192
ए मोचो भाई-बईनमन, परभु जीसु चो पवितर आउर सकत नाव ने तुमी सपाय के मोचो जुहार! मय नंगत आंसे आउर आसा करेंसे कि तुमी बले परभु ने नंगत आसास आउर आजी बले रोजे दिना असन महापरभु चो बचन ले सीखतो काजे तियार आसास।मोचो मीतमन, आजी आमी लूका लिखलो नंगत-खबर चो पईल अध्या सीखुक मुरियावां। एता ए गोटमन चो बारे ने बिचार करवां:
जिबराएल सरगदूत, जकरिया के दखा देउन जूहन्ना चो जनम चो बारे ने सांगतोर;
जिबराएल सरगदूत, मरियम के दखा देउन कुंआरी लेकी ले जीसु चो जनम होतो खबर देतोर;
मरियम, इलीसिबा ले भेट-घाट होतोर;
जूहन्ना चो जनम।
ए मोचो मीतमन, बईद लूका आपलो नंगत-खबर के दुसर नंगत-खबर लिखुमन ले आगे लिखुक मुरियालो। चार सव बरक ले आगर समया सरग ओगाय रली, पाछे जिबराएल सरगदूत, जूहन्ना चो जनम-खबर चो अगमगोट सुनालो। लूका आमके ए सपाय गोट होलो ले आगे चो आउर संगे-संगे जूहन्ना आउर जीसु चो जनम होतो गोट के सांगेसे।
ए मोचो मीतमन, ए अध्या ने तीन गीतमन आसे।
1 मरियम, इलीसिबा के भेटतोर…42-45
2 मरियम चो भजन….46-55
3 जकरिया बललो अगमगोट ….68-79
नंगत-खबर के काय काजे लिखलो? इआ, आमी दखवां।
1 खुबे लोगमन आमचो मंजिगता घटलो बुतामन चो गोटमन लिखतो काजे मन करला।
2 हुनमन हुनी गोटमन के लिखला आउर आमचो लगे अमराला, जेचो हुनमन मूर ले गवई रओत आउर महापरभु चो सेवकमन रओत।
3 एईकाजे, ए माहान थियुफिलुस, मय हुन जमाय गोटमन चो जमाय हाल मूर ले नंगत बरन ले जचई करले, आउर हुनके ओरी ने तुमचो काजे लिखतोर मोके नंगत लागली,
4 जेचोले तुमी जानुक सकास, जोन गोटमन तुमके सांगुन-सिखाउन रओत, जमाय सते आय।
ए भाग ने दुय ठन खास गोट आसे, जेके धियान करतोर आय।
आंईक ने दखलो गवा काजे जूनानी भासा ने आटोपटाई-आटो (autoptai-auto) बलसोत, जेचो अरथ ‘जोन खुद दखलोसे’ आउर ओपसोमाई (opsomai) चो अरथ आय, ‘परखतोर’ (आपने परखतोर)।
ए उपाय-सास्तर ले नाता संगातो सबद आय, जेचो अरथ खुदे परखतोर आय।
सते, लूका जोन गोट बलुक मन करते रये, हुन ए आय:
“आमी सपाय गवा आंसु, जोन खुदे परखलु आउर आमी सपाय परखुन पावलो गोट के मय तुमके लिखेंसे।”
दुसर खास सबद जेके लूका बावरलोसे, हुन ए आय, ‘सेवक’।
एके जूनानी भासा ने हुपेरटाय (huperatai) बलसोत, जेचो अरथ ‘बाट दखाउ’ नोहले ‘हक ने संगाउ बीता’ आय, जसन डोंगा घाटतो बीता नंगत बाट ले नेउआय, जसन असपताल ने गोटोक खास बईद रउआय।
बईद लूका बलेसे कि हुनमन सपाय गोटोक बड़े बईदकार चो हक ने रला।
लूका गोटोक बईद आउर गियानी रलो किरता आमके सांगेसे कि हुन, सपाय लिखलो कितापमन के परखलो, जोन गोटमन के लोगमन आपलो आंईक ले दखु रला आउर कान ले सुनु रला।
ए मोचो मीतमन, ए अध्या चो पईल चार पदमन ने लूका अचरित गोटमन ले मुरियायसे। लूकाआपलो लिखलो नंगत खबर के, परभु जीसु उपरे लोगमन पक्का बिसवास करतो काजे लिखलोसे।
ए मोचो मीतमन, तुमचो लगे कितलो बिसवास आसे? काय, तुमी जानास कि परभु जीसु किरिस्त के पतेयालो बाटले तुमी महापरभु चो बेटा-बेटीमन आहास? काय तुमी जानास, बाईबल महापरभु चो बचन आय? मोके हुन मनुक काजे दुख आसे, जोन ए गोटमन के पक्का नी जाने।
