199
ए मोचो मीतमन, किरिस्‍त चो नाव ने तुमके अस्‍तिर मिरो।
आजी आमी दखवां, परभु जीसु आपलो चेलामन के धन-धन होतोर नोहले हरिक होतोर चो भेद के सांगलो, जोन तुमचो आउर मोचो नंगत चलनी-बुलनी काजे खुबे खास सिखिया आय। एचो पाछे आमी जीसु, बेमार बीतामन के उजरातोर आउर मोरलोमन के फेर जीव उठातो के दखवां।
17 जीसु आउर हुनचो बारा चेलामन जोनमन के जीसु पठालो-लोग चो नाव दिलो, डोंगरी ले उतरुन सम भुंय ने उबा होलो, आउर हुनचो चेलामन चो बड़े भीड़, आउर जमाय जहूदिया, जरूसलेम, सूर आउर सयदा समदूर चो रेटे रतो खुबे लोगमन,
18 जीसु चो गोट सुनतो काजे आउर आपलाहान बेमारमन ले उजरतो काजे हुनचो लगे एउन हुता रओत। आउर देव-भूतमन ले हरेयान होलो लोगमन बले उजरुन जाते रओत।
19 आउर जमाय जीसु के छिंवतो काजे होते रओत, कसनबलले हुनचो थान ले सकत निकरुन जमाय बेमार लोगमन के उजराउन देते रये।
जसन मय तुमके आगेले सांगलेसे, जेबे आमचो परभु जीसु ए संवसार ने रलो, हुदलदांय खुबे लोगमन आपलो नी छांडतो बेमारमन ले उजरु रओत।
हुन कोकेई नी मारलो आउर कोनी पुरे-पाटे नी घसरला। कोनी बले बेमार बीता के काई बले तकलीस होउक नी पड़ली। केबे-केबे हुन लापी ले बलुन देतोके बेमार लोग छुक-छुका होला। जीसु, बेमारमन के छुक-छुका करतोर सत गोट रये आउर बईद लूका एके पक्‍का करलो। तुमी आपलो तकलीस के जीसु लगे आनलोने हुन माहान बईद आय आउर हुन तुमके पयसा बले नी धरे।
जीसु ए बचन सम-भुंय बाटे सांगलो गोट आय। मानतर मत्‍ती सांगलो कटाव ने असनी बचन डोंगरी बाटे सांगु रये। एचोले ए जानुक होयसे, जीसु काई खास गोट के घन-घन सिखाते रलो। ए बचन चो खास गोट ए आय कि मत्‍ती चो लिखलो बचन ले भिने आय। एता काई-काई खास गोटमन नीआय जोन मत्‍ती चो नंगत खबर ने लिखलोर आसे, आउर खिंडिक अगरांहा गोटमन बले आसे जोन मत्‍ती चो नंगत खबर ने नीआय। एता बरमन चो बारे ने सांगलोर आसे तो हाथ थापतो चो बारे ने बले सांगलोर आसे। मनुकमन चो चलनी-बुलनी चो बारे ने सांगलोर आसे तो नियाव चो बारे ने बले सांगलोर आसे।
20 तेबे जीसु आपलो चेलामन के दखुन बललो:
“तुमी जोन सोज आहास धन-धन आहास,
कसनबलले महापरभु चो राज तुमचो आय।
21 तुमी जोन एबे भूके आसास, धन-धन आहास;
कसनबलले तुमी हरिक होआसे;
तुमी जोन एबे गागेसाहास, धन-धन आहास;
कसनबलले तुमी हांसासे।
22 तुमी धन-धन आहास, जिदलदांय मय मनुक चो बेटा किरता, लोग तुमके बईर करदे, आउर तुमके निसकाउन देदे, आउर तुमके निंदरदे, आउर अडरा बलुन तुमचो नाव के काटुन देदे।
एता सांगलो कटावमन उसनी ची आसे जसन मत्‍ती चो नंगत खबर ने आसे। जीसु कोनी-कोनी सिखियामन के घन-घन सांगते रये, मानतर 23 पद ले गोटोक नवा बिचार के सांगुक मुरियायसे।
