमन के जीसु चो उत्‍तर
जीसु चो गोटमन के सुनुन फरीसीमन, आपलो करलो कसूर के जानला।
14 फरीसीमन धन चो लालची रला, हुनमन जीसु चो गोट के सुनुन हुनके हांसी-मंजाक करला।
15 जीसु हुनमन के बललो:
“तुमी मनुकमन चो पुरे खुद के धरमाती बनायसाहास, मानतर महापरभु तुमचो मन के जानेसे, कसनबलले जोन जाक, मनुकमन चो नंजर ने बड़े-मान चो आय, हुन महापरभु चो नंजर ने घिन-घिना आय।
परभु फरीसीमन चो मन चो बिचार के जानुन रये। हुन तुमचो मन चो बिचार के बले जानेसे। महापरभु जानेसे कि मोचो मने काय आसे। आमी गोटोक दूसर ले आपलो मन चो बिचार के लुकाउक सकुं, मानतर महापरभु ले नाई। आमी महापरभु चो मान करतोने चोखा होउक नी सकुं।
छाड़ा-छाड़ी चो बारे ने जीसु चो बिचार
16 जीसु बललो: मोसा दिलो नियम-कानुनमन आउर *अगमजानीमन सांगलो गोट, जूहन्‍ना बपतिस्‍मा देतो बीता ले तुमके बाट दखाते रली, हुन बेरा ले महापरभु चो राज चो नंगत खबर सुनाते एयसे, जमाय लोगमन बेरपेला भीतरे ओलसोत।
17 बादरी आउर मंजपुर नसुन जायदे मानतर महापरभु चो कानुनमन ले गोटोक अखर बले फंद नी होउक सके।
18 जोन मनुक आपलो बायले के छांडुन दुसर के बिया होयसे, हुन मनुक बेबिचार करेसे, आउर जोन मनुक असन छांडलो बीती बायले के बिया होयसे, हुन बले बेबिचार करेसे।”
छाड़ा-छाड़ी चो बारे ने धरम सास्‍तर ने सोजे एई पद आसे जाले किरिस्‍ती बायले-मनुक छाड़ा-छाड़ी नी होतोर आय।
ए पद के मत्‍ती 19 आउर 1 कुरिंथी 7 ले कटारुन दखा। काई गोट के पक्‍का करतो काजे पूरा धरमसास्‍तर ले हुनके कटारतोर आय। आमचो परभु एचो बारे ने बललो, हुन नियम-कानुन चो हक ने रलो लोग चो बारे ने आय। कसनबलले हुनमन महापरभु चो नीती-नियममन चो मोल के हेला समजला।
सवकार मनुक आउर गरीब लाजर चो कटाव
ए गोटोक खास कटाव आय जेके लूका चेई नंगत खबर ने लिखलोर आसे। मोचो अंताज ने ए घटलो कटाव नोआय। जीसु दुसर कटावमन असन एके बले सते घटलो गोटमन ले सांगलोसे। जीसु हुनी कटाव के सांगलो जोन सुनतो लोगमन चो जीवना ने घटते रये। तेबे हुनमन समजला कि जीसु चो बलतो गोटमन चो अरथ काय आय। हुन ए कटाव ने लाजर चो नाव धरलोसे। जीसु घड़ुन कोचई नाव नी सांगते रये।
19 “गोटोक सवकार मनुक रये, हुन खुबे मोल बिती बांगा रंग चो मकमल फटईमन पींदते रये आउर खुबे हरिक-उदीम चो जीवना जीवते रये।
ए गोटोक सवकार मनुक चो कहनी आय जोन महापरभु नोहलो जीवना काटते रलो आउर गोटोक दिने मोरलो।
ए कहनी उपरपुर चो बारे ने आय, जेचो बारे ने आमी काई नी जानुं।
आमी ए जीवना चो आउर हुन जीवना चो मंजी चो भिती के नकुक नी सकुं।
मानतर परभु हुन जीवना चो बारे ने असनी सांगेसे, जसन ए जीवना चो बारे ने सांगेसे।
मनुक बरन-बरन चो बिचारमन के आपलो मने घड़ेसे आउर आपलो उपरे गराहां आनेसे। ए कहनी ने आमी महापरभु चो बचन चो सिखिया पाउंसे। मोरना चो पाछे चो जीवना चो बारे ने सोजे चार झन ची हक संगे काई बले सांगलासे:
परभु जीसु,
लाजर,
जूहन्‍ना, कसनबलले हुन दरसन दखु रलो।
