198
ए मोचो मीतमन, आमी दखलु कि खुबे बड़े लोग-कुड़ा जीसु चो भोंवरक होते रये। एदांय जीसु गलील समदूर खंडे उबा रये। हुन लगे दुय ठन डोंगा रली आउर हुनचो मालिक मछरी-झारी के धोवते रये। जीसु गोटोक डोंगा ने चेगलो आउर हुन डोंगा चो मालिक के खिंडीक लापी नेउक बललो। ए डोंगा समोन चो रये। जीसु डोंगा ने बसुन लोगमन के सिखालो। सिखाउन सरलोके जीसु, समोन के बललो, “ए डोंगा के गड़िया पानी बाटे ने आउर झारी पकाव।” तेबे समोन, जीसु के बललो, “आमी गुलाय राती मसागत करलु, मानतर काईचे नी मिरली।” फेर बले जीसु बलतोके हुन झारी पकालो आउर खुबे मछरी, झारी ने पड़ला।
5 समोन हुनके बललो:
“ए मालिक, आमी गुलाय राती खुबे मसागत करलु आउर काईची नी पावलु, तेबले बले तुय बलसीस जाले, आमी झारीमन के पकाउंदे।”
“तेबले बले तुय बलसीस जाले आमी झारी पकाउंदे।” एके पढ़लोने आमके असन लागुआय कि समोन, जीसु के गोट उलटालो। हुनमन खुबे बरक ले मछरी धरतो बीतामन रला। गलील समदूर ने कसन मछरी धरतोर आय एके नंगत जानते रला। हुनमन के आपलो उपरे खुबे भोरसा रली। समोन, जीसु के बललो, “आमी गुलाय राती खुबे मसागत करुन झारी पकालु, मानतर काईची नी पावलु।”
कोनी पलटन मुखिया गोटोक नानी मुखिया के हुकुम दिलोके हुन बललो, “ए होउक नी सके।” तेबे हुन पलटन मुखिया बललो, “मय नी होतो बिती हुकुम नी देयें।” जिदलदांय जीसु किरिस्‍त हुकुम देउआय आमके दुक-पुछ नी करतोर आय। हुन नी होतो बिती हुकुम नी देये।
6 जिदलदांय हुनमन जीसु चो गोट के मानला, झारी ने इतरो मछरीमन पड़ला कि झारी फाटतो असन होली।
ए पदमन ने आमचो काजे खुबे सिखियामन आसे।
मछरी धरतो काजे बले बुद लागुआय, जोन थाने मछरीमन आसोत, हुनी थाने झारी पकाउक पड़ेदे। मछरी चो चारा बले नंगत होतोर आय। मछरी धरतो काजे तुमके धीरजा धरतोर आय, मानतर जीसु चो हुकुम के मानुन झारी पकातोर सपाय ले बड़े सिखिया आय। मनुकमन के किरिस्‍त लगे आनतोर आय जाले आमके जीसु चो हुकुम हिसाब ले बुता करुक पड़ेदे।
एता लिखलोर आसे कि झारी फाटुक मुरियाली, मानतर जूहन्‍ना चो नंगत खबर हिसाब ले झारी भोरते मछरीमन रला। तेबले बले झारी नी फाटली। मछरी धरुमन चो झारी गोटोक सत चो चीना आय। एता झारी एईकाजे नी भोरु रये, कसनबलले जीसु मोरुन जीव नी उठु रये - ए नंगत खबर आय। मछरी धरतो झारी किरिस्‍त चो मोरना आउर जीव उठतो चो कटार आय। एता झारी फाटली, मानतर हुनचो जीव उठलो पाछे मछरी धरलो बेरा झारी नी फाटु रये। (जूहन्‍ना 21:1-11 पदमन के पढ़ा) तेबे जीसु हुनमन के बललो, “संवसार चो कोना-कोना ने जाउन नंगत खबर सांगा।”
7 तेबे हुनमन आपलो संगवारीमन के, जोन दुसर डोंगा ने रला, हुनमन के आपलो साका करतो काजे अक्‍याला। हुनमन लगे अमरला आउर हुन दुनो डोंगामन ने इतरो मछरी भोरला कि डोंगामन बुड़तो असन होली।
8 जिदलदांय समोन पतरस ए महासंदे चो बुता दखलो, तेबे जीसु के पांय पड़लो आउर बललो:
“ए परभु, मोचो लगे ले जा, मय पापी मनुक आंय!”