ए मीतमन, असन होउक सके, तुमी बचन नंगत ले नी जानतो किरता नी पतेयायसाहास, ए तुमचो कसुर नोआय। तुमी रोमी 10:17 पद के दखा, ‘बिसवास सुनलोने आउर सुनतोर किरिस्त चो बचन ले होयसे’। तुमी महापरभु चो बचन के जानते रलोने पक्का बिसवास करतास। बाईबल के नी जानतो लोग चो एई झंझट आय। कसूर आमचेई आय, बाईबल आउर परभु जीसु किरिस्त चो नाई।
एदांय आमी दुसर गोट के दखवां – ‘जिबराएल सरगदूत, जकरिया के दखा देउन जूहन्ना चो जनम चो बारे ने सांगतोर’
5 जिदलदांय राजा हेरोद, जहूदिया देस ने राज करते रलो, जकरिया नाव चो गोटोक मनुक रये, जोन महापरभु चो मंदिर ने सेवा करतो बीता रये।
हुन अबिया पुजारी चो गोहड़ा चो रये।
जकरिया चो बायले इलीसिबा, पईल पुजारी हारुन चो कुटुम चो रये।
बईद लूका, समया हिसाब ले ओरी ने नंगत-खबर चो गोटमन के सांगेसे।
चार सव बरक होलो पाछे, महापरभु एदांय आपलो गोट के सांगेसे। लूका, बपतिस्मा देतो बीता जूहन्ना चो जनम चो बारे ने फेर सांगेसे। जिदलदांय जूहन्ना चो बुआ, मंदिर ने सेवा करते रलो, हुदलदांय जिबराएल सरगदूत हुनके दखा दिलो। जूहन्ना चो बुआ जकरिया आउर आया इलीसिबा रये। जकरिया चो अरथ : ‘महापरभु सूरता करुआय’। इलीसिबा चो अरथ : ‘हुनचो किरिया’। हुन दुनो नावमन चो अरथ गोटकी संगे असन आय: ‘महापरभु आपलो किरिया के सूरता करुआय’। महापरभु केबे किरिया खाउ रये? भजन गीत 89:34-37 ने महापरभु चो किरिया के लिखलोसे। ‘मय आपलो किरिया के नी टुटायें आउर जोन मोचो टोंड ले निकरलीसे हुनके मय नी बदलें। मय गोटोक हार मोचो पवितर किरिया खादलेसे। मय दाउद के केबई धोका नी देयें, हुनचो थर जुग-जुग रयदे। हुनचो राजगादी बेर असन मोचो पुरे अमदेया रयदे। हुन ‘जोन’ असन आउर बादरी चो पतेयातो लाईक गवा असन अमदेया रयदे।’ महापरभु, दाउद ले किरिया खादलो कि हुनचो थर चो एकलो अमदेया राज करेदे। किरिस्त हुनचो थर चो आय। ‘महापरभु आपलो किरिया के सूरता करुआय’। महापरभु चार सव बरक ओगाय रलो पाछे, मनुकमन चो मंजी एतो काजे तियार आसे।
मोचो मीतमन ए गोट के धियान दिया, पवितर सास्तर आमके सांगेसे कि जकरिया आउर इलीसिबा, दुनो धारनिक रला। एचो अरथ ए आय कि दुनो सत-मन चो रला। हुनमन कसन ने सत रला? हुनमन जानु रला कि हुनमन पापी आत आउर जतरा चेगातो काजे हुनमन महापरभु चो मंदिर ने एउ रला।
6 जकरिया आउर इलीसिबा महापरभु चो नंजर ने खुबे धरमकारी रओत, आउर हुनचो जमाय हुकुममन आउर नियम-कानुनमन के मानतोने दोख नोहलो रओत।
हुनमन चो करनी हुनमन के मुक्ति चो बाट दखाली। आपलो पाप आउर कसूर काजे नंगत भेंट चेगाला। फेर बले हुनमन पिला-झीला नी पावलो किरता दुखी रला।
7 मानतर हुनमन के पिला-झीला नी रओत, कसनबलले इलीसिबा बांझीन रली, आउर हुनमन दुनो डोकरा-डोकरी होउन रओत।
एता गोटोक डोकरा-डोकरी आसोत, जोनमन के पिला-झीला नीआत।
पिला-झीला नी होउन बांझीन रतोर इबरानी बायले काजे खुबे हिनस्ता चो गोट आय।
इलीसिबा बांझीन रये।
जकरिया लेवी बंस चो रये, हुन मंदिर ने सेवा करते रये।
8 जिदलदांय जकरिया आपलो गोहड़ा चो पारी ने महापरभु चो मंदिर ने पुजारी चो
धूप गंधातो काजे हुनचो नाव ने चिटी निकरली।
10 आउर धूप गंधातोदांय जमाय लोगमन दुआरे पारथना करते रओत।