आउर पउलुस जेके ‘तीसर सरग अमरत ले उचाउन नेउ रलो।’ (2 कुरिंथी 12:2)
20 आउर गोटोक गरीब मनुक जेचो नाव लाजर रये, हुनचो देहें ने खुबे घावमन होउन रये, हुनके सवकार चो बाट-डेवना लगे अमराउन दिला,
21 आउर हुन असन मन करे कि सवकार चो टेबुल थान ले घसरलो झूटा ले आपलो पेट भरो, कुकुर बले एउन हुनचो घावमन के चाटुन जाओत।
एता दुयझन मनुक रओत जोन समाज ने आउर धन चो हिसाब ने खुबे आगर-घाट रओत।
मोचो बिचार ने, सपाय गोटमन ने आगर-घाट रओत। गोटोक मनुक खुबे सवकार आय, मानतर दुसर मनुक इतरो गरीब-धुरीब आय कि हुनचो लगे काईची नी आय। गोटकी संगे असन दुय मनुक के भेटतोर मसकिल आय। ए गरीब मनुक सवकार चो टेबुल ले खाले घसरलो झूटा खाउन जीवते रलो। हुनके सवकार संगे बसुन खातो भाग नी रये। हुन सपाय ले हिनस्‍ता होउ रये। कुकुरमन हुनचो घावमन के चाटते रओत। परभु खिंडिक असन गोट ने हुन मनुक चो नानागती होलो हाल के सांगलोसे। मोके पक्‍का बिसवास आसे कि तुमी हुता रलोने जानतास, टुटलो-फूटलो मईल फटई पींदलो लाजर काई आत्‍मिक धन नी पाउ रये। आमी सपाय ची हुनके नी तीरकतो बेमार समजतु। दुसर हिसाब ले मोके पूरा बिसवास आसे कि हुन सवकार मनुक लगे खुबे घरमन, मंडली घरमन आउर इस्‍कूलमन रये। मोचो बिचार ने, समाज ने हुनचो खुबे मान रये बललोने, मनुकमन हुन सवकार के खुबे मान करते रला। मानतर लाजर जेचो घाव के कुकुरमन चाटते रलो, हुनके बाहरी हिसाब ले दखु रओत।
ए खुबे नानागती आउर खुबे धन बाढ़ती चो कटाव आय। हुन दुनो चो मंजी एचो ले आगर फरक होउक नी सके।
22 गोटोक दिने, गरीब लाजर मोरुन गेलो।
सरगदूतमन हुनके अबराहम चो कोरा ने अमराउन दिला।
हुन सवकार बले मोरुन गेलो आउर माटी दिला,
आमचो परभु मोरना चो कपाट ले असन निकरुन जायसे जसन ए रोजे दिने चो गोट आय। जेबे हुन गरीब मनुक मोरलो तेबे हुनके माटी नी दिला। हुनचो मोड़ी के मेहन्‍ना खोदरा ने पकाला, जोन थाने कचरा पकाउआत आउर डसाउआत। हुन जुग ने गरीबमन के मोरलो पाछे हुताय पकाते रओत। हुन गरीब मनुक मोरलोके हुनचो जीव के सरगदूतमन अबराहम लगे नीला आउर हुनचो कोरा ने बसाला।
हुन सवकार मनुक बले मोरुन गेलो आउर हुनके माटी दिला। हुनचो नाहनी खुबे हरिक-उदीम ले करला। मानतर सरगपुरे जातो काजे बाट नी रये।
23 आउर पतालपुर चो, नी सहुक सकतो डंड ने पड़ुन आपलो आंईक के उपरे करलो आउर खुबे लापी ले अबराहम चो कोरा ने लाजर के बसलोर दखलो।
एता दुयठन गोटमन के धियान दियास।
महापरभु नोहलो मनुक डंड चो हाल ने रयदे।
दुसर गोट ए आय कि आमी सपाय गोटोक-दुसर के चिताउआंव।
आमी आमचो जान-चीन लोग के केबई नी भुलकुं।
“पतालपुर” चो जूनानी सबद “हेदेस” आय, जेचो अरथ ‘नी दखा देतो संवसार आय।’
एता पतालपुर के ‘नरक’ नी समंजा।
कसनबलले एबे नरक ढाकलोर आसे।
हुता किरिस्‍त बयरी आउर फंद अगमजानी के सबुले आगे ढाकदे।
मोरलो पाछे हुन सवकार मनुक आउर लाजर, हुन नी दखा देतो संवसार ने अमरला जोन थाने ए संवसार चो मोरलो लोगमन रयसोत।