हुनमन खुबे मछरी धरु रओत कि डोंगामन बुड़तो असन होते रये, एके धियान दियास।
समोन आपलो गलती के मानलो। हुन बिसवास ने निमल होलो किरता गोटोक पक्‍का मछरी धरुबीता बले नी रये। समोन बललो, “ए परभु मोचो लगे ले जा, कसनबलले मय पापी मनुक आंय।” हुनचो बलतो अरथ एई आय, ‘परभु! तुय मोके, मनुकमन के तुचो लगे आनतो काजे हागदेउ रयीस, मानतर मय मछरी धरतो काजे फेर गेले। परभु मय गलती करले। मय बिचारले, ए बुता के मय नंगत ले जानु रयें, मानतर एबे जानले कि ए बुता ने बले मय पक्‍का नीआंय। मय पापी आंय मोके छांडुन देस, तुय कोनी दुसर पतेयातो लाईक मनुक के डगराव’। मानतर जीसु, समोन के छाड़ुक मन नी करते रये। जीसु हुनचो ले सेवा-बुता कराउक मन करते रये। आमचो संगे बले असनीची आय। आमके बले ए समजतोर जरूर आय कि आमी नंगत मछरी धरुबीतामन नोआंव बललोने, आमी पतेयातोने आउर बुता करतोने निमल आंव बलुन पक्‍का जानतोर आय। आमी हुनके पतेयालोने हुन आमके मछरी धरतो बुता ले नी गुचायदे। हुन आमचो ले बुता करायदे। ए सते उकसातो गोट आय।
9 कसनबलले इतरो मछरी के धरलो किरता समोन आउर हुनचो संगवारीमन खुबे अकचक्‍याउन गेला।
10 उसनेची जबदी चो बेटा जाकूब, आउर जूहन्‍ना बले, जोन समोन संगे बुता करतो बीतामन रओत, अकचक्‍याला।
तेबे जीसु समोन के बललो:
“तुय नी डर, एदांय ले तुय मनुकमन के मोचो लगे आनसे।”
समोन पतरस, मनुकमन के महापरभु लगे आनलो। पेंतिकुस दिने पतरस चो अचरित बुता के दखवां। जीसु, पतरस के दिलो उत्‍तर खुबे खास गोट आय। हुनचो पईल परचार ने तीन हजार लोगमन जीसु के पतेयाला। पतरस, महापरभु चो हुकुम असन मछरी धरते रये।
एता गोटोक खास सिखिया आसे। दुसर गोटोक मछरी धरुबीता बले आसे बललोने, सयतान। 2 तीमुथियुस 2:26 पद ने पउलुस बलेसे, “तेबे सयतान चो फांदा ले बाचदे आउर महापरभु चो मन-इछा के पुरा करतो काजे चेत ने रदे।” सयतान बले आपलो झारी पकालोसे। महापरभु तुमचो आत्‍मामन के जीततो काजे बुता करेसे। सयतान बले आपलो झारी ने फसातो काजे संवसार चो लालचमन के दखायसे। तुमी बलुक सकास, महापरभु चो बेटा आपलो जीव संवसार काजे दिलो। तुमी कोचो झारी ने आसास। तुमी महापरभु चो आहास नोहले सयतान चो आहास। एता तीसर मछरी धरुबीता नीआय।
परभु जीसु, कोढ़ बेमार बीता के छुक-छुका करेसे
12 जिदलदांय जीसु गोटोक सहर ने रलो आउर हुता गोटोक मनुक रये, जेके कोढ़ बेमार जुगे जीतुन रये, आउर हुन जीसु के दखुन भुंये मांडिखुटा देउन गुहारलो: “ए परभु, तुय मन करसीस जाले मोके छुक-छुका करुक सकीस।”
13 जीसु हाथ लमाउन हुनके छिंवलो आउर बललो:
“मय मन करेंसे, तुय छुक-छुका हो।”
हुन कोढ़ ले तूरते चेकरलो।
लूका 5:12-15 पदमन ने गोटोक कोढ़ बेमार बीता छुक-छुका होतो चो बारे ने लिखलोर आसे।
लूका गोटोक बईद रलो, एईकाजे हुन कोढ़ी छुक-छुका होतो बेरा हुनचो मन चो हाल के समजते रये।
हुन जुग चो लोग ए गोटमन के नी समजते रओत।
हुन आपलो कोढ़ बेमार चो बारे ने कसन ने जानलो, ए गोट के आमके सांगलोर तो नीआय। मानतर होउक सके हुन बुता बाटले घरे ईलो आउर आपलो हाथ ने घाव आसे बलुन आपलो बायले के सांगलो। तेबे हुनचो बा‍यले हुनचो घाव ने पटी बांधली। दुयक दिन पाछे, हुनचो घाव आउर जुगे जंवटली। हुनचो बायले हुनके पुजारी के दखातो काजे बलली। पुजारी हुनके चवदा दिन अदरे रउक बललो। चवदा दिन चो पाछे हुनचो घाव आउर जंवटलो के दखलो। पुजारी गांव-पारा ने सांगलो कि हुन कोढ़ी आय। हुन मनुक खुबे मुरमुरा होउन बललो, “मोके मोचो बायले आउर पिलामन ले बिदा धरुक देस।” पुजारी बललो, “तुय असन नी करुक सकीस। तुय आपलो पिलामन के पोटारुक नी सकीस।” हुन मुरमुरा होउन एकला हुता ले जाते गेलो। हुनचो घर-लोग हुनचो काजे गोटोक ठान ने भात-पेज मंडाउन जाते रओत। हुन लापी ले आपलो बायले के दखते रये, आउर पिलामन के बाड़तो के दखते रये।
गोटोक दिने जीसु हुन बाटले जाते रये। हुन जीसु के बललो, “तुय मन करसीस जाले मोके छुक-छुका करुक सकीस।” राजामन चो राजा हुनके बललो, “हव, मय मन करेंसे, तुय छुक-छुका हो।” हुन हाथ लमा‍उन कोढ़ी के छिंवलो। खुबे बरक ले कोनी हुनके नी छिंवते रओत। तुमी बिचारुक सकास कि किरिस्‍त हुन मनुक के छिंवलो के हुनके कितलो अचरित लागली होती।
काय, परभु जीसु तुमचो जीवना के केबई छिंवलोसे? खुबे लोग के आपलो जीवना ने जानतोर आसे कि जीसु छिंवलोने कसन लागुआय। तुमी हुनचो आहास आउर हुनचो हुकुम के मानेसाहास जाले मोके पक्‍का बिसवास आसे कि तुमी कोकेई बले हुनचो लगे आना‍से। तुमके आपलो हाथ लमाउन कोकई बले छिंवतोर आय, आजी ची हुनचो का‍जे कोकेई बले छिंवतोर आय।
परभु जीसु गोटोक लकवा मारलो मनुक के उजरायसे
17 गोटोक दिने जीसु लोगमन के सिखाते रलो, आउर फरीसीमन आउर नियम-कानुन चो गुरुमन हुता बसुन रओत। हुनमन गलील परघन आउर जहूदिया परघन चो गोटोक-गोटोक गांव ले आउर जरूसलेम सहर ले एउन रओत। लोगमन के छुक-छुका करतो महापरभु चो सकत हुनचो संगे रये।
18 हुदलीदांय आदो लोग लकवा मारलो गोटोक मनुक के खटेया संगे बोउन आनला, आउर हुनमन हुनके जीसु चो पुरे मंडातो उपाय डगराते रला।