11 तेबे महापरभु चो गोटोक सरगदूत धूप गंधातो बेदी चो उजा हाथ बाटे उबा होलोर हुनके दखा दिलो।
12 आउर जकरिया सरगदूत के दखुन भक्याउन गेलो आउर हुनके खुबे डर धरली।
जकरिया ‘सुंदर’ नाव चो बेदी लगे पुजारी बुता करते रये, जोन पारथना करतो ठान रये।
ए सांज बेरा जतरा चेगातो समया रली। रोजे इदलीदांय हुन एउन हुता धूप गंधाते रये। उधापड़े गोटोक सरगदूत हुनके दखा दिलो। तुमके सरगदूत दखा दिले तुमी काय करतास? तुमी बले असनी डरतास जसन हुन डरलो।
13 तेबे सरगदूत हुनके बललो:
ए जकरिया, तुय नी डर, कसनबलले तुचो पारथना महापरभु सुनलोसे, आउर तुचो बायले इलीसिबा ले तुचो काजे गोटोक लेका पिला जनमेदे, आउर तुय हुनचो नाव जूहन्ना संगासे।
ए मोचो मीतमन, जकरिया गोटोक बेटा पावतो काजे पारथना करते रये आउर इलीसिबा बले उसनेची पारथना करते रये। मय असन बिचारेंसे कि खुबे लोग बले हुनमन के बेटा होतो काजे पारथना करते रला। मय कसन ने जानले कि हुन बेटा पावतो काजे पारथना करते रये? एईकाजे कि सरगदूत बललो, तुचो पारथना के सुनलोसे।
14 हुन तुके खुबे हरिक करेदे आउर हुनचो जनमलो किरता खुबे लोग हरिक होदे,
15 कसनबलले परभु चो पुरे हुनचो बड़े मान होयदे।
हुन अंगुर-मंद आउर काई बरन चो निसा-पानी केबई नी खायदे, आउर आपलो आया चो पेट ले ची पवितर आत्मा ले भरपुर होयदे,
जकरिया आउर इलीसिबा आपलो बेटा के भगत बनाउक मन करते रओत। भगत बनतो काजे किरिया खातोर रये कि हुन केबई अंगुर रस आउर मंद नी खाये। पवितर आत्मा आउर महापरभु ले हुनके हरिक पावतोर रली। एईकाजे इफिसी 5:18 पद ने पउलुस बलेसे, “मंद पीउन मंदहा नी होआ, कसनबलले एचोले अडरा बुता करुक होयसे, मानतर पवितर आत्मा ने समपुरन होआ।”
ए मोचो मीतमन, आपलो हरिक महापरभु ले पाहा। मंद-लंदा पीउन नाई। एबे चो समया ने खुबे लोग मंद खाउन हरिक होयसोत। मय हुन गोरस खातो पिलामन के नी बलेंसे मानतर हुन बड़े पिलामन के बलेंसे, जोन मंद-भाटीमन ने जायसोत। आजी चो दिनमन ने, कोनी कोनी किरिस्तीमन के बले उकसाउक पड़ेसे कि हुनमन नंगत जीवना जीउक सकोत। आमके ए गोट समजतोर आय कि महापरभु चो पवितर आत्मा आमके नंगत जीवना जीवतो काजे सकत देउक सके।
16 आउर इसराएलिमन ले, खुबे लोगमन के हुनमन चो परभु, महापरभु बाटे मन बोहड़ायदे।
17 हुन, एलिया अगमजानी चो आत्मा आउर बल संगे परभु चो पुरे-पुरे जायदे कि बुआमन चो मन के पिलामन चो बाटे बोहड़ायदे, आउर हुकुम नी मानतो लोगमन के धरमकारीमन चो अकल देयदे;
आउर परभु काजे गोटोक रयत तियार करेदे।
ए मोचो मीतमन, आमके ए गोट के नंगत ले समजतोर आय कि बपतिस्मा देतो बीता जूहन्ना, एलिया चो आत्मा आउर सकत पाउन हुनचो पुरे-पुरे हिंडलो, मानतर हुन एलिया नी रये। हुन आया-बुआमन चो मन के पिलामन बाटे बोहड़ायदे। जूहन्ना, पीड़ी-पीड़ी चो डांगरा के पाटेदे।
ए मोचो मीतमन, आमचो झंझट सियानमन आउर जुवानमन चो मंजी चो नोआय। मानतर सियानमन आउर महापरभु चो मंजी चो नाता चो आय। सियानमन चो नाता महापरभु संगे नंगत रलोने, हुनमन के जुवानमन ले काई झंझट नी होती, जोन एबे आसे।
18 जकरिया सरगदूत के पूछलो:
“मय कसन ने जानुक सकें कि ए होतो बिती गोट आय?
