205
ए मोचो भाई-बईनमन, किरिस्त चो नाव ने तुमके जुहार। जीसु, फरीसीमन चो चलनी-बुलनी ले हरिक नी रये, कसनबलले हुनमन चो किरता खुबे लोग धोका खाते रओत। एईकाजे जीसु, हुनमन चो चलनी-बुलनी चो कटार पाग संगे करलो। जसन गोटोक मोरलो मछरी तरई चो जमाय पानी के नसाउआय, उसने गोटोक फरीसी, सबु समाज चो लोग के बाट भुलकाउक सके। हुनी काजे जीसु चेतालो कि हुनमन ले बाचुन राहा।जीसु, जुग-जुग चो जीव आउर आपलो फेर एतो गोटमन के कटावमन ले सांगलो आउर सरासरी ने बललो कि हुन, हुनमन के भिने-भिने करुक ईलोसे। तेबे इआ आमी आमचो पाठ पढ़ुक मुरियाउं।
फरीसीमन चो पाग ले बाचुन राहा!
जीसु चो सेवा ने लुका आउर बले खुबे गोटमन के सांगलो, जेके आमी दखवां।
1 एचो पाछे, हजारो लोगमन चो गोहड़ा हुता जुहा होला, आउर इतरो लोग होला कि गोटोक-दुसर चो उपरे ठेगला-मसका होते रओत, तेबे हुन सबुले पईल आपलो चेलामन के बलुक मुरियालो:
“फरीसीमन चो पाग असन कपट ले बाचुन राहा।
ए हुन समया चो गोट आय, जिदलदांय जीसु चो सेवा खुबे बिगरुन रये। गोहड़ाएक लोग हुनचो भंवरक रते रओत आउर जीसु अचरित बुतामन करते रये। जीसु खुबे लोगमन के उजरालो, इतरो बड़े गोहड़ा ने इतरो अचरित बुतामन चो हिसाब संगातोर मसकिल रये।
तुमी नी बिचारा कि पाग चो नाता मंडली ले आय, नोहले परभु जीसु आपलो चेलामन के नी चेतातो। फरीसीमन चो पाग हुनमन चो गुमान रये।
2 काई बले ढाकलो नीआय जेके उगाड़ुक नी होयदे, आउर काई बले लुकालो नीआय जेके जानुक नी होयदे।
3 एईकाजे जोन बले तुमी अंधार ने बललासाहास, हुनके उजर ने सुनतोर होयदे, आउर जेके तुमी घर-भीतरे कानमन ने बललासाहास हुनके डोंडी पेटुन सपाय के सांगतोर होयदे।”
4 “जोन मोचो संगवारीमन आहास मय तुमके बलेसे, हुनमन ले नी डरा जोन देहें के मारुक सकसोत मानतर हुनचो ले अदिक आउर काई नी करुक सकोत।
5 मय तुमके चेतानी देयंसे कि कोचो ले डरतोर आय, जेचो लगे मोरते मारलो पाछे *नरक-कुंड ने बले फिंगतो चो हक आसे हुन महापरभु ले डरतोर आय, हव, मय तुमके बलेंसे, हुनचो ले डरतोर आय।
मारटिन लूथर बललो, “महापरभु के डरतो लोग के आउर कोचेई ले डरतोर नीआय।” मय बले हुनी गोट के मानेंसे। इंगलेंड चो राजा, करमवेल ले हुनचो ढाढ़ुस आउर नी डरतो बारे ने पूछला गुने हुन बललो, “महापरभु के डरतो लोग कोकेई डरतोर नोआय।” एई ची गोट परभु जीसु बलुआय।
6 काय दुय पयसा चो पांचठन चेटिया नी बिकसोत?