19 मानतर भीड़ चो किरता हुनके घर भीतरे जीसु लगे नेउक नी सकला, तेबे हुनमन छानी उपर चो पकनामन के हिटाउन भोंगा बनाला आउर हुन थान ले हुनके खटेया संगे भीड़ चो मंजिगता जीसु चो पुरे उतराला,
20 जीसु हुनमन चो बिसवास के दखुन हुनके बललो:
“ए मनुक, तुचो पाप खेमा होली।”
जीसु, कफरनहुम सहर चो गोटोक घरे रलो बेरा हुता खुबे लोग कुड़ा होउ रओत।
एईकाजे लकवा मारलो बीता चो मीतमन, छानी ने भोंगा बनाउन हुनके जीसु चो पुरे उतराला। मरकुस लिखलो नंगत खबर खुबे नानी आसे, मानतर हुन ए कटाव के सरसरा समजतो असन लिखलोसे। जीसु हुनके बललो, “तुचो पाप खेमा होली।” हुन खुबे भाईगमानी मनुक आय जोन खुदे महापरभु चो टोंड ले ए गोट के सुनलो।
असन खुबे लोग आसोत, जोन मुक्‍ति चो नंगत खबर के तेबे सुनदे, जेबे तुमी हुनमन के आपलो खटेया संगे उठाउन परभु चो पुरे आनासे। हुनमन पाप आउर संवसार, देव-भुत के मानतोर आउर जीसु के मुरे नी पतेयातो किरता जीसु चो गोट के सुनुक नी सकसोत। तुमचो पाप खेमा‍होली, एईकाजे तुमके ची हुनमन चो खटेया उठाउन जीसु लगे आनुक पड़ेदे।
ए सपाय गोटमन ले परभु जीसु आमके ए सिखिया देयसे कि आमी हुनचो बाटले मिरतो मुक्‍ति चो खबर के सपाय लोगमन के सांगुं। एईकाजे मय, महापरभु चो बचन के सांगेंसे। धियान दियास कि बेमार बीता चो खटेया के कोनी एकलाय मनुक उठाउक नी सके। हुन बेमार बीता चो खटेया उठातो काजे चार झन लागली, महापरभु चो नंगत खबर सांगतो काजे आजी खुबे लोगमन लागेदे।
परभु जीसु, मत्‍ती के हागदेयसे
27 एचो पाछे जीसु खोर ने गेलो, आउर चोंगी-नाका ने बसलोर लेवी के दखलो। आउर हुनके बललो: “मोचो पाटे आव।”
28 तेबे लेवी जमाय के हुताय छांडुन उबा होलो आउर जीसु चो पाट-पाट गेलो।
मत्‍ती आपलो नंगत खबर ने ए घटना चो बारे ने इतलेई लिखलोसे। मरकुस एचोले खिंडिक आगर लिखलोसे आउर लूका ए दुनो ले बले आगर लिखलोसे।
29 आउर लेवी आपलो घरे जीसु काजे बड़े-रांदा तियार करलो।
आउर हुता खुबे पट्‍टी उसील करतो बीतामन आउर दुसर लोगमन बले खाउक बसला,
लेवी, सगा लोगमन के किरिस्‍त लगे आनतो का‍जे ए भोज देउ रये। लेवी पढ़तो काजे बाईबल कालेज नी जाउ रये। हुन पटी उसील करु बीता चलाक मनुक रये। जीसु के जानलो पाछे हुन आपलो मीतमन के जीसु लगे आनतो काजे खुबे मसागत करते रये। हुन गोटोक सवकार रये एईकाजे भोज संगाउन आपलो सपाय दुसट मीतमन के नेवतलो। हुता रलो धरम-पंडित आउर फरीसीमन एके सहुक नी सकला आउर हुनचो चेलामन ले गुरमुरुक मुरियाला।
30 तेबे फरीसीमन आउर हुनमन चो गोहड़ी चो धरम-पंडितमन जीसु चो चेलामन के गुरमुरुन बलला:
“तुमी पट्‍टी उसील करतो बीतामन आउर पापीमन संगे काय काजे खायसाहास?”