कसनबलले मय आउर मोचो बायले दुनो खुबे डोकरा-डोकरी होलुसे।”
ए मोचो मीतमन, ए पद के मय तुमके समजाउक नी सकें, मानतर मोके हांसुक होयसे।
बाईबल ने खुबे लोग काई हांसी-मंजाक चो गोट डगराउक नी जानोत।
मानतर ए पद ने आमके हांसी-मंजाक चो गोट आसे। एता गोटोक पुजारी आसे जोन महापरभु ले पारथना करेसे। धूप गंधातो बेदी लगे हुन बलेसे, “महापरभु, मोके गोटोक बेटा देस।” महापरभु, जिबराएल सरगदूत बाटले बलेसे, “मय तुके गोटोक बेटा देयंसे।” तेबे जकरिया बललो, “मय कसन ने जानेंदे? मोचो बायले डोकरी होलीसे आउर मय बले डोकरा होलेसे आउर आमी नी बिचारुं, आमके बेटा होउक सके।” तेबले बले हुन पारथना करेसे।
मोचो मीतमन, काय, तुमी बले केबई असन पारथना करलासाहास? तुमी महापरभु ले काई मांगसास आउर नी पतेयायसास कि हुन तुमके देयदे। एचोई किरता बले आमके आमचो पारथना चो उत्तर नी मिरेसे, कसनबलले आमी नी पतेयाउआंव। जकरिया बले सोजे मनुक रलो आउर मोके हुनचो उपरे हांसुक होयसे। कसनबलले मय बले कोनी समया ने उसनी पारथना करु रले।
19 सरगदूत हुनके बललो:
“मय जिबराएल, महापरभु चो कमेया आंय, तुचो संगे गोटेयातो काजे आउर तुके ए नंगत खबर सुनातो-सांगतो काजे हुन मोके पठालोसे।
ए मोचो मीतमन, महापरभु चो बचन ने हुनचो मोहर लगलीसे, हुनचो बचन ने हक आसे । एईकाजे परभु चो दास, बरनोन मगी बलेसे, “मय जोन बलेंसे हुन खास गोट नोआय मानतर जोन महापरभु चो बचन बलेसे हुन खास गोट आय। महापरभु आपलो बचन बाटले आमचोले गोटेयायसे।”
20 आउर दख, ए जमाय गोटमन नी होओतले तुय कोंदा रसे आउर गोटेयाउक नी सकसे, कसनबलले तुय मोचो गोट के नी पतेयालीस।
मानतर ए जमाय गोटमन सांगलो समया ने सत होयदे।”
जकरिया सरसरा गोटेयाते रलो, मानतर एदांय डंडिक काजे हुन कोंदा होयसे। ए मोचो मीतमन, नी पतेयातोर बललोने, कोंदा कटार आय। एचो अरथ, एचो लगे काई खबर नी रयसे। एलिजबेत बेरेट बराउनिंग चो बललो गोट ने मय राजी आंसे, “नी पतेयातो लोग ओगाय रओत।” सपाय बाटे फोकाहा गोट गोटेयातो लोगमन खुबे आसोत, जोनमन आपलो नी पतेयातो गोटमन के लापी ले बलसोत। कोचेई लगे काई गोटेयातो काजे नीआय जाले, हुन ओगाय रओ आउर जोन महापरभु के पतेयायसे हुनी बोलो, कसनबलले हुनचो लगे काई बले बोलतो गोट रयसे।
21 लोगमन जकरिया के मंदिर ले दुआरे एतो चो बाट टाकते रओत आउर भक्याउक मुरियाला कि हुनके मंदिर ने इतरो बेर काय काजे होली।
22 जिदलदांय जकरिया दुआरे ईलो, तेबे हुनमन ले गोटेयाउक नी सकलो;
एईकाजे लोगमन जानला कि हुन मंदिर ने काई दरसन पावलोसे; हुन कोंदा होउन रये आउर हुनमन के अक्याते रये।
ए मोचो मीतमन, ए पदमन मोके हंसायसे आउर मोचो धियान हुनचो बाटे होयसे। तुमी दखा, चार सव बरक ओगाय रलो पाछे, महापरभु मनुकमन ले नाता जोड़लो। हुन महापरभु उपरे नी पतेयाये आउर एबे हुन कोंदा होलोसे। काय, तुमी बिचारुक सकास हुन, लोगमन के कसन ने मय कोंदा होले बलुन सांगतो काजे होते रये। तुमी कसन करुन सांगासे कि तुमी सरगदूत के दखलासाहास आउर गोटेयाउक नी सकास। मोचो अंताज ने ए उतरो सरसरा नी रये। तुमी बिचारुन दखा, जकरिया आपलो हाल के सांगतो काजे कसन अकियाते रये। ए खुबे हांसतो असन गोट आय।