तेबले बले महापरभु हुनमन ले गोटोक के बले नी भूलके।
7 तुमचो मुंडी चो जमाय चूंदी बले गनलोर आसे ( महापरभु तुमचो बारे ने सपाय जानेसे), एईकाजे तुमी नी डरा, तुमी खुबे चेटियामन ले जुगे मोल चो आहास।
8 मय मनुक चो बेटा, तुमके बलेंसे कि जोन कोनी बले मनुकमन चो पुरे मोके मानेदे, हुनके मय मनुक चो बेटा बले, महापरभु चो सरगदूतमन चो पुरे मानेंदे।
9 मानतर जोन, मनुकमन चो पुरे मोके ‘नी जाने’ बलेदे, हुनके महापरभु चो सरगदूतमन चो पुरे बले ‘नी जाने’ बलुक होयदे।
जीसु, धरम-गुरुमन के सबु चो पुरे बदी दिलो किरता हुनमन खुबे रीस होउ रओत, हुनचो चेलामन के बले हुनमन चो रीस के सहुक पड़ली। एईकाजे जीसु हुनमन के महापरभु बचायदे बलुन भोरसा दिलो। महापरभु चो बचन ने गोटोक चेटिया चो बारे ने बले लिखलोर आसे जाले हुन आपलो नंगत खबर के कितलो आगर धियान देयदे!
10 मानतर जोन बले मनुक चो बेटा चो बिरुद ने काई गोट के बलेदे, हुनचो ओधरम खेमा होयदे, मानतर जोन बले पवितर आत्मा के निंदरेदे, हुनचो ओधरम के खेमा करुक नी होयदे।
टोंड ले बदी दिलोने मनुक दोसी नी होए, हुनचो मन हुनके दोसी मानेसे।
पवितर आत्मा के बदी देतो अरथ आय, हुनचो बुता ने अड़ंगा लगातोर, जोन बुता के हुन मनुक चो मन ने करुआय। ए अमदेया रतो दसा आय।
11 जेबे लोगमन तुमके मंडली-घरमन ने आउर राजामन आउर मुखियामन चो पुरे नेदे, तेबे फिकिर नी करा कि कसन बरन ले आउर काय गोट के बलुंदे।
12 कसनबलले पवितर आत्मा तुमके तूरते सिखायदे कि काय बलतोर आय।”
ए पद, परचारकमन आउर संडे-इसकुल गुरुजीमन काजे ठग होतो उआट नी बनो। जीसु आपलो चेलामन के ढाढ़ुस बांधते रये कि पवितर आत्मा हुनमन संगे रयदे, हुनमन के डरतोर जरुरत नीआय। हुनमन के जीसु चो गवई देतो काजे पाटे नी गुचतोर रये।
13 फेर गोहड़ा चो मंजिगता ले गोटोक हुनके बललो: “गुरुजी, मोचो भाई के बलुन देस कि आमचो बुआ चो धन-माल के मोचो संगे बाटा करो।”
14 जीसु हुनके बललो:
“ए मनुक, कोन मोके तुमचो नियाव करतो बीता आउर बटवाड़ा करतो बीता बनालोसे?”
जीसु असन लोगमन चो नियाव मुरे नी करें बललो। आजी सला देतो लोग झटके तुमके नंगत नोहले अडरा बलदे। हुनमन के जीसु ले ए ठान धरतोर रली। जीसु पईल हार ईलो बेरा नियाव करतो काजे नी एउ रये, हुन सोजे मुक्ति देउक एउ रये। हुन फेर ईलो जाले नियाव करेदे। जूहन्ना 5:22 पद बलेसे, “बुआ नियाव करतो सपाय हक बेटा के दिलोसे।”
एचो काजे जीसु मूरक सवकार चो कटाव सांगलो।
15 जीसु हुनमन के बललो:
“चेत करुन राहा आउर जमाय बरन चो लोभ ले आपने के बचाउन राहा;
कसनबलले कोनी मनुक चो सत जीवना, हुनचो धन-माल, जाय-जमक चो बाड़ती किरता ने नी होयसे, मानतर महापरभु के जानले होयदे।”
ए पद आजी चो समया ने सत लागेसे कि मनुक संवसारिक जिनीसमन के सबु ले बड़े मानेसे आउर लालच ने बुड़ु रयसे। ए असन पाप आय जोन कोकई दखा नी देये आउर खुदे बले नी समजेसोत कि हुनमन पाप करसोत। असीसी चो पंडित फरानसिस बललो, “मनुकमन सपाय पाप के मानला, मानतर लालच चो पाप के नी मानोत।”
कोनी किताप के लिखु बीता खुबे नंगत गोट बललोसे। काय, कोनी देस आपलो रुपया आउर सेना चो सकत ले संवसार चो मुक्ति करुक सके? लालच चो राज?