जीसु, हुनमन पूछलो गोट चो उत्तर दिलो। जीसु आपलो लोगमन चो पाटेया रउआय।
31 जीसु हुनमन के बललो: “बईद तीरतिरा लोग काजे नोआय, मानतर बेमारमन काजे ची लागुआय।
32 मय धरमकारीमन के हागदेउकलाय नाई, मानतर पापीमन चो मन बोहड़ातो काजे ईलेसे।”
जीसु चो उत्तर सरसरा आउर अचरित चो रये। बईद तीरतीरा लोग का‍जे नोआय, मानतर बेमारमन काजे ची लागुआय। जीसु गोटोक बईद रये, हुन पाप-बेमारमन के उजराउक एउ रये। नंगत खबर आपलो जरुरत के चितातो लोग काजे आय। कोनी-कोनी बिचारुआत कि आमी मुक्‍ति मिरतो लाईक धरमी आंव। हुनमन आपलो जरुरत के नी चितायसोत। मानतर तुमी मुक्‍ति पावतोर जरुरत आसे बलुन समजलास जाले नंगत खबर तुमचो आय। किरिस्‍त तुमके मुक्‍ति देयदे। तुमके आपलेई उपरे भोरसा आसे आउर काई जरुरत नीआय बलुन आपलेई मन-इछा असन चलसाहास जाले तुमी नास होतो बाट धरलासाहास। आमके काई बेमार नीआय बलतो लोग काजे मोके खुबे मुरमुरा लागेसे। कसनबलले आमचो माहान बईद हुनमन काजे काईची करुक नी सके।
33 आउर हुनमन (फरीसीमन आउर हुनमन चो गोहड़ी चो धरम पंडितमन) जीसु के बलला:
जूहन्‍ना चो चेलामन बेरा-बेरा ने उपास रउआत आउर पारथना बले करुआत; आउर उसनेची फरीसीमन चो चेलामन बले करुआत; मानतर तुचो चेलामन खाउआत।
धरम-पंडित आउर फरीसीमन एदांय फेर बलुक मुरियाला कि जूहन्‍ना चो चेला‍मन आउर फरीसीमन चो चेलामन नीती हिसाब ने उपास रयसोत। मानतर जीसु चो चेलामन उपास नी रयसोत।
34 जीसु हुनमन के पूछलो: काय जिदलदांय ले दुला बरातीमन संगे आसे, तेबे हुनमन के उपास कराउक सकास?
35 मानतर हुन बेरा एयदे, जिदलदांय दुला के हुनमन ले अदरे करुन देयदे, तेबे हुन दिनमन ने हुनमन उपास रदे।
आजी आमके हरिक रतोर आय, मानतर आमके एईकाजे उपास रतोर आय कि आमचो परभु सरग ने आसे आउर आमी हुन संवसार ने आंसु जोन थाने आमचो परभु के घिनिया‍ला।
एता खास गोट ए आय, आमी हरिक बनाउं नोहले उपास रउं, मानतर आमचो जुमे आय कि आमी हुन लोगमन के नंगत खबर सांगु जोन लोगमन के किरिस्‍त जीसु चो जरुरत आसे।
परभु जीसु, जुना फटई आउर जुना तूमा चो बारे ने सांगेसे
लूका लिखलो नंगत खबर चो पईल कटाव एई आय।
36 जीसु हुनमन के गोटोक आउर कटाव बले बललो: “कोनी मनुक नवा फटई चो खाप के काटुन जुना फटई ने नी खिले; असन करलोने, नवा फटई फाटून जायदे आउर हुन खाप जुना फटई संगे नंगत नी फोबे।
37 कोनी नवा अंगुर रस के जुना चामड़ी चो बनालोर तूमा ने नी भोरोत; मानतर असन करलोने नवा अंगुर रस तूमा के फुटाउन बोहेदे, आउर तूमा बले फोकाहा होउन जायदे।