23 जिदलदांय हुनचो मंदिर ने सेवा करतो दिन पुरली, तेबे हुन आपलो घरे गेलो।
खुबे बरक आगे दाउद राजा, मंदिर ने सेवा करतो पुजारीमन काजे समया पक्का करु रये। हुनचो पाछे डंडिक बेरा काजे हुनचो छुटी होते रये। तेबे दुसर पुजारी सेवा करते रये। उसनेची जकरिया संगे बले होली। मानतर हुनके आपलो सेवा के ओगाय रउन करुक पड़ली आउर हुनचो जातो बेरा बले हुन ओगाय रलो। एईकाजे मय बिचारेंसे कि हुन घरे गेलो आउर इलीसिबा चो गोट के सुनलो।
24 हुन दिनमन चो पाछे, हुनचो बायले इलीसिबा पेटे ठेबली; आउर पांच मयना ले हुन आपने के लुकाउन रली। हुन असन बलली,
25 “लाज पड़तो ले मोके बचातो काजे महापरभु ए दिनमन ने मोचो उपरे नंजर करुन, दया करलोसे”।
एता गोटोक हांसतो गोट आसे।
जकरिया गोटेयाउक नी सकलो आउर एईकाजे इलीसिबा एकलाय असन रली। मय बिचारेंसे, हुदलदांय हुन जकरिया संगे अकियाउन गोटेयाते रये होती आउर हुनके सरलगा सूरता कराते रली होती, “जकरिया, आमी गोटोक बेटा के पावां बे”।
इआ, आमी दखवां,‘जिबराएल सरगदूत, मरियम के दखा देउन कुंआरी ले जीसु चो जनम होतो खबर देयसे’
26 इलीसिबा पेटे रलोर छय मयना पाछे, महापरभु, सरगदूत जिबराएल के गलील देस चो नासरत सहर ने, मरियम नाव चो गोटोक कुंआरी लेकी लगे पठालो।
27 कुंआरी मरियम चो माहला जूसुफ नाव चो मनुक संगे होउन रये, जोन राजा दाउद चो थर चो रये।
ए मोचो मीतमन, एदांय आमी जरूसलेम ले नासरत बाटे जावां।
सरगदूत जिबराएल, जकरिया के दखा दिलो छय मयना पाछे, मरियम के दखा दिलो।
ए पदमन ने दुय हार हुनके कुंआरी बललोर आसे।
काय, तुमी जानास कि कुंआरी कोके बलुआत? मय एईकाजे पुछेंसे, कसनबलले खुबे लोग नी जानोत। कुंआरी गोटोक लेकी आय जोन कोनी मनुक संगे नी रलोर पिला-झीला पाउक नी सके।
ए मीतमन, कोकई बले ए गोटमन के सरसरा गोटेयाउक पडे़दे, कसनबलले खुबे मनुकमन बलसोत, जीव बिगियान हिसाब ले कुंआरी ले जनम होउकची नी सके। एईकाजे मोके असन लागेसे, खुबे लोग एचो बारे ने नी जानोत। मानतर पवितर सास्तर सरसरा बलेसे, परभु जीसु किरिस्त चो जनम कुंआरी लेकी ले होली।
ए मोचो मीतमन, नी पतेयातो लोग कुंआरी ले जनम होतो गोट के नी पतेयालोने मय हुनचो बिरुद नी करें। मानतर जेबे हुन बलेसे, बाईबल ने एचो बारे ने काई सिखिया नीआय, तेबे मय हुनचो बिरुद करुआंय। असन बलतो लोग के मय सरसरा बलेंसे, हुनके बुद नीआय। आमके ए गोट के सूरता करतोर आय कि लूका गोटोक बईद रलो आउर कुंआरी ले जनमलो बारे ने खुबे नंगत ले लिखलोसे।
28 आउर सरगदूत मरियम लगे भीतरे एउन जुहार भेट करुन बललो:
“हरिक आउर जय-जय तुचो होओ, तुचो उपरे परभु दया करलोसे!
