बेबिलोन चो नास होतोर
18
एचो पाछे, मय गोटोक सरगदूत के सरग ले उतरतो के दखले, जेके बड़े हक देउन रओत; आउर मंजपुर हुनचो मयमा ले बरली।
2 हुन बड़े राग ले चिचियाउन बललो,
“नास होली, बड़े बेबिलोन चो नास होली!
हुन देव-भूतमन चो ठान आउर
सपाय असुद आत्‍मामन चो डेरा बनली,
आउर सपाय असुद आउर घिन-घिना चड़ई चो डेरा होली।
3 कसनबलले हुनचो बेबिचार चो जंजाल निसा किरता
सपाय जातमन नास होला,
आउर मंजपुर चो राजामन हुनचो संगे बेबिचार करला,
आउर हुन जुगे सुख-भोग करतो किरता मंजपुर चो बेपारीमन सवकार होला।”
4 फेर मय सरग ले आउर गोटोक राग सुनले,
“ए मोचो लोगमन हुताले निकरुन इआ,
तुमी हुनचो पाप ने नी मिसा आउर
हुनके पड़तो बिपतीमन तुमचो उपरे नी पड़ो।
5 कसनबलले हुनचो पाप चो मोंडरा सरग लगे अमरलीसे,
आउर हुनचो ओधरम के महापरभु सूरता करलोसे।
6 जसन बेबार हुन तुमचो संगे करलीसे
उसनेची तुमी बले हुनचो संगे करा,
आउर हुनचो बुतामन चो हिसाब ले दुय गुना पलटा हुनके दियास।
जोन बटका ने तुमके निसा पीयालीसे,
हुनी बटका ने हुनके दुय गुना निसा पीयावा।
7 जितरो हुन आपलो बड़ाई आउर सुख-भोग करलीसे
हुतलेची हुनके डंड आउर दुख दिया;
कसनबलले हुन आपलो मने-मन बिचारेसे
‘मय रानी आंय, रांडी नोआंय
आउर केबई डंड नी पायें।’
8 एईकाजे गोटोक दिने हुनचो उपरे असन बिपतीमन एयदे,
बललोने मोरना, दुख, आउर भूक पड़तोर,
आउर हुनके आईग ने डसादे,
कसनबलले हुनचो नियाव करु
परभु महापरभु सपाय ले आगर सकत चो आय।”
9 “मंजपुर चो राजामन ले जोन बले हुनचो संगे बेबिचार आउर सुख-भोग करला, जिदलदांय हुनचो डसतो कुमला के दखदे, हुनचो काजे छाती पेटुन-पेटुन गागा-बोगा होदे।
10 हुनचो डंड चो डर काजे हुनमन लापी उबा होउन बलदे,
‘ए बड़े सहर बेबिलोन! ए चमकट सहर, तुचो उपरे हाय,
डंडकी ने ची तुचो उपरे भारी डंड पड़ली।’
11 मंजपुर चो बेपारीमन हुनचो काजे गागदे आउर करलादे, कसनबलले एदांय कोनी हुनमन चो जाकमन के नी घेनदे;
12 बललोने सोन, रूप, रतन, मोती आउर मकमल आउर बांगा रंग आउर लाल रंग चो फटई आउर कोसा-पोतिया, आउर सबु बरन चो चंदन आउर हाथी-दात चो सबु बरन चो तीजमन आउर खुबे मोल बिती साहा रूक आउर पीतल आउर लोहा आउर संगमरमर चो सबु बरन चो तीजमन,
13 आउर दाल चीनी, मसला, धूप, बासतेल, लोबान, अंगुर रस, तेल, मयदा, गउं, गाय-बयला, छेरी-मेंडा, घोड़ामन, रथमन, बंधुवा-कमेयामन बललोने लोगमन चो देहें आउर जीव बले।”
14 “एदांय तुचो मन-भावतो फर तुके नी मिरे
आउर तुचो अस्‍तिर ने बसुन खातो दिन गेली, आउर हुन फेर तुके केबई नी मिरेदे।”
15 जोन बेपारीमन, बेबिलोन चो किरता सवकार होउन रओत, हुनचो दुख चो डर काजे लापी उबा होदे, आउर गागुन-करलाउन बलदे,
16 “हाय, ए बड़े सहर,
जोन केकती, बांगा रंग आउर लाल रंग चो फटई पींदुन रये,
आउर सोन, रतनमन आउर मोतीमन ले सजुन रये,
17 डंडकी ने ची हुनचो सपाय धन बुड़ली।”
“जेचो किरता सपाय पानी जाहाज चलातो लोग, डोंगा चेगुन जातो लोग, आउर डोंगा चलातो लोग आउर जितरो समदूर ले कमायसोत सपाय लापी उबा होदे,
18 आउर हुनचो डसतो कुमला के दखुन चिचियाउन बलदे, ‘कोन सहर ए बड़े सहर चो असन आय?’
19 आउर आपलाहान मुंडीमन ने धुरला रिकाय होदे आउर गागा-बोगा होउन करलाउन-चिचियाउन बलदे,
‘हाय, ए बड़े सहर के हाय!
जेचो धन-माल चो किरता सपाय जाहाज रलो लोगमन सवकार होउन रला,
मानतर डंडिक ने ची हुन रन-बन होउन गेली।
20 ए सरग आउर ए पवितर लोगमन, पठालो-लोगमन, आउर अगमजानीमन हुनचो उपरे हरिक होआ, कसनबलले महापरभु हुनचो नियाव करुन तुमचो काजे पलटा धरलोसे।’”
21 फेर गोटोक सकत बीता सरगदूत जता-पकना असन गोटोक पकना के उचालो आउर समदूर ने पकाते बललो,
“ए बड़े सहर बेबिलोन,
तुके बले असनी पकादे आउर फेर तुय केबई दखा नी देसे।
22 फेर केबई सारंगी बजातो लोगमन आउर गीत-कुरियामन
आउर बांवसी बजातो लोगमन आउर तोड़ी फूकतो बीतामन चो राग तुचो थाने सुना नी देयदे,
आउर कारिगिर लोग बले केबई तुचो संगे नी मिसदे
आउर जता रुचतो कोलार बले केबई तुचो थाने सुना नी देयदे।
23 फेर दीया उजर तुचो थाने केबई नी बरेदे
आउर दुला-दुली चो राग तुके फेर केबई सुना नी देयदे,
कसनबलले तुचो बेपारीमन मंजपुर चो मुखियामन रला।
आउर तुचो जादु ले सपाय जातमन के गुपाउन रला।”
24 अगमजानीमन आउर पवितर लोगमन आउर मंजपुर ने मोरते मारलो सपाय लोगमन चो लोउ हुनचोने मिरली।