38 नवा अंगुर रस के नवा चामड़ी चो तूमा ने भोरतोर आय।
39 कोनी मनुक जुना अंगुर रस के खाउन भाति नवा अंगुर रस के मन नी करे, कसनबलले हुन बलेसे, ‘जुना ची नंगत आय’।”
संवसारी मनुक के आपलो आगे चो जीवना नंगत लागुआय।
हुनके आपलो जुना अंगुर रस नंगत लागुआय बललोने, आपलो जुना धरम।
खास गोट ए आय, परभु जीसु मनुक-जात काजे नवा जीवन आनलो आउर हुनी नंगत खबर आय।
हुन ए संव‍सार ने जुना फटई ने नवा खाप खिलुक नी एउ रये, बललोने हुन नियम-कानुन के बदलुक नी एउ रये। हुन कुरुस ने आपलो जीव देउन पाप चो डंड उठाउक एउ रये। हुन एचो ले बले आगर करलो। हुन मोरलो थान ले जीव उठलो कि आमके आपलो धारनिक फटई पिंदाओ। हुन आमके नंगत खबर बललोने, नवा अंगुर रस दिलो। नवा अंगुर रस असन नंगत खबर के, नियम कानुन चो जुना तूमा ने नाई, मानतर दया चो नवा तूमा ने संगातोर आय। इफिसी 5:18 पद ने पउलुस इफिसी चो मंडली का‍जे लिखलो, “मंद पीउन मतवार नी होआ, कसनबलले एचोले अडरा बुता करुक होयसे। मानतर पवितर आत्मा ने समपुरन होआ।” परभु जीसु आमके नवा जीव देउक मन करेसे। हुनके पतेयालोने हुन आमके मुक्‍ति देउआय।
अध्या 5 ने परभु जीसु किरिस्‍त चो समपुरन नंगत खबर के बरन-बरन ले सांगेसे, जेचोले मनुक सुनुन भाति मानतोर आउर नी मानतोर के बाछो।
आमी सपाय के आपलाहान फासला करतोर आय।
अध्या 6 ने जीसु चो चेलामन गंउ चो सेंगरीमन के टुटाउन खाते रओत। हुन सबत चो दिन रली। एईकाजे फरीसीमन हुनमन चो ए बुता के दखुन एचो बिरुद बलुक मुरियाला। तेबे जीसु, हुनमन के उत्तर दिलो आउर एके सुनुन हुनमन काई ची बलुक नी सकला। जीसु आपलो बारा चेलामन चो पाटेया होयसे। अध्या 6 चो पईल भाग, दुसर नंगत खबर कटार आय। जीसु चो ए बुता ले सबत चो दिन मुर होयसे आउर ए सबत चो दिने होलो पईल गोट आय।
1 जीसु आउर हुनचो चेलामन *बिसातो दिने बेड़ा बाटले जाते रओत। तेबे जीसु चो चेलामन गउं सेंगरीमन के टुटाउन हाथे रमंदुन भाति खाते-खाते जाते रला।
2 तेबे आदो फरीसीमन पूछला: “तुमी असन बुता काय काजे करसाहास, जेके बिसातो दिने करतोर नी बने?”
3 जीसु हुनमन के बललो: “काय, तुमी एके नी पढ़लास: जिदलदांय दाउद आउर हुनचो संगवारीमन के भूक लागली, तेबे हुन काय करलो?
4 हुन कसन ने महापरभु चो घरे गेलो, आउर चेगालो रोटीमन के नेउन खादलो आउर आपलो संगवारीमन के बले दिलो, जेके पुजारीमन के छांडुन आउर कोनी दुसर खातोर नी बने?”