23 हुदलदांय हरिक ने डगावा, कसनबलले दखा, तुमचो काजे सरगपुर ने खुबे पुन-फर आसे, हुनमन चो बाप-दादामन बले *अगमजानीमन संगे असने ची करते रओत।”
ए पद ने महापरभु चो अगमजानीमन संगे मनुकमन करलो गोट सांगेसे।
सत अगमजानी, महापरभु चो गोट के सुनाते रये मानतर हुनके दुख-तकलीस देते रओत। फंद अगमजानी, मनुकमन के नंगत लागतो गोटमन के सांगते रओत आउर लोगमन हुनमन संगे नंगत बेबार करते रला। अगमजानीमन, महापरभु के पतेयातोर आय आउर ढाढ़ुस बले करतोर आय। हुनमन के, दखलो तीजमन के छाड़ुन अमदेया काजे होतो गोटमन चो बाट दखतोर आय। एचोले मनुक, महापरभु काजे पतेयातो लाईक बनुन रयदे।
लूका 6:20-22 पदमन ने जीसु सोज आउर गरीब-धुरीबमन काजे बललो कि मनुक एमन के इतराउआत आउर बदी करुआत। एमन के समाज चो लोग असन नी मानोत आउर अडरा बलुआत। तुमी जुना-नियम ने दखलोने असनेची मिरेदे। आजी चो समाज बले असनेची आय। महापरभु चो बचन सुनातो सेवक तकलीस सहुआय। हुनके तकलीस नी होलोने बले हुनके काई नोहले काई झंझट आसे ची। फंद अगजानीमन सवकारमन रओत। आजी बले सवकार आसोत आउर हुनमन लगे खुबे खातो-पीवतो काजे जीनिसमन आसे। हुनमन हरिक ने रओत आउर नंगत लोग बलाय होते रओत। हुनमन चो बारे ने परभु चो बिचार असन आसे।
24 मानतर एबे जोन सवकार आत, तुमचो उपरे सराप!
कसनबलले तुमी आपलो अस्‍तिर के पावलासाहास।
25 एबे जोन हरिक आसास, तुमचो उपरे सराप,
कसनबलले तुमी भूके राहासे।
एबे जोन हांसेसाहास, तुमचो उपरे सराप,
कसनबलले तुमी खिसियाहासे आउर गागासे।
26 जिदलदांय जमाय लोग तुमके नंगत आत बलसोत, तेबे तुमचो उपरे सराप, कसनबलले हुनमन चो बाप-दादामन बले हुन फंदी अगमजानीमन के असने ची बलते रओत।
27 मानतर मय, मोचो सुनतो लोगमन के बलेंसे: आपलो बयरीमन के मया करा; जोन तुमके बईर करेसे हुनचो काजे नंगत करा
28 जोन तुमके सरापेदे हुनके बर दियास;
जोन तुमचो इजित धरेसे, हुनचो काजे पारथना करा।
फंद अगमजानीमन संगे संवसार चो लोगमन नंगत बेबार करसोत।
असन लोग, मन के हरिक करतो गोट सांगलोने लोगमन हुनके खुबे तीजमन देयसोत।
मानतर परभु जीसु सरसरा बलेसे, हुनके महापरभु ले काई बर पावतो आसा नीआय।
हुन संवसार चो नंजर ने खुबे नंगत मनुक आय। मानतर महापरभु चो नंजर ने अडरा आय। संवसार चो लोगमन हुनचो किरता हरिक मनाउआत, मानतर सरग हुनचो किरता दुख मनाउआय। हुनचो देहें लंग-लंगा आसे, मानतर हुनचो आत्‍मा नाड़ी-खाड़ी आसे।
आजी महापरभु के नी मानतो सवकारमन के कोनी काई नी बलुआत। मानतर परभु जीसु लगे हुनमन के बलतो काजे खुबे गोट आसे। “तुमी सवकारमन उपरे सराप, कसनबलले तुमी आपलो अस्‍तिर के पावलासाहास।” गोटोक नानी चोर चो जीव धरतो काजे खुबे लोग रयसोत, मानतर महापरभु के नी जानतो हुन नानी चोरमन ले आगर गराहां, महापरभु के नी मानतो सवकारमन ले आसे। महापरभु के नी मानतो सवकारमन, महापरभु के नी मानतो काजे उकसायसोत। सवकारमन ले आगर ढोंग आउर कोकेई नीआय। हुनमन फंद अगमजानीमन के मंडली ने बचन सांगतो काजे खुबे धन देउआत। हुनमन मंडली-घर चो सपाय धन उपरे हक संगायसोत। सवकार-मंडली कोनी थाने बले नंगत खबर चो मंडली नी बलाय होउआय। हुता सत नंगत खबर के नी सांगुआत। केबे-केबे ची असन मंडली नंगत खबर चो मंडली बनुआय।