परभु तुचो संगे आसे!”
ए मोचो मीतमन, प्रोटेस्टंड बिचार चो लोगमन मरियम के नानी पन देउआत। मानतर ए पद ने आमके समजुक होयसे कि हुन महापरभु ले खुबे दया पाउ रये। काईच होले बले मय गोटकी गोट ने बलेंदे, हुन सपाय बायलेमन ले नंगत नी रली, मानतर सपाय ले धन-धन होली। हुनके दुसर बायलेमन ले आगर मान नी मिरली। मानतर हुन बायलेमन चो मान बड़ाली आउर आपलो जीवना ले हुन ए काम करुन दखाली।
ए मोचो मीतमन, असन बलतोने काई खट-खट नीआय कि गोटोक बायले संवसार ने पाप आनली। मानतर ए गोट बले सूरता करतोर आय कि मुक्तिदेउ के ए संवसार ने गोटोक बायले ची आनली, मनुक नाई।
29 ए गोट के सुनुन, हुन खुबे भक्याउन गेली आउर बिचार करुक मुरियाली, “ए कसन बरन चो जुहार-भेट आय?”
एदांय आमी दखुंसे कि मरियम सरतदूत चो गोट सुनुन खुबे डरली। कोकई बले कोनी अचरित तीज के दखलोने डर लागेसे। मरियम बले बिचारुक मुरियाली कि ए कसन बरन चो जुहार-भेट आय। मरियम चो बिचार गोटोक मीत चो बिचार असन रये। खिंडिक बरक आगे मय देव-भूत के नी दखलोर नी पतेयाते रले। ए मोचो मीतमन, मोचो गोट के पतेयाहा, जिदलदांय तुमी सरगदूत के दखासे, तेबे डरासे। मय बले सरगदूत के दखलोने डरते।
30 सरगदूत हुनके बललो, “ए मरियम, तुय नी डर, कसनबलले महापरभु चो दया तुचो उपरे होलीसे।
31 आउर दख, तुय पेटे ठेबसे आउर तुय गोटोक लेका पिला के नंगत होसे, तुय हुनचो नाव जीसु बललोने पापमन ले छंडातो बीता संगासे।
32 हुनचो मान खुबे होयदे; आउर हुनके सपाय ले बड़े महापरभु चो बेटा बलदे; आउर परभु, महापरभु हुनचो पुरखा दाउद चो राजगादी हुनके देयदे,
33 आउर हुन जाकूब चो थर उपरे अमदेया काजे राज करेदे;
आउर हुनचो राज केबई नी सरे।”
ए गोटोक सरसरा भासा ने लिखलोर आसे एचो अडरा अरथ निकराउक नी होये। जोनमन जीसु चो जनम कुंआरी ले आय बलुन नी मानसोत, हुनमन ए गोट बले नी मानोत कि परभु जीसु आपलो बुआ दाउद चो राजगादी ने बसेदे। लूका नंगत ले लिखुन समंजायसे कि कुंआरी ले जनम आउर दाउद चो राजगादी दुनो सत आय। असन लिखलोर आसे, हुन जाकूब चो थर उपरे अमदेया काजे राज करेदे आउर हुनचो राज केबई नी सरे।
34 मरियम सरगदूत के बलली:
“ए कसन होउक सके!