5 आउर जीसु फरीसीमन के बललो:
“मय मनुक चो बेटा बिसातो दिन चो बले परभु आंय।”
चेलामन गंउ चो सेंगरीमन के हाथे रमदुन खाते रओत। फरीसीमन हुनमन के सबत चो दिने मिंडतो दोसी बलला। सत ने, हुनमन मोसा चो नियम-कानुन चो बिरुद नी करते रओत। कसनबलले नियम-कानुन हिसाब ने बीज निकरातोर मना नी रये। व्यवस्‍थाविवरन 23:24,25 पदमन के दखा। हीरा ने काटलोने ची कटई मानुआत। फरीसीमन आपलेई हिसाब ने अरथ निकराते रओत। एईकाजे हुनमन चेलामन चो बुता के सबत चो बिरुद ने आय बलला।
परभु जीसु हुनमन संगे बला-बली नी होलो। हुन दाउद चो जीवना ने घटलो गोट के सुनालो, जोन पक्‍का नियम-कानुन चो बिरुद ने रये। जीसु चो बलतो अरथ ए आय कि नियम-कानुन किरता महापरभु चो लोग के तकलीस होयसे जाले, नियम-कानुन काई काम चो नोआय। एचोले जानुक होयसे कि जीसु चो चेलामन भुके रला। जीसु चो पाट-पाट जातो किरता हुनमन के तकलीस उठाउक पड़ते रये।
दूसर घटलो गोट, सबत चो दिने मंडली घरे कोला हात बीता के उजरातोर
6 आउर गोटोक बिसातो दिने जीसु जहूदीमन चो मंडली-घरे जाउन सिखाते रलो।
आउर हुता गोटोक मनुक रये, जेचो उजा हाथ कोला रये।
7 आदो धरम-पंडितमन आउर फरीसीमन दखते रला कि जीसु हुन मनुक के बिसातो दिने उजरायदे कि नाई, कसनबलले हुनमन जीसु उपरे काई बले नीस डगराते रओत।
8 मानतर जीसु हुनमन चो बिचार के जानते रये;
एईकाजे हुन, हुन कोला हाथ बीता के बललो:
उबा हो, जमाय चो मंजिगता उबा हो, आउर हुन उबा होलो।
9 जीसु हुनमन के बललो: “मय तुमके पूछेंसे: बिसातो दिने, काय करतोर नंगत आय? भलई करतोर कि अडरा करतोर; लोग चो जीव के बचातोर नोहले नसातोर?”
10 आउर जीसु चारो-कुती बसलोर जमाय लोगमन के दखुन भाति हुन मनुक के बललो:
“तुचो हाथ लमाव;
हुन असने ची करलो, आउर हुनचो हाथ निको होली।”
11 मानतर धरम पंडितमन आउर फरीसीमन खुबे रीस होउन आपलाहान ने बलुक मुरियाला:
आमी जीसु संगे कसन करवां?
