बिसवासीमन काजे जुमे
5
कोनी डोकरा माने के दागा नी देस, मानतर हुनके आपलो बुआ समजुन आउर जुवानमन के आपलो भाई समजुन सोज बेबार कर।
2 डोकरीमन के आपलो आया समजुन आउर जुवान लेकीमन के समपुरन मन ले बईन समजुन पवितर बेबार कर।
3 जोन सते रांडी आत, हुनमन चो मान कर।
4 कोनी रांडी के, पिला-झीला नोहले नाती-नतरा आसोत जाले हुनमन सबुले आगे आपलो घर चो सियान लोग संगे भक्‍ति ले नंगत बेबार करुक सीखोत आउर आपलो आया-बुआमन चो पोसलो पलटा हुनमन के पोसोत, जेचोले महापरभु हरिक होयसे।
5 जोन सते रांडी आय जेचो कोनी नीआत, हुन महापरभु उपरे आसा करुन रात-मंजन गुहार आउर पारथना करते रयसे।
6 मानतर, जोन रांडी संवसार चो सुख-भोग काजे अडरा बुतामन ने दिन काटेसे, हुन जीव रउ-रउ मोरलो असन आय।
7 हुनमन के ए सपाय गोट चो हुकुम देस, तेबे हुनमन दोख नोहलोर बनुन रदे।
8 मानतर कोनी आपलो लोग-बाग चो आउर जुगे करुन आपलो घर-लोग चो दखा-राखा नी करेसे जाले, हुन बिसवास के छांडलोसे आउर नी पतेयातो लोगमन ले बले जुगे अडरा होलोसे।
9 हुनी रांडी बायलेमनचेई नाव लिख, जेचो साठ बरक पुरलीसे आउर गोटकी ची मनुक चो बायले रली,
10 आउर नंगत बुता काजे इजित-मान पावलीसे, पिला-झीलामन के नंगत ले पोसलीसे, सगा-मान करलीसे, पवितर लोगमन चो पांय धोअलीसे, गरीब-दुखी के साका होलीसे, आउर सपाय नंगत बुता करतो काजे अमदेया तियार रलीसे।
11 मानतर जुवान रांडीमन चो नाव नी लिख, कसनबलले हुनमन किरिस्‍त के मया करतो ले आगर आपलो देहें चो लालच ने पड़ुन बिया होउक मन करदे,
12 हुनमन आपलो आगे चो बचन के छांडला, एईकाजे हुनमन दोसी आत।
13 आउर ठगरी होयसोत आउर घर-घर बुलुन-बुलुन टुबुर-टुबुर होयसोत, आउर दुसर चो बुता ने अड़ंगा लगायसोत आउर अडरा गोटमन गोटेयायसोत।
14 एईकाजे मय असन बलेंसे कि जुवान रांडी बायलेमन घर होओत, पिला-झीला पाउन घर-दुआर समालोत, आउर बयरीमन के बदी देतो मोहका नी देओत।
15 कसनबलले कोनी-कोनी रांडीमन आगे ची सयतान चो बाट धरलासोत।
16 कोनी बिसवासी बायले घरे रांडीमन आसोत जाले हुनमन चो हुताय दखा-राखा करोत, तेबे मंडली उपरे बोजा नी होए जेचोले मंडली, लोग नोहलो रांडीमन के साका होउक सकेदे।
17 मंडली के नंगत दखा-राखा करतो धरम-सियानमन के दुय गुना इजित-मान करा आउर जुगे करुन बचन सुनातोने आउर सिखातोने मसागत करुमन के।
18 पवितर सास्‍तर ने लिखलोर आसे, “मांजन फांदलो बयलामन चो टोंड के नी बांदा,”* कसनबलले “भूतियार आपलो भूती चो हकदार आय।”*
19 दुय-तीनझन चो गवई-साकी नोहलो कोनी धरम-सियानमन के लगालो दोख के तुय नी मान,
20 पाप करतो लोग के सपाय लोग पुरे दागा देस, तेबे मंडली चो आउर लोग बले पाप करतो के डरदे।
21 महापरभु, जीसु किरिस्‍त आउर बाछलो सरगदूतमन के आमचो मंजिगता आसे समजुन मय तुके तिकारेंसे कि तुय गोटोक मन ले ए गोटमन के मान आउर कोचई पाटेया नी हो।
22 कोचई हो उपरे हाथ थापुन मंडली मुखिया बनातो काजे हलवाल नी हो, आउर दुसर लोग चो पापमन ने भागी नी हो, मानतर आपने के पवितर बनाउन रा।
23 एदांय तुय पानी के ची नी खा, मानतर तुचो पेट दुखा आउर घन-घन होतो बियाद ले बाचतो काजे खिंडिक-खिंडिक अंगुर रस बले खा।
24 कोनी-कोनी लोग चो पाप दग-दगा दखा देयसे आउर हुनमन चो आगे नियाव काजे अमरेसे, मानतर कोचो-कोचो पाप पाछे दखा देयसे।
25 उसनेची भलई बुता बले दखा देयसे आउर खुसनाय करलो भलई बुता बले लुकुक नी सकेदे।