मोरना गोटोक-दुसर के लापी करतो दसा आय। एचो अरथ हाजतोर नोआय। महापरभु नी खा बललो पाक के खाउन आदम मोरुन गेलो। हुन 900 बरक जीव रलो मानतर पाक खाते खन ची हुन महापरभु चो मयमा ले लापी होलो। जूहन्‍ना 11: 25, 26 पदमन ने जीसु बललो, “फेर जीव उठतोर आउर जीव, मय ची आंय। जोन बले मोके पतेयायसे, हुन मोरुन गेले बले फेर जीयेदे। आउर जोन कोनी बले जीव आसे आउर मोके पतेयायसे, हुन केबई नी मोरे। काय, तुय ए गोट के पतेयायसीस?” मनुक पाप किरता महापरभु ले लापी होयसे। मनुक जीव रउन बले मोरलो कटार आय। पउलुस, इफिसीमन चो मंडली के 2:1 पद ने लिखलोसे, “जिदलदांय तुमी कसूर आउर पापमन चो किरता आत्‍मिक हिसाब ले मोरुन रलास, तेबे हुन तुमके बले जियालो।”
बड़े सहरमन चो कोनी-कोनी ठानमन ने राती बेरा बले कोलार आउर चहल-पहल होयसे। तुमके चेत नोहलो आउर मोरलो लोग के दखतोर आय जाले राती बेरा चो घोटुल नोहले गुरगाल ने जाहा। हुन थाने हुनमन बाजा बजाते रदे, खुबे हरिक-उदीम ले गीतमन गावते रदे, मंद खाउन मातुन रदे, निसा खाउन रदे। कसनबलले हुनमन मोरलासोत आउर जीउक मन नी करसोत।
दूसर मोरना बले आसे जेके आत्‍मिक मोरना बलसोत। एचो अरथ महापरभु ले जुग-जुग काजे लापी होतोर आय। देहें चो मोरना ले, देहें काई काम चो नी रये आउर जीव नोहलो होयसे। कसनबलले आत्‍मा देहें के छाड़ुन जायसे। देहें के माटी देयसोत, जोन थाने हुन कुयेसे आउर माटी ने मिसुन जायसे। कसनबलले मूर किताप उबजास 3:19 पद ने लिखलोर आसे, “सरासरी ने तुय माटी ने मिसुन जासे कसनबलले तुय हुन थान ले निकरुन रयीस।” मोरना गोटोक-दुसर के लापी करतो दसा आय।
आमी पतालपुर के दुय भाग ने बाटा करलोर आसे बलुन समजलु जाले, आमके ए कटाव समजतो काजे सरसरा होयदे। गोटोक भाग, हरिक-उदीम चो ठान नोहले सरग आय जोन अबराहम चो कोरा आय आउर दूसर भाग, डंड चो ठान आय। ए हरिक-उदीम चो ठान खाली होलीसे। कसनबलले परभु जीसु सरग जातो बेरा जुना-नियम चो सत पतेयालोमन के हुनचो संगे नेयदे। इफिसीमन 4:8-10 पद के दखा, डंड चो ठान हुन समया ने खाली होयदे जेबे पंडरा राजगादी चो पुरे नियाव होयदे। जूहन्‍ना दखलो दरसन 20:11-15 के दखा, जोनमन नियाव होतो काजे ए थाने हाजिर होदे, ए हुनमन आत जोन महापरभु के नी मानुन जीवना काटुन मोरलासोत। हुनमन के आईग-कुंड ने पकाउन देदे, ए दूसर मोरना होयदे।
सवकार मनुक चो आत्‍मा डंड पावतो ठाने अमरली, हुता महापरभु के नी मानतो लोगमन चो आत्‍मामन रला। लाजर चो आत्‍मा के नेउन अबराहम चो कोरा ने बसाला। एता धियान दियास, जीसु असन नी बललो कि सवकार मनुक चो आत्‍मा हुन सवकार रये गुने डंड पावतो थाने गेली आउर लाजर के अबराहम चो कोरा ने बसाला, कसनबलले हुन गरीब मनुक रलो। परभु चो बलतो अरथ ए रली कि महापरभु, मनुक चो मन के दखुआय, हुनचो बाहर चो रूप नी दखे।
ए कहनी ने आउर बले खुबे गोटमन आसे जेके परभु ची आमके सांगलो नोहले आमी नी जानतु।