मय तुमके सरसरा सांगुक मन करेंसे कि कोला हात बीता, हुता रतोर उधापड़े नोआय। हुनमन जानुन-बुजुन हुनके आनु रओत। मानतर हुनमन नी जा‍नुन धोका ने हुनचो मयमा करते रओत। हुनमन जानते रओत कि जीसु हुनके चेकराउक सके आउर हुन करेदे ची। हुनमन जानते रओत कि जीसु लगे सकत आसे आउर हुन दया करुआय। हुनमन चो अंताजतोर सत रये। परभु जीसु हुनके चेकरालो। एदांय हुनचो बयरीमन हुनके ‘सबत चो दिन नी मानतो’ बदी दिला। मत्ती चो नंगत खबर हिसाब ने, ए गोट चो पाछे हुनमन जीसु के मोरते मारतो उआट करुक मुरियाला।
जीसु, बारा चेलामन के बाछेसे
जसन मय आगे सांगलेसे आदो चेलामन, जीसु के जरूसलेम ने भेटु रओत। हुन, गलील-खंड रेटे बुलतो बेरा हुनमन के हागदिलो आउर हुनमन हुनचो पाट-पाट गेला। मानतर फेर हुनमन मछरी धरुक गेला। जीसु हुनमन के फेर ले हागदिलो आउर लिखलोर आसे, हुनमन ए हार आपलो सपाय बानी के छांडुन हुनचो पाट-पाट गेला। लूका 5:11 पद ने दखा, एदांय चेला बनातोर तीसर हार आय। हुन आपने के मानतो लोगमन ले बारा झन के अमदेया आपलो संगे रतो काजे बाछलो।
12 हुन दिनमन ने जीसु डोंगरी ने पारथना करतो काजे गेलो, आउर हुन बियान पावतले महापरभु ले पारथना करते रलो।
13 जिदलदांय बियान पावली, तेबे हुन आपलो चेलामन के हागदेउन हुनमन थान ले बाराझन के बाछलो, आउर हुनमन के ‘पठालो-लोग’ बललो।
14 आउर हुनमन चो नाव ए आय:
समोन जेचो नाव जीसु, पतरस बले संगालो;
आउर हुनचो भाई अंदरियास,
जाकूब आउर जूहन्‍ना,
फिलिपुस,
बरतुलमय,
15 मत्‍ती,
थोमा,
हलफई चो बेटा जाकूब,
समोन जेके जलोतेस बले बलते रओत,
16 जाकूब चो बेटा जहूदा,
आउर जहूदा इसकरियोती (जोन जीसु के धोका देतो बीता होलो।)
एता तुमी धियान दियास कि जीसु गुलाय राती महापरभु ले पारथना करलो।
काय काजे?
कसनबलले हुन बारा चेलामन ले भिने होतो बेरा अमरु रये।
फासला करतोले आगे हुन गुलाय राती पारथना करलो।
गोटोक चेला हुनके धोका दिलो आउर गोटोक ‘नी जाने’ बललो, मानतर पाछे हुन पसतालो। तेबले बले ए पक्‍का आय कि महापरभु चो चेलामन बाछलो लोग आत। चेला होतो काजे हुता खुबे लोग आसोत, मानतर जूहन्‍ना 15:16 पद ने जीसु काय बलेसे? “तुमी मोके नी बाछलास, मानतर मय तुमके बाछलेसे।”
मोचो काजे ए खुबे अस्‍तिर चो गोट आय, जिदलदांय परभु मोके सेवक होतो काजे हागदिलो, तेबे मय बेंक ने बुता करते रयें। मय केबई नी बिचारु रयें कि मय बचन सांगतो सेवक होयंदे। मय परभु चो सेवकमन के हिनस्‍ता समजते रले। मय परभु के नी बाछले हुन मोके बाछलो। एदांय हुनी जुमे आय, ए खुबे अचरित गोट आय । मोके ए बिचार खुबे नंगत लागुआय। परभु जीसु गुलाय रात पारथना करतोर खास आउर नंगत समजलो। महापरभु चो सेवा ने मनुकमन के बाछतो काजे खुबे पारथना करुक लागेदे। एलिया चो चदर उधापड़े एलीसा उपरे नी घसरली। ए परभु बाटले आय। एबे चो समया ने बले मंडली चो लोगमन के असने रीति ले बाछतोर आय। आमके आपलो मन आउर इछा चो पलटा महापरभु आमके बाट दखातो काजे पारथना करतोर आय। आमके काई होओ फासला करतो ले आगे महापरभु ले पारथना करतोर आय कि आमके नंगत फासला करुक होओ। कसनबलले नीतिबचन 3:5 पद ने लिखलीसे, “तुय आपलो बुद चो साहरा नी धर, मानतर समपुरन मन ले जहोवा उपरे भोरसा कर।”
ए मोचो मीतमन, आजी चो पाठ के आमी एताय सारवां आउर एदांय चो पाठ ने आमी पढ़वां, जीसु आपलो चेलामन के धन-धन होतो भेद के सांगेसे।