जाकूब 5:1-3 पदमन ने लिखलो असन, “ए सवकारमन नंगत ले सुना, तुमी आपलो उपरे एतो डंड काजे सुयकुन-सुयकुन गागा। तुमचो धन-माल नसलीसे, आउर तुमचो फटईमन के किड़ा खादलीसे, तुमचो सोन-रुप माटी चेरलीसे, ए माटी चेरनी तुमचो बिरुद गवई देयसे आउर आईग असन तुमचो मांस के खायदे।” मय मनुक चो मन के मानुआंय। काय, कोचोई मन परभु जीसु चो लोउ ले धोवलोर आसे? एचो उत्‍तर ‘हव’ होलोने हुन मोचो भाई आय। मय तुचो संगे अमदेया चो जीवना थाने रयंदे। एईकाजे मय एताय हुनचो संगे जीवना जीवतो काजे सीखेंदे। जेचो मन ने कपट आसे हुन मोचो भाई नोआय, मोके खेमा करुन दियास। मोचो गोट खटराय पावलो असन लागुआय, मानतर जीसु ए गोट के बललो।
मोचो मीतमन, खुबे लोगमन जीसु चो बचन के मानुसे बलसोत, मानतर सत ने हुनमन नी मानसोत। ए पाठ के पढ़ुन दखा। ए पाठ ढोंग गोट के उजर ने आनेसे। ए सांगलो गोट के तुमी आपलो जीवना संगे कटारुन दखा, तेबे तुमी जानासे कि तुमी कितरो बुड़लासाहास।
31 तुमी दुसर काजे असन काम करा, जसन तुमी दुसर ले आपलो काजे डगरायसास।
32 तुमके मया करतो बीतामन के तुमी मया करसास जाले तुमचो काय बड़ाई?
कसनबलले पापीमन बले आपने के मया करतोमन के मया करसोत।
33 तुमके भलई करतो बीतामन के तुमी भलई करसाहास जाले, तुमचो काय बड़ाई?
पापीमन बले असने ची करेसोत।
34 तुमी, फिरायदे बलुन कोकई लागा दियासे जाले, तुमचो काय बड़ाई?
पापी बले पापीमन के लागा देउआत कि उतरोई फेर मिरो।
35 आपलो बयरीमन के मया करा। आउर हुनमन चो भलई करा। फिरायदे बलुन कोकई लागा नी दियासे, तेबे तुमके नंगत पुन-फर मिरेदे आउर तुमी सपाय ले बड़े महापरभु चो बेटामन होआसे। कसनबलले महापरभु, आपने के नी मानतो आउर अडरा लोगमन के बले दया करुआय।
36 जसन तुमचो बुआ महापरभु दया करुआय, उसनेची तुमी बले दया करा।
37 बदी नी दियास, तेबे तुमके बले बदी नी देदे। खेमा करा, तेबे तुमके बले खेमा करदे।
38 दियास, तेबे तुमके बले देदे। जोन कटार ने तुमी दियासे, हुनी कटार ने तुमके बले मिरेदे।
39 जीसु हुनमन के गोटोक आउर कटाव सांगलो:
काय, कोनी काना मनुक दुसर काना के बाट दखाउक सकेसे? काय, दुनो खोदरा ने नी घसरदे?
40 चेला आपलो गुरुजी ले बड़े नोआय, मानतर जोन चेला पक्‍का सीखुआय, हुन आपलो गुरुजी चो कटार होयदे।
41 तुय आपलो भाई चो आंईक चो तिरीन के काय काजे दखसीस, आउर तुचो आंईकचेई किटकी के कसन ने धियान नी देयसीस?