मूरक सवकार !
16 हुन गोटोक कटाव बललो: “कोनी सवकार चो बेड़ा ने खुबे फसल होली।
17 तेबे हुन आपलो मन ने बिचार करुक मुरियालो, ‘मय काय करेंदे?
कसनबलले मोचो लगे फसल संगातो काजे ठान नीआय’।
एता हुनचो गुमान उपरे धियान दियास। हुन ‘मय’ सबद उपरे जुगे जोर देयसे। हुन खुबे उबज कमाउ रये।
18 हुन आपलो मन ने असन बिचार करलो, ‘मय आपलो जमाय गदेयामन के टुटाउन हुनमन ले बड़े गदेयामन बनायेंदे आउर आपलो जमाय फसल आउर धन-माल के हुता संगायंदे,
19 आउर आपलो जीव के बलेंदे कि तुचो लगे खुबे बरक काजे खुबे धन-माल आसे, बुकलुन, खा-पीव आउर अस्तिर ले रा’।
20 मानतर महापरभु हुनके बललो:
‘ए एरा, बुद नोहलो मनुक! आजी राती बेरा तुचो जीव तुचो ले धरतोर होयदे, तेबे तुचो जुहालो जमाय धन-माल कोचो होयदे?’
21 असने ची जोन बले आपलो काजे धन-माल जोंगेसे, हुन एरा आय आउर महापरभु चो नंजर ने हुन सवकार नोआय।”
ए मनुक संवसार ने खुबे धन-माल रुंडाउ रलो, मानतर सरग ने हुनचो काईच नी रये।
परभु जीसु ए मनुक के मुरक बललो।
ए दखा देतोने भला मनुक चो असन रये आउर हुन गोटोक सत मनुक रलो।
हुन घर-लग चो लोग काजे नंगत मनुक रये।
हुन अडरा नी रये आउर कोनी खंगार मनुक संगे बले नी भीड़े।
हुन अडरा धंधा ने बले नी भीड़े।
हुन मतवार नी रये आउर दुसर चो बायले के आंईक नी लगाते रये।
फेर परभु हुनके मुरक काय काजे बललो?
