दुयझन गवामन
11
फेर मोके, नापतो काजे गोटोक गज दिलो आउर कोनी मोके बललो; “उठ, महापरभु चो मंदिर आउर बेदी के नाप आउर हुता सेवा करतो लोगमन के गन।”
2 मानतर मंदिर चो बाहरी दुआर के छांडुन देस; हुनके नी नाप, कसनबलले हुनके दुसर जातमन के दिलोर आसे। हुनमन पवितर सहर के बयालीस मयना होओतले रमंदे।
3 हुन दिनमन ने मय आपलो दुयझन गवामन के हक देयंदे कि हुनमन पोता ओड़ुन भाति बारा सव साठ दिन होओतले अगमगोट सांगदे।
4 हुनी दुय गवामन, दुयठन जयतून-रूक आउर दुयठन लामन आत, जोन मंजपुर चो परभु पुरे उबा रयसोत।
5 कोनी हुनमन के नोकसान करुक मन करेसे जाले, हुनमन चो टोंड ले आईग निकरुन बयरीमन के लाकड़ी उलटायदे; आउर कोनी बले हुनमन के नोकसान करुक मन करेसे जाले, एई नीती ले ची मारदे।
6 कसनबलले हुनमन चो अगमगोट बलतो दिनमन ने बादरी के ठेबातोर आउर बरसा-पानी के अटकातो हक हुनमन के आसे, आउर हुनमन के सपाय पानी के लोउ उलटातो आउर जिदलदांय हुनमन मने करसोत, हुदलदांय मंजपुर ने सपाय बरन चो बिपती आनतो हक बले आसे।
7 हुनमन आपलो गवई दिलो पाछे, जोन पसु पेंदी नोहलो दराहां ले निकरेदे, हुनमन ले जुद करेदे, आउर हुनमन के जीतेदे आउर मोरते मारेदे।
8 हुनमन चो मोड़ी हुन बड़े सहर जरूसलेम चो जोड़ान ने पड़ुन रयदे, जोन सहर ने हुनमन चो परभु के बले कुरूस ने चेगाउन रला। आत्मिक हिसाब ने जरूसलेम सहर के सदोम आउर मिसर बलसोत।
9 सपाय कुटुम, जात, भासा चो लोगमन, हुनमन चो मोड़ी के साढ़े तीन दिन होओतले दखते रदे, आउर माटी देउक नी देदे।
10 मंजपुर चो सपाय लोगमन हुनमन चो मोरतो के हरिक-उदीम होदे, आउर गोटोक-दुसर चो लगे भेंट पठादे, कसनबलले ए दुनो अगमजानीमन मंजपुर चो लोगमन के डाटा-टेवा करते रओत।
11 मानतर साढ़े तीन दिन चो पाछे, महापरभु हुनमन ने जीव होतो चो फुंडा भोरलो, तेबे हुनमन जीव उठुन उबा होला, हुनमन के दखतो लोगमन खुबे डरला।
12 तेबे हुनमन के सरग ले गोटोक बड़े भारी राग सुना दिली, “एता उपरे इआ”। एके सुनुन हुनमन बादरी ने चेगुन आपलो बयरीमन चो दखते-दखते सरग ने गेला।
13 फेर हुनी बेरा गोटोक बड़े भुंय-डोल होली, आउर सहर चो दसवां भाग घसरली, आउर हुन भुंय-डोल ले सात हजार लोगमन मोरला, आउर बाचलो लोग डरुन सरग चो महापरभु चो जय-जय करला।
14 दुसर गराहां गेली; दखा, तीसर गराहां झपके एयदे।
सातवां तोड़ी फूकतोर
15 जेबे सातवां सरगदूत तोड़ी फूकलो, तेबे सरग ने खुबे कोलार होली; आउर असन सुना दिली, “संवसार चो राज आमचो परभु महापरभु आउर हुनचो किरिस्त चो होली, हुन जुग-जुग काजे राज करेदे।”
16 तेबे चवबीस झन धरम-सियानमन, जोन महापरभु चो पुरे आपलो-आपलो आसनगादी ने बसुन रओत, महापरभु के डंडासरन करुन बलला:
17 “ए सबुले सकत परभु, महापरभु!
जोन आसे, आउर जोन रये,
आमी तुके धन-धन करुंसे,
कसनबलले तुय आपलो बड़े सकत ले राज करुक मुरियालीस।”
18 राज-राज चो लोगमन रीस होला,
आउर एदांय तुचो रीस होतो बेरा अमरलीसे,
कि मोरलो लोगमन चो नियाव कर।
तुचो कमेया अगमजानीमन आउर पवितर लोगमन
आउर तुके डरतो नानी-बड़े सपाय के पलटा मिरो,
आउर मंजपुर के नसातोमन के नास कर।
19 तेबे महापरभु चो मंदिर, जोन सरग ने आसे, उगाड़ला, आउर मंदिर ने रलो बायदा चो डोली दखा दिली। पानी जागली, बादरी घुड़लली आउर राग आउर भुंय-डोल होली, आउर बड़े-बड़े करामन बले पड़ली।