42 तुय आपलो आंईक चो किटकी के खुदे नी दखसीस, तेबे आपलो भाई के कसन बलुक सकीस:
ए भाई, ठेब, मय तुचो आंईक ले तिरीन के निकराउन देयंदे? ए कपटी, आगे आपलो आंईक ले किटकी के निकराव, तेबे आपलो भाई चो आंईक ने रलो तिरीन के नंगत दखुन निकराउक सकसे।
43 कोनी नंगत रूक ने अडरा फर नी धरे; आउर कोनी अडरा रूक ने नंगत फर नी धरे।
44 सपाय रूकमन के आपलो-आपलो फर ले चिताउक होयदे, कसनबलले लोग काटा-बुटामन ले अंजीर फर के, नोहले लाटा-बुटामन ले अंगुर फर नी टुटाओत।
45 भलई मनुक आपलो मन चो नंगत गदेया ले नंगत गोट निकराउआय; आउर अडरा मनुक आपलो मन चो अडरा गदेया ले अडरा गोट निकराउआय। कसनबलले जोन बले मन ने भोरलोर आसे, हुनी हुनचो टोंड ले निकरायसे।
46 तुमी मोचो गोट के नी मानास जाले, फेर काय काजे मोके ए परभु, ए परभु, बलासाहास?
मनुकमन के हरिक करतो परचारक केबई बले पाप चो बारे ने नी सांगेदे।
आजी चो समया ने खुबे परचारकमन पाप के महापरभु चो बिरुद आय बलुन नी सांगोत। हुनमन ए बलतो काजे बले डरसोत कि महापरभु पाप के घिनियाउ आय आउर जहोवा पाप ले जुद करु महापरभु आय।
महापरभु चो नजर ने नंगत बलाय होतो काजे तुमी ढोंग आउर गुमान के नंगत आय बलुक नी सकास। तुमी पाप के हांसुन नी दखूक सकास। तुमी दरसन सास्‍तर चो परचार नी करुक सकास। कुरुस ची असन ठान आय जोन थाने महापरभु, किरिस्‍त जीसु बाटले तुमके नवा बनाउआय। ए सिखानी चो एई भेद आय। एई खबर के परभु जीसु खुबे हार बरन-बरन चो लोगमन के सुनालो। सरासरी ने जीसु गोटोक कटाव सांगलो।
47 जोन बले मोचो लगे एयसे आउर मोचो गोट के सुनुन भाति हुनके मानेसे, मय तुमके सांगेंसे कि हुन कोचो असन आय, 48 हुन, हुन मनुक चो असन आय जोन घर बनातो बेरा भुंय के गड़िया खोड़ुन बड़े-पकना उपरे पाया बनालो।
जिदलदांय पूर ईली, तेबे पानी चो धार हुन घर ने ठटाय होली, मानतर हुनके हलाउक नी सकली, कसनबलले हुनके पक्‍का बरसक बनाउन रये।
49 मानतर जोन मनुक मोचो गोट के सुनुन हुनके नी मानुआय, हुन, हुन मनुक चो असन आय, जोन भुंय ने पाया नी खोड़ुन घर बनालो।
जिदलदांय हुन घर ने पानी चो धार ठटाय होली, तेबे हुन तूरते भोसड़ुन ओदरली आउर नसट होली।
सिलपट उपरे बनालो घर चमकट रली आउर बारु उपरे बनालो घर भोसड़ली।
ए कटाव चो अरथ ए आय कि मय पापी आंय आउर मोके किरिस्‍त जीसु जोन सिलपट असन आय, हुनचो उपरे भोरसा संगाउन चमकट रतोर आय।
1 कुरिंथी 3:11 पद ने पउलुस बलेसे, “कसनबलले हुन पाया जीसु किरिस्‍त आय आउर हुनके छांडुन कोनी दुसर पाया बनाउक नी सकोत।”
ए मोचो मीतमन, तुमी कोन थाने पाया खोड़साहास?
सिलपट असन जीसु उपरे कि बारु उपरे?