हुन आपलेई नफा डगराउ आउर लालची रये।
कोनी मनुक आपलेई नफा डगरातोर आउर लालच चो बारे ने गोटोक नंगत कटाव बललोसे:
आजी मय पारटी ने गेले।
हुता तीन झन ची रला।
मय, मोचो देहें आउर मोचो मन।
मय चाय पीवते-पीवते सपाय बिस्कुट के खादले।
सबु केक मोचोई रये।
खातो बीती सपाय तीज के मय चे खादले।
आजी चो मनुकमन चो गुन असनी आय। महापरभु चो बचन ने ए कटाव सबु ले खुबे पीता आय। आजी-काली चो मनुकमन चो ए बिचार आय कि खाउं-पीउं आउर खुबे हरिक ने रउं। कसनबलले काली के तो मोरतोर ची आय। एईकाजे जीसु हुन मनुक के मुरक बललो।
हुन बुद बीता होतो जाले मोरना पाछे चो जीवना चो बारे ने बले बिचारतो। हुन आपलेची बारे ने बिचारुक छाड़ुन भाती दुसर चो बारे ने बले बिचारतो।
22 फेर हुन आपलो चेलामन के बललो: “एचई काजे मय तुमके बलेंसे, आपलो जीव काजे फिकिर नी करा कि काय खाउंदे आउर आपलो देहें काजे कि काय पीदुंदे।
23 कसनबलले भात-पेज ले जीव आउर फटईमन ले देहें बड़े आय।
24 कांवरामन के धियान करा;
हुनमन केबई बुनोत नाई आउर केबई काटोत बले नाई, आउर हुनमन चो गदेया आउर ढुसी बले नी रयसे;
तेबले बले महापरभु हुनमन के पोसेसे।
मानतर तुमचो मोल तो चड़ईमन ले खुबे आगर आय।
जरूरत चो तीजमन संगातोर अडरा नोआय। मानतर ए सवकार मनुक के आपलोई नफा डगरातोर आउर गुमान करतो टकर रये। जाकूब 5:1 पद ने सवकार मनुक चो डंड चो बारे ने लिखलोर आसे। “ए सवकार मनुकमन, सुना! तुमी आपलो उपरे एतो बिपती ले गागासे।” धन-माल ची हुनमन चो सराप चो किरता बनेदे।
आजी आमी महापरभु ले आगर रुपया-पयसा उपरे भोरसा संगाउंसे। आमके नंगत ले बिचारुन आपने के परखुन दखतोर आय, “काय, मय एई ची जीवना काजे जीयेंसे?” आमचो परभु जीसु बललो कि चड़ईमन के दखुन तुमी सीखा।
26 एईकाजे तुमी सबुले नानी बुता बले फिकिर ले नी करुक सकास जाले, फेर आउर गोटमन काजे काय काजे फिकिर करसास?
27 बोड़ेंदा फूल चो बुटामन के दखा कि हुनमन कसन बाड़सोत:
हुनमन मसागत नी करोत, आउर गातोत बले नाई, मानतर मय तुमके बलेंसे, राजा सुलेमान बले आपलो जमाय राज-पाट बेरा, हुनमन ले गोटोक चो असन बले सोभा चो सूरिज-पाट नी पींदुन रये।
बड़ेंदा फूल मोके सबुले नंगत लागुआय।
मय बिचारुआंय, “ए फूल चो बनातो बेरा महापरभु चो मने काय बिचार रये कि हुनके असन फूल बनाओ।” हुन गुलाब फूल चो असन आपलो पाकीमन के नी बगले।
परभु जीसु बललो, “बड़ेंदा फूल के दखा।” फूलमन आमके बलेसोत, “तुमीमन आपलो देहें काजे काय-काय नी करेसास? तुमी बरन-बरन ले खुबे सजाय होले बले, तुमी फूलमन असन सुंदर नी दखास।” ए मोचो मीतमन, महापरभु उपरे भोरसा संगातोर कितरो नंगत गोट आय।
28 भाटा चो रोंडा जोन आजी आसे आउर काली के भाटी ने पकाउन देयदे, हुनके महापरभु असन बरन ले पिंदायसे जाले, ए इजिक पतेयातो लोगमन, तुमके काय काजे नी पींदायदे?
ए पद, कोकेई ठग नी उलटाये। मनुक चो सकत चड़ईमन आउर फूलमन चो असन नोआय जोनमन नी बुनोत आउर फटई नी गातोत। मानतर एचो अरथ ए नोआय कि मनुक आपलो जीवना ने आपलो सकत चो उपरे भोरसा संगाओ।
29 आउर तुमी ए गोट चो फिकिर ने नी राहा कि काय खाउंदे आउर काय पीउंदे?