मय मनुक संगे केबई बले नी सोवलेसे।”
ए मोचो मीतमन, कुंआरी ले जनम होतो चो बारे ने सबु ले आगे मरियम सरगदूत ले पूछली, “ए कसन ने असन होउक सके?” आजी बले ए पक्का पूछतो गोट आय। बईद लूका जिबराएल सरगदूत सांगलो गोट ले आमके गोटोक पक्का उत्तर देयसे।
35 सरगदूत हुनके बललो:
“पवितर आत्मा तुचो उपरे उतरेदे, आउर सपाय ले बड़े महापरभु चो सकत तुचो उपरे छांय करेदे, एईकाजे हुन पवितर-पिला जोन जनमेदे, हुनके महापरभु चो बेटा बलदे।
सरगदूत हुनके बललो, “पवितर आत्मा तुचो उपरे उतरेदे आउर सपाय ले बड़े महापरभु चो सकत तुचो उपरे छांय करेदे, एईकाजे जोन पवितर पिला जनमेदे हुनके महापरभु चो बेटा बलदे।”
जीसु किरिस्त चो जनम ले कोनी मनुक चो काई नाता नीआय।
आमके लेवीमन चो नियम-कानुन किताप ने सांगलोर आसे कि पिला चो जनम किरता बायले असुद होली।
कसनबलले हुन गोटोक पापी के संवसार ने जनम दिलीसे।
मानतर जिबराएल सरगदूत मरियम के सांगलो कि जोन तुचोले जनमेदे हुन पवितर आय।
बायले-मनुक चो नाता ले जोन पिला जनमेसे हुन नियम हिसाब ले पापी ची होयसे, कसनबलले मनुक पाप-गुन के ची उपजाउक सके। कुंआरी ले जनमलेची महापरभु मनुकमन चो थर ने पवितर लोग के आनुक सकलो। भजन गीत 51:5 पद ने दाउद सांगलो, “दख, मय ओधरम संगे जनमले आउर पाप संगे आपलो आया चो पेट ने रले।” मानतर मरियम चो बेटा असन नी रयदे, कसनबलले हुन कुंआरी ले जनमलो।
ए मीतमन, तुमके कुंआरी ले जनमलो गोट मानुक नी भायसे जाले नी माना। तुमी नी पतेयातो लोग आहास जाले, मय बिचारेंसे तुमी ए गोट के नी मानासे।
काईचे होले बले, तुमी मोके लिखुन बलसास कि तुमी किरिस्ती नोआहास फेर बले कुंआरी ले जनमलो गोट के पतेयायसाहास, तेबे मय खुबे मुरमुरा होयंदे। तुमी किरिस्ती नोआहास जाले ए गोट बले सत आय कि तुमी ए गोट के नी पतेयाहास। काइचे होले बले, तुमी असन बलुक नी सकास कि बाईबल कुंआरी ले जनमलो गोट चो बारे ने सिखिया नी देयसे, कसनबलले बाईबल ए सिखिया पक्का देयसे।
ए मोचो मीतमन, काय काजे ए पिला महापरभु चो बेटा बलाय होयदे? कसनबलले हुन महापरभु चो बेटा आय। ए गोट के सूरता करा कि लूका आपलो लिखलो नंगत खबर के बिगियानी हिसाब ले सांगेसे। हुन बलेसे, जीसु नासरी के हुन परखुन जानलो कि हुन जीसु महापरभु आय। लूका आउर जूहन्ना दुसर-दुसर बरन ले आपलो नंगत-खबर लिखला, मानतर गोटकी गोट ने ची अमरला। बईद लूका आपलो डगरालो गोट के सांगतो काजे खुबे सरसरा भासा ने बावरलोसे।
मोचो बलतो गोट एई आय कि लूका सरसरा भासा ने लिखलोसे जेके सपाय समंजुक सकोत। ए मोचो मीतमन, आजी चो आमचो पढ़तो समया एताय सरेसे। मोके भोरसा आसे कि तुमी कुंआरी ले जनमतो गोट के सीखलास। असन महापरभु ले ची होउक सके कि आमी किरिस्त बाटले मुक्ति पाउक सकुं। परभु तुमके बचन सीखतो काजे साहरा करो।