तुमी ए सिखिया पढ़ुन बले नी समजलास आउर नरक जातो पापी आहास जाले, मोके तुमचो काजे दुख लागेसे।
नंगत खबर के मानतो किरिस्‍ती, हुन सिलपट उपरे घर बनाउआय। हुनचो लगे इआ, आउर पतेयाहा। हुन मोल नी धरुन मुक्‍ति देउआय।
आमचो पढ़तो पाठ सरली, एदांय पाठ 7 मुरियाउंसे। अध्‍या 7 ने आमी पढ़वां:
जीसु, पलटन-मुखिया चो कमेया के उजरातोर;
गोटोक रांडी बायले चो गोटकी बेटा के मोरलो थानले जियातोर;
फरीसी घर लोग चो दुक-पूछ गुचातो काजे दुय झन उदार मांगुमन चो कटाव सांगतोर।
एता आमी दखवां, पलटन-मुखिया चो कमेया के जीसु, लगे जाउन नी उजरालो, मानतर लापी ले उजरालो। सोजे लूका ची ए रांडी चो बेटा आउर जायीर चो बेटी चो मोरलो थान ले जीव उठलो चो बारे ने लिखलोसे। लूका ची जीसु सांगलो अठारा कटावमन के सांगलो जेके दुसर बीतामन नी लिखला। ए अध्‍या ने पईल कटाव आसे।
जीसु, पलटन-मुखिया चो कमेया के उजरायसे।
1 जीसु, लोगमन के आपलो सपाय गोटमन के सांगुन भाति कफरनहूम सहर ने ईलो।
2 हुन सहर ने रोमी राज चो पलटन चो बड़े मुखिया चो गोटोक कमेया खुबे बेमार रलो आउर एबे-तेबे मोरतो असन होउ रये। पलटन चो बड़े मुखिया ए कमेया के खुबे मया करते रये।
3 हुन जीसु चो गोट के सुनुन जहूदीमन चो *धरम-सियानमन के हुनचो लगे गुहारुक पठालो कि एउन मोचो कमेया के उजराउन देओ।
4 धरम-सियानमन जीसु चो लगे एउन खुबे गुहारला आउर बलला: “हुन कमेया के उजराउन देस, कसनबलले पलटन चो बड़े मुखिया एचो लाईक आसे।
5 हुन आमचो लोगमन के मया करेसे आउर हुनी आमचो काजे मंडली-घर बनाउन दिलोसे।”
6 जीसु हुनमन संगे गेलो। जिदलदांय जीसु, पलटन चो बड़े मुखिया चो घर लगे अमरलो, तेबे हुन मुखिया आपलो संगवारीमन के जीसु लगे असन बलतो काजे पठालो, “ए परभु, मोचो घरे एतो तकलीस नी कर, कसनबलले मय एचो लाईक नोआंय कि तुय, मोचो घर भीतरे आव।
7 एईकाजे मय, आपने के तुचो लगे एतो लाईक नी समजले, तुय हुकुम देस आउर मोचो कमेया उजरेदे।
8 मय बले दुसर चो हक ने आंसे, आउर मोचो हक ने पाईकमन आसोत। मय गोटोक पाईक के ‘जा’ बलले हुन जायसे, दुसर के ‘आव’ बलले हुन एयसे। मोचो कोनी कमेया के ‘एके कर’ बलले हुन करेसे।”
9 एके सुनुन जीसु भक्‍याउन गेलो। हुन उलटुन हुनचो संगे-संगे एतो लोग-कुड़ा के बललो: मय तुमके बलेंसे: इसराएल चो लोगमन ने बले मय असन बड़े बिसवास के नी दखले।
10 पलटन चो बड़े मुखिया बाटले गेलो लोगमन घरे बोहड़ला आउर हुन कमेया के उजरलोर दखला।
रोमी राज चो पलटनमन सपाय बाटे बिगरु रला। सव झन पाईकमन ने गोटोक मुखिया होते रये, जेके पलटन-मुखिया बलते रओत। मय बिचारेंसे, ए पलटन-मुखिया जीसु के पतेयाते रये, जेचोले हुनमन काजे हुनचो मया जानुक होयसे। हुन जानते रये कि हक काय आय। कसनबलले कोनी पाईक के ‘आव’ बलले, हुन एते रये आउर हुनचो हुकुम मानते रये। हुनचो मन ए जानते रये कि जीसु लगे असन हक आसे। एईकाजे हुन बललो, जीसु सोजे हुकुम दिलोने हुनचो कमेया उजरुन जायदे। एचोले जीसु अचरित होलो। जीसु दुय ची हार अचरित होउन रये। ए पलटन-मुखिया चो पतेयातो के आउर इसराएल चो नी पतेयातो के।
नाईन सहर चो रांडी बायले चो बेटा के जियातोर
12 जिदलदांय हुन सहर चो कपाट लगे अमरलो, तेबे लोगमन गोटोक मोड़ी के खोरे नेतो के दखलो। हुन आपलो आया चो गोटकी ची बेटा रये, आउर हुन रांडी रली; आउर सहर चो खुबे लोगमन हुनचो संगे रओत।
13 परभु जीसु हुनके दखुन जीव दुखलो आउर हुन रांडी के बललो: नी गाग।
14 तेबे जीसु, लगे जाउन हुन टरडी के छिंवलो; आउर बोअतो बीतामन ठेबला, तेबे जीसु बललो: ए जुवान, मय तुके बलेंसे, उठ!