आउर तुमचो मन ने दुक-पुछ नी करा।
30 कसनबलले महापरभु के नी पतेयातो ए संवसार चो लोगमन, एई जाकमन चो फिकिर ने रयसोत: मानतर तुमचो बुआ तुमके ए जमाय जाकमन लागुआय बलते जानेसे।
31 मानतर आगे हुनचो राज चो डगर ने राहा, तेबे ए जमाय जाकमन बले तुमके मिरेदे।
आजी संवसार चो लोगमन काम बुता ने मन लगालासे। हुनमन सरग चो महापरभु के आउर आपलो आत्मा जुग-जुग काजे आसे बलुन भुलकलासे।
32 ए नानी गोहड़ी तुमी नी डरा, तुमके आपलो राज देतो काजे तुमचो बुआ मन करलोसे।
33 आपलो धन-माल के बिकुन गरीब-धुरीबमन के दान करुन दियास, आउर आपलो काजे असन थयलीमन के बनाहा, जोन जुना नी होए बललोने, सरग ने असन धन के जुहावा, जोन कम नी होए आउर जेचो लगे खंगारमन नी जाओत, आउर काई कीड़ामन नी नसाओत।
34 कसनबलले जोन थाने तुमचो धन आसे, हुताय तुमचो मन बले मांडुन रयदे।
सबु के गोटोक दिने महापरभु चो पुरे ठिंया होउक पड़ेदे।
हुन थाने हुनमन लगे संवसार चो तीजमन आउर धन-माल बले नी रयदे। हुनमन चो जीवना ने महापरभु नीआय आउर हुनमन असनेची मोरदे।
बिया होउन बोहड़तोर!
एचो बारे ने परभु जीसु दुय ठन कटावमन सांगलो।
35 तुमचो करांड बांदलोर आउर तुमचो दीया बरते रओ,
36 आउर तुमी हुन मनुकमन चो असन होआ, जोन आपलो मालिक चो एतो बाट दखसोत कि हुन बिया घर ले किदलदांय बोहड़ुआय, हुन एउन कपाट के ठटायदे आउर तूरते हुनचो काजे कपाट के उगाड़ेदे।
37 भाइगमानी होदे हुन कमेयामन जोनमन के हुनचो मालिक एउन चेता रलो के दखेदे; मय तुमके सते बलेंसे कि हुन आपलो करांड के बांधुन हुनमन के भात खुआउक बसायदे, आउर लगे एउन हुनमन चो सेवा-बुता करेदे।
38 हुन राती बेरा चो दुसर पाहार ने नोहले तीसर पाहार ने ईलोने आउर हुनमन के चेता रतो के दखलोने, हुन कमेयामन भाइगमानी आत।
39 मानतर तुमी ए गोट के जानुन राहा कि घर चो मालिक, चोर एतो बेरा के जानते रतो जाले, हुन चेता रतो आउर आपलो घर ने चोरुक नी देतो।
40 तुमी बले तियार राहा;
कसनबलले तुमी, जोन बेरा चो बारे ने बिचार बले नी करासे हुनी बेरा, मय मनुक चो बेटा चो एतोर होयदे।”
सते ए कटाव, इजराएल आउर परभु चो फेर एतो राज चो बारे ने आय। एचो अरथ ए बले आय कि किरिस्ती मंडली के बादरी ने उठातोर। इजराएल चो नीती हिसाब ने दुला, बोर संगे भोज खाउन भाती दुली घरे जाउआत। हुनचो बिया होलो पाछे आपलो घरे एओतले हुनचो कमेयामन के तियार आउर चेता रउक पड़ेसे। असनेची किरिस्ती मंडलीमन के बले परभु जीसु चो फेर एतोदांय ले तियार आउर चेत ने रतोर आय बललोने, दीया बारुन उजर बाट ने रतोर आय।
ए थाने परभु जीसु, चोर असन उधापड़े एतो चो बारे ने सांगेसे। एचो अरथ ए आय कि परभु जीसु चो फेर एतोर उधापड़े ची होयदे। 1 थिसलुनी 5:2 पद ने पउलुस बले सांगेसे, “कसनबलले तुमी नंगत ले जानेसाहास कि जसन राती बेरा चोर एउआत, उसनेची परभु जीसु चो फेर एतो दिन एयदे।” मानतर परभु किरिस्त, मंडली के नेतो काजे एतो बेरा चोरमन असन नी एये। हुन दिने आमीमन जीसु के भेट होतो काजे बादरी ने उठाय होउन जावां।
किरिस्त एतोदांय हुनचो सेवकमन के कसन तियार रतोर आय?