15 तेबे मोरलो जुवान उठुन बसलो आउर गोटेयाउक मुरियालो आउर जीसु, हुनके हुनचो आया के सोपुन दिलो।
16 जमाय लोगमन भक्‍याउन डरुन गेला आउर हुनमन महापरभु चो जय-जय करुन बलला कि आमचो मंजिगता गोटोक बड़े अगमजानी उठलोसे;
आउर महापरभु आपलो लोगमन उपरे दया दखालोसे।
लूका लिखलो नंगत खबर ने ची एचो बारे ने लिखलीसे।
कोनी-कोनी एके मोरलो थान ले जीव उठतोर बलुआत।
मानतर सत ने असन नी रली।
ए देहें के फेर जीव उठातोर रये। आगे जुगे चो नीती हिसाब ले जीसु, लाजर के मोरलो थान ले जीव उठाउ रये। तेबे कोनी पूछलो, काय, फेर हुन मोरेदे? जीसु हुनके बललो, “हुन फेर मोरदे ची।” एईकाजे लाजर मुरमुरा होलो।
एबतले गोटकी ची मनुक जीव उठलोसे हुन परभु जीसु किरिस्‍त आय। हुन मोरलो थान ले जीव उठतोमन चो पईलात फर आय। सोजे हुनके ची मयमा चो देहें मिरलीसे। गोटोक दिने बललोने, जीव उठतो दिने जीवत आउर मोरलो किरिस्‍तीमन, मयमा चो देहें संगे उठाउन जादे। मोरना बाटले जीव उठलो देहें फेर केबई नी मोरेदे।
ए जीव के लागतो गोट आय। कसनबलले हुन बायले रांडी रली आउर हुनचो गोटकीचे बेटा रये जोन मोरु रये। जीसु नाईन सहर बाटले जातो बेरा हुन जुवान लेका चो मोड़ी के नेते रओत। मय बिचारेंसे, किरिस्‍त खुबे लोगमन के जीव उठाउ रये। मानतर तीन झन चो बारे ने ची लिखलोर आसे। होउक सके ए तीनों घटना हुन सपाय जीव उठलो लोगमन चो बारे ने दखायसे, जोन ए तीन उमर चो लोग आत। पिला, जुवान आउर सियान।
जीसु हुन काई नी करुक सकतो रांडी बायले किरता हुन जुवान के जीव उठालो। मोरलो लोगमन के जीव उठातो काजे जीसु गोटकी ची उआट करलो, हुनमन के छींउन हुकुम दिलो। बिसवासीमन चो उठाय होतो बेरा, जीसु चो राग सुना देयदे। 1 थिसलुनी 4:16-17 ने पउलुस बलेसे, “कसनबलले जीवत परभु, खुदे सरग ले जय-जय संगे उतरेदे, मुखिया सरगदूत चो राग सुना देयदे आउर महापरभु चो तोड़ी फूकदे, तेबे जोन किरिस्‍त के पतेयाउन मोरलासोत, हुनमन आगे जीव उठदे। एचो पाछे, आमीमन जोन जीव आंसु, आमके हुनमन संगे परभु के भेटतो काजे बादरी ने उठाउन नेयदे।” जीसु चो राग हुन दिने, मुखिया सरगदूत असन आउर महापरभु चो तोड़ी असन कान के भेदतो लाईक होयदे। हुनचो राग हुनके पतेयाउन मोरलो लोगमन के जीव उठायदे। जीसु मोरलो लोगमन के जीव उठातोर, अमदेया गोटकी नीती ले करलो आउर दुसर सपाय महासंदे चो बुतामन करतो काजे खुबे बरन-बरन चो नीती करलो।