42 परभु बललो:
“हुन सतधरमी आउर गियानकारी भंडारी कोन आय? हुनके मालिक आपलो घर चो जमाय कमेयामन चो उपरे मुखिया बनायदे कि हुन, बेरा होलोने जमाय के भात-साग देओ।
43 भाइगमानी आय हुन कमेया, जेके हुनचो मालिक एउन असने करतो के भेटेदे।
ए असन-तसन कटाव नोआय जोन किरिस्त चो फेर एतो चो बारे ने आमचो जुमे के दखायसे। सते ए कटाव, इसराएल काजे रये। मानतर ए कटाव, आमी किरिस्ती-मंडलीमन काजे बले उतलीची खास गोट आय। कसनबललोने आमी बले परभु के भेटुक बादरी ने उठाय होतो चो बाट दखुंसे। खुबे लोग, हुन एतो दिन चो गनती करते रयसोत। खुबे लोगमन आपलो बुता-भयना बले छाड़ुन भाती हुनचो बाट दखेसोत। असन करतोर नंगत नोआय। आमके तो बुता-भयना के करते रतोर आय। किरिस्त चो एतोर गोटोक खुबे नंगत आसा आय। आमके बुता करते रतोर आय कि किरिस्त ईलोके आपलो करलो बुता के हुनके सोपुक सकुं।
44 मय तुमके सत बलेंसे कि हुन आपलो जमाय धन-माल चो उपरे हुनके हक देयदे।
45 मानतर हुन कमेया मुखिया असन बिचारलोने, ‘मोचो मालिक एबे एउ नोआय’ आउर हुन, कमेया-कमेयीनमन के मारुक-पेटुक मुरियालोने आउर खाउन-पीउन मोंदहा उलटलोने,
46 हुनचो मालिक असन दिने असन बेरा एयदे, जेबे कमेया मुखिया हुनचो बाट नी दखते रयदे आउर हुन मालिक हुनके खुबे डंड देउन हुनचो बाटा के, नी पतेयातो लोगमन चो बाटा संगे मिसाउन देयदे।
ए कटाव ले आमके दुय ठन नंगत सिखिया मिरेसे। किरिस्त चो फेर एतो गोट के दुक-पुछ करलोने मनुक आपलो हक के बुड़ाउन ठग उलटेदे। आमचो जीवना असन होतोर आय कि किरिस्त एबे ची एयदे आउर आमके हुनचो पुरे आपलो हिसाब देउक पड़ेदे। ए सत गोट आय कि हुनचो पुरे आमचो नियाव होयदे।
47 आउर हुन कमेया जोन आपलो मालिक चो मन-इछा जानते रये, मानतर हुनचो मन-इछा असन करतो काजे तियार नी रये, हुन खुबे मार खायदे।
48 मानतर जोन आपलो मालिक चो मन-इछा नी जानुन मार खातो चो लाईक बुता करेसे हुन खिंडिक मार खायदे।
एईकाजे जेके खुबे दिलोर आसे हुनचो ले खुबे मांगतोर होयदे, आउर जेके खुबे सोपलोर आसे हुनचो ले खुबे धरतोर होयदे।
आमचो मन चो बिचार असन होलीसे कि परभु आजी नी एये, होउक सके हुन काली के बले नी एयदे। एईकाजे आमी संवसारी लय ने रउं। मानतर आमचो हाथे काई बले धरा नी देयदे आउर परभु जोन दिने एयदे, हुन दिने आमचो नियाव बले होयदे। 2 कुरिंथी 5:10 पद ने पउलुस बलेसे, “ए गोट पक्का आय कि आमी सपाय चो हाल परभु जीसु चो नियाव-गादी पुरे उगाड़ी होउन जायदे कि सबु लोग आपलो-आपलो देहें ने करलो नंगत आउर अडरा बुता चो पलटा पावदे।” आमी सबु चो बारे ने पउलुस काय बलेसे? किरिस्ती-मंडलीमन के किरिस्त चो नियाव गादी पुरे ठिंया होउक पड़ेदे। ए नियाव आमचो मुक्ति के पक्का नी करेदे, मानतर आमचो बुता चो पलटा देयदे। पतेयातो लोगमन चो पलटा नानी-बड़े होयदे, उसनेची नी पतेयातो लोगमन चो डंड बले भिने-भिने होयदे।
जीसु सपाय के भिने करुकलाय एउ रये।
49 मय मंजपुर ने आईग डसाउक ईलेसे, आउर असन मन करेंसे कि आगे ले ची डसुन रले होती!
आजी संवसार खुबे अंधार ने आसे आउर जीसु के बदी देयसोत। मंजपुर ने आईग घसरालोर आसे।
50 मोके तो गोटोक बपतिस्मा बललोने, दुख चो बपतिस्मा धरतोर आसे, आउर हुनके नी धरतले मय कितरो डाहाल-बिकाल ने रयंदे!
ए पद कुरुस ने जीसु चो मोरना चो लुकलो भेद के सांगेसे।
51 काय, तुमी बिचारसाहास कि मय मंजपुर ने मिला-मिसा करुक ईलेसे?
मय तुमके बलेंसे नाई, मानतर लड़ा-जुजा करुक ईलेसे।
52 कसनबलले एदांय ले गोटोक घर चो पांचझन चो मन गोटकी नी रयदे। तीन, दुय ले आउर दुय, तीन ले बईर रदे:
53 बुआ, बेटा ले,
आउर बेटा, बुआ ले बईर करेदे;
माय, बेटी ले,
आउर बेटी, माय ले बईर करेदे,
सतरी, बुआरी ले,
आउर बुआरी, सतरी ले बईर करेदे।”
किरिस्त जीसु के मुक्ति-देउ मानते खन गोटोक मनुक, नी पतेयातो लोगमन ले भिने होयसे। हुनचो लोग-बाग होओ नोहले हुनचो संगी-साती।
54 जीसु भीड़ के बललो: “जेबे तुमी बादरी के बेर बुड़ती बाटे उठते दखसाहास तेबे तूरते बलासाहास, ‘बरसा होउआय’, आउर उसने होयसे,
55 आउर जेबे बेर उदिया चो डेबरी हाथ बाटले लेहरायसे तेबे तुमी घाम-छेकुआय बलासाहास, आउर उसने होयसे।
56 ए कपटीमन, तुमी मंजपुर आउर बादरी चो रंग-रूप के दखुन भेद करुक सकसाहास, मानतर ए जुग चो बारे ने भेद करुक कसन नी जानास?
आमके आमचो संवसार के समजतोर आय। मनुक बिचारुआय कि आपलो भलई आउर नंगत बुता ले मंजपुरे अस्तीर ने रयदे। संयुक्त-रास्ट-संग एईकाजे बनालासे कि सपाय देस अस्तिर ने रओत। मानतर संयुक्त-रास्ट-संग चो सेनामन जुद करतो काजे भीड़लासोत। आमके नंगत समजतोर आय आउर जानतोर आय कि जेबे ले किरिस्त नी एयदे, तेबे ले आमके अस्तीर